ΣΤΕ 2041/2019 [ΝΟΜΙΜΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ]
Περίληψη
– Με τις επίμαχες αποφάσεις του Γενικού Γραμµατέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής αφ’ ενός τροποποιήθηκε η α.ε.π.ο. της επίδικης µονάδας για μετεγκατάστασή της σε θέση ανατολικότερα της υφιστάμενης κατά 280 μέτρα, εκσυγχρονισµό και επέκτασή της κατά 30 στρέμματα με τη δημιουργία τριών (3) πάρκων εκτροφής, καθώς και αύξηση της δυναμικότητάς της από 230 τόνους σε 1500 τόνους, και αφ’ ετέρου χορηγήθηκε άδεια ίδρυσης και λειτουργίας στη μονάδα, στη νέα θέση και µε τα παραπάνω διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά. Εξάλλου, οι προαναφερόμενες πράξεις εκδόθηκαν δυνάμει του νεώτερου νοµοθετικού καθεστώτος για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων που θεσπίσθηκε με το ν. 4014/2011 και αφού ελήφθη υπόψιν το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) για τις υδατοκαλλιέργειες. Με τα δεδομένα αυτά, οι παραπάνω αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής αντικατέστησαν τις προσβαλλόμενες πράξεις, ενόψει του ότι η επίδικη ιχθυοτροφική επιχείρηση δεν αποτελεί μεν νέα μονάδα, λειτουργεί, όμως, σε άλλη θέση, με ουσιωδώς διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά και µε βάση διαφορετικό νομοθετικό καθεστώς. Συνεπώς, παραδεκτώς ο αιτών Δήµος υπέβαλε δικόγραφο προσθέτων λόγων, με το οποίο ζητείται η συνέχιση της δίκης κατά το άρθρο 32 παρ. 3 του π.δ.18/1989, εφόσον οι αρχικώς προσβαλλόμενες πράξεις έπαυσαν να ισχύουν λόγω αντικατάστασής τους με τις προαναφερόμενες νεώτερες πράξεις.
Προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, όπως τροποποιήθηκαν, έρχονται σε αντίθεση προς τα οριζόμενα στην παρ. Ι Β του άρθρου 5 του ΕΠΣΧΑΑ, στο οποίο προβλέπεται ότι στις προαναφερόμενες υπό στοιχείο Β περιοχές «επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός, η επέκταση, η μετεγκατάσταση εντός της ίδιας Π.Α.Υ. και η ίδρυση νέων μονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφιστάμενων μονάδων εγκατεστημένων εντός της ίδιας Π.Α.Υ., με την προϋπόθεση να μην μεταβάλλονται η έκταση μίσθωσης και η δυναμικότητα των αρχικών μονάδων. Η εγκατάσταση νέων µονάδων, που δεν προέρχονται από συγχώνευση – διάσπαση υφισταμένων, επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία θεσμοθέτησης Π.Ο.Α.Υ., …». Η αντίθεση στο παραπάνω κανονιστικό πλαίσιο στοιχειοθετείται, κατά τα προβαλλόμενα με την αίτηση, από το γεγονός ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις, όπως τροποποιήθηκαν, μεταβάλλεται τόσο η έκταση της μισθωμένης θαλάσσιας επιφάνειας που καταλαμβάνει η µονάδα της παρεμβαίνουσας, αυξανόμενη από 20 σε 50 στρέμματα, όσο και η δυναμικότητα της, αυξανόμενη από 230 σε 1500 τόνους ετησίως. Και αυτός ο λόγος, ωστόσο, είναι απορριπτέος, διότι στις ανωτέρω υπό στοιχείο Β περιοχές επιτρέπεται η επέκταση και μετεγκατάσταση υφισταμένων μονάδων εντός της ίδιας Π.Α.Υ. χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις, οι οποίες παραφυλάσσονται, κατά την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης, μόνον για την περίπτωση της ίδρυσης νέων µονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφιστάμενων μονάδων.
Στις γενικές κατευθύνσεις προστασίας των παράκτιων περιοχών της Μεγαρίδας και ανάδειξης του πολιτιστικού και τουριστικού τους ενδιαφέροντος, τις οποίες διαλαμβάνει ο ν. 4277/2014 στις ανωτέρω μνημονευόμενες διατάξεις, δεν εντοπίζεται ειδική σύγκρουση με τη χρήση “ιχθυοκαλλιέργεια”, η οποία έχει επιλεγεί για την περιοχή των Μεγάρων από το ΕΠΣΧΑΑ για τις υδατοκαλλιέργειες, το δε Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Ανάπτυξης για τον Τουρισμό ελήφθη υπόψιν για την εκπόνηση του εν λόγω ΕΠΧΣΑΑ, όπως ρητά αναφέρεται στο στοιχείο 3 του προοιμίου του τελευταίου. Περαιτέρω, τα περί λειτουργίας τουριστικής μονάδας σε απόσταση 900 μέτρων από το ιχθυοτροφείο δεν ευρίσκουν έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου, καθώς στην από Μαϊου 2014 ΜΠΕ, που συνοδεύει την τροποποιητική α.ε.π.ο επισηµαίνεται ότι “Δεν υπάρχουν οργανωµένες τουριστικές εγκαταστάσεις. Η πλησιέστερη τουριστική µονάδα βρίσκεται σε απόσταση 1.142,8 m». Τέλος, στην ίδια μελέτη αναφέρεται οτι “Η περιοχή όπου θα μετατοπιστεί η μονάδα δεν ανήκει σε περιοχή οργανωμένων οικισμών, ούτε υπάρχουν παραθεριστικές κατοικίες. Δεν έχει οπτική επαφή από οργανωμένες παραλίες, ούτε από τουριστικές μονάδες. … Η πλησιέστερη οργανωμένη ακτή κολύμβησης, σύμφωνα με το μητρώο ταυτοτήτων υδάτων κολύμβησης, είναι η παραλία της Κινέτας, σε απόσταση 6,5 χλμ.».
