ΣτΕ 2223/2017 [Νόμιμη αδειοδότηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας βάσει Π.Π.Δ.]

Περίληψη

-Προβάλλεται ότι οι ρυθμίσεις με τις οποίες καταργείται η υποχρέωση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων πριν από την έκδοση της αδείας κατασκευής της κεραίας, αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος και στις αρχές της προφύλαξης και προληπτικής δράσης στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, αναιρούν το σκοπό τόσο του κοινοτικού, όσο και του εθνικού νομοθέτη και αντιβαίνουν σε πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικράτειας και ειδικότερα στην απόφαση 1264/2005 της Ολομέλειας αυτού. Επίσης προβάλλεται ότι δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα επιστημονικά στατιστικά Αλληλεγγύης και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και του εκάστοτε αρμόδιου για την Ε.Ε.Α.Ε. Υπουργού. 11. … 17. Πα την αδειοδότηση κατασκευών κεραιών ακολουθούνται τα εξής: Α. Πριν την εγκατάσταση κατασκευής κεραίας ή τροποποίηση υφιστάμενης κατασκευής κεραίας, ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει ολοκληρωμένο φάκελο, μέσω Συστήματος Ηλεκτρονικής Υποβολής Αιτήσεων (ΣΗΛΥΑ). Ο ολοκληρωμένος φάκελος χαρακτηρίζεται ως πλήρης, εφόσον περιλαμβάνει τις κάτωθι αιτήσεις / μελέτες: α) Αίτηση προς την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) σχετικά με την ασφάλεια της αεροπλοΐας. β) Αίτηση για χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αποδεικτικό νόμιμης χρήσης των συχνοτήτων εκπομπής και λήψης… γ) Μελέτη Ραδιοεκπομπών για την έκδοση θετικής Γνωμάτευσης της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.). δ) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή κατά περίπτωση αίτηση υπαγωγής στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης. ε) Μελέτη για την τοποθέτηση των σχετικών εγκαταστάσεων σύμφωνα με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, στ) Αιτήσεις που πιθανόν απαιτούνται κατά περίπτωση, κατά δήλωση του αιτούντα. ζ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 για την πληρότητα του φακέλου. … Οι υπογράφοντες τις μελέτες / αιτήσεις ευθύνονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Οι υπογράφοντες τις μελέτες τεχνικοί πρέπει να έχουν τα απαιτούμενα προσόντα και την ευθύνη για το περιεχόμενο των μελετών τους σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. … Β. Οι αρμόδιες υπηρεσίες, μέσω διαδικτυακής πρόσβασης στο ΣΗΛΥΑ, μέσα σε τέσσερις μήνες από την ηλεκτρονική υποβολή του ολοκληρωμένου φακέλου του ανωτέρω στοιχείου Α’, οφείλουν να ελέγξουν τα θέματα της αρμοδιότητας τους και να ενημερώνουν το ΣΗΛΥΑ: α) για την έκδοση των εγκρίσεων τους ή β) για την ύπαρξη τυπικών ελλείψεων ή λαθών στις κατατεθειμένες αιτήσεις / μελέτες, προκειμένου αυτές να συμπληρωθούν / διορθωθούν ή γ) για την αιτιολογημένη απόρριψη των κατατεθειμένων αιτήσεων / μελετών. Γ. Η Ε.Ε.Τ.Τ., μετά την πάροδο τεσσάρων μηνών από την ηλεκτρονική υποβολή του ολοκληρωμένου φακέλου του ανωτέρω στοιχείου Α’: α) Εκδίδει Άδεια Κατασκευής Κεραίας, εφόσον έχουν εκδοθεί όλες οι απαιτούμενες εγκρίσεις από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και προβαίνει στη δημοσιοποίηση στον οικείο δικτυακό τόπο του περιεχομένου του ολοκληρωμένου φακέλου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ανωτέρω στοιχείο Α’. β) Εκδίδει Πιστοποιητικό Πληρότητας του υποβληθέντος φακέλου και προβαίνει στη δημοσιοποίηση στον οικείο δικτυακό τόπο του περιεχομένου του ολοκληρωμένου φακέλου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ανωτέρω στοιχείο Α’, κατόπιν ελέγχου πληρότητας και με την προϋπόθεση σύμφωνης γνώμης της ΕΕΑΕ και της ΥΠΑ. καθώς και χορήγησης δικαιωμάτων χρήσης συχνοτήτων από την Ε,Ε.Τ.Τ. Το εν λόγω Πιστοποιητικό καταργείται όταν εκδοθεί η κατά το παρόν στοιχείο Γ, σημείο Α’, Άδεια Κατασκευής Κεραίας, γ) Απορρίπτει την αίτηση σε περίπτωση που υπάρχει τουλάχιστον μία οριστική αιτιολογημένη απόρριψη από τις αρμόδιες Υπηρεσίες…”. Επειδή, οι διατάξεις που παρατίθενται στην ενδέκατη, δωδέκατη και δέκατη τρίτη σκέψη καθορίζουν ιδιαίτερο και απλουστευμένο σύστημα περιβαλλοντικής αδειοδότησης των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας που εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία του ν. 4014/2011, διότι, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, δεν προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Από το σύστημα αυτό εξαιρούνται ειδικές περιπτώσεις σταθμών, οι οποίοι είτε έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. κομβικοί σταθμοί) είτε χωροθετούνται σε περιοχές Natura 2000 ή περιλαμβάνουν έργα οδοποιίας. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω συστήματος αποτελεί ο καθορισμός των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των σταθμών σε κανονιστικό επίπεδο με λεπτομερείς κανόνες, ανάλογα με τη θέση του κάθε σταθμού, την απόστασή του από ευαίσθητες δραστηριότητες (σχολεία κ.λπ.), συνιστούν δε οι δεσμεύσεις αυτές τους όρους για τη συμβατή με την προστασία του στοιχεία για την επίδραση των εκπομπών της εν λόγω ακτινοβολίας στον ανθρώπινο οργανισμό, με αποτέλεσμα οι βλαπτικές συνέπειες της έκθεσης να φανούν σε βάθος χρόνου. Όπως, όμως, εκτίθεται σε προηγούμενη σκέψη, η εφαρμογή του απλουστευμένου τρόπου περιβαλλοντικής αδειοδότησης σταθμών κεραιών που δεν επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και, για το λόγο, άλλωστε, αυτό, δεν έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο των έργων και δραστηριοτήτων που υπόκεινται στη διαδικασία ειδικής εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος ούτε στις αρχές της πρόληψης και της προφύλαξης, αφού οι πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, στις οποίες υποχρεωτικώς υπάγονται οι εν λόγω σταθμοί, έχουν θεσπισθεί κανονιστικώς εκ των προτέρων. Το απλουστευμένο αυτό σύστημα, εξάλλου, δεν αντίκειται ούτε στη συνταγματική υποχρέωση προστασίας της δημόσιας υγείας, δεδομένου ότι, αφενός μεν η ειδική νομοθεσία περί διεξοδικής εκτιμήσεως των επιπτώσεων από την εκπεμπόμενη ακτινοβολία εξακολουθεί να εφαρμόζεται υποχρεωτικώς και παραλλήλως προς τις διατάξεις περί υπαγωγής στις ΠΠΔ, αφετέρου δε διότι μεταξύ των ΠΠΔ συμπεριλαμβάνονται ειδικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση έκθεσης του κοινού σε ακτινοβολία πέραν ενός ανωτάτου ορίου, το οποίο μάλιστα, κατά τα εκτιθέμενα στο 37125/Φ.800/25.9.2014 έγγραφο απόψεων της ΕΕΤΤ προς το Συμβούλιο της Επικράτειας, έχει ορισθεί σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα από τα οριζόμενα τόσο από τη Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τη Μη Ιοντίζουσα Ακτινοβολία (International Commission on Non Ionizing Radiation Protection – ICNIRP) όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CENELEC) και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Η προσβαλλόμενη, τέλος, πράξη, δεν είναι αντίθετη προς τα κριθέντα με την 1264/2005 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου, η οποία έκρινε ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η απαλλαγή της Διοίκησης από την υποχρέωση υπαγωγής της κατασκευής και λειτουργίας σταθμών κεραιών σε οποιαδήποτε εκτίμηση των συνεπειών στο περιβάλλον, ακριβώς διότι το νομοθετικό καθεστώς ενόψει του οποίου αποφάνθηκε το Δικαστήριο με την απόφαση εκείνη, σε αντίθεση με το επίμαχο νομοθετικό καθεστώς, δεν προέβλεπε καμία διαδικασία, συνήθη ή απλουστευμένη, για την εκτίμηση των συνεπειών στο περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία σταθμών κεραιών. Πρέπει, επομένως, να απορριφθούν αυτοί οι λόγοι ακυρώσεως.

Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Μ. Σωτηροπούλου

Βασικές Σκέψεις

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση της απόφασης 9595/Φ610/25.4.2013 του Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), με την οποία χορηγήθηκε στην εταιρεία ¨COSMOTE – Kινητές Τηλεπικοινωνίες Α.Ε.¨ άδεια κατασκευής Κεραίας Σταθμού Ξηράς στην περιοχή Παπάγου Αττικής και, ειδικότερα, επί της οδού Ταϋγέτου 12 [θέση ¨Λάσκου¨].
3. Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 78 παρ. 1 εδ. γ΄ του ν. 4070/2012 (Α΄ 82), οι αποφάσεις της ΕΕΤΤ με τις οποίες χορηγούνται άδειες κατασκευής κεραιών υπόκεινται σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Κατ΄ εκτίμηση, όμως, των περιστάσεων, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να κρατήσει και να εκδικάσει την κρινόμενη υπόθεση (άρθρο 34 του ν. 1968/1991, Α΄ 150).
4. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους της προσβαλλομένης πράξεως η εταιρεία ¨COSMOTE – Kινητές Τηλεπικοινωνίες Α.Ε.¨, υπέρ της οποίας χορηγήθηκε η προσβαλλόμενη άδεια.
5. Επειδή, ο αιτών Δήμος με έννομο συμφέρον προσβάλλει την πράξη με την οποία χορηγήθηκε άδεια κατασκευής Κεραίας Σταθμού Ξηράς σε θέση εντός των διοικητικών ορίων του, ισχυριζόμενος ότι, λόγω της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας της κεραίας, προκαλείται κίνδυνος για την υγεία των δημοτών του.
6. Επειδή, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε στις 25.4.2013 και η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε στις 10.10.2013, ήτοι εντός ευλόγου, σε κάθε περίπτωση, χρόνου, χωρίς να προκύπτει ότι ο αιτών Δήμος έλαβε γνώση της πράξης σε χρόνο που να καθιστά εκπρόθεσμη την αίτηση. Εξάλλου, οι ισχυρισμοί της ΕΕΤΤ και της παρεμβαίνουσας, κατά τους οποίους η προσβαλλόμενη “είναι αναρτητέα” στο διαδίκτυο και αναρτήθηκε πινακίδα με τον αριθμό της αδείας στο κτήριο επί του οποίου τοποθετήθηκε η κεραία, δεν αρκούν για να συναχθεί γνώση του αιτούντος Δήμου σε χρόνο που να καθιστά εκπρόθεσμη την αίτηση. Και τούτο, προεχόντως διότι δεν προσδιορίζεται το χρονικό σημείο κατά το οποίο έγιναν η ανάρτηση της προσβαλλόμενης στον ιστοχώρο του προγράμματος ΔΙΑΥΓΕΙΑ (κατά το ν. 3861/2010, Α΄ 112, βλ. και ΣτΕ 2657, 3314/2015) και η τοποθέτηση της κεραίας και της πινακίδας με τον αριθμό της αδείας στο κτήριο (βλ. και ΣτΕ 1056/2012 7μ., σκ. 11). Κατόπιν αυτών, η κρινόμενη αίτηση ασκείται εμπροθέσμως, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της ΕΕΤΤ και της παρεμβαίνουσας, και πρέπει να εξετασθεί κατ΄ ουσίαν.
7. Επειδή, το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει ότι “Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας…”. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 191 παρ. 2 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην άρθρο 174 της ΣΕΚ), η πολιτική της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης. Εξάλλου, η οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου (L 175), όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες 97/11 (L 73), 2003/35 (L 165) και 2009/31 (L 140), αφορούσε “την εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον των σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον” (άρθρο 1 παρ. 1) και προέβλεπε ότι “τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις απαραίτητες διατάξεις ώστε τα σχέδια που, ιδίως λόγω της φύσης, του μεγέθους ή της θέσης τους, μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, να υποβάλλονται σε εκτίμηση όσον αφορά τις επιπτώσεις τους πριν δοθεί η άδεια. Τα σχέδια αυτά καθορίζονται στο άρθρο 4” (άρθρο 2 παρ. 1). Σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας, τα σχέδια των κατηγοριών που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι υποβάλλονται σε εκτίμηση, ενώ τα σχέδια που υπάγονται στις κατηγορίες που απαριθμούνται στο Παράρτημα ΙΙ υποβάλλονται σε εκτίμηση, εάν τα κράτη μέλη κρίνουν ότι το απαιτούν τα χαρακτηριστικά τους. Όμοιες ρυθμίσεις περιέλαβε και η νεώτερη οδηγία 2011/92/ΕΕ “Για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον” (L 26/2012 – βλ. άρθρα 1, 2, 4 και Παραρτ. Ι και ΙΙ), η οποία στηρίζεται και εξειδικεύει το ως άνω άρθρο 191 της Συνθήκης. Η εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας δεν περιλήφθηκε μεταξύ των σχεδίων που απαριθμήθηκαν στα Παραρτήματα Ι και ΙΙ των ως άνω οδηγιών, παρά το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη πρότειναν την προσθήκη των κεραιών κινητής τηλεφωνίας στα Παραρτήματα της οδηγίας 85/337, χωρίς, όμως, τελικώς να υιοθετηθεί η πρόταση αυτή (βλ. την έκθεση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο COM (2003) 334 τελικό/23.6.2003, παρ. 3.2.7. – βλ. επίσης την από 17.7.2008 απάντηση της Επιτροπής επί καταγγελίας υπ’ αρ. 1142/2007, όπου αναφέρεται ότι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 85/337).
