ΣΤΕ 1653/2018 [ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΤΟΙΜΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ]
Περίληψη
-Η οριοθέτηση οικισμού με πληθυσμό έως 2000 κατοίκους αποτελεί ρύθμιση γενικού πολεοδομικού σχεδιασμού, η οποία υπάγει τον οικισμό στο κανονιστικό πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του π.δ/τος 24.4/3.5.1985 «Τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησής τους» (Δ 181), ως προς την αρτιότητα, το ποσοστό καλύψεως, τον συντελεστή δομήσεως, το σύστημα δομήσεως και το μέγιστο ύψος των κτιρίων. Επομένως, η οριοθέτηση των εν λόγω οικισμών πρέπει να γίνεται με προεδρικό διάταγμα, αδιαφόρως αν περιλαμβάνει ή όχι και τον καθορισμό όρων και περιορισμών δομήσεως.
-Σε περίπτωση ελλείψεως πράξεως καθορισμού ορίων οικισμού, ή μη νομίμου καθορισμού των ορίων αυτών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που τα όρια του οικισμού δεν έχουν καθορισθεί με προεδρικό διάταγμα, αλλά με νομαρχιακή απόφαση, η Διοίκηση οφείλει, κατά την έκδοση ατομικής πράξεως που αφορά εγκατάσταση μονάδος μέσης ή υψηλής όχλησης και η οποία προϋποθέτει την ύπαρξη καθορισμένων ορίων οικισμού, να προβεί σε δική της έρευνα και να διατυπώσει ειδικώς αιτιολογημένη κρίση, ως προς τα όρια του οικισμού και την θέση, σε σχέση με αυτά της επίμαχης, κατά περίπτωση, εγκατάστασης. Προκειμένου δε να διατυπώσει την κρίση αυτή, θα πρέπει να λάβει υπόψη την πραγματική κατάσταση που υπήρχε κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 1337/1983, ήτοι κατά τον χρόνο δημοσιεύσεώς του, σύμφωνα με το άρθρο 44 του νόμου αυτού βάσει των οριζόμενων στο άρθρο 4 του π.δ/τος 24.4/3.5.1985 κριτηρίων.
-Ενόψει του ότι το έρεισμα των προσβαλλομένων αποτελεί απόφαση της Νομάρχου Λευκάδας, με την οποία καθορίσθηκαν τα όρια του οικισμού Βαθέος, η απόφαση αυτή δύναται, κατ’αρχήν να ελεγχθεί από το Δικαστήριο, επ’ευκαιρία της κρινόμενης αιτήσεως, δεδομένου ότι, κατά τα παγίως γενόμενα δεκτά, ο παρεμπίπτων έλεγχος των κανονιστικών πράξεων συνιστά θεμελιώδη αρχή του δικαίου διοικητικών διαφορών. Ενόψει ίου ότι ο καθορισμός ορίων έγινε με την ως άνω νομαρχιακή απόφαση και όχι με προεδρικό διάταγμα, όπως αναφέρεται στην τέταρτη σκέψη, η δε Διοίκηση παρέλειψε να διατυπώσει αιτιολογημένη κρίση, ως προς τα όρια του οικισμού, οι προσβαλλόμενες πράξεις, πρέπει να ακυρωθούν.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Μ.Ε. Παπαδημήτρη
Βασικές Σκέψεις
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση: 1) της με αριθ. πρωτ. 84609/5.10.2015 αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, με την οποία απορρίφθηκε η από 18.9.2015 αίτηση της αιτούσας εταιρείας για τη χορήγηση ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδας παραγωγής ετοίμου σκυροδέματος στην περιφέρεια του Δήμου Μεγανησίου Λευκάδας, 2) της τεκμαιρόμενης απορρίψεως από τον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου της από 16.10.2015 προσφυγής της αιτούσας κατά της ανωτέρω αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, 3) της με αριθ. πρωτ. 25321/11869/22.12.2015 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, με την οποία απορρίφθηκε και ρητώς η ανωτέρω προσφυγή της αιτούσας.
3. Επειδή, η κρινόμενη αίτηση στρέφεται παραδεκτώς κατά της με αριθ. πρωτ. 84609/5.10.2015 αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, με την οποία απορρίφθηκε η από 18.9.2015 αίτηση της αιτούσας εταιρείας για τη χορήγηση ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδας παραγωγής ετοίμου σκυροδέματος και κατά της με αριθ. πρωτ. 25321/11869/22.12.2015 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, η οποία έχει εκτελεστό χαρακτήρα, δεδομένου ότι με αυτήν ασκείται έλεγχος νομιμότητας κατόπιν ασκήσεως προσφυγής. Κατά τα λοιπά η κρινόμενη αίτηση ασκείται εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς.