Καθ’ ερμηνεία του περιεχομένου του προβαλλομένου λόγου περί παραβάσεως των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εµπιστοσύνης, προβάλλεται ότι η τροποποιητική α.ε.π.ο. έχει εκδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 6 παρ. 2 περ. β στοιχ. ββ του ν. 4014/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του ΕΠΣΧΑΑΥ, ενόψει του ότι η μονάδα της παρεμβαίνουσας είναι κατ΄ουσίαν νέα μονάδα, λόγω της αύξησης της θαλάσσιας έκτασης και της δυναμικότητάς της, παρότι με την παραπάνω διάταξη του ΕΠΣΧΑΑΥ δεν είναι επιτρεπτή η ίδρυση νέων μονάδων όταν μεταβάλλεται η έκταση της μίσθωσης και η δυναμικότητα των αρχικών μονάδων. Από τα χαρακτηριστικά, ωστόσο, της εγκατάστασης, όπως αυτά περιγράφονται στην τροποποιητική α.ε.π.ο. και την ΜΠΕ που τη συνοδεύει, προκύπτει με σαφήνεια ότι πρόκειται για υφιστάμενη μονάδα που μεταφέρεται σε άλλη θέση, επεκτεινόμενη κατ’ έκταση και δυναμικότητα, και όχι για νέα μονάδα, όπως υποστηρίζεται με την αίτηση, ούτε, άλλωστε, η αύξηση της δυναμικότητας και της επίμαχης θαλάσσιας έκτασης αρκούν αφ΄εαυτές για να καταστήσουν τη μονάδα της παρεµβαίνουσας νέα μονάδα, όπως υπολαμβάνει ο ο αιτών Δήμος. Εξάλλου, με τους τιθέμενους περιβαλλοντικούς όρους αντιµετωπίζονται κατ’ αρχήν οι επιπτώσεις από την αύξηση της δυναμικότητας και τον διπλασιασμό της θαλάσσιας έκτασης που καταλαμβάνει πλέον η μονάδα, ο δε αιτών δεν προβάλλει ειδικότερες αιτιάσεις ως προς τα ζητήματα αυτά. Ενόψει τούτων, ο λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Μ. Τριπολιτσιώτη
ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση α) της Φ319/4933/περ.8/10/7.9.2010 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής «Έγκριση περιβαλλοντικών όρων που αφορά την ίδρυση πλωτής μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας … σε θαλάσσια έκταση 20 στρεμμάτων και ετήσιας δυναμικότητας 230 τόνων θαλάσσιων μεσογειακών ιχθύων στη θέση Κ. Α. Δήμου Μ. Ν.Α. Δ. Α.» και β) της ΑΓΡΥΠ/287/28.7.2011 απόφασης του ίδιου Γενικού Γραμματέα, με την οποία χορηγήθηκε άδεια ίδρυσης και λειτουργίας στην παραπάνω μονάδα.
3. Επειδή, νομίμως εχώρησε η συζήτηση της υπόθεσης, παρότι δεν παρέστη η καθής Περιφέρεια Αττικής, εφόσον, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση επίδοσης με ημερομηνία 2-3-2012, που υπάρχει στη δικογραφία, αντίγραφο της κρινόμενης αιτήσεως και της πράξης του Προέδρου του Ε’ Τμήματος περί ορισμού εισηγητή και δικασίμου επιδόθηκαν νομίμως στην Περιφέρεια αυτή.
4. Επειδή, η εταιρεία «Ιχθυοκαλλιέργειες Σκιρωνίς Α.Ε.», η οποία εκμεταλλεύεται την μονάδα στην οποία αφορούν οι προσβαλλόμενες πράξεις, με έννομο συμφέρον παρεμβαίνει υπέρ του κύρους τους.
5. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν δυνάμει των διατάξεων του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3010/2002, κατόπιν της 21732/9664/11/12/2002 θετικής γνωμοδότησης επί της προκαταρκτικής περιβαλλοντικής εκτίμησης και αξιολόγησης της Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και της ΠΕΧΩ 4947/φπεριβ-8/08/2.2.2009 επικαιροποίησης αυτής, της ΓΕΑΝ 930/1.6.2007 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, με την οποία εγκρίθηκε η εκμίσθωση θαλάσσιας έκτασης 20 στρεμμάτων για τη δημιουργία μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας και της 3196/29.8.2007 σύμβασης μίσθωσης θαλάσσιας έκτασης συμβολαιογράφου Αθηνών. Σύμφωνα με την πρώτη προσβαλλόμενη α.ε.π.ο., η μονάδα εγκαθίσταται σε μέσο βάθος θάλασσας 30 – 50 μέτρα, με ελάχιστη απόσταση από την ακτή 75 μέτρα, οι δε πλωτές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν τέσσερις (4) κυκλικούς ιχθυοκλωβούς παραγωγής, εσωτερικής διαμέτρου 12 μ. και βάθους 8 μ., τέσσερις (4) κυκλικούς κλωβούς παραγωγής, εσωτερικής διαμέτρου 30 μ. και βάθους 10 μ., δύο (2) κυκλικούς κλωβούς διαχείρισης, εσωτερικής διαμέτρου 15 μ. και μία εξέδρα εργασίας διαστάσεων 15Χ15 μ. Η συνολική επιφάνεια εκτροφής είναι 4.303 τ.μ., η ωφέλιμη επιφάνεια 3.278 και η δυναμικότητα 230 τόνοι, για τις ανάγκες δε συσκευασίας των ψαριών θα χρησιμοποιείται συσκευαστήριο τρίτης εταιρίας στον Ασπρόπυργο Αττικής. Εξάλλου, για την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνοδεύει την προσβαλλόμενη α.ε.π.ο. υποβλήθηκε η 45/2008 αρνητική γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου της Ν.Α. Δυτικής Αττικής, κατόπιν αντίστοιχης αρνητικής εισήγησης του Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Ν.Α. καθώς και η 37/2009 αρνητική γνωμοδότηση του ίδιου Νομαρχιακού Συμβουλίου, κατόπιν αντίστοιχης ομοίως αρνητικής εισήγησης του Τμήματος Οικ. Αδειών και Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της παραπάνω Ν.Α. Μετά την άσκηση της κρινόμενης αίτησης, η πρώτη προσβαλλόμενη α.ε.π.ο. τροποποιήθηκε με την Φ319/156/περ.8/13/24.1.2013 απόφαση της Γενικής Διευθύντριας Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ως προς την επωνυμία του φορέα από «Α. Σ. και Δ. Κ.» σε «Ι. Σ. Α.Ε.», και, στη συνέχεια, με την ΑΓΡΥΠ 486/6.8.2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής τροποποιήθηκε και η ΑΓΡΥΠ 287/28.7.2011 απόφαση του ίδιου οργάνου για την άδεια ίδρυσης και λειτουργίας της επίδικης μονάδας ως προς την επωνυμία του φορέα. Περαιτέρω, με την ΑΓΡΥΠ 1107/29.12.2014 απόφαση του ίδιου Γενικού Γραμματέα προεγκρίθηκε η παραχώρηση της χρήσης θαλάσσιας έκτασης πενήντα (50) στρεμμάτων με απευθείας μίσθωση στην εταιρεία «Ι. Σ. Α.Ε.», για την μετεγκατάσταση λειτουργούσας πλωτής μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας είκοσι (20) στρεμμάτων και την επέκτασή της κατά τριάντα (30) στρέμματα στη θέση «Κ. Α.» κόλπου Μεγάρων της Περιφέρειας Αττικής, κατ’ επίκληση, μεταξύ άλλων, των διατάξεων του ν. 4014/2011, της 31722/4/11/2011 απόφασης της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού» (Β’ 2505) και των άρθρων 21 και 27 παρ. 5 του ν. 4284/2014. Κατόπιν τούτου, με την Φ319/219/περ.8/15/ 22.1.2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, η οποία εκδόθηκε κατ’ επίκληση των παραπάνω αναφερόμενων διατάξεων, εχώρησε τροποποίηση – ανανέωση της προσβαλλόμενης α.ε.π.