8. Επειδή, ο ν. 1650/1986 (Α΄ 160) προέβλεψε ότι με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού, τα δημόσια ή ιδιωτικά έργα και δραστηριότητες κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες, αναλόγως των επιπτώσεών τους στο περιβάλλον (άρθρο 3 παρ. 1), και ότι η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα έργα και τις δραστηριότητες που, λόγω της φύσεως, του μεγέθους ή της έκτασής τους, είναι πιθανόν να προκαλέσουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον, ενώ η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τα έργα που, χωρίς να προκαλούν σοβαρούς κινδύνους ή οχλήσεις, πρέπει να υποβάλλονται σε γενικές προδιαγραφές, όρους και περιορισμούς, για την προστασία του περιβάλλοντος (άρθρο 3 παρ. 2). Περαιτέρω, με την ΚΥΑ 69269/5387/1990 (Β΄ 678), η οποία εκδόθηκε κατ΄ εφαρμογή του ν. 1650/1986, αλλά και για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ, προβλέφθηκε ότι στη Β΄ κατηγορία κατατάσσονται τα έργα που δεν ανήκουν στην Α΄ κατηγορία, εφόσον για την εγκατάσταση και λειτουργία τους απαιτείται άδεια, κατά την ισχύουσα νομοθεσία (βλ. άρθρο 5 της ΚΥΑ). Τέτοια άδεια, χορηγούμενη από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, απαιτείτο για την εγκατάσταση και λειτουργία κεραιών σταθμού κινητής τηλεφωνίας στην ξηρά, βάσει του άρθρου 24α του ν. 2075/1992 (Α΄ 129), προστεθέντος με το άρθρο 41 παρ. 2 του ν. 2145/1993 (Α΄ 88) και, στη συνέχεια, του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 (Α΄ 46), ενώ, με το άρθρο 3 παρ. 14 περ. κ΄ του ν. 2867/2000 (Α΄ 273) αρμόδια για τη χορήγηση αδειών κατασκευής σταθμών κεραιών στην ξηρά «ασκώντας τις αρμοδιότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 του Ν. 2801/2000…» κατέστη η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.).
9. Επειδή, με το ν. 3010/2002 (Α΄ 91) τροποποιήθηκε ο ν. 1650/1986 και ορίσθηκε ότι η δεύτερη περιβαλλοντική κατηγορία περιλαμβάνει έργα και δραστηριότητες τα οποία, χωρίς να προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, πρέπει να υποβάλλονται για την προστασία του περιβάλλοντος σε γενικές προδιαγραφές, όρους και περιορισμούς που προβλέπονται από κανονιστικές διατάξεις (άρθρο 1 παρ. 2 εδ. γ), και ότι για τα έργα της κατηγορίας αυτής, στα οποία η έγκριση περιβαλλοντικών όρων γινόταν κατά βάση με απόφαση του Νομάρχη, ήταν αναγκαία είτε περιβαλλοντική έκθεση, με την οποία να τεκμηριώνεται η συμμόρφωση με τις διατάξεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, είτε προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση (άρθρο 2 παρ. 3 του ν. 3010/2002). Κατ΄ επίκληση του νέου αυτού νόμου, εκδόθηκε η ΚΥΑ Η.Π. 15393/2332/5.8.2002 (Β΄ 1022), με την οποία καταργήθηκε η ως άνω προγενέστερη ΚΥΑ 69269/5387/1990 και τα δημόσια και ιδιωτικά έργα και δραστηριότητες κατετάγησαν εκ νέου σε κατηγορίες, το δε σύνολο των κομβικών σταθμών κινητής τηλεφωνίας με τα συνοδευτικά τους έργα κατετάγη στη 2η Υποκατηγορία της Πρώτης Κατηγορίας, ενώ οι σταθμοί βάσης και αναμεταδότες της κινητής τηλεφωνίας στην 4η Υποκατηγορία της Δεύτερης Κατηγορίας (βλ. Ομάδα 10η – Ειδικά Έργα – βλ. και τροποποιητική ΚΥΑ ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ. 126880/2.3.2007, Β΄ 435, σύμφωνα με την οποία οι κομβικοί σταθμοί βάσης της κινητής και ασύρματης σταθερής τηλεφωνίας κατατάσσονται στη 2η Υποκατηγορία της Α΄ Κατηγορίας, ενώ οι σταθμοί βάσης, εκτός από τα συστήματα μικροκυψελών, στην 4η Υποκατηγορία της Β΄ Κατηγορίας). Κατόπιν αυτού, με την απόφαση της ΕΕΤΤ 355/18/15.9.2005 (Β΄ 1471), τροποποιήθηκε ο “Κανονισμός Αδειών Κατασκευής Κεραιών στην Ξηρά” (απόφαση ΕΕΤΤ 236/79/23.11.2001, Β΄ 1649) και προβλέφθηκε και ρητώς, στο Παράρτημα Ι, σημείο 9, ότι η αίτηση για κατασκευή κεραίας πρέπει να περιλαμβάνει, μεταξύ των απαραίτητων δικαιολογητικών, απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, χορηγούμενη από την αρμόδια Υπηρεσία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Στη συνέχεια, με το άρθρο 31 του ν. 3431/2006 “Ρυθμίσεις σχετικά με την εγκατάσταση κεραιών” (Α΄ 13) ορίσθηκε ότι “Η περιβαλλοντική αδειοδότηση προηγείται της χορήγησης άδειας εγκατάστασης κατασκευών κεραιών από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η Περιβαλλοντική Μελέτη κατατίθεται από τον Κάτοχο του Σταθμού … στην οικεία Γενική Γραμματεία Περιφέρειας, σύμφωνα με το ν 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α΄), η οποία, εντός προθεσμίας δέκα ημερών από της καταθέσεώς της, την αποστέλλει για γνωμοδότηση στην Ε.Ε.Α.Ε. [Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας]. Η οικεία Γενική Γραμματεία Περιφέρειας αποφαίνεται περί της υποβληθείσης Μελέτης μετά τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε.Α.Ε. και η σχετική απόφαση κοινοποιείται και στον αιτούντα” (παρ. 17) και ότι “Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, η οποία πρέπει να εκδοθεί εντός έξι μηνών από της δημοσίευσης του παρόντος, καθορίζεται το περιεχόμενο και εξειδικεύεται η ως άνω διαδικασία των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τις εγκαταστάσεις κεραιών σταθμών στην ξηρά…” (παρ. 18). Κατ΄ επίκληση της τελευταίας αυτής διατάξεως του ν. 3431/2006 εκδόθηκε η απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ/ ΕΥΠΕ/ οικ. 126884/ 5.3.2007 “Διαδικασία Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης και Περιεχόμενο Περιβαλλοντικών Μελετών για τις Εγκαταστάσεις Κεραιών Σταθμών στην Ξηρά…” (Β΄ 435).