4. Επειδή, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 930/2017, 765/2017, 56/2017, 57/2017, πρβλ. ΣτΕ 3661/2005 Ολομ.) η οριοθέτηση οικισμού με πληθυσμό έως 2000 κατοίκους αποτελεί ρύθμιση γενικού πολεοδομικού σχεδιασμού, η οποία υπάγει τον οικισμό στο κανονιστικό πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του π.δ/τος 24.4/3.5.1985 «Τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησής τους» (Δ΄ 181), ως προς την αρτιότητα, το ποσοστό καλύψεως, τον συντελεστή δομήσεως, το σύστημα δομήσεως και το μέγιστο ύψος των κτιρίων. Επομένως, η οριοθέτηση των εν λόγω οικισμών πρέπει να γίνεται με προεδρικό διάταγμα, αδιαφόρως αν περιλαμβάνει ή όχι και τον καθορισμό όρων και περιορισμών δομήσεως.
5. Επειδή, στο άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), όπως ισχύει μετά την αντικαστάστασή του με το άρθρο 8 παρ. 17 του
ν. 1512/1985 (Α΄ 4), (βλ. άρθρο 80 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, π.δ. 14.7/27.7.1999, Δ΄ 580) ορίζεται ότι: «Με π.δ/γμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος ορίζονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες με τις οποίες μπορεί να εγκρίνεται η πολεοδόμηση και επέκταση οικισμών με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους, να καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και περιορισμοί δόμησης… Επίσης με π.δ/γμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, ορίζεται ο τρόπος καθορισμού των ορίων και των όρων δόμησης των οικισμών πληθυσμού μέχρι 2.000 κατοίκους, προβλέπονται τα στοιχεία εκτίμησης κατά τον καθορισμό των ορίων, η διαδικασία που τηρείται για τον καθορισμό αυτόν, κατηγορίες οικισμών καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια. Τα όρια των οικισμών αυτών καθορίζονται με απόφαση του νομάρχη που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως». Κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 42 παρ. 5 ν. 1337/1983 εκδόθηκε το π.δ. 24.4./3.5.1985, που μνημονεύθηκε στην προηγούμενη σκέψη, καθώς και το π.δ. 20.8/30.8.1995 «Πολεοδόμηση και επέκταση οικισμών της χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους και τροποποίηση του από 24.4.1985 π.δ/τος…» (Δ΄ 414). Στο άρθρο 79 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, στο οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 1 του π.δ/τος 24.4./3.5.1985 και το άρθρο 1 του π.δ/τος 20.8/30.8.1995 ορίζονται τα εξής: «Το παρόν διάταγμα αφορά τους οικισμούς της χώρας οι οποίοι κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή έχουν πληθυσμό μέχρι και 2.000 κατοίκους… Περαιτέρω με το άρθρο 2 του π.δ/τος 24.4./3.5.1985 καθορίσθηκαν οι κατηγορίες των οικισμών, οι οποίοι διακρίνονται σε περιαστικούς, παραλιακούς, τουριστικούς, αξιόλογους, ενδιαφέροντες, αδιάφορους, συνεκτικούς, διάσπαρτους, δυναμικούς, στάσιμους, μικρούς, μεσαίους, μεγάλους (βλ. άρθρο 81 Κ.Β.Π.Ν.). Στο άρθρο 3 του ανωτέρω π.δ/τος ορίζεται ότι: «1. Τα όρια των οικισμών καθορίζονται με απόφαση του οικείου Νομάρχη που συνοδεύεται από σχεδιάγραμμα σε κλίμακα 1:5000 ή 1:2000 ή αεροφωτογραφία σχετικής κλίμακας ή τοπογραφικό σκαρίφημα κλίμακας 1:5000 ή 1:2000 που έχει συνταχθεί βάσει στοιχείων χαρτών και επί τόπου ελέγχου, πάνω στα οποία σημειώνονται τα όρια του οικισμού, τα οποία δημοσιεύονται μαζί με την απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως… 2. Η απόφαση του νομάρχη εκδίδεται μετά από γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού και του οικείου Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου. 3…» (βλ. άρθρο 83 ΚΒΠΝ). Περαιτέρω, στο άρθρο 4 του ως άνω π.