ΣτΕ 1957/2024 [Εκπρόθεσμη αίτηση ακυρώσεως κατά ΑΕΠΟ έργων ανάπτυξης λιμένα]
Περίληψη
– Ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η διαδικασία γνωστοποίησης στο ενδιαφερόμενο κοινό της έναρξης της διαβούλευσης επί σχεδίου έργου υποκειμένου σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, εμφανίζει πλημμέλειες, με συνέπεια να μην μπορεί να αντιταχθεί στον αιτούντα το τεκμήριο πλήρους γνώσης του περιεχομένου ΑΕΠΟ από μόνο το γεγονός της ηλεκτρονικής ανάρτησής της κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 19α του ν. 4014/2011, η ανάρτηση αυτή συνεκτιμάται για τη στοιχειοθέτηση τεκμηρίου πλήρους γνώσεως της πράξης αυτής κατ’ εφαρμογή των παγίων διατάξεων του άρθρου 46 του π.δ. 18/1989, όπως αυτές ερμηνεύονται παγίους από το Δικαστήριο, από κοινού, δηλαδή, με άλλα, πλην της ηλεκτρονικής ανάρτησης, στοιχεία, όπως είναι πρωτίστως το εύλογο ενδιαφέρον των ασκούντων την αίτηση ακυρώσεως. Υπό την αντίθετη εκδοχή, οποιαδήποτε πλημμέλεια της διαδικασίας διαβούλευσης δεν θα απέκλειε μόνον την εφαρμογή του τεκμηρίου του άρθρου 19α του ν. 4014/2011, αλλά θα καθιστούσε την προσβολή της τελικώς εκδιδομένης ΑΕΠΟ κατ’ ουσίαν απρόθεσμη.
Η ηλεκτρονική ανάρτηση της προσβαλλόμενης ΑΕΠΟ δεν στοιχειοθετεί, αυτή και μόνη, τεκμήριο πλήρους γνώσεως της προσβαλλομένης ΑΕΠΟ από τον αιτούντα και δεν αποτελεί αφετηρία της εξηκονθήμερης προθεσμίας για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως. Συνεκτιμάται, όμως, για τη στοιχειοθέτηση τεκμηρίου πλήρους γνώσεως της ΑΕΠΟ σε επόμενο χρονικό σημείο μετά την ηλεκτρονική ανάρτηση της ΑΕΠΟ του συγκεκριμένου έργου, το οποίο αφορά σε βασική υποδομή της νήσου Πάτμου, το έργο αυτό εξακολούθησε να αποτελεί αντικείμενο δημοσιευμάτων στον ηλεκτρονικό, τοπικού και εθνικού χαρακτήρα, τύπο. Από τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα στον τύπο, το γεγονός ότι η τοπική κοινωνία έχει μικρό μέγεθος και, συνεπώς, πληροφορίες που αφορούν έργα, όπως το επίδικο διαδίδονται ακόμα και σε περιοχές που δεν κυκλοφορούν τοπικές εφημερίδες -όπως ο αϊτών ισχυρίζεται ότι συμβαίνει στη δική του- την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από τη δημοσίευση των προσβαλλόμενων πράξεων (τρία έτη και τέσσερις μήνες περίπου από τη δημοσίευση της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης στη «Διαύγεια» και δύο έτη και επτά μήνες περίπου από τη δημοσίευση της δεύτερης προσβαλλόμενης πράξης στη «Διαύγεια» και στον ειδικό ιστότοπο του Υπουργείου) και, βεβαίως, το ίδιο το γεγονός της ηλεκτρονικής ανάρτησης της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης στη «Διαύγεια» και της δεύτερης, επίσης, στη «Διαύγεια» και στον ειδικό για τις ΑΕΠΟ ιστότοπο του Υπουργείου, σε συνδυασμό με το εύλογο ενδιαφέρον του αιτούντος για τον λιμένα της Πάτμου, δηλαδή για βασική υποδομή της νήσου που διευκολύνει την πρόσβασή του στο ακίνητο του οποίου φέρεται ως ιδιοκτήτης και ευλόγως ενδιαφέρεται για την τύχη του, στοιχειοθετείται τεκμήριο πλήρους γνώσεως των δύο προσβαλλόμενων πράξεων σε χρόνο κατά πολύ προγενέστερο των εξήντα ημερών πριν από την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως, λαμβανομένου, μάλιστα, υπόψη ότι η ηλεκτρονική πρόσβαση στις προσβαλλόμενες πράξεις, όπως δεν αμφισβητείται, παρέμενε καθ’ όλο το επίμαχο διάστημα δυνατή και ευχερής. Πρέπει, κατά συνέπεια, να απορριφθεί ο ισχυρισμός του αιτούντος, κατά τον οποίο η προθεσμία για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως κινήθηκε από τον χρόνο που έλαβε γνώση των προσβαλλόμενων πράξεων, δηλαδή την ημέρα κατά την οποία ζήτησε να του χορηγηθούν πλήρη αντίγραφα όλων των εγγράφων που αφορούν την επέκταση του Λιμένα Σκάλας Πάτμου. Είναι, τέλος, απορριπτέος ως αλυσιτελής και ο ισχυρισμός του αιτούντος, κατά τον οποίον η διεξαχθείσα, εν προκειμένω, διαβούλευση υπήρξε πλημμελής και δεν πληροί τις τασσόμενες από την νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Δ. Πυργάκης