10. Επειδή, εξάλλου, με την ΚΥΑ 53571/3839/1.9.2000 “Μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά” (Β΄ 1105) θεσπίσθηκαν “βασικοί περιορισμοί και επίπεδα αναφοράς” για την έκθεση του κοινού σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, «ύστερα από διεξοδική ανασκόπηση όλης της δημοσιευμένης επιστημονικής βιβλιογραφίας», με βάση τις αποδεδειγμένες επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, ορίσθηκε δε ότι “καλύπτονται σιωπηρά οι ενδεχόμενες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις ολοκλήρου του φάσματος συχνοτήτων” (βλ. τα άρθρα 1,2,3 και τους σχετικούς πίνακες). Με το άρθρο 6 της εν λόγω ΚΥΑ ορίσθηκε ότι “Η τήρηση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του γενικού πληθυσμού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία προερχόμενη από συγκεκριμένη κεραία εγκατεστημένη στην ξηρά, διαπιστώνεται με την εκπόνηση μελέτης ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών της κεραίας. Η μελέτη αυτή εκπονείται και υπογράφεται από ηλεκτρολόγο ή ηλεκτρονικό μηχανικό διπλωματούχο ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος ή ραδιοηλεκτρολόγο κατηγορίας Α΄ ή Φυσικό Ραδιοηλεκτρολόγο ή Ακτινοφυσικό – Φυσικό Ιατρικής μη ιοντιζουσών ακτινοβολιών, ο οποίος και θα φέρει την ευθύνη σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, για λογαριασμό του κατόχου της κεραίας. Ο κάτοχος της κεραίας υποβάλλει την μελέτη στην Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.)… Στη συνέχεια η Ε.Ε.Α.Ε. ύστερα από εξέταση της μελέτης, το συντομότερο δυνατόν, αποστέλλει τη σύμφωνη γνώμη της στην αρμόδια υπηρεσία προκειμένου να χορηγηθεί η άδεια εγκατάστασης της κεραίας. Πάντως εάν παρέλθει χρονικό διάστημα ενός (1) μήνα από την ημερομηνία παραλαβής της σχετικής μελέτης από την Ε.Ε.Α.Ε. και δεν έχει ειδοποιηθεί η αρμόδια υπηρεσία από την Ε.Ε.Α.Ε. για την ύπαρξη τυχόν σφάλματος στη μελέτη, χορηγείται η άδεια με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 7” (άρθρο 6 παρ. 1), ότι “… Η μελέτη θα αναφέρεται στις εκπομπές ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών από το σταθμό και θα λαμβάνει υπόψη της την επιβάρυνση από τυχόν άλλους γειτονικούς (ευρισκόμενους σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων) σταθμούς…” (άρθρο 6 παρ. 4), καθώς και ότι “Με την μελέτη θα αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν χώροι γύρω από την κεραία ελεύθερα προσπελάσιμοι από τον γενικό πληθυσμό στους οποίους τα όρια έκθεσης υπερβαίνουν το 80% των τιμών που καθορίστηκαν παραπάνω” (άρθρο 6 παρ. 5). Με το άρθρο 7 της αυτής ΚΥΑ ορίσθηκε ότι, σε περίπτωση που η Ε.Ε.Α.Ε. διαπιστώσει, οποτεδήποτε, ότι η υποβληθείσα μελέτη του άρθρου 6 είναι πλημμελής, ανεπαρκής ή λανθασμένη, ή διαπιστώσει, κατόπιν μετρήσεων, ότι υφίσταται υπέρβαση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού, ενημερώνει την Υπηρεσία που χορήγησε την άδεια εγκατάστασης, η οποία ειδοποιεί εγγράφως τον κάτοχο της κεραίας να προβεί: α) στην άμεση διακοπή λειτουργίας του υπαίτιου εξοπλισμού, β) στη μη επανάληψη της λειτουργίας του πριν διορθωθεί ή ολοκληρωθεί η μελέτη και εφαρμοσθούν τα αναγκαία μέτρα ή πριν αρθεί η αιτία της δυσλειτουργίας, γ) στη γνωστοποίηση της επανάληψης λειτουργίας στην Υπηρεσία που χορήγησε την άδεια εγκατάστασης, με παροχή εξηγήσεων για την αιτία δυσλειτουργίας.
11. Επειδή, με το ν. 4014/2011 (Α΄ 209) τροποποιήθηκε εκ νέου το καθεστώς περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων και ορίσθηκε ότι η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τα έργα και τις δραστηριότητες που “χαρακτηρίζονται από τοπικές και μη σημαντικές μόνον επιπτώσεις στο περιβάλλον και υπόκεινται σε γενικές προδιαγραφές, όρους και περιορισμούς που τίθενται για την προστασία του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 8” και ότι, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, τα έργα και οι δραστηριότητες κατατάσσονται σε κατηγορίες, υποκατηγορίες και ομάδες (βλ. άρθρο 1 παρ. 1 και 4 και Παράρτημα Ι του νόμου, περί κριτηρίων κατάταξης). Με το άρθρο 8 του ιδίου ν. 4014/2011 ορίσθηκαν τα εξής: “Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων κατηγορίας Β. 1. Τα έργα ή δραστηριότητες κατηγορίας Β δεν ακολουθούν τη διαδικασία εκπόνησης ΜΠΕ αλλά υπόκεινται σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ). 2. Τα ανωτέρω έργα ή δραστηριότητες, αναλόγως του είδους τους, υπάγονται αυτοδικαίως σε ΠΠΔ, με ευθύνη της αρμόδιας υπηρεσίας που χορηγεί την άδεια λειτουργίας και κατόπιν σχετικής δήλωσης του μελετητή ή του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας. Αν το έργο ή η δραστηριότητα δεν λαμβάνει άδεια λειτουργίας, τότε υπάγεται σε ΠΠΔ με ευθύνη της αρμόδιας υπηρεσίας περιβάλλοντος της Περιφέρειας. 3. Με αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, που εκδίδονται εντός εννέα μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος, καθορίζονται οι προβλεπόμενες ΠΠΔ, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού. 4. Οι ΠΠΔ αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των απαιτούμενων, κατά περίπτωση, αδειών που προβλέπονται για την κατασκευή, εγκατάσταση ή λειτουργία του εν λόγω έργου ή δραστηριότητας”. Στην εισηγητική έκθεση του νόμου αυτού διαλαμβάνονται τα ακόλουθα: “Το ΥΠΕΚΑ προχωρεί σε συνδυασμένη αλλαγή του τρόπου αδειοδότησης και του συστήματος περιβαλλοντικών ελέγχων. Προβλέπεται η απλοποίηση γραφειοκρατικών διαδικασιών και ο εξορθολογισμός τους χωρίς εκπτώσεις στο ουσιαστικό κομμάτι της περιβαλλοντικής προστασίας. Αυτό γίνεται με την εισαγωγή διαδικασιών που εξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα περιβαλλοντικών όρων και μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου, τη μείωση του διοικητικού φόρτου… Η περιβαλλοντική αδειοδότηση αποτελεί σήμερα την πλέον χρονοβόρα διαδικασία για την αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, χωρίς να προστατεύει, απ’ ό,τι φαίνεται στην πράξη, το περιβάλλον. Ο σημερινός τρόπος αδειοδότησης είναι μελετητοκεντρικός και εστιάζει στη δημιουργία περίπλοκων και χρονοβόρων διαδικασιών, με πληθώρα γνωμοδοτήσεων και υπογραφών προκειμένου να διαχέεται η ευθύνη και με σκοπό την τυπική μόνο «εξασφάλιση» της προστασίας του περιβάλλοντος πριν ακόμα λειτουργήσουν τα εξεταζόμενα έργα και δραστηριότητες. Η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται στον ex ante έλεγχο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και παραβλέπει τον ex post έλεγχο, ο οποίος είναι και ο αποτελεσματικότερος τρόπος ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος. Σήμερα, το σύνολο των φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ξεπερνά τις 21.500 φακέλους ανά έτος, εκ των οποίων περίπου 13.300 αξιολογούνται από τις Περιφέρειες (πρώην Νομαρχίες), περίπου 7.500 από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (πρώην Περιφέρειες) και περίπου 650 από το ΥΠΕΚΑ. Αντίστοιχα (βλ. συνημμένο Πίνακα), στην Αυστρία, μία χώρα παρόμοιου μεγέθους με τη χώρα μας και η οποία αποτελεί πρότυπο σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος διεξάγονται κατά μέσο όρο μόλις 23 μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων ετησίως, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο διεξάγονται κατά μέσο όρο 334. Ο μεγαλύτερος αριθμός μελετών διεξάγεται στη Γαλλία, όπου κι εκεί ο μέσος όρος είναι 3.867 ετησίως, δηλ. περίπου 6 φορές μικρότερος από την Ελλάδα, παρότι η Γαλλία είναι 6 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα σε πληθυσμό! Ακόμα πιο παραστατική εικόνα του προβλήματος μας δίνει η σύγκριση του ετήσιου αριθμού φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης ανά εκατομμύριο κατοίκων. Στην Ελλάδα κατατίθενται 1.902 μελέτες/εκ. κατοίκων, στην Αυστρία 3, στο Ην. Βασίλειο 5 και στη Γαλλία, η οποία έχει τον υψηλότερο μέσο όρο από τις Ευρωπαϊκές χώρες, μόλις 60”. Στην εισηγητική έκθεση του άρθρου 1 του νόμου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι “Η απόφαση Υπουργού ΠΕΚΑ κατάταξης των έργων σε υποκατηγορίες … θα προσαρμοστεί έτσι ώστε να απαιτείται ΜΠΕ όπου προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία. Ενδεικτικά επισημαίνουμε ότι δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση για σειρά έργων και δραστηριοτήτων όπως, μεταξύ άλλων, … κεραίες κινητής τηλεφωνίας…”, ως προς δε το άρθρο 8 του νόμου αναφέρονται τα εξής: “Η βασική καινοτομία του άρθρου αυτού είναι ότι απαλλάσσονται από τη διαδικασία των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων και δραστηριοτήτων που έχουν τοπικές μόνο επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως… Με την υφιστάμενη κατηγοριοποίηση έργων και δραστηριοτήτων, η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται 13.300 φακέλους ετησίως. Σε αντικατάσταση της διαδικασίας της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι δραστηριότητες αυτές θα λαμβάνουν πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους, οι οποίοι χορηγούνται αυτόματα. Τα έργα κατηγορίας Β λαμβάνουν ΠΠΔ, οι οποίες ενσωματώνονται στην άδεια λειτουργίας ή πραγματοποίησης του έργου… . Οι ΠΠΔ δίνονται αυτόματα από την αρμόδια υπηρεσία που χορηγεί την άδεια λειτουργίας του έργου ή της δραστηριότητας, με βάση δήλωση του μελετητή ή του φορέα του έργου. Αν το έργο ή η δραστηριότητα δε λαμβάνει άδεια λειτουργίας, τότε οι ΠΠΔ δίνονται από την αρμόδια υπηρεσία περιβάλλοντος της Περιφέρειας. Οι ΠΠΔ αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των απαιτούμενων, κατά περίπτωση, αδειών που προβλέπονται για την κατασκευή, εγκατάσταση ή λειτουργία του εν λόγω έργου ή δραστηριότητας και ανανεώνονται τουλάχιστον ανά δέκα (10) χρόνια”. Εξάλλου, με την απόφαση 1958/13.1.2012 του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β΄ 21), τα έργα και οι δραστηριότητες κατετάγησαν σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 4014/2011, προβλέφθηκε δε, στο Παράρτημα ΧΙΙ (Ομάδα 12η: Ειδικά έργα και δραστηριότητες), ότι το σύνολο των κομβικών σταθμών κινητής και ασύρματης σταθερής τηλεφωνίας κατατάσσεται στην Υποκατηγορία Α2 (περ. 5 της 12ης Ομάδας), ενώ οι σταθμοί βάσης κινητής και ασύρματης σταθερής τηλεφωνίας [εκτός των συστημάτων μικροκυψελών κλπ εξαιρέσεων, βλ. και την τροποποιητική ΥΑ 20741/27.4.2012, Β΄ 1565], όταν περιλαμβάνουν συνοδά έργα οδοποιίας ή θεμελιώνονται σε περιοχή Natura 2000, κατατάσσονται στην Υποκατηγορία Α2 και, “όταν δεν περιλαμβάνουν συνοδά έργα οδοποιιας και δεν θεμελιώνονται επί εδάφους περιοχής Natura 2000 (π.χ. επί νομίμως υφισταμένου κτιρίου)”, κατατάσσονται στην Κατηγορία Β (περ. 6 της 12ης Ομάδας), για την οποία αρκεί η υπαγωγή σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις, χωρίς να απαιτείται πλέον έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Ενόψει της ανωτέρω μεταβολής, με το ν. 4053/2012 (Α΄ 44) τροποποιήθηκε ο ν. 3431/2006 περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών (βλ. ανωτέρω, σκ. 9) και, στο άρθρο 29 παρ. 13 αυτού, προβλέφθηκε ότι αντικαθίσταται η παράγραφος 17 του άρθρου 31 του ν. 3431/2006 και ότι για την αδειοδότηση κατασκευής κεραίας, πρέπει να υποβληθεί, μεταξύ άλλων δικαιολογητικών, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή, κατά περίπτωση, αίτηση υπαγωγής στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης (ήτοι τις προαναφερθείσες διατάξεις του ν. 4014/2011 και της ΥΑ 1958/2012).
