ΣτΕ 45/2023 [Παράνομο πρωτόκολλο επιβολής ειδικής αποζημίωσης λόγω διατήρησης αυθαιρέτου κτίσματος εντός δημόσιας δασικής έκτασης]
Περίληψη
– Το γεγονός ότι η ήδη αναιρεσείουσα εταιρεία είχε παραδώσει το έργο κατασκευασμένο στον κύριό του, Δήμο Λαυρεωτικής ήδη από το έτος 1997, έχει ως αποτέλεσμα να μην συντρέχει στο πρόσωπο της αναιρεσείουσας καμία από τις ιδιότητες του κυρίου, νομέα, ή κατόχου των αυθαίρετων κατασκευών κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, για καθένα από τους οποίους, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 705/2016), συντρέχει εις ολόκληρον η υποχρέωση καταβολής ειδικής αποζημίωσης για τη διατήρηση αυθαιρέτων κατασκευών εντός δασών, δασικών ή αναδασωτέων εκτάσεων. Για τον λόγο συνεπώς αυτόν, βασίμως προβαλλόμενο, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.
Με δεδομένο ότι η υπόθεση είναι εκκαθαρισμένη ως προς το πραγματικό, εφόσον, όπως προαναφέρθηκε, έχει αποσαφηνισθεί ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε την ιδιότητα του κυρίου, νομέα ή κατόχου κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, ήδη από το έτος 1997, το Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 57 παρ. 2 του π.δ. 18/1989, κρατεί την υπόθεση, δικάζει την προσφυγή, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο, την κάνει δεκτή, για τον λόγο ότι στο χρονικό διάστημα που αφορά το επιβληθέν πρόστιμο αυθαιρέτου η προσφεύγουσα δεν είχε, όπως βασίμως προβάλλεται, μία από τις ανωτέρω ιδιότητες και ακυρώνει το πρωτόκολλο επιβολής ειδικής αποζημίωσης του Δασάρχη Λαυρίου.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Μ.Ε. Παπαδημήτρη
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
