ΣτΕ 1381/2022 [Μη νόμιμη απόφαση κατεδάφισης κατασκευών που εξυπηρετούν ΧΥΤΑ μέσα σε αναδασωτέα έκταση]
Περίληψη
– H κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου παρίσταται, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, μη νόμιμη, δεδομένου ότι είναι αντίθετη προς τις αρχές του ενιαίου της Διοίκησης, της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας, η κατεδάφιση κατασκευών που εξυπηρετούν εγκατάσταση διαχείρισης στερεών αποβλήτων, δηλαδή βασικού δημόσιου έργου υποδομής, το οποίο λειτουργεί επί μακρόν έχοντας αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά κατόπιν θετικών γνωμοδοτήσεων των δασικών υπηρεσιών, για τον λόγο ότι οι υπηρεσίες αυτές, μετά την παρέλευση ιδιαιτέρως μακρού χρονικού διαστήματος, μετέβαλαν άποψη ως προς τον χαρακτήρα της εκτάσεως αναγνωρίζοντας αυτήν ως αναδασωτέα, χωρίς, μάλιστα, να εξετάσουν τις συνέπειες της διακοπής της λειτουργίας του χώρου διαχείρισης στερεών αποβλήτων για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Δεδομένου δε ότι επί του ζητήματος αυτού δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικράτειας, ο σχετικός ισχυρισμός παραδεκτώς διατυπώνεται και είναι, περαιτέρω, βάσιμος.
Με τα δεδομένα αυτά, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος με το οποίο είχε απορριφθεί η αίτηση ακυρώσεως, κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων εφέσεως.
Πρέπει να εκδικασθεί η αίτηση ακυρώσεως κατά της απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοικήσεως Μακεδονίας – Θράκης (κατά το μέρος που αφορά τις λοιπές υπό κατεδάφιση κατασκευές, πλην του υπό στοιχείο α’ κεντρικού κτιρίου του Χ.Υ.Τ.Α. η διαταγή κατεδάφισης του οποίου έχει ήδη ακυρωθεί με την εκκαλουμένη). Η αίτηση αυτή πρέπει να γίνει δεκτή για τον προαναφερόμενο λόγο. Είναι δε απορριπτέοι οι ισχυρισμοί της Διοίκησης ότι όλες οι ως άνω κατασκευές είναι αυθαίρετες λόγω του ότι δεν είχε προηγηθεί η έκδοση άδειας επέμβασης ή παραχώρηση της έκτασης στον Σύνδεσμο, προεχόντως διότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, οι δασικές υπηρεσίες γνώριζαν και ανέχθηκαν την επί δεκαετία λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α. στην επίμαχη θέση, συνέχισαν μέχρι και το 2009 να γνωμοδοτούν θετικά, ακόμη και για την επέκταση του, χωρίς να θέσουν οποιοδήποτε ζήτημα νομιμότητας ως προς την εγκατάσταση του Χ.Υ.Τ.Α. για τους ως άνω λόγους. Άλλωστε το α΄ κύτταρο του ΧΥΤΑ (α΄ φάση) ευρισκόταν ήδη σε κατάσταση αποκαταστάσεως κατά το χρόνο που αποφασίσθηκε η κατεδάφιση των επίμαχων κατασκευών.
Ενόψει δε των όσων έγιναν δεκτά ανωτέρω, δεν ασκούν, εν προκειμένω, επιρροή ούτε το γεγονός ότι με την 7/2010 απόφαση της Ε.Ε.Δ.Α. εξαιρέθηκαν από τη συνολική αναδασωτέα έκταση μόνο τα 90 από τα 120 στρέμματα ούτε η, μετά μακρό χρόνο, «ανάκληση» των θετικών γνωμοδοτήσεων του Δασαρχείου. Ως εκ τούτου, πρέπει να ακυρωθεί η ως άνω προσβαλλόμενη πράξη όσον αφορά την κατεδάφιση των λοιπών κατασκευών που βρίσκονται εντός του επίμαχου τμήματος της εγκατάστασης του Χ.Υ.Τ.Α.
Πρόεδρος: Κ. Χριστοφορίδου
Εισηγητής: Δ. Πυργάκης
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