ο. και επετράπη η μετεγκατάσταση της μονάδας σε θέση ανατολικότερα της υφιστάμενης κατά 280 μέτρα, ο εκσυγχρονισμός αυτής και η επέκταση κατά τριάντα (30) στρέμματα, με τη δημιουργία τριών (3) πάρκων εκτροφής, έκτασης 20, 10 και 20 στρεμμάτων και αύξηση της συνολικής ετήσιας δυναμικότητας της μονάδας από 230 τόνους σε 1500 τόνους στη θέση “Κ. Α.” του Δήμου Μ., με την δε ΑΓΡΥΠ 333/15.5.2015 απόφαση του ίδιου οργάνου εγκρίθηκε η εκμίσθωση θαλάσσιας έκτασης είκοσι (20) στρεμμάτων για τη μετεγκατάσταση (ανατολικότερα της υφιστάμενης θέσης) της επίμαχης λειτουργούσας μονάδας και τριάντα (30) στρεμμάτων για την επέκτασή της στην εν λόγω θέση και χορηγήθηκε στην εταιρεία «Ι. Σ. Α.Ε.» άδεια ίδρυσης και λειτουργίας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας σε πλωτές εγκαταστάσεις θαλάσσιας έκτασης πενήντα (50) στρεμμάτων στην προαναφερόμενη θέση. Τέλος, με το 6.701/12.6.2015 συμβόλαιο Συμ/φου Αθηνών εκμισθώθηκε η ανωτέρω θαλάσσια έκταση στην εταιρεία «Ι. Σ. Α.Ε.». Όπως αναφέρεται στην παραπάνω, τροποποιητική της προσβαλλόμενης α.ε.π.ο., Φ319/219/περ.8/15/ 22.1.2015 απόφαση, η περιοχή εγκατάστασης της μονάδας υπάγεται στο άρθρο 5 του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες και στο σημείο 1.α. “Χωροθέτηση εντός Π.Α.Υ.” και “Ι) Καθορισμός Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.), Β. Περιοχές με σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών” και στον πίνακα 1 του Παραρτήματος αυτής “Περιοχή Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) Β.7 Μέγαρα Αττικής”. Εξάλλου, στην από Μαϊου 2014 μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που υποβλήθηκε για την έκδοση της τροποποιητικής α.ε.π.ο., αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: – Με την εγκατάσταση των τριών νέων πάρκων της μονάδας και την αύξηση της ετήσιας δυναμικότητας θα πραγματοποιηθεί ο εκσυγχρονισμός των πλωτών εγκαταστάσεων, μέσω της αντικατάστασης των υφισταμένων εγκαταστάσεων και της προμήθειας νέων κλωβών για την επιπλέον παραγωγή. – Η μονάδα δεν διαθέτει χερσαίες εγκαταστάσεις και η χερσαία υποστήριξη θα πραγματοποιείται από συνεργαζόμενες εταιρείες. – Οι νέες πλωτές εγκαταστάσεις θα είναι οι ακόλουθες: Πάρκο Α, επιφάνειας 20 στρεμμάτων, που θα περιλαμβάνει δύο κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 31,84 μ., εξωτερικής διαμέτρου 32,6 μ. και βάθους δικτύων 10 μ., τέσσερις κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 25,46 μ., εξωτερικής διαμέτρου 26,2 μ. και βάθους δικτύων 10 μ., πέντε κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 19,1μ., εξωτερικής διαμέτρου 26,2 μ. και βάθους δικτύων 10 μ., τρεις κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 15,92 μ., εξωτερικής διαμέτρου 20 μ. και βάθους δικτύων 10 μ., μια αγκυροβολημένη εξέδρα εργασιών με οικίσκο, διαστάσεων 10Χ10 μ. Πάρκο Β’ Επιφάνειας 10 στρεμμάτων, που θα περιλαμβάνει δώδεκα κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 19,1 μ., εξωτερικής διαμέτρου 20 μ. και βάθους δικτύων 10 μ. και Πάρκο Γ’, επιφάνειας 10 στρεμμάτων, που θα περιλαμβάνει δέκα κυκλικούς κλωβούς, εσωτερικής διαμέτρου 25,46 μ., εξωτερικής διαμέτρου 26,2 μ. και βάθους δικτύων 10 μ. – Η μετατόπιση της μονάδας αποσκοπεί στην καλύτερη διάταξη και προσανατολισμό της υφιστάμενης μονάδας σε σχέση με τα επικρατούντα θαλάσσια ρεύματα στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό γίνεται αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των θαλασσίων ρευμάτων, προς όφελος τόσο της παραγωγικής διαδικασίας, όσο και του θαλάσσιου περιβάλλοντος (άριστη ανανέωση του νερού στο εσωτερικό της μονάδας). – Με τη λειτουργία της μονάδας στη νέα θέση, η απόστασή της από κοντινή ξενοδοχειακή μονάδα ξεπερνάει το 1km, με αποτέλεσμα οι εγκαταστάσεις της να μην είναι ορατές από αυτήν. Περαιτέρω, κατά τη διαδικασία που προηγήθηκε της παραπάνω, τροποποιητικής της προσβαλλόμενης α.ε.π.ο., Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 απόφασης, υποβλήθηκαν η 117/2014 γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου του αιτούντος Δήμου και οι πράξεις 91/21.8.2014 του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Μεγαρέων, 10/25.8.2014 της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και 6/27.8.2014 της Επιτροπής Διαβούλευσης του ίδιου Δήμου, με τις οποίες τα εν λόγω όργανα γνωμοδότησαν αρνητικά για τη μετεγκατάσταση και επέκταση της επίδικης μονάδας. Τέλος, με την 161993/14/20.10.2014 εισήγησή της προς το Περιφερειακό Συμβούλιο, η Αν. Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής εισηγήθηκε θετικά σχετικά για τη μετατόπιση της μονάδας και τον εκσυγχρονισμό της, καθώς έτσι θα ικανοποιείται το κριτήριο της απόστασης από τουριστική μονάδα τουλάχιστον κατά 1.000 μ. και αρνητικά για την επέκτασή της από 20 σε 50 στρέμματα και την αύξηση της δυναμικότητας από 230 σε 1500 τόνους, με την αιτιολογία ότι ι) για το έτος 2013 από τις αναλύσεις που έχουν προσκομισθεί σχετικά με τις μετρήσεις φυσικοχημικής και μικροβιακής ανάλυσης του νερού, αυτές αφορούν σε δύο ημερομηνίες, ενώ σχετικά με τις φυσικοχημικές αναλύσεις και βαρέων μετάλλων ιζήματος αφορούν σε μία ημερομηνία, κατόπιν δειγματοληψιών του φορέα της ιχθυοκαλλιέργειας, δίχως να αναγράφονται οι συντεταγμένες και περιγραφή του σταθμού και της μεθόδου δειγματοληψίας, ενώ δεν έχουν μετρηθεί οι βιοτικές παράμετροι, όπως υδρόβιες φυτοκοινωνίες και φυτοβένθος, ζωοβένθος, ιι) για το έτος 2014 από τις αναλύσεις που έχουν προσκομισθεί σχετικά με τις μετρήσεις των βιοτικών παραμέτρων, έχει διενεργηθεί δειγματοληψία σε μία πρόσφατη ημερομηνία, της οποίας τα αποτελέσματα εκκρεμούν, ενώ για τις υπόλοιπες μετρήσεις του ίδιου έτους δεν αναγράφονται οι συντεταγμένες και περιγραφή του σταθμού και της μεθόδου δειγματοληψίας, σύμφωνα δε με τον όρο 16 της προσβαλλόμενης α.ε.π.ο. του έτους 2010 και τον όρο (η) της 1012/11/6.6.2011 άδειας χρήσης νερού, θα έπρεπε οι παραπάνω μετρήσεις να γίνονται μια φορά ανά τετράμηνο, δηλαδή να υπήρχαν μετρήσεις σε τρεις ημερομηνίες κατά το έτος 2013 και σε δύο ημερομηνίες κατά το έτος 2014, τόσο για τις φυσικοχημικές αναλύσεις (στο νερό και στο ίζημα), τις αναλύσεις στα βαρέα μέταλλα και τις μικροβιακές αναλύσεις όσο και για τις βιοτικές παραμέτρους.
