ΣτΕ 2182/2018 [Παράνομη ανανέωση περιβαλλοντικών όρων μετά τη λήξη ισχύος της ΑΕΠΟ]
Περίληψη
-Η αιτούσα, φερόμενη ως κάτοικος και ως κυρία ακινήτου στη θέση, αντιταχθείσα δε με αιτήσεις της προς τη Διοίκηση στην έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, με έννομο συμφέρον ασκεί την υπό κρίση αίτηση. Ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός της παρεμβαίνουσας, κατά τον οποίο η αιτούσα είναι μέλος Δ.Σ. ανταγωνίστριας εταιρείας και προβάλλει προσχηματικά λόγους για την προστασία του περιβάλλοντος, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι η ιδιότητα του ανταγωνιστού δεν αναιρεί το έννομο συμφέρον της αιτούσας.
-Τόσο η προσβαλλόμενη με την αίτηση απόφαση όσο και η συμπροσβαλλόμενη πράξη ενέκριναν την ανανέωση και την παράταση, αντιστοίχως, της ισχύος της ΑΕΠΟ με τις αντίστοιχες αιτιολογίες. Περαιτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου δεν εκδόθηκε ως νέα και αυτοτελής έγκριση περιβαλλοντικών όρων, όπως είχε ζητηθεί αρχικώς, αλλά εκδόθηκε, κατόπιν τροποποίησης του σχετικού αιτήματος, με τη διαδικασία της απλής ανανέωσης της ΑΕΠΟ και με την αντίληψη ότι ίστανται κατά νόμον οι αρχικοί περιβαλλοντικοί όροι. Η ισχύς, όμως, των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων είχε λήξει από το έτος 2005, από τα στοιχεία δε του φακέλου που διαβιβάσθηκαν στο Δικαστήριο, δεν προκύπτει ότι είχε υποβληθεί εμπροθέσμως αίτηση για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων ή εν πάση περιπτώσει εντός ευλόγου χρόνου από τη λήξη της, δεδομένου ότι η σχετική αίτηση υποβλήθηκε μετά την πάροδο 4 και πλέον ετών από τη λήξη της ισχύος της ΑΕΠΟ, όπως αυτή είχε παραταθεί. Εξάλλου, η αρχική ΑΕΠΟ αφορούσε την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση και λειτουργία επτά δεξαμενών, ενώ η προσβαλλόμενη αφορά πλέον, όπως εκτέθηκε, τρεις από τις δεξαμενές, είχε δε εν τω μεταξύ δημοσιευθεί και η απόφαση 871/2004 του ΣτΕ, η οποία εφήρμοσε τις διατάξεις της περιβαλλοντικής και πολεοδομικής νομοθεσίας σχετικά με την απόσταση της εγκατάστασης της παρεμβαίνουσας από τον υφιστάμενο οικισμό κατά τρόπο διαφορετικό από αυτόν που είχαν δεχθεί τα όργανα της Διοίκησης κατά τη χορήγηση αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας της μονάδας. Με τα δεδομένα αυτά, εν προκειμένω έπρεπε να τηρηθεί εξ αρχής η διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων της δραστηριότητας της παρεμβαίνουσας, την τήρηση της οποίας είχε, άλλωστε, ζητήσει αρχικώς και η ίδια με αίτησή της και η οποία επεβάλλετο να τηρηθεί, δεν ήταν δε δυνατή, κατά τον νόμο, η απλή ανανέωσή τους, διότι η σχετική αίτηση για την «ανανέωση» των περιβαλλοντικών όρων υποβλήθηκε στη Διοίκηση 4 και πλέον έτη μετά τη λήξη της ισχύος της πράξης παράτασης της ΑΕΠΟ και, συνεπώς, από τη λήξη της ισχύος της πράξης αυτής μεσολάβησε σημαντικό χρονικό διάστημα πέραν του ευλόγου, ενώ, εξάλλου, μετά τη δημοσίευση της 871/2004 απόφασης είχαν διαφοροποιηθεί ουσιωδώς και τα δεδομένα ως προς την απόσταση από υφιστάμενο οικισμό, δυνάμει της αρχικής κατάταξης της δραστηριότητας της παρεμβαίνουσας σε κατηγορίες της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και της αντιστοιχίας της με την κατάταξη των βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων με βάση τις πολεοδομικές διατάξεις. Κατά συνέπεια, όπως βασίμως, προβάλλεται, μη νομίμως με την προσβαλλόμενη πράξη ανανεώθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι της επίμαχης δραστηριότητας της παρεμβαίνουσας, για τον λόγο δε αυτόν η πράξη αυτή είναι πλημμελής και πρέπει να ακυρωθεί, κατόπιν δε αυτού συνακυρωτέα αποβαίνει και η συμπροσβαλλόμενη πράξη, με την οποία παρατάθηκε η ισχύς της.
Πρόεδρος: Ι. Μαντζουράνης
Εισηγητής: Δ. Βασιλειάδης
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα δημοσιευθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