δ/τος καθορίζεται ο τρόπος καθορισμού των ορίων του οικισμού, στο δε άρθρο 7 παρ. 3 του ιδίου π.δ/τος, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 1 παρ. 4 περ. α΄ του του π.δ/τος της 25.4/16.5.1989 (Δ΄ 293), ορίζεται ότι: «Απαγορεύεται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης εντός των εγκεκριμένων ορίων των οικισμών και εντός ζώνης που εκτείνεται περιμετρικά του οικισμού και σε απόσταση 500 μ. από τα όρια του οικισμού, όπως αυτά ισχύουν. Με απόφαση του Νομάρχη μετά από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού, του οικείου δημοτικού, κοινοτικού συμβουλίου και γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, που πρέπει να διατυπωθεί εντός προθεσμίας 20 ημερών από την υποβολή του ερωτήματος, δύναται: α. Για οικισμούς παραλιακούς ή τουριστικούς ή αξιόλογους συνεκτικούς ή περιαστικούς να καθορίζεται πλάτος ζώνης μεγαλύτερο των 500 μέτρων και έως 1.000 μέτρα…». Περαιτέρω, στο άρθρο 17 του ν. 3982/2011 «Απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων…» (Α΄ 143) ορίζονται τα εξής: «Για το σκοπό της αδειοδότησης των μεταποιητικών και των συναφών προς αυτές δραστηριοτήτων, εφαρμόζονται οι παρακάτω Ορισμοί: 1. Βιομηχανία – Βιοτεχνία είναι η τεχνοοικονομική μονάδα που με μηχανικά, χημικά ή άλλα μέσα διαφοροποιεί τη μορφή ή την ιδιότητα πρώτων υλών ή προϊόντων, προκειμένου αυτά να καταστούν κατάλληλα για τη χρήση για την οποία προορίζονται… 2… 3… 4… 5… 6… 7. Εγκατάσταση (Ίδρυση) είναι η τοποθέτηση για πρώτη φορά του μηχανολογικού εξοπλισμού σε συγκεκριμένη θέση για άσκηση συγκεκριμένης δραστηριότητας. 8. Λειτουργία είναι η ενεργοποίηση του εγκατασταθέντος μηχανολογικού εξοπλισμού. 9… 10… 11. Δραστηριότητες υψηλής, μέσης ή χαμηλής όχλησης είναι αυτές που αναφέρονται στην υπ’ αριθ. 13727/724/2003 (Β΄ 1087) κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. 12… 13… 14…».
6. Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, για την ανέγερση, εγκατάσταση και λειτουργία των αναφερόμενων στις ανωτέρω διατάξεις του ν. 3982/2011 δραστηριοτήτων, πρέπει να τηρούνται οι οριζόμενες από τις μνημονευθείσες διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας αποστάσεις από τα όρια των οικισμών. Η τήρηση δε των εν λόγω αποστάσεων προϋποθέτει το νόμιμο καθορισμό των ορίων των οικισμών που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο του π.δ/τος 24.4/3.5.1985. Σε περίπτωση ελλείψεως πράξεως καθορισμού ορίων οικισμού, ή μη νομίμου καθορισμού των ορίων αυτών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που τα όρια του οικισμού δεν έχουν καθορισθεί, κατά τα εκτεθέντα στην τέταρτη σκέψη, με προεδρικό διάταγμα, αλλά με νομαρχιακή απόφαση, η Διοίκηση οφείλει, κατά την έκδοση ατομικής πράξεως που αφορά εγκατάσταση μονάδας μέσης ή υψηλής όχλησης και η οποία προϋποθέτει την ύπαρξη καθορισμένων ορίων οικισμού, να προβεί σε δική της έρευνα και να διατυπώσει ειδικώς αιτιολογημένη κρίση ως προς τα όρια του οικισμού και την θέση, σε σχέση με αυτά, της επίμαχης, κατά περίπτωση, εγκατάστασης. (πρβλ. ΣτΕ 3192/2015, 4446/2010, 264/2005 7 μ.). Προκειμένου δε να διατυπώσει την κρίση αυτή θα πρέπει να λάβει υπόψη την πραγματική κατάσταση που υπήρχε κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 1337/1983, ήτοι κατά τον χρόνο δημοσιεύσεώς του, σύμφωνα με το άρθρο 44 του νόμου αυτού (πρβλ. ΣτΕ 922/2017, 893/2005, 5248/1995 7μ., ΠΕ 112/2016, 182/2009, 19/2007), βάσει των οριζόμενων στο άρθρο 4 του π.δ/τος 24.4/3.5.1985 κριτηρίων.
7. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η επίδικη μονάδα βρίσκεται στη θέση «Ξώβαθυ», του οικισμού Βαθέος, στο Δήμο Μεγανησίου ν. Λευκάδος και σε απόσταση 550 μ. από τα όρια του οικισμού αυτού, τα όρια του οποίου, όπως και οι όροι και περιορισμοί δόμησης εντός αυτού, καθορίσθηκαν με την με αριθ. πρωτ. oικ. 1867/4.7.1986 απόφαση της Νομάρχου Λευκάδας, (Δ΄ 831/16.9.1986), κατ’ επίκληση των διατάξεων του από 24.4/3.5.1985 (Δ΄ 181). Ο οικισμός αυτός έχει χαρακτηρισθεί, μεταξύ άλλων, ως παραλιακός και τουριστικός (3558/18.12.1985 απόφαση του Νομάρχη Λευκάδας). Με την απόφαση του Νομάρχη Λευκάδας με αριθ. πρωτ. οικ. 2776/18.6.2007 (τεύχος αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και πολεοδομικών θεμάτων 279/2.7.2007), έγινε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 του π.δ. 24.4/3.5.1985 σχετικά με την διαδικασία καθορισμού ορίων οικισμού μέχρι 2.000 κατοίκων, επέκταση της περιμετρικής ζώνης των οικισμών του Δήμου Μεγανησίου νομού Λευκάδας, εντός της οποίας απαγορεύεται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής οχλήσεως, από 500 μέτρα από τα όρια των οικισμών, σε 800 μέτρα. Με την με αριθ. πρωτ. 3224/30.10.2006 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας εγκρίθηκαν αρχικά περιβαλλοντικοί όροι διάρκειας πέντε ετών για τη μονάδα παραγωγής ετοίμου σκυροδέματος, ιδιοκτησίας Νικολάου Πολίτη, στην ανωτέρω περιοχή, ενώ με την απόφαση με αριθ. πρωτ. Δ. Αναπτ. 4134/31.10.2006 του Αντινομάρχη Λευκάδας χορηγήθηκε, στην ανωτέρω μονάδα, υπό την επωνυμία «Αφοί Πολίτη Ο.Ε», άδεια εγκατάστασης διάρκειας τριών ετών. Mε την με αριθ. πρωτ. ΔΤΥ 517/2.3.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας ανακλήθηκε η προηγούμενή του απόφαση (αριθ. πρωτ. 3224/30.10.2006) περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, με την αιτιολογία ότι αρμόδιος για την έκδοση της αποφάσεως αυτής ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας, καθώς η μονάδα ετοίμου σκυροδέματος βρίσκεται εντός περιοχής «κοινοτικού ενδιαφέροντος (Natura) με κωδικό GR 2220003 Eσωτερικό Αρχιπέλαγος Ιονίου». Κατόπιν τούτου ανακλήθηκε και η άδεια εγκατάστασης της μονάδας, με την υπ’ αριθ. 1151/6.3.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας. Ακολούθως, όμως, με την με αριθ. πρωτ. ΔΤΥ 1012/4.6.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας εγκρίθηκαν, εκ νέου, κατόπιν της από 24.4.2007 αιτήσεως της αιτούσας, περιβαλλοντικοί όροι διάρκειας πέντε ετών. Ενόψει της εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, με την με αριθ. πρωτ.
Δ. ΑΝΑΠΤ. 2982/28.6.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας, ανακλήθηκε η προηγούμενή του απόφαση 1151/6.3.2007 σχετικά με την ανάκληση της άδειας εγκατάστασης της μονάδας, και επαναχορηγήθηκε άδεια εγκατάστασης, διάρκειας δύο ετών. Με την με αριθ. πρωτ.