6. Επειδή, το άρθρο 32 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 31 του ν. 3772/2009 (Α΄ 112), ορίζει τα ακόλουθα: «1. … 2. Καταργείται ομοίως η δίκη αν μετά την άσκηση της αίτησης ακυρώσεως και έως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης η προσβαλλόμενη πράξη έπαυσε για οποιοδήποτε λόγο να ισχύει, εκτός αν ο αιτών επικαλείται ιδιαίτερο έννομο συμφέρον που δικαιολογεί τη συνέχιση της δίκης … 3. Αν η κατά την προηγούμενη παράγραφο παύση της ισχύος της προσβαλλόμενης πράξεως οφείλεται στο ότι αυτή ήταν περιορισμένης χρονικής ισχύος και μετά τη λήξη της εκδόθηκε νεότερη πράξη ομοίου περιεχομένου ή στο ότι αυτή τροποποιήθηκε ή αντικαταστάθηκε με πράξη η οποία εξακολουθεί να είναι δυσμενής για τον αιτούντα, η δίκη δεν καταργείται αν ο αιτών προβάλει με δικόγραφο, κατατιθέμενο έξι (6) πλήρεις ημέρες πριν από την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως, σχετικό ισχυρισμό και ζητήσει τη συνέχιση της δίκης. Με το δικόγραφο αυτό, ο αιτών μπορεί να προβάλει και νέους λόγους ακυρώσεως, στρεφόμενους κατά της νέας πράξεως. Μπορεί επίσης με το ίδιο δικόγραφο να παραιτείται από την προσβολή πράξεων ή από λόγους ακυρώσεως που δεν έχουν αντικείμενο…». Με τις ανωτέρω διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 32 του π.δ. 18/1989 θεσπίζεται ειδική περίπτωση συνέχισης της ακυρωτικής δίκης, πέραν αυτής της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου, σε περίπτωση παύσης της ισχύος της προσβαλλόμενης πράξης που οφείλεται στο ότι αυτή ήταν περιορισμένης χρονικής ισχύος και μετά τη λήξη της εκδόθηκε νεότερη πράξη ομοίου περιεχομένου ή στο ότι τροποποιήθηκε αυτή ή αντικαταστάθηκε εφεξής με πράξη που εξακολουθεί να είναι δυσμενής για τον αιτούντα (ΣτΕ 2202/2016, 3466/2014, 31/2013 Ολ., 2062/2013 Ολ.). Στην ειδική αυτή περίπτωση δεν διατηρείται απλώς, μετά τη σύννομη άσκηση του σχετικού δικαιώματος προς παροχή δικαστικής προστασίας από τον αιτούντα, το αρχικό αντικείμενο της δίκης, αλλά η δίκη συνεχίζεται με διευρυμένο αντικείμενο, το οποίο προσδιορίζεται από την προσβολή όχι μόνο της αρχικής πράξης που έπαυσε να ισχύει για τους ανωτέρω λόγους, αλλά και της νεότερης διοικητικής πράξης, η οποία, μετά την κατάθεση και κοινοποίηση του σχετικού δικογράφου στον αντίδικο του αιτούντος εντός της προθεσμίας του άρθρου 32 παρ. 3 του π.δ. 18/1989, θεωρείται ως συμπροσβαλλόμενη με την αρχική και κατ’ αυτής μπορεί να προβάλλονται με το ίδιο δικόγραφο και νέοι λόγοι ακυρώσεως (ΣτΕ 2202/2016, 4707/2014, 3175/2014 Ολ.).
7. Επειδή, με τον ν. 1650/1986 (Α΄ 160), όπως οι διατάξεις αυτού ίσχυσαν μετά την αντικατάστασή τους με άρθρα του ν. 3010/2002 (Α΄ 91), θεσπίσθηκαν κανόνες αναφερόμενοι, πλην άλλων, στις προϋποθέσεις και στη διαδικασία για την έγκριση της άσκησης δραστηριοτήτων ή της εκτέλεσης έργων από τα οποία απειλούνται δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον. Στη συνέχεια, με το ν.4014/2011 (Α’ 209), κατ’ επίκληση του οποίου εκδόθηκαν οι Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 και ΑΓΡΥΠ 333/ 15.5.2015 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, θεσπίσθηκε νέο καθεστώς για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων. Το άρθρο 6 του ν. 4014/2011, το οποίο ρυθμίζει τη διαδικασία τροποποίησης Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων και το οποίο αντικατέστησε το άρθρο 4 του ν. 1650/1986, δυνάμει του άρθρου 31 παρ. 2 του ίδιου ν. 4014/2011, ορίζει τα εξής: «1. Οι φορείς έργων και δραστηριοτήτων σε περίπτωση εκσυγχρονισμού, επέκτασης, βελτίωσης ή τροποποίησης περιβαλλοντικά αδειοδοτημένων έργων ή δραστηριοτήτων, υποχρεούνται να υποβάλλουν προς έγκριση στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή Φάκελο Τροποποίησης ΑΕΠΟ, όπως αυτός καθορίζεται στην παράγραφο 6 του άρθρου 11 του παρόντος. 2. Μετά την υποβολή του Φακέλου Τροποποίησης ΑΕΠΟ η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή προβαίνει στις ακόλουθες ενέργειες: α) Εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την υποβολή του φακέλου ελέγχει την τυπική πληρότητα αυτού και εφόσον ο φάκελος κριθεί επαρκής, τον αποστέλλει στο οικείο Περιφερειακό Συμβούλιο για δημοσιοποίηση στο πλαίσιο της ενημέρωσης του κοινού, χωρίς όμως να απαιτείται σχετική διαδικασία διαβούλευσης. … β) Ακολούθως εντός χρονικού διαστήματος είκοσι πέντε εργάσιμων ημερών από την υποβολή του Φακέλου η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή αξιολογεί τον ως άνω υποβληθέντα φάκελο και αποφαίνεται: αα) είτε ότι λόγω των διαφοροποιήσεων επέρχεται ουσιαστική μεταβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του έργου ή της δραστηριότητας, οπότε απαιτείται η υποβολή νέας μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ), ββ) είτε ότι δεν επέρχεται ουσιαστική μεταβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του έργου ή της δραστηριότητας, οπότε εκδίδει νέα τροποποιημένη ΑΕΠΟ ή απόφαση περί μη τροποποίησης της ΑΕΠΟ, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία εκσυγχρονισμού, επέκτασης, βελτίωσης ή τροποποίησης του έργου ή της δραστηριότητας και τις ισχύουσες γενικές προδιαγραφές, όρους και περιορισμούς που προβλέπονται από τις οικείες διατάξεις. 