12. Επειδή, με την ΚΥΑ 198015/ΕΥΠΕ-ΥΠΕΚΑ/4.5.2012 (Β΄ 1510, διόρθωση σφαλμάτων Β΄ 2162), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση, μεταξύ άλλων, του άρθρου 8 του ν. 4014/2011, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, καθορίσθηκαν οι “Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (Π.Π.Δ.) για Σταθμούς Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας (Ομάδα 12/α.α.6Β.)”. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω ΚΥΑ: “1. Ο αρμόδιος φορέας του έργου ή της δραστηριότητας υποβάλλει δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 8 του Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ Α΄ 209), η οποία αποτελεί μέρος του ολοκληρωμένου φακέλου που υποβάλλεται στην ΕΕΤΤ για την έκδοση άδειας εγκατάστασης σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 29 παρ. 13 και στο άρθρο 31, παρ. 4 του Ν. 4053/2012 (ΦΕΚ Α΄ 44), όπως εκάστοτε ισχύει. 2. Ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας με τη δήλωση της παραγράφου 1 ως ανωτέρω, δεσμεύεται για την εφαρμογή κατά τη διάρκεια κατασκευής και τήρηση κατά τη διάρκεια λειτουργίας όλων των προβλεπόμενων στην παρούσα που αφορούν στα χαρακτηριστικά της εγκατάστασής του, όπως περιγράφονται στον ολοκληρωμένο φάκελο για την έκδοση άδειας εγκατάστασης που υποβάλλεται στην ΕΕΤΤ. Η δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ συνοδεύεται από τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά του άρθρου 6 της παρούσας. 3. Η ΕΕΤΤ, μετά την εξέταση των υποβληθέντων στοιχείων, προβαίνει στην έκδοση άδειας εγκατάστασης όπως προβλέπεται στο Ν. 4053/2012 (ΦΕΚ Α΄ 44), αναπόσπαστο μέρος της οποίας αποτελούν οι ΠΠΔ”. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 4 της ΚΥΑ, “Οι δεσμεύσεις στις οποίες υπάγεται ο φορέας λειτουργίας του έργου με την παρούσα, έχουν τη χρονική ισχύ της άδειας εγκατάστασης που χορηγείται κατά τις κείμενες διατάξεις και τροποποιούνται αυτοδίκαια εφόσον τροποποιούνται τα άρθρα 5 και 6 της παρούσας” ενώ, κατά το άρθρο 5 αυτής, υπό τον τίτλο “Γενικές Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις”, “1. Ο φορέας του έργου με την παρούσα υποχρεούται να τηρεί τις ακόλουθες Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις οι οποίες αφορούν σε Σταθμούς Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας σε περιοχές εντός και εκτός σχεδίων πόλεων και ορίων οικισμών (γενικές ΠΠΔ). … 2. Οι γενικές ΠΠΔ εξειδικεύονται ως ακολούθως: Ι. ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ. Να τηρούνται τα προβλεπόμενα στη μελέτη όρια ραδιοεκπομπών. Σε κάθε περίπτωση, ισχύουν οι ακόλουθοι όροι: Ι.1. Να τηρούνται τα προβλεπόμενα όρια ασφαλούς έκθεσης του κοινού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, σύμφωνα με το άρθρο 31 παρ. 9 του Ν. 3431/2006 (ΦΕΚ Α΄ 13), όπως εκάστοτε ισχύουν. Τα όρια αυτά απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 70% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα 2-4 της ΚΥΑ 53571/3839/2000 (ΦΕΚ Β΄ 1105), όπως εκάστοτε ισχύουν. Ι.2. Αν ο Σταθμός Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από το όριο γηπέδων που υπάρχουν κτιριακές εγκαταστάσεις ευαίσθητων αποδεκτών (βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, γηροκομεία, νοσοκομεία) να τηρούνται τα προβλεπόμενα όρια έκθεσης του κοινού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, σύμφωνα με τα άρθρο 31 παρ. 10 του Ν. 3431/2006 (ΦΕΚ Α΄ 13), όπως εκάστοτε ισχύουν. Τα όρια αυτά απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 60% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα 2-4 της ΚΥΑ 53571/3839/2000 (ΦΕΚ Β΄ 1105), όπως εκάστοτε ισχύουν. Στην περίπτωση αυτή, με τη δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ που υποβάλλει ο φορέας του έργου στην ΕΕΤΤ συνυποβάλλει Μελέτη Εκτίμησης και Αξιολόγησης της έντασης του Ηλεκτρομαγνητικού Υποβάθρου σε απόσταση 300 μέτρων περιμετρικά του Σταθμού συνοδευόμενης από τον σχετικό χάρτη ευαίσθητων χρήσεων γης. Ι.3. Αν ο Σταθμός Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας βρίσκεται σε απόσταση έως 50 μέτρα από γειτονικούς σταθμούς, να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι εκπομπές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αυτών καθώς και η συνεργιστική τους επίδραση, ούτως ώστε να τηρούνται τα προβλεπόμενα στη Μελέτη Ραδιοεκπομπών Κεραιών, όπως ορίζονται στο άρθρο 6 της ΚΥΑ 53571/3839/2000 (ΦΕΚ Β΄ 1105), όπως εκάστοτε ισχύουν. Ι.4. Τα επίπεδα ηλεκτρομαγνητικού πεδίου από το σταθμό βάσης να μην υπερβαίνουν τα όρια ασφαλούς έκθεσης του γενικού πληθυσμού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία όπως αυτά έχουν υπολογιστεί και προσδιοριστεί στη Μελέτη Ραδιοεκπομπών Κεραιών, σύμφωνα με το άρθρο 29 του Ν. 4053/2012 (ΦΕΚ Α` 44). Ι.5. Να τηρούνται όλα τα μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία του σταθμού που αναφέρονται στην ΚΥΑ 3060 ΦΟΡ 238/2002 (ΦΕΚ Β΄ 512), όπως αυτή διορθώθηκε στο ΦΕΚ 759 Β/2002 και όπως εκάστοτε ισχύουν. II. ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ. … … III. ΥΓΡΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ. … IV. ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ. … V. ΘΟΡΥΒΟΣ. … VI. ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ. … VII. ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ. VII.1. Να τηρούνται οι προδιαγραφές πυρασφάλειας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις όπως εκάστοτε ισχύουν. VII.2. Να λαμβάνεται μέριμνα για την ασφαλή λειτουργία του Σταθμού Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας και συγκεκριμένα των ιστών και του προσαρτημένου σε αυτούς εξοπλισμού σε υψηλές ταχύτητες ανέμου. VII.3. Να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του κοινού και της εγκατάστασης σε περίπτωση ακραίων φυσικών καταστροφών και σεισμών. VII.4. Να εγκατασταθεί σύστημα αντικεραυνικής προστασίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία του ιστού των κεραιών καθώς και των μηχανημάτων του σταθμού βάσης. VII.5. Να λαμβάνεται το σύνολο των απαιτούμενων μέτρων ώστε να μην είναι δυνατή η ελεύθερη πρόσβαση αναρμόδιων ατόμων σε χώρους εντός των εγκαταστάσεων του Σταθμού Βάσης. Σε περίπτωση Σταθμών Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας επί εδάφους, ο Σταθμός πρέπει να διαθέτει κατάλληλη περίφραξη ώστε να διασφαλίζεται η παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στους χώρους εντός των εγκαταστάσεων του Σταθμού. VIII. ΣΗΜΑΝΣΗ. … IX. ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ – ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ… …’’.