Δ. ΑΝΑΠΤ. 132/19.11.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας χορηγήθηκε στη μονάδα άδεια λειτουργίας αόριστης χρονικής διάρκειας. Με το με αριθ. πρωτ. 13216/13.8.2013 έγγραφο του Τμήματος Περιβαλλοντικού & Χωρικού Σχεδιασμού της Δ/νσης Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού Ιονίου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας – Ιονίου διαπιστώθηκε ότι η επίδικη μονάδα αποτελούσε υφιστάμενη δραστηριότητα με εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους κατά την έκδοση του ν. 4014/2011 και ότι οι όροι αυτοί ίσχυαν αυτοδικαίως μέχρι την παρέλευση δεκαετίας από την ημερομηνία εκδόσεώς τους (4.6.2007). Με την απόφαση 1668/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία εκδόθηκε επί αιτήσεως ακυρώσεως ιδιοκτήτριας, όμορης προς την επίδικη εγκατάσταση, ιδιοκτησίας, κρίθηκε, μεταξύ άλλων, ότι το με αριθ. πρωτ. 13216/6289/13.8.2013 έγγραφο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Ιονίου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας – Ιονίου δεν αποτελούσε την απαιτούμενη, σύμφωνα με το αρ. 2 παρ. 8 του
ν. 4014/2011, διαπιστωτική πράξη για την παράταση ισχύος των περιβαλλοντικών όρων της μονάδας. Για τον λόγο αυτό ακυρώθηκε το εν λόγω έγγραφο. Ενόψει δε τούτου, σε συνδυασμό με το ότι στις 4.6.21012 είχε λήξει η ισχύς των περιβαλλοντικών όρων που είχαν εγκριθεί με την απόφαση ΔΤΥ 1012/4.6.2007 και είχαν διάρκεια πέντε έτη, συνακυρώθηκαν, μεταξύ άλλων, η με αριθ. πρωτ. Δ. ΑΝΑΠΤ. 2982/ 28.6.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας, με την οποία χορηγήθηκε άδεια εγκατάστασης, η απόφαση Δ. ΑΝΑΠΤ. 132/23.11.2007 του Αντινομάρχη Λευκάδας, με την οποία χορηγήθηκε άδεια λειτουργίας και η υπ’ αριθ. 523/2006 οικοδομική άδεια του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λευκάδας, διότι, κατά τα γενόμενα δεκτά με την απόφαση, δε νοείτο, πλέον, η διατήρησή τους σε ισχύ χωρίς την εν ισχύϊ ύπαρξη εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων. Κατόπιν της δημοσιεύσεως της ανωτέρω ακυρωτικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας και της από 10.7.2014 αιτήσεως της αιτούσας εταιρείας, εκδόθηκε η με αριθ. πρωτ. 13142/6552/5.8.2014 απόφαση του Γενικού Διευθυντή Χωροταξικής & Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας – Ιονίου, με την οποία αποφασίσθηκε η παράταση χρονικής ισχύος της με αριθ. πρωτ. ΔΤΥ 1012/4.6.2007 αποφάσεως περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων της δραστηριότητας της αιτούσας μέχρι την 4.6.2017 και η εξακολούθηση της ισχύος της, κατά τα λοιπά. Εν συνεχεία, με την με αριθ. πρωτ. 54686/8531/30.6.2015 απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας απορρίφθηκαν αιτήσεις της αιτούσας εταιρείας για την επαναχορήγηση της με αριθ. πρωτ. 4134/31.10.2006 άδειας εγκατάστασης και νέας άδειας λειτουργίας, ενόψει των κριθέντων με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και ειδικότερα ενόψει του ότι, κατά τα γενόμενα δεκτά, με την απόφαση αυτή, η άδεια εγκατάστασης της μονάδας (υπ’ αριθ. 4134/31.10/2006 απόφαση του Αντινομάρχη) είχε ανακληθεί με την 1151/6.3.2007 απόφαση του ιδίου οργάνου. Προσφυγή της αιτούσας κατά της 54686/8531/30.6.2015 αποφάσεως του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας απορρίφθηκε με την με αριθ. πρωτ. 15448/7322/9.9.2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, με την αιτιολογία ότι, ενόψει του ότι με την απόφαση 1668/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε κριθεί ότι είχε λήξει η ισχύς της αποφάσεως ΔΤΥ 1012/4.6.2007 του Αντινομάρχη Λευκάδας περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων της μονάδας, δεν ήταν δυνατή η χορήγηση παράτασης της χρονικής διάρκειας των περιβαλλοντικών όρων μέχρι την 4.6.2017 και, επομένως, ούτε και η επαναχορήγηση αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας, οι οποίες θα στηρίζονταν στην απόφαση εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων ΔΤΥ 1012/4.6.2007 του Αντινομάρχη. Η αιτούσα υπέβαλε στις 18.9.2015 προς την Διεύθυνση Ανάπτυξης της Π.