3. … 4. … 5. …». Το άρθρο 11 του ίδιου νόμου, το οποίο καθορίζει το περιεχόμενο των φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης και το οποίο αντικαθιστά την παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 1650/1986 δυνάμει του άρθρου 31 παρ. 4 του ν. 4014/2011, ορίζει, στην παρ. 6, τα εξής: «Ο φάκελος τροποποίησης ΑΕΠΟ περιλαμβάνει, τουλάχιστον, τη μελέτη τροποποίησης ΑΕΠΟ του έργου ή της δραστηριότητας. Οι προδιαγραφές και το ειδικότερο περιεχόμενο των φακέλων τροποποίησης ΑΕΠΟ δύναται να εξειδικεύονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ενώ τα περιεχόμενα της μελέτης εμπεριέχουν τουλάχιστον: α) Την τεχνική περιγραφή του αδειοδοτημένου και προτεινόμενου τροποποιημένου έργου ή της δραστηριότητας, εστιάζοντας στις προτεινόμενες τροποποιήσεις και συνοδευόμενη από σχετικά τεχνικά σχέδια και τοπογραφικά διαγράμματα, με σαφή ένδειξη των προτεινόμενων τροποποιήσεων και του σκοπού της τροποποίησης. β) Τα στοιχεία περιγραφής της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, μόνο σε σχέση με την αιτούμενη τροποποίηση του έργου ή της δραστηριότητας. γ) Συνοπτική περιγραφή των στοιχείων που έχουν προκύψει από την εφαρμογή του προγράμματος παρακολούθησης και ελέγχων. δ) Την εκτίμηση και αξιολόγηση ενδεχόμενων επιπτώσεων στο περιβάλλον που συνδέονται με την αιτούμενη τροποποίηση. ε) Την περιγραφή προτάσεων, όρων και μέτρων για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων επιπτώσεων που συνδέονται με την αιτούμενη τροποποίηση, καθώς και το σχετικό με την τροποποίηση πρόγραμμα παρακολούθησης». Περαιτέρω, με το ν.4277/2014 (Α΄156) θεσπίσθηκε το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής (ΡΣΑ). Στο άρθρο 9 του νόμου δίδονται οι κατευθύνσεις για τις Χωρικές Ενότητες της Περιφέρειας Αττικής, ειδικότερα δε, στην παρ. 3.2. αυτού με τίτλο “Χωρική Υποενότητα Μεγαρίδας”, ορίζεται ότι “α) … γ) προωθούνται ισχυρά μέτρα προστασίας των φυσικών, παράκτιων και άλλων εκτός σχεδίων περιοχών που αποτελούν τους βασικούς πόλους έλξης για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων αναψυχής, παραθερισμού και τουρισμού. δ) …”. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 4 περ.ε του νόμου: “Για το κέντρο του Πειραιά προβλέπονται τα εξής: αα) … εε) Ενεργοποίηση ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας τουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος για την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και της μοναδικής ιστορικής σημασίας των ακτών του Αργοσαρωνικού, στις οποίες περιλαμβάνεται η παράκτια ζώνη από Πειραιά προς Σαλαμίνα – Κυνοσούρα, Ελευσίνα, Κακιά Σκάλα, Αφαία, στστ) …”.
8. Επειδή, μετά την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων και πριν από την έκδοση των προαναφερόμενων αποφάσεων Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 και ΑΓΡΥΠ 333/15.5.2015 του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, εκδόθηκε το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) για τις υδατοκαλλιέργειες, το οποίο εγκρίθηκε με την ΚΥΑ 31722/4.12.2011 (Β΄ 2505). Στο άρθρο 3 του ΕΠΣΧΑΑ ορίζονται ως Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) οι περιοχές που πληρούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών και εντός των οποίων χωροθετούνται μονάδες είτε σε Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.), δηλαδή, σε οργανωμένους υποδοχείς, ή σε Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ.), οι οποίες συνιστούν μεταβατικό στάδιο που προηγείται της θεσμοθέτησης Π.Ο.Α.Υ., είτε μεμονωμένα, ενώ, ειδικώς ως προς τη μεμονωμένη χωροθέτηση προβλέπεται ότι αυτή είναι υπό προϋποθέσεις δυνατή και εκτός Π.Α.Υ. Το πλαίσιο κατευθύνσεων για τη χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιεργειών παρέχεται στο άρθρο 5 του ΕΠΣΧΑΑ, όπου επαναλαμβάνεται η πρόβλεψη ότι μονάδες αναπτύσσονται σε κατάλληλες περιοχές που ορίζονται ως Π.Α.Υ., οι οποίες κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες, Α έως Ε, μετά από αξιολόγηση των χαρακτηριστικών τους (χωροταξικών – περιβαλλοντικών – αναπτυξιακών), με κριτήριο και την υφιστάμενη κατάσταση από την άποψη ύπαρξης μονάδων υδατοκαλλιέργειας (συγκέντρωση μονάδων). Στην κατηγορία Β του άρθρου αυτού, με τίτλο “Περιοχές με σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών” ορίζεται ότι “ Πρόκειται για περιοχές στις οποίες είτε υπάρχει ανάπτυξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, με σχετικά όμως περιορισμένη συγκέντρωση μονάδων, αναλογικά με τα χαρακτηριστικά τους, είτε υπάρχει αποσπασματική ανάπτυξη, με συνέπεια να υπάρχουν σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός, η επέκταση, η μετεγκατάσταση εντός της ίδιας ΠΑΥ και η ίδρυση νέων μονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφισταμένων μονάδων εγκατεστημένων εντός της ίδιας ΠΑΥ, με την προϋπόθεση να μην μεταβάλλονται η έκταση μίσθωσης και η δυναμικότητα των αρχικών μονάδων. …”. Το άρθρο 7 αναφέρεται στα κριτήρια και τις συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας , προβλέπει δε, στα “Γενικά Κριτήρια”, ότι “Τα όρια της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των μονάδων, είτε πρόκειται για τις μονάδες των Π.Ο.Α.Υ., και των άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), είτε για μεμονωμένες μονάδες, είναι σκόπιμο να απέχουν: Χίλια (1.000) μέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα ή εγκατάσταση και από υφιστάμενες οικιστικές αναπτύξεις …”. Εξάλλου, στο άρθρο 12 του ΕΠΣΧΑΑ, το οποίο περιέχει διατάξεις μεταβατικού χαρακτήρα ορίζονται τα εξής: «1. Μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας των οποίων οι πράξεις αδειοδότησης πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, θεωρούνται ότι έχουν χωροθετηθεί νόμιμα για τις πράξεις ανανέωσης των αδειών τους. 2. Μονάδες θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειας των οποίων οι άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, είτε προσαρμόζονται στις διατάξεις του παρόντος είτε μετεγκαθίστανται μετά τη λήξη των αδειών τους σε … ΠΑΥ ή εκτός, με τις προϋποθέσεις και όρους του παρόντος Ειδικού Πλαισίου. Σε αντίθετη περίπτωση οι άδειες καταργούνται». Τέλος, στον Πίνακα 1 που συνδημοσιεύεται με το ΕΠΣΧΑΑΥ, και περιλαμβάνει τις κατηγορίες Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.), στην κατηγορία Β (Περιοχές με περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης) και υπό στοιχεία Β7 αναφέρεται η περιοχή “Μέγαρα Αττικής” με κύρια δραστηριότητα την ιχθυοκαλλιέργεια – οστρακοκαλλιέργεια.
