ΣΤΕ 1619/2021 [ΝΟΜΙΜΗ ΜΗ ΈΓΚΡΙΣΗ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΈΚΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΝΗΣΙΔΑΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΗΣ ΩΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ]
Περίληψη
– Η προσβαλλόμενη πράξη ερείδεται στην ανέλεγκτη ακυρωτικά επιστημονική και τεχνική κρίση του αρμόδιου Συμβουλίου ότι η επίδικη εγκατάσταση θα υποβαθμίσει αισθητικά το μνημειακό σύνολο, ενώ όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των πρακτικών όλοι οι ισχυρισμοί της αιτούσας περί του αντιθέτου και τα στοιχεία που επικαλέσθηκε ελήφθησαν υπόψη κατά τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε, κατόπιν ακροάσεως και εκπροσώπων της αιτούσας. Εξάλλου, το γεγονός ότι στην περιοχή λειτουργούν ήδη ορυχεία γύψου δεν έχει κάποια επιρροή στην ως άνω κρίση της Διοίκησης, η οποία αφορά αυτοτελώς την επίδικη μονάδα. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη ως προς την κρίση της για την αισθητική βλάβη του επίδικου αρχαιολογικού χώρου, πρέπει δε να απορριφθεί ως αβάσιμος ο εξεταζόμενος λόγος ακυρώσεως με όλους τους επιμέρους ισχυρισμούς της αιτούσας.
Η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε βάσει της αρχαιολογικής νομοθεσίας και όχι με σκοπό να εξεταστεί εάν πληρούνται, εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια για τη νόμιμη χωροθέτηση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας βάσει του άρθρου 7 του Ειδικού Πλαισίου για τις ιχθυοκαλλιέργειες. Σε κάθε όμως περίπτωση, και το Ειδικό Πλαίσιο δεν αγνοεί την προστασία των αρχαιολογικών χώρων στο πλαίσιο χωροθέτησης των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη διάταξη του άρθρου 5 παρ. I, που αφορά στον καθορισμό Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (Π.Α.Υ), μεταξύ των κριτηρίων που λαμβάνονται υπόψη, αναφέρεται η παρουσία περιοχών αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Επίσης, στις διατάξεις των άρθρων 6, που αφορούν στις προϋποθέσεις εγκατάστασης και τα κριτήρια χωροθέτησης μονάδων, γίνεται αναφορά αφενός στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, αφετέρου στη δυνατότητα συνύπαρξης, προκειμένου περί προστατευόμενων περιοχών, σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν ανάλογα με την κατηγορία και τα χαρακτηριστικά της περιοχής, όπως, εν προκειμένω, για τους αρχαιολογικούς χώρους και τους τόπους ιδιαίτερου φυσικού κάλλους στην επίδικη θέση, καθώς και στη συμβατότητα των χρήσεων εν γένει. Συνεπώς, και από την άποψη αυτή, ο εξεταζόμενος λόγος περί αντίθεσης της προσβαλλόμενης πράξης στο Ειδικό Πλαίσιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες πρέπει ν’ απορριφθεί.
Εισηγητής: Ζ. Θεοδωρικάκου
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