13. Επειδή, τέλος, με το άρθρο 30 του ισχύοντος κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης ν. 4070/2012 (Α΄ 82), ορίσθηκαν τα εξής: “Ρυθμίσεις σχετικά με την εγκατάσταση κεραιών. 1. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στις κατασκευές κεραιών για τις οποίες απαιτείται άδεια σύμφωνα με το στοιχείο Α΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 (Α΄ 46). 2. Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.), … υποχρεούται να ελέγχει την τήρηση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από κάθε κεραία: α) αυτεπαγγέλτως και κατά τρόπο δειγματοληπτικό, ετησίως σε ποσοστό 20% τουλάχιστον των αδειοδοτημένων από την Ε.Ε.Τ.Τ. κεραιών που λειτουργούν εντός σχεδίου πόλεως. β) κατόπιν αίτησης εκ μέρους της Ε.Ε.Τ.Τ. ή οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου, που έχει έννομο συμφέρον, εντός είκοσι εργάσιμων ημερών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος. Στην περίπτωση αυτή, η Ε.Ε.Α.Ε. υποχρεούται να γνωστοποιεί αμέσως τα αποτελέσματα του ελέγχου στον αιτούντα και στον κάτοχο της κατασκευής κεραίας. … 3. … Τα αποτελέσματα των ελέγχων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας δημοσιεύονται άμεσα στον ιστοχώρο της Ε.Ε.Α.Ε. και συγκεντρωτικά ανά έτος. 4. Σε περίπτωση διαπίστωσης υπέρβασης των επιτρεπόμενων ορίων εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, εφαρμόζονται οι κυρώσεις που προβλέπει η υπ` αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 (Β΄ 1105) κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και του εκάστοτε αρμόδιου για την Ε.Ε.Α.Ε. Υπουργού. … 9. Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται η εγκατάσταση κατασκευής κεραίας, για την οποία δεν έχει υποβληθεί και εγκριθεί από την Ε.Ε.Α.Ε. μελέτη που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν χώροι γύρω από την κεραία ελεύθερα προσπελάσιμοι από το γενικό πληθυσμό, στους οποίους τα όρια έκθεσης υπερβαίνουν το 70% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα 2 – 4 της υπ΄ αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 κοινής υπουργικής απόφασης ή στην εκάστοτε ισχύουσα αντίστοιχη κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και του εκάστοτε αρμόδιου για την Ε.Ε.Α.Ε. Υπουργού. 10. Σε περίπτωση εγκατάστασης κατασκευής κεραίας σε απόσταση μέχρι 300 μέτρων από την περίμετρο κτιριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, γηροκομείων και νοσοκομείων, τα όρια έκθεσης του κοινού απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 60% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα 2 – 4 της υπ` αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 κοινής υπουργικής απόφασης ή στην εκάστοτε ισχύουσα αντίστοιχη κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και του εκάστοτε αρμόδιου για την Ε.Ε.Α.Ε. Υπουργού. 11. … 17. Για την αδειοδότηση κατασκευών κεραιών ακολουθούνται τα εξής: Α. Πριν την εγκατάσταση κατασκευής κεραίας ή τροποποίηση υφιστάμενης κατασκευής κεραίας, ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει ολοκληρωμένο φάκελο, μέσω Συστήματος Ηλεκτρονικής Υποβολής Αιτήσεων (ΣΗΛΥΑ). Ο ολοκληρωμένος φάκελος χαρακτηρίζεται ως πλήρης, εφόσον περιλαμβάνει τις κάτωθι αιτήσεις / μελέτες: α) Αίτηση προς την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) σχετικά με την ασφάλεια της αεροπλοΐας. β) Αίτηση για χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αποδεικτικό νόμιμης χρήσης των συχνοτήτων εκπομπής και λήψης… γ) Μελέτη Ραδιοεκπομπών για την έκδοση θετικής Γνωμάτευσης της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.). δ) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή κατά περίπτωση αίτηση υπαγωγής στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης. ε) Μελέτη για την τοποθέτηση των σχετικών εγκαταστάσεων σύμφωνα με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις. στ) Αιτήσεις που πιθανόν απαιτούνται κατά περίπτωση, κατά δήλωση του αιτούντα. ζ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 για την πληρότητα του φακέλου. … Οι υπογράφοντες τις μελέτες / αιτήσεις ευθύνονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Οι υπογράφοντες τις μελέτες τεχνικοί πρέπει να έχουν τα απαιτούμενα προσόντα και την ευθύνη για το περιεχόμενο των μελετών τους σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. … Β. Οι αρμόδιες υπηρεσίες, μέσω διαδικτυακής πρόσβασης στο ΣΗΛΥΑ, μέσα σε τέσσερις μήνες από την ηλεκτρονική υποβολή του ολοκληρωμένου φακέλου του ανωτέρω στοιχείου Α`, οφείλουν να ελέγξουν τα θέματα της αρμοδιότητας τους και να ενημερώνουν το ΣΗΛΥΑ: α) για την έκδοση των εγκρίσεων τους ή β) για την ύπαρξη τυπικών ελλείψεων ή λαθών στις κατατεθειμένες αιτήσεις / μελέτες, προκειμένου αυτές να συμπληρωθούν / διορθωθούν ή γ) για την αιτιολογημένη απόρριψη των κατατεθειμένων αιτήσεων / μελετών. Γ. Η Ε.Ε.Τ.Τ., μετά την πάροδο τεσσάρων μηνών από την ηλεκτρονική υποβολή του ολοκληρωμένου φακέλου του ανωτέρω στοιχείου Α΄: α) Εκδίδει Άδεια Κατασκευής Κεραίας, εφόσον έχουν εκδοθεί όλες οι απαιτούμενες εγκρίσεις από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και προβαίνει στη δημοσιοποίηση στον οικείο δικτυακό τόπο του περιεχομένου του ολοκληρωμένου φακέλου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ανωτέρω στοιχείο Α΄. β) Εκδίδει Πιστοποιητικό Πληρότητας του υποβληθέντος φακέλου και προβαίνει στη δημοσιοποίηση στον οικείο δικτυακό τόπο του περιεχομένου του ολοκληρωμένου φακέλου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ανωτέρω στοιχείο Α΄, κατόπιν ελέγχου πληρότητας και με την προϋπόθεση σύμφωνης γνώμης της ΕΕΑΕ και της ΥΠΑ. καθώς και χορήγησης δικαιωμάτων χρήσης συχνοτήτων από την Ε.Ε.Τ.Τ. Το εν λόγω Πιστοποιητικό καταργείται όταν εκδοθεί η κατά το παρόν στοιχείο Γ, σημείο Α΄, Άδεια Κατασκευής Κεραίας. γ) Απορρίπτει την αίτηση σε περίπτωση που υπάρχει τουλάχιστον μία οριστική αιτιολογημένη απόρριψη από τις αρμόδιες Υπηρεσίες…”.