9. Επειδή, όπως προκύπτει από όσα παρατέθηκαν στη σκέψη 4, με τις Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 και ΑΓΡΥΠ 333/15.5.2015 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής αφ’ ενός τροποποιήθηκε η α.ε.π.ο. της επίδικης μονάδας για μετεγκατάστασή της σε θέση ανατολικότερα της υφιστάμενης κατά 280 μέτρα, εκσυγχρονισμό και επέκτασή της κατά 30 στρέμματα με τη δημιουργία τριών (3) πάρκων εκτροφής, καθώς και αύξηση της δυναμικότητάς της από 230 τόνους σε 1500 τόνους, και αφ’ ετέρου χορηγήθηκε άδεια ίδρυσης και λειτουργίας στη μονάδα, στη νέα θέση και με τα παραπάνω διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά. Εξάλλου, οι προαναφερόμενες πράξεις εκδόθηκαν δυνάμει του νεότερου νομοθετικού καθεστώτος για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων που θεσπίσθηκε με το ν. 4014/2011 και αφού ελήφθη υπόψιν το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) για τις υδατοκαλλιέργειες. Με τα δεδομένα αυτά, οι παραπάνω Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 και ΑΓΡΥΠ 333/15.5.2015 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής αντικατέστησαν τις προσβαλλόμενες πράξεις, ενόψει του ότι η επίδικη ιχθυοτροφική επιχείρηση δεν αποτελεί μεν νέα μονάδα, λειτουργεί, όμως, σε άλλη θέση, με ουσιωδώς διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά και με βάση διαφορετικό νομοθετικό καθεστώς. Συνεπώς, παραδεκτώς ο αιτών Δήμος υπέβαλε το από 16.5.2016 δικόγραφο προσθέτων λόγων, με το οποίο ζητείται η συνέχιση της δίκης κατά το άρθρο 32 παρ. 3 του π.δ. 18/1989, εφόσον οι αρχικώς προσβαλλόμενες πράξεις έπαυσαν να ισχύουν λόγω αντικατάστασής τους με τις προαναφερόμενες νεότερες πράξεις.
10. Επειδή, με την αίτηση προβάλλεται ότι η πρώτη προσβαλλόμενη α.ε.π.ο. είναι ακυρωτέα διότι βασίζεται στην κριθείσα ως αντισυνταγματική διάταξη του άρθρου 18 παρ. 4 του ν. 2742/1999, διότι παραλείπει να αιτιολογήσει ειδικά τη μη λήψη υπόψη της 45/12.5/2008 αρνητικής γνωμοδότησης του Νομαρχιακού Συμβουλίου Δυτικής Αττικής επί της αρχικώς υποβληθείσας ΜΠΕ και διότι στηρίζεται στην ανεπίκαιρη 21732/9664/11.12.2002 θετική γνωμοδότηση επί της ΠΠΕΑ της Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. σχετικά με την παραπάνω ΜΠΕ. Προβάλλεται περαιτέρω ότι η α.ε.π.ο. είναι πλημμελής διότι στην ΜΠΕ δεν εξετάσθηκαν εναλλακτικές λύσεις ως προς τη θέση της αδειοδοτούμενης δραστηριότητας και δεν περιγράφονται με σαφή τρόπο τα χαρακτηριστικά της περιοχής εγκατάστασης. Προβάλλεται ακόμη ότι η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ. 6 του ν. 3010/2002, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 21 του ν. 3851/2010, διότι κατά την έκδοσή της δεν ελήφθη υπόψη οποιοδήποτε στοιχείο χωροταξικού σχεδιασμού, ενώ αντιθέτως αγνοήθηκε ότι η επίμαχη περιοχή είναι επιβαρυμένη από παρακείμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Ως προς τη δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση άδεια ίδρυσης και λειτουργίας του ιχθυοτροφείου, προβάλλεται ότι εκδόθηκε χωρίς να γνωμοδοτήσει ο αιτών Δήμος, κατά παράβαση του άρθρου 69 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 94 παρ. 5 του ν. 3852/2010, καθώς και ότι, κατά παράβαση του άρθρου 30 του ν. 2971/2001, εκδόθηκε κατόπιν των 2137/01/5.4.2007 και Φ4/1/5484π.ε./1.2.2007 εγγράφων του Λιμεναρχείου Ελευσίνας και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων αντίστοιχα, αντί των Υπουργών Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολιτισμού. Τέλος, προβάλλεται ότι η δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ασφαλείας του δικαίου, διότι η περιοχή εγκατάστασης της επίμαχης μονάδας αντιβαίνει στις προβλέψεις του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό (Β’ 1138/2009), εφόσον η ακτογραμμή που ξεκινά από την Κινέττα και καταλήγει στον Λουτρόπυργο αποτελεί το παραλιακό μέτωπο του αιτούντος Δήμου, ο οποίος δραστηριοποιείται τουριστικά από χρόνια, ενώ στην επίδικη θέση «Κάτω Αλώνι» βρίσκεται το Σκιρώνειο Μουσείο με σημαντικότατα εκθέματα. Ενόψει, ωστόσο, όσων αναφέρθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, όλοι οι παραπάνω λόγοι πρέπει να απορριφθούν ως απαραδέκτως προβαλλόμενοι, εφόσον συναρτώνται με την προηγούμενη θέση της μονάδας, την προηγούμενη γνωμοδοτική διαδικασία και το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς, δηλαδή τα δεδομένα που ελήφθησαν υπόψιν πριν από την αντικατάσταση των προσβαλλόμενων πράξεων με τις Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 και ΑΓΡΥΠ 333/15.5.2015 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.
11. Επειδή, με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων, με το οποίο, κατά τα προεκτεθέντα, ζητείται και η συνέχιση της δίκης σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. 3 του π.δ. 18/1989, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη α.ε.π.ο., όπως τροποποιήθηκε με την Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, είναι αντίθετη στο άρθρο 5 του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες, στο οποίο ορίζεται ότι υφιστάμενες μονάδες που δεν εντάσσονται σε ΠΟΑΥ ή ΠΑΣΜ διατηρούνται με την προϋπόθεση να πληρούνται οι όροι του παρόντος Πλαισίου, διότι η περιοχή εγκατάστασης της μονάδας δεν εντάσσεται σε ΠΟΑΥ ή ΠΑΣΜ. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως ερειδόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση, καθώς, όπως αναφέρθηκε στη σκέψη 5, σύμφωνα με τον Πίνακα 1 που συνοδεύει το ΕΠΧΣΑΑΥ, η εν γένει περιοχή των Μεγάρων, στην οποία ήταν εγκατεστημένη και στην οποία μετακινήθηκε δυνάμει της νεότερης Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 απόφασης η μονάδα της παρεμβαίνουσας, εντάσσεται σε Π.Α.Υ. και ειδικότερα στην κατηγορία Β (Περιοχές με περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης) με στοιχείο 7 (Μέγαρα Αττικής) και κύρια δραστηριότητα την ιχθυοκαλλιέργεια και την οστρακοκαλλιέργεια.