Ε Λευκάδας αίτηση και συνημμένα δικαιολογητικά για την χορήγηση ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας της μονάδας, η οποία απορρίφθηκε με την με αριθ. πρωτ. 84609/13865/5.10.2015 απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας (α΄ προσβαλλόμενη), με την αιτιολογία ότι, σύμφωνα με την απόφαση 2776/18.7.2007 του Αντινομάρχη, με την οποία επεκτάθηκε η περιμετρική ζώνη του οικισμού, εντός της οποίας απαγορεύεται η λειτουργία δραστηριοτήτων μέσης και υψηλής οχλήσεως, από 500 μέτρα σε 800, και σύμφωνα με την με αριθ. πρωτ. 54686/8531/30.6.2015 βεβαίωση επιτρεπομένων χρήσεων γης, απαγορεύεται εντός ζώνης 800 μέτρων από τα όρια του οικισμού Βαθέος η εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων μέσης και υψηλής όχλησης, όπως η επίδικη, η οποία είναι μέσης όχλησης και βρίσκεται εντός της ζώνης των 800 μέτρων (περίπου 550 μέτρα). Η ως άνω βεβαίωση επιτρεπομένων χρήσεων αναφέρεται, εκτός της απαγόρευσης λειτουργίας βιομηχανικής και βιοτεχνικής εγκατάστασης σε απόσταση 800 μ. από τα όρια του οικισμού Βαθέος, σύμφωνα με την με αριθ. πρωτ. Οικ. 2776/18.6.2007 απόφαση του Νομάρχη Λευκάδας, σε επιπλέον προϋποθέσεις και δεσμευτικές ειδικές διατάξεις που προσδιορίζουν συγκεκριμένες χρήσεις και περιορισμούς (Δασική έκταση – λεκάνη απορροής, αρχαιολογικός χώρος – αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας περιοχή Natura κ.λπ.). Κατά της ανωτέρω αποφάσεως η αιτούσα εταιρεία άσκησε προσφυγή την 19.10.2015, ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας – Ιονίου, η οποία απορρίφθηκε με την με αριθ. πρωτ. 25321/ 11869/22.12.2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου (β΄ προσβαλλόμενη), με την οποία έγινε δεκτό ότι, εφόσον δεν ασκήθηκε εκ μέρους της αιτούσας προσφυγή εντός της οριζόμενης στο άρθρο 69 του π.δ. 30/1996 “Κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο νόμου με τίτλο “Κώδικας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης” των ισχυουσών διατάξεων για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση” (Α΄ 21), αποκλειστικής προθεσμίας κατά της με αριθ. πρωτ. οικ. 2776/18.6.2007 απόφασης του Αντινομάρχη Λευκάδας, με την οποία έγινε επέκταση της περιμετρικής ζώνης του οικισμού Βαθέος, ο Γενικός Γραμματέας ήταν κατά χρόνο αναρμόδιος να εξετάσει παρεμπιπτόντως την κανονιστική αυτή πράξη. Περαιτέρω, με την β΄ προσβαλλόμενη πράξη έγινε δεκτό ότι, σε περίπτωση παράνομης κανονιστικής πράξεως, από την έκδοση της οποίας είχε παρέλθει μακρό χρονικό διάστημα, δημιουργείται σύγκρουση μεταξύ της αρχής της νομιμότητας της δράσης της Δημόσιας Διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, για την άρση της οποίας πρέπει να ληφθεί κατ’ ανάγκη υπόψη το γεγονός ότι έχει διαμορφωθεί καλόπιστα μία πραγματική κατάσταση, από την οποία έχουν απορρεύσει δικαιώματα των διοικουμένων.
8. Επειδή, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των προσβαλλομένων πράξεων, το οποίο παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, απώτερο βασικό έρεισμα αυτών αποτελεί ο καθορισμός των ορίων του οικισμού Βαθέος με την με αριθ. πρωτ. oικ. 1867/4.7.1986 απόφαση της Νομάρχου Λευκάδας, (Δ΄ 831/16.9.1986), δεδομένου ότι σε αυτήν στηρίζεται η απαγόρευση δραστηριοτήτων μέσης και υψηλής όχλησης εντός ζώνης 800 μέτρων από τα όρια του οικισμού και συνακόλουθα η απόρριψη του αιτήματος της αιτούσας περί χορηγήσεως ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας. Εξάλλου, η βεβαίωση χρήσεων γης, (αριθ. πρωτ. 54686/8531/30.6.2015), της οποίας γίνεται επίκληση στην α΄ προσβαλλόμενη πράξη, δεν δύναται να αποτελέσει επάλληλο αιτιολογικό έρεισμα αυτής, ως προς την απαγόρευση της επίδικης δραστηριότητας στη συγκεκριμένη θέση, όπως υπολαμβάνει η καθής η αίτηση Περιφέρεια Ιονίων Νήσων με το