ΣΤΕ 403/2021 [ΝΟΜΙΜΗ ΚΥΑ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΠΙ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΣΕ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΒΙΠΕ]
Περίληψη
– Η προσβαλλόμενη πράξη με την οποία παραχωρήθηκε στην παρεμβαίνουσα ΔΙΑ.ΒΙ.ΠΕ.ΘΙ.Β. Α.Ε., φορέα διοίκησης και διαχείρισης της ΒΙ.ΠΕ. Θίσβης εκδόθηκε, όπως προαναφέρθηκε, κατ’ επίκληση του άρθρου 14 παρ. 6 του ν. 2545/1997 και όχι του άρθρου 14 παρ. 7 του ν. 2971/2001. Επομένως, είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης εκδοχής, ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται ότι μη νομίμως η πράξη αυτή δεν έχει συνυπογράφει από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Εξάλλου, από τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 6 και 8 του ν. 2545/1997 σε συνδυασμό προς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης πράξης προκύπτει ότι το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης του αιγιαλού, της παραλίας και των λιμενικών έργων παραχωρήθηκε πρωτίστως για την πραγμάτωση των σκοπών της ΒΙ.ΠΕ. Θίσβης και, επομένως, όλες οι εταιρείες μέτοχοι της παρεμβαίνουσας Α.Ε., έχουν την δυνατότητα χρήσης των λιμενικών εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση των μονάδων τους είτε είναι εγκατεστημένες εντός της ΒΙ.ΠΕ. είτε ευρίσκονται σε άλλες περιοχές. Περαιτέρω, ναι μεν, σύμφωνα με την παρ. 3.3 της προσβαλλόμενης πράξης, το Δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα εκχώρησης, κατόπιν συναίνεσης της ΔΙΑ.ΒΙ.ΠΕ.ΘΙ.Β. Α.Ε., της παράλληλης χρήσης των εν λόγω εγκαταστάσεων σε τρίτους, αλλά η εκχώρηση αυτή δεν επέρχεται, πάντως, με την προσβαλλόμενη πράξη αλλά με άλλη ή άλλες πράξεις οι οποίες ενδέχεται να εκδοθούν στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2545/1997 ουδόλως αποκλείουν την παράλληλη εφαρμογή της νομοθεσίας περί αιγιαλού και, ειδικότερα, τις διατάξεις της νομοθεσίας αυτής που προβλέπουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την παραχώρηση χώρων αιγιαλού, παραλίας και λιμενικών εγκαταστάσεων. Συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.
Ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι μη νομίμως με το άρθρο 4 της προσβαλλόμενης πράξης παραχωρείται στη ΔΙΑ.ΒΙ.ΠΕ.ΘΙ.Β. Α.Ε. η δυνατότητα να καθορίζει το ύψος των τελών προσάραξης, τα οποία καταβάλλονται από τα πλοία που προσαράζουν στις εν λόγω λιμενικές, εγκαταστάσεις για την εκφόρτωση/εισαγωγή πρώτων υλών ή τη φόρτωση/εξαγωγή των παραγόμενων προϊόντων, είναι απορριπτέος, προεχόντως, ως προβαλλόμενος χωρίς έννομο συμφέρον, διότι το αιτούν ν.π.δ.δ. δεν προβάλλει ότι το ίδιο ή τα μέλη του έχουν την ιδιότητα του υποχρέου σε καταβολή λιμενικών τελών, αλλά προβάλλει ότι με την προσβαλλόμενη πράξη βλάπτεται το περιβάλλον λόγω της προσάραξης τεράστιου αριθμού πλοίων στον όρμο Νούσας.
Πρόεδρος: Ι. Μαντζουράνης
Εισηγητής: Π. Καρλή
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