12. Επειδή, περαιτέρω προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, όπως τροποποιήθηκαν, έρχονται σε αντίθεση προς τα οριζόμενα στην παρ. ΙΒ του άρθρου 5 του ΕΠΣΧΑΑ, στο οποίο προβλέπεται ότι στις προαναφερόμενες υπό στοιχείο Β περιοχές “ … επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός, η επέκταση, η μετεγκατάσταση εντός της ίδιας Π.Α.Υ. και η ίδρυση νέων μονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφιστάμενων μονάδων εγκατεστημένων εντός της ίδιας Π.Α.Υ., με την προϋπόθεση να μην μεταβάλλονται η έκταση μίσθωσης και η δυναμικότητα των αρχικών μονάδων. Η εγκατάσταση νέων μονάδων – που δεν προέρχονται από συγχώνευση ή διάσπαση υφισταμένων – επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία θεσμοθέτησης Π.Ο.Α.Υ., …”. Η αντίθεση στο παραπάνω κανονιστικό πλαίσιο στοιχειοθετείται, κατά τα προβαλλόμενα με την αίτηση, από το γεγονός ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις, όπως τροποποιήθηκαν, μεταβάλλεται τόσο η έκταση της μισθωμένης θαλάσσιας επιφάνειας που καταλαμβάνει η μονάδα της παρεμβαίνουσας, αυξανόμενη από 20 σε 50 στρέμματα, όσο και η δυναμικότητά της, αυξανόμενη από 230 σε 1500 τόνους ετησίως. Και αυτός ο λόγος, ωστόσο, είναι απορριπτέος, διότι στις ανωτέρω υπό στοιχείο Β περιοχές επιτρέπεται η επέκταση και μετεγκατάσταση υφισταμένων μονάδων εντός της ίδιας Π.Α.Υ. χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις, οι οποίες παραφυλάσσονται, κατά την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης, μόνον για την περίπτωση της ίδρυσης νέων μονάδων που προέρχονται από συγκέντρωση ή διάσπαση υφιστάμενων μονάδων.
13. Επειδή, με το δικόγραφο προσθέτων λόγων προβάλλεται ακόμη ότι η εγκατάσταση και η επέκταση της μονάδας της παρεμβαίνουσας στην επίμαχη θέση δεν είναι συμβατή με την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής της Κακιάς Σκάλας και τις παρακείμενες παραλίες, η δε ιστορική σημασία της παράκτιας ζώνης της Χωρικής Υποενότητας Μεγαρίδας και η προοπτική ενεργοποίησης ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας τουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος προβλέπονται στα άρθρο 9 παρ. 3.2. και 12 παρ. 3 περ. εε. του ν. 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας». Με τον ίδιο λόγο προβάλλεται ότι η ανάγκη αυτή τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, προς την οποία αντιβαίνουν οι προσβαλλόμενες πράξεις, προβλέπεται στην κυα 24208/4.6.2009 για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (Β’ 1138/11.6.2009), όπως τροποποιήθηκε με την κυα 67659/9.12.2013 (Β’ 3155/12.12.2013), στο οποίο συνδέεται η ανάγκη ανάπτυξης του τουρισμού με την οικονομική κρίση, διαπιστώνεται η συμβολή του τουρισμού στην απασχόληση και, ειδικότερα, αναφέρεται ότι η περιοχή ευθύνης του αιτούντος Δήμου φιλοξενεί περισσότερους “εσωτερικούς τουρίστες”. Τέλος, προβάλλεται ότι σε απόσταση 900 μέτρων από το ιχθυοτροφείο λειτουργεί η τουριστική μονάδα “Κοκκίνη”, με αποτέλεσμα να παραβιάζεται το ελάχιστο όριο των 1.000 μέτρων του άρθρου 7 του ΕΠΣΧΑΑΥ. Τα παραπάνω προβαλλόμενα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Τούτο, διότι στις γενικές κατευθύνσεις προστασίας των παράκτιων περιοχών της Μεγαρίδας και ανάδειξης του πολιτιστικού και τουριστικού τους ενδιαφέροντος, τις οποίες διαλαμβάνει ο ν. 4277/2014 στις ανωτέρω μνημονευόμενες διατάξεις, δεν εντοπίζεται ειδική σύγκρουση με τη χρήση “ιχθυοκαλλιέργεια”, η οποία έχει επιλεγεί για την περιοχή των Μεγάρων από το ΕΠΣΧΑΑ για τις υδατοκαλλιέργειες, το δε Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Ανάπτυξης για τον Τουρισμό ελήφθη υπόψιν για την εκπόνηση του εν λόγω ΕΠΧΣΑΑ, όπως ρητά αναφέρεται στο στοιχείο 3 του προοιμίου του τελευταίου. Περαιτέρω, τα περί λειτουργίας τουριστικής μονάδας σε απόσταση 900 μέτρων από το ιχθυοτροφείο δεν ευρίσκουν έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου, καθώς στην από Μαϊου 2014 ΜΠΕ, που συνοδεύει την τροποποιητική α.ε.π.ο., επισημαίνεται (σελ. 41) ότι “Δεν υπάρχουν οργανωμένες τουριστικές εγκαταστάσεις. Η πλησιέστερη τουριστική μονάδα βρίσκεται σε απόσταση 1.142,8 m”. Τέλος, στην ίδια μελέτη αναφέρεται (σελ. 51) ότι “Η περιοχή όπου θα μετατοπιστεί η μονάδα δεν ανήκει σε περιοχή οργανωμένων οικισμών, ούτε υπάρχουν παραθεριστικές κατοικίες. Δεν έχει οπτική επαφή από οργανωμένες παραλίες, ούτε από τουριστικές μονάδες. … Η πλησιέστερη οργανωμένη ακτή κολύμβησης, σύμφωνα με το μητρώο ταυτοτήτων υδάτων κολύμβησης, είναι η παραλία της Κινέτας, σε απόσταση 6,5 χλμ.”