κατατεθέν μετά τη συζήτηση, εντός της χορηγηθείσας από τον Πρόεδρο του Τμήματος προθεσμίας υπόμνημα, διότι, όπως προαναφέρθηκε, η απόρριψη του αιτήματος της αιτούσας για τη χορήγηση ενιαίας άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας στηρίζεται στο ότι η επίδικη δραστηριότητα βρίσκεται εντός 800 μέτρων από τα όρια του οικισμού. Εν πάση δε περιπτώσει, δεν προκύπτει, από την ανωτέρω βεβαίωση επιτρεπομένων χρήσεων, την οποία επικαλείται η προσβαλλόμενη και το περιεχόμενο της οποίας παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, ότι απορρέει από αυτήν απαγόρευση ασκήσεως της συγκεκριμένης δραστηριότητας. Και τούτο διότι η βεβαίωση αυτή περιορίζεται σε ασαφείς αναφορές σε διατάξεις που προσδιορίζουν συγκεκριμένες χρήσεις, προφανώς στην ευρύτερη περιοχή της επίδικης μονάδας, χωρίς όμως να αναφέρεται σε συγκεκριμένες διατάξεις που καθιερώνουν καθεστώς προστασίας της επίμαχης εκτάσεως, το οποίο ενδεχομένως να αποκλείει την αδειοδότηση της δραστηριότητας της αιτούσας. Εξάλλου, το γεγονός ότι η επίδικη μονάδα εμπίπτει σε περιοχή του δικτύου Natura 2000, το οποίο εξάλλου προέκυπτε και από την με αριθ. πρωτ. ΔΤΥ 517/2.3.2007 απόφαση του Αντινομάρχη Λευκάδας, με την οποία είχε ανακληθεί η προηγούμενή του απόφαση (αριθ. πρωτ. 3224/30.10.2006) περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, δεν αποκλείει άνευ ετέρου την αδειοδότηση της δραστηριότητας. Και τούτο διότι, κατά τα γενόμενα δεκτά, ως προς το άρθρο 6 παρ. 3 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, “για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας” (EE L 206), (βλ. απόφαση ΔΕΕ της 26.5.2011, C-538/09, Επιτροπή κατά Βελγίου, σκ. 39 επ., 53 επ., απόφαση της 20.9.2007, C-304/05, Επιτροπή κατά Ιταλίας, σκ. 56 επ., 81 επ., απόφαση της 26.10.2006, C-239/04, Επιτροπή κατά Πορτογαλίας, σκ. 18 επ., 34 επ., απόφαση της 10.1.2006, C-98/03 Επιτροπή κατά Γερμανίας, σκ. 39 επ., απόφαση της 14.4.2005, C-441/03, Eπιτροπή κατά Ολλανδίας, σκ. 21 επ. βλ. επίσης και ΣτΕ 711/2014, 40/2014), δεν αποκλείεται η υλοποίηση σχεδίου μη άμεσα συνδεόμενου ή αναγκαίου για τη διαχείριση τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να τον επηρεάζει σημαντικά, εφόσον οι αρμόδιες αρχές βεβαιωθούν, εκτιμώντας δεόντως το σχέδιο ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο αυτόν, ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου. Επομένως, ενόψει του ότι έρεισμα των προσβαλλομένων αποτελεί η με αριθ. πρωτ. oικ. 1867/4.7.1986 απόφαση της Νομάρχου Λευκάδας, με την οποία καθορίσθηκαν τα όρια του οικισμού Βαθέος, η απόφαση αυτή δύναται, κατ’ αρχήν, να ελεγχθεί από το Δικαστήριο, επ’ ευκαιρία της κρινομένης αιτήσεως, δεδομένου ότι, κατά τα παγίως γενόμενα δεκτά ο παρεμπίπτων έλεγχος των κανονιστικών πράξεων συνιστά θεμελιώδη αρχή του δικαίου των διοικητικών διαφορών (ΣτΕ 2834/2011 Ολομ., 3839/2009 Ολομ., 4220/2005), απορριπτομένων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων ισχυρισμών της καθής η αίτηση Περιφερείας Ιονίων Νήσων με το ως άνω υπόμνημα. Ενόψει δε του ότι ο καθορισμός ορίων μη νομίμως έγινε με την ως άνω νομαρχιακή απόφαση και όχι με προεδρικό διάταγμα, όπως αναφέρεται στην τέταρτη σκέψη, η δε Διοίκηση παρέλειψε να διατυπώσει, κατά τα εκτιθέμενα στην έκτη σκέψη, παρεμπίπτουσα, ειδική και αιτιολογημένη κρίση ως προς τα όρια του οικισμού, οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι μη νόμιμες και πρέπει να ακυρωθούν.
9. Επειδή, η καθής η αίτηση Περιφέρεια, με το ανωτέρω υπόμνημα, προβάλλει ότι η επίδικη δραστηριότητα δεν μπορεί πάντως να θεωρηθεί συμβατή με το Παράρτημα Ι του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, όπου προβλέπεται μόνο χαμηλή προτεραιότητα για τη Βιομηχανία, ώστε να μην υπάρχει σύγκρουση με την τουριστική ανάπτυξη, αλλά και με τα οριζόμενα στο άρθρο 3Γ του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τα μικρά νησιά, όπως το Μεγανήσι.
