ΣΤΕ 477/2021 [ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΑΊΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΞΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΗ ΚΥΡΩΣΗ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ]
Περίληψη
– Όπως προκύπτει από το περιεχόµενο της προσβαλλόμενης αποφάσεως περί κηρύξεως εκτάσεως ως αναδασωτέας, καθώς και από το διάγραµµα που την συνοδεύει, στην αναδασωτέα έκταση περιλαμβάνονται και τα 92,16 στρέµµατα στη θέση Νεράλιµος, που φέρεται ως ιδιοκτησία της αιτούσας, από δε τα στοιχεία του φακέλου και ειδικότερα από την µελέτη “Αναδάσωσης Καμένης Ιδιωτικής Δασικής Έκτασης στη θέση Γρεγολίµανο – Λιχάδας Β. Εύβοιας” που συντάχθηκε για λογαριασμό της εταιρείας και εγκρίθηκε με απόφαση της Γ.Γ.Π.Σ.Ε. ως προϋπόθεση για την έκδοση της τροποποιητικής/κωδικοποιητικής αποφάσεως έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για την λειτουργία των τουριστικών εγκαταστάσεων της αιτούσας εντός της επίµαχης εκτάσεως, στο προοίμιο της οποίας, μάλιστα, αναφέρεται ρητώς η ήδη πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, καθώς και από έγγραφο του Δασαρχείου Ιστιαίας, στο οποίο γίνεται ρητή αναφορά σε αναδασωτέες εκτάσεις, προκύπτει ότι η αιτούσα τελούσε σε πλήρη γνώση του γεγονότος ότι η Διοίκηση θεωρεί την επίµαχη έκταση, φερόμενης ως αναδασωτέα. Εξάλλου, η υπ’ αριθ. 3342/16.11.1993 απόφαση του Νομάρχη Ευβοίας µε θέµα «Άρση απόφασης κήρυξης εκτάσεως αναδασωτέας”, την οποία επικαλείται η αιτούσα, αφορά µόνο έκταση 6,553 στεµµάτων, η οποία καταλαμβάνεται ήδη από κτίσματα και δεν έχει περιληφθεί στην προσβαλλόμενη πράξη αναδάσωσης. Ενόψει αυτών, σε συνδυασμό και µε το µεγάλο χρονικό διάστηµα (σχεδόν εννέα ετών) που παρήλθε από τον χρόνο δημοσίευσης (29.4.2010) της αποφάσεως αυτής της Γ.Γ.Π.Σ.Ε, και ήδη πρώτης προσβαλλόμενης πράξεως, µέχρι την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως (1.8.2019), τεκµαίρεται, εν προκειμένω, πλήρης γνώση του περιεχοµένου της από την αιτούσα το αργότερο από τα τέλη του έτους 2016 και πάντως σε χρόνο πολύ προγενέστερο των εξήντα ημερών από την κατάθεση της υπό κρίση αιτήσεως, η οποία, κατά τούτο, ασκείται εκπροθέσµως. Συνεπώς, ως προς την πράξη αυτή η κρινόµενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
Περαιτέρω, όσον αφορά την δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση µερικής κύρωσης του δασικού χάρτη Ευβοίας, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η επίµαχη έκταση, η οποία έχει περιληφθεί σε αυτόν ως δασική, εντάσσεται ήδη από το έτος 1969 σε περιοχή ρυθμιστικού σχεδίου, γεγονός το οποίο συνεπάγεται, κατά την αντίληψή της, ότι η συνολική έκταση είχε νομίμως τεθεί εκτός του ρυθμιστικού πεδίου της δασικής νομοθεσίας ήδη πριν την 11.6.1975, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 παρ. 7 του ν. 998/1979. Ο ισχυρισμός, όµως, αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιµος, δεδομένου ότι η επικαλούµενη από την αιτούσα υπ’ αριθμ. πρωτ. 16151/1289/28.6.1968 απόφαση του Ε.Ο.Τ., µε την οποία εγκρίθηκε το από 5.2.1968 “Γενικό Ρυθµιστικό Σχέδιο”, όπως άλλωστε και η αρχική υπ’ αριθμ. πρωτ. 244618/357611/11.1.1963 πράξη παραχώρησης για τουριστική αξιοποίηση, είχαν εκδοθεί δυνάµει της δασικής νομοθεσίας ως αφορώσες σε δασικές εκτάσεις, µε αυτές δε επετράπη µόνο η ανέγερση επιμέρους τουριστικών εγκαταστάσεων στην συνολική έκταση, χωρίς όμως ουδέποτε να εξαιρεθεί ρητώς από τη δασική νοµοθεσία η λοιπή, µη καταλαμβανόµενη από τις τουριστικές εγκαταστάσεις, έκταση, την οποία και μόνο αφορά ο επίµαχος δασικός χάρτης.
Λαμβανομένων δε, περαιτέρω, υπόψη των όσων ισχύουν, ως προς τον χρόνο έναρξης της προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως κατά της κύρωσης του μη αμφισβητηθέντος µε αντιρρήσεις δασικού χάρτη, σε συνδυασμό µε τα στοιχεία του φακέλου, από τα οποία προκύπτει ότι εν προκειμένω τηρήθηκαν οι νόμιμες διατυπώσεις δημοσιότητας της ανάρτησης του επίµαχου δασικού χάρτη, κατά του οποίου η αιτούσα δεν άσκησε αντιρρήσεις, η κρινόµενη αίτηση ακυρώσεως ασκείται εκπροθέσµως και ως προς την δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη µερικής κύρωσης του επίµαχου δασικού χάρτη και είναι για το λόγο αυτό και ως προς αυτήν απορριπτέα ως απαράδεκτη. Συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της ως απαράδεκτη.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