14. Επειδή, ο αιτών Δήμος προβάλλει ότι η Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία τροποποιήθηκε η προσβαλλόμενη α.ε.π.ο., δεν αιτιολογείται επαρκώς, διότι δεν διαλαμβάνει ειδική μνεία ως προς την απόκλισή της από την αρνητική γνωμοδότηση 307/2014 του Δημοτικού Συμβουλίου του αιτούντος και την 161993/14/20.10.2014 αρνητική εισήγηση της Αν. Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής προς το Περιφερειακό Συμβούλιο. Στο ανωτέρω 307/2014 πρακτικό του, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μεγαρέων αναφέρεται στις προβλέψεις του ν. 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας» για την ενεργοποίηση ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας τουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος ενόψει της ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων και της ιστορικής σημασίας των ακτών του Αργοσαρωνικού, στις οποίες περιλαμβάνεται η παράκτια ζώνη από Πειραιά προς Σαλαμίνα, Ελευσίνα, Κακιά Σκάλα, Αφαία, όπως και στον ιδιαίτερο χαρακτηρισμό της Κακιάς Σκάλας ως τόπου γεωμορφολογικού και τοπιακού ενδιαφέροντος, σύμφωνα με το άρθρο 18 του παραρτήματος του ίδιου νόμου. Όπως, όμως, αναφέρθηκε στην προηγούμενη σκέψη, με τις προβλέψεις αυτές του ν.4277/2014 δεν στοιχειοθετείται ειδική σύγκρουση χρήσεων ως προς τη λειτουργία της επίμαχης μονάδας, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται, σε κάθε περίπτωση, κατ’ ουσίαν ζήτημα απόκλισης, και επομένως υποχρέωση ειδικής αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης α.ε.π.ο. σε σχέση με την εν λόγω πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου του αιτούντος. Περαιτέρω, κατά τα αναλυτικώς εκτεθέντα στη σκέψη 5, στην 161993/14/20.10.2014 εισήγησή της προς το Περιφερειακό Συμβούλιο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής η Αν. Προϊσταμένη της Διεύθυνσης διατύπωσε θετική γνώμη για τη μετατόπιση της μονάδας και τον εκσυγχρονισμό της, καθώς έτσι θα ικανοποιείται το κριτήριο της απόστασης από τουριστική μονάδα τουλάχιστον κατά 1.000 μ., και αρνητική για την επέκτασή της από 20 σε 50 στρέμματα και την αύξηση της δυναμικότητας από 230 σε 1500 τόνους, με την αιτιολογία ότι, σύμφωνα με τον όρο 16 της α.ε.π.ο. του έτους 2010 και τον όρο (η) της 1012/11/6.6.2011 άδειας χρήσης νερού, οι μετρήσεις φυσικοχημικής και μικροβιακής ανάλυσης του νερού ήταν ελλιπείς, δηλαδή θα έπρεπε να υπήρχαν μετρήσεις σε τρεις ημερομηνίες κατά το έτος 2013 και σε δύο ημερομηνίες κατά το έτος 2014. Ήδη, ωστόσο, όπως προκύπτει από το σημείο 38 του προοιμίου της Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία τροποποιήθηκε η προσβαλλόμενη α.ε.π.ο., προσκομίσθηκαν στη Διοίκηση και συνεκτιμήθηκαν για την έκδοση της πράξης αυτής τα στοιχεία, η έλλειψη των οποίων ήταν το έρεισμα της αρνητικής γνώμης του ανωτέρω οργάνου, δηλαδή αποτελέσματα μετρήσεων αβιοτικών παραμέτρων για τα τρία τετράμηνα του έτους 2013 και τα δύο τετράμηνα του έτους 2014, καθώς και αναλύσεων μικροβιολογικών και φυσικοχημικών παραμέτρων του θαλάσσιου περιβάλλοντος των ετών 2013 και 2014 με αιτιολογημένες απόψεις – επισημάνσεις του φορέα για την κατάσταση του περιβάλλοντος στην περιοχή λειτουργίας της μονάδας. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η Διοίκηση, κατά την έκδοση της τροποποιητικής α.ε.π.ο., έλαβε υπόψη της τις υποδείξεις της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής, προς τις οποίες και συμμορφώθηκε. Ενόψει τούτου, ο εξεταζόμενος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
15. Επειδή, προβάλλεται ότι η τροποποιητική α.ε.π.ο. εκδόθηκε κατά παράβαση του ν. 4014/2011, διότι στην ΜΠΕ που τη συνοδεύει δεν εξετάσθηκε εναλλακτική λύση ούτε για τη μεταφορά της μονάδας στη νέα θέση ούτε για την επιπλέον έκταση που αυτή θα καταλαμβάνει. Και αυτός ο λόγος, ωστόσο, είναι απορριπτέος, διότι στην ΜΠΕ διαλαμβάνεται εξέταση εναλλακτικών λύσεων για τη μεταφορά του ιχθυοτροφείου. Πράγματι, κατά τα αναφερόμενα στη μελέτη (σελ. 75), ως εναλλακτικές προτάσεις εξετάζονται η μεταφορά της μονάδας σε θέσεις είτε ανατολικά είτε δυτικά της προτεινόμενης. Η λύση της μεταφοράς ανατολικότερα απορρίπτεται καθώς, προς την κατεύθυνση αυτή, βρίσκεται ο οικισμός Στίκας και, στη συνέχεια, τα Μέγαρα, η Πάχη και η βιομηχανική περιοχή της Ελευσίνας, με αποτέλεσμα να μην τηρούνται οι αποστάσεις που ορίζονται από το ΕΠΣΧΑΑ για τις υδατοκαλλιέργειες και να μην υπάρχουν τόσο ευνοϊκές συνθήκες στο περιβάλλον εκτροφής. Αντιστοίχως, η λύση της μετατόπισης σε θέση δυτικότερη απορρίπτεται διότι, ενώ στην προτεινόμενη θέση τα θαλάσσια ρεύματα και τα βάθη είναι σε άριστα επίπεδα, δυτικότερα η γεωμορφολογία αλλάζει, το βάθος μειώνεται, κυμαινόμενο γύρω στα 20 μέτρα, και τα θαλάσσια ρεύματα εξασθενούν. Τέλος, στη μελέτη επισημαίνεται ότι η προτεινόμενη θέση βρίσκεται μακριά από άλλες δραστηριότητες και τα χαρακτηριστικά του χερσαίου περιβάλλοντος (μεσογειακά οικοσυστήματα, απότομες κλίσεις) δεν προβλέπεται να οδηγήσουν σε συγκρούσεις και αποκλεισμό άλλων χρήσεων.
16. Επειδή, τέλος, καθ’ ερμηνεία του περιεχομένου του προβαλλομένου λόγου περί παραβάσεως των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης, προβάλλεται ότι η τροποποιητική α.ε.π.ο. έχει εκδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 6 παρ. 2 περ. β στοιχ. ββ του ν. 4014/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του ΕΠΣΧΑΑΥ, ενόψει του ότι η μονάδα της παρεμβαίνουσας είναι κατ’ ουσίαν νέα μονάδα, λόγω της αύξησης της θαλάσσιας έκτασης και της δυναμικότητάς της, παρότι με την παραπάνω διάταξη του ΕΠΣΧΑΑΥ δεν είναι επιτρεπτή η ίδρυση νέων μονάδων όταν μεταβάλλεται η έκταση της μίσθωσης και η δυναμικότητα των αρχικών μονάδων. Από τα χαρακτηριστικά, ωστόσο, της εγκατάστασης, όπως αυτά περιγράφονται στην Φ319/219/περ.8/15/22.1.2015 τροποποιητική α.ε.π.ο. και την ΜΠΕ που τη συνοδεύει, προκύπτει με σαφήνεια ότι πρόκειται για υφιστάμενη μονάδα που μεταφέρεται σε άλλη θέση, επεκτεινόμενη κατ’ έκταση και δυναμικότητα, και όχι για νέα μονάδα, όπως υποστηρίζεται με την αίτηση, ούτε, άλλωστε, η αύξηση της δυναμικότητας και της επίμαχης θαλάσσιας έκτασης αρκούν αφ’ εαυτές για να καταστήσουν τη μονάδα της παρεμβαίνουσας νέα μονάδα, όπως υπολαμβάνει ο αιτών Δήμος. Εξάλλου, με τους τιθέμενους περιβαλλοντικούς όρους αντιμετωπίζονται κατ’ αρχήν οι επιπτώσεις από την αύξηση της δυναμικότητας και τον διπλασιασμό της θαλάσσιας έκτασης που καταλαμβάνει πλέον η μονάδα, ο δε αιτών δεν προβάλλει ειδικότερες αιτιάσεις ως προς τα ζητήματα αυτά. Ενόψει τούτων, ο λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
17. Επειδή, κατόπιν των παραπάνω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.
