ΣτΕ 121/2024 [Νόμιμη ανάκληση οικοδομικής άδειας κατόπιν ανάκλησης της σχετικής έγκρισης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας]
Περίληψη
– Tο δικάσαν δικαστήριο εφαρμόζοντας ορθώς τη νομολογία στο πεδίο της ανάκλησης των παράνομων ευμενών διοικητικών πράξεων έκρινε ότι η διακριτική ευχέρεια της διοικήσεως τρέπεται σε δέσμια αρμοδιότητα, όταν η ανάκληση επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι η προστασία των αρχαίων μνημείων, ήτοι στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς, η διαφύλαξη των οποίων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και τούτο ανεξάρτητα από το εάν έχει παρέλθει μακρό χρονικό διάστημά από την έκδοση της ανακαλούμενης πράξεως ή δημιουργήθηκε καλοπίστως πραγματική κατάσταση δεκτική εννόμου προστασίας. Στην κρίση του δε αυτή κατέληξε το δικάσαν δικαστήριο αφού προηγουμένως έλαβε υπόψη την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η ανάκληση της έγκρισης της αρχαιολογικής υπηρεσίας, όπως εν προκειμένω προσδίδει νόμιμο έρεισμα στην ανάκληση της επίμαχης οικοδομικής αδείας.
Εξάλλου, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας προς τις οποίες οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι υπάρχει αντίθεση της εκκαλουμένης, αναφέρονται και εφαρμόζουν τις γενικές αρχές περί ανάκλησης των διοικητικών πράξεων ενόψει του διαφορετικού πραγματικού της κάθε υποθέσεως, το οποίο, κατά περίπτωση, είχε αποτελέσει αντικείμενο κρίσεως. Επομένως, οι ισχυρισμοί αυτοί δεν πληρούν τις τασσόμενες με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3900/2010 προϋποθέσεις και είναι απορριπτέοι, ως εκ τούτου δε, απορριπτέοι ως απαράδεκτοι καθίστανται και οι σχετικώς προβαλλόμενοι λόγοι εφέσεως.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Θ. Κανελλοπούλου