10. Επειδή, στο Παράρτημα Ι υπό τον τίτλο «Κατευθύνσεις για τη χωρική οργάνωση της Bιομηχανίας σε Περιφερειακό και Νομαρχιακό Επίπεδο», της υπ’ αριθ. 11508/2009 αποφάσεως της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης «Έγκριση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τη βιομηχανία και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού» (Α.Α.Α.Π.Θ 151/13.4.2009) ορίζονται τα εξής: «…Γενική προτεραιότητα άσκησης χωρικής πολιτικής για τη μεταποίηση. Προσδιορίζεται το επίπεδο προτεραιότητας για την άσκηση χωρικής πολιτικής για τη βιομηχανία, με βάση την εξής κλίμακα: πολύ χαμηλή προτεραιότητα (0,5-), χαμηλή προτεραιότητα (0,5), χαμηλή προς μέση προτεραιότητα (1,0)… Πολιτική για τις περιοχές με ιδιαίτερα χαμηλή παρουσία βιομηχανίας (ενδονομαρχιακές ανισότητες). Στους νομούς στους οποίους έχουν διαπιστωθεί αισθητές ενδονομαρχιακές ανισότητες ως προς τη βιομηχανική ανάπτυξη, γίνεται αποτίμηση της σημασίας τους και δίνεται κατεύθυνση για την αντιμετώπισή τους. Λαμβάνονται υπόψη τέσσερις παράμετροι του ζητήματος… Στις ανά Νομό κατευθύνσεις, προσδιορίζεται ο τύπος χωρικών ανισοτήτων ως προς τη βιομηχανία. Ανάλογα με την περίπτωση πρέπει να ακολουθείται η αντίστοιχη πολιτική, σύμφωνα με τον πίνακα (τελευταία στήλη). Τύπος Πολιτικής 1… 2. Ήπια πολιτική, για τη διατήρηση ενός βασικού βιομηχανικού ιστού για την κάλυψη τοπικών αναγκών και για την αποφυγή των κινδύνων της υπερβολικής εξάρτησης από λίγους ή έναν τομέα. Δεν πρέπει, όμως, να υπάρξει έντονη τεχνητή στήριξη της βιομηχανίας που μπορεί να οδηγήσει σε μη βιώσιμες μονάδες, στο βαθμό που υπάρχουν εναλλακτικοί τομείς ανάπτυξης των περιοχών. …Ειδικά ζητήματα. Ζητήματα ειδικής σημασίας για το συγκεκριμένο νομό… Νομός Λευκάδας Γενική προτεραιότητα άσκησης χωρικής πολιτικής για τη μεταποίηση: Πολύ χαμηλή (0,5-). Πολιτική για τις περιοχές με ιδιαίτερα χαμηλή παρουσία βιομηχανίας (ενδονομαρχιακές ανισότητες): Πολιτικής τύπου 2. Περαιτέρω, στο άρθρο 3Γ.1.2. «ΧΩΡΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ» της υπ’ αριθ. 48976/2004 απόφασης της Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ «Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Ιονίων Νήσων» (Β/56/19.1.2004), ορίζονται τα εξής: «1… 2… 3… 4. Τα πολύ μικρά νησιά και εν γένει οι ιδιαίτερα προβληματικές – απομονωμένες περιοχές της Περιφέρειας. Απαιτείται να διερευνηθούν τα αναπτυξιακά κίνητρα και να προωθηθούν έργα και υποδομές που αφορούν την άρση της απομόνωσης με προτεραιότητα στα έργα μεταφορών, στην ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού (πρόβλεψη τουριστικών καταφυγίων για ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού) στη σύνδεση με τα δίκτυα υψηλής τεχνολογίας (π.χ. τηλεϊατρική, προβολή της ταυτότητας των νησιών) κ.λπ. Από το συνδυασμό των ρυθμίσεων των ανωτέρω πλαισίων, τα οποία ίσχυαν κατά τον χρόνο εκδόσεως των προσβαλλομένων πράξεων, δεν προκύπτει ότι οι κατευθύνσεις που παρέχονται με αυτά, ειδικά για τη Λευκάδα και το Μεγανήσι, είναι εξ ορισμού ασύμβατες με οποιαδήποτε βιομηχανική δραστηριότητα. Συνεπώς ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος ισχυρισμός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
11. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις, ενώ η εξέταση των υπολοίπων λόγων ακυρώσεως παρέλκει ως αλυσιτελής.