ΟΙ ΥΓΡΟΤΟΠΟΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ RAMSAR ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2000, σ. 260.

Η Σύμβαση Ραμσάρ αποτέλεσε υπόδειγμα για νεότερες συμβάσεις προστασίας οικοσυστημάτων. Σήμερα, περισσότερες από 120 χώρες έχουν επικυρώσει τη σύμβαση, ενώ σημαντικός αριθμός ελληνικών υγροτόπων έχει καταχωρηθεί στο σχετικό Ειδικό Κατάλογο, χωρίς ωστόσο να έχουν ληφθεί ακόμη αποτελεσματικά μέτρα εφαρμογής. Εκκινώντας από αυτή τη βάση και μετά το εισαγωγικό κεφάλαιο με τις πολύτιμες ιστορικές πληροφορίες, ο συγγραφέας στρέφεται προς τη σχετική ορολογία και το περιεχόμενο της σύμβασης. Ακολουθεί η παρουσίαση των οργάνων και η νομική αξιολόγηση της σύμβασης, ενώ εξετάζεται και ο βαθμός συμμόρφωσης της Ελλάδας. Στη συνέχεια παρουσιάζεται το κοινοτικό δίκαιο περιβάλλοντος για τους υγρότοπους, ενώ εκτεταμένο τμήμα του βιβλίου αναφέρεται στη “νομική και πραγματική κατάσταση” των 11 ελληνικών υγροτόπων διεθνούς ενδιαφέροντος. Εκεί αποτυπώνονται οι υστερήσεις της διοικητικής πρακτικής και του νομικού καθεστώτος. Το Παράρτημα, τέλος, περιλαμβάνει το κείμενο της Σύμβασης και τις τροποποιήσεις του.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print