14. Επειδή, οι διατάξεις που παρατίθενται στην ενδέκατη, δωδέκατη και δέκατη τρίτη σκέψη καθορίζουν ιδιαίτερο και απλουστευμένο σύστημα περιβαλλοντικής αδειοδότησης των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας που εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία του ν. 4014/2011, διότι, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, δεν προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Από το σύστημα αυτό εξαιρούνται ειδικές περιπτώσεις σταθμών, οι οποίοι είτε έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. κομβικοί σταθμοί) είτε χωροθετούνται σε περιοχές Natura 2000 ή περιλαμβάνουν έργα οδοποιίας. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω συστήματος αποτελεί ο καθορισμός των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των σταθμών σε κανονιστικό επίπεδο με λεπτομερείς κανόνες, ανάλογα με τη θέση του κάθε σταθμού, την απόστασή του από ευαίσθητες δραστηριότητες (σχολεία κ.λπ.), συνιστούν δε οι δεσμεύσεις αυτές τους όρους για τη συμβατή με την προστασία του περιβάλλοντος λειτουργία των σταθμών. Οι όροι αυτοί είναι ενιαίοι για κάθε σταθμό που συγκεντρώνει ορισμένα χαρακτηριστικά και αδειοδοτείται βάσει αυτών, ρυθμίζουν δε, πλην της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας, που αποτελεί σημαντική συνέπεια των σταθμών στο ανθρωπογενές περιβάλλον, και άλλες κρίσιμες για την προστασία του περιβάλλοντος παραμέτρους, όπως είναι τα απόβλητα, ο θόρυβος και η αισθητική. Περαιτέρω, η θέσπιση των εν λόγω περιβαλλοντικών όρων σε κανονιστικό επίπεδο καθιστά, κατά την αντίληψη του νομοθέτη, περιττή την παρεμβολή αυτοτελούς σταδίου περιβαλλοντικής αδειοδότησης κάθε σταθμού ξεχωριστά, αυτή δε υποκαθίσταται από την υποβολή εκ μέρους του ενδιαφερομένου δήλωσης υπαγωγής στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις, η οποία δεν συνοδεύεται από ειδική για κάθε σταθμό μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Περαιτέρω, εάν, ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών ορισμένων σταθμών, θεωρείται από το νομοθέτη αναγκαίο να μελετηθεί περαιτέρω συγκεκριμένος περιβαλλοντικός όρος, θεσπίζεται υποχρέωση να καταρτίσει ο ενδιαφερόμενος, σε ατομικό, πλέον, επίπεδο τη σχετική μελέτη (βλ. άρθρο 5 στ. Ι.2 ΚΥΑ 198015/ΕΥΠΕ-ΥΠΕΚΑ/4.5.2012 ως προς τη Μελέτη Εκτίμησης και Αξιολόγησης της έντασης του Ηλεκτρομαγνητικού Υποβάθρου σε απόσταση 300 μέτρων περιμετρικά του Σταθμού συνοδευόμενης από τον σχετικό χάρτη ευαίσθητων χρήσεων γης). Τέλος, το θεσπιζόμενο με τις ως άνω νέες διατάξεις σύστημα δεν περιορίζεται στην εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου ή της δραστηριότητας από μόνο τον ιδιώτη μελετητή αλλ’ απλώς μεταθέτει την ευθύνη για την προστασία του περιβάλλοντος σε δημόσιο πάλι όργανο, δηλαδή στο αρμόδιο για την έκδοση της άδειας κατασκευής όργανο, την Ε.Ε.Τ.Τ., το οποίο ελέγχει την πληρότητα και νομιμότητα όχι μόνο της δήλωσης υπαγωγής στις ΠΠΔ, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της άδειας λειτουργίας (άρθρο 3 παρ. 3 της ως άνω ΚΥΑ 198015/ΕΥΠΕ-ΥΠΕΚΑ/4.5.2012) και, επομένως, ελέγχεται πριν από την έκδοσή της, αλλά και των λοιπών δικαιολογητικών. Έχοντας την έννοια αυτή, και αναφερόμενες στους σταθμούς βάσης κεραιών τηλεφωνίας, όπως η επίμαχη, δηλαδή δραστηριότητες που έχουν καταταγεί από το νομοθέτη σε εκείνες που δεν έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, οι εν λόγω διατάξεις δεν αντίκεινται στις αρχές της πρόληψης και της προφύλαξης, που κατοχυρώνονται στα άρθρα 24 του Συντάγματος και 191 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού οι ίδιες οι ΠΠΔ έχουν τεθεί και ο έλεγχος της νομιμότητας της υπαγωγής σε αυτές έχει ελεγχθεί προ πάσης λειτουργίας του σταθμού, γίνεται δε έλεγχος ακρίβειας κάθε σχετικώς υποβαλλόμενου στοιχείου από αρμόδια αρχή. Καθ’ όσον, εξάλλου, αφορά ειδικώς τις επιπτώσεις της εκπεμπόμενης από τους σταθμούς ακτινοβολίας, η οποία αποτελεί τη σοβαρότερη συνέπεια των σταθμών στο ανθρωπογενές περιβάλλον, δηλαδή τη δημόσια υγεία, ισχύουν εκ παραλλήλου και είναι οπωσδήποτε εφαρμοστέες και οι διατάξεις που παρατίθενται στη δέκατη και δέκατη τρίτη σκέψη, με τις οποίες αποσκοπείται η πρόληψη και εξουδετέρωση ειδικώς των συνεπειών της ακτινοβολίας, βάσει ελέγχου που διενεργείται από άλλη αρμόδια δημόσια αρχή, την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας. Ενόψει τούτων, οι διατάξεις αυτές, αποσκοπούσες, κατά τα λοιπά, στην απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης, είναι έγκυρες και ισχυρές.
15. Επειδή, καθ΄ ερμηνεία του δικογράφου της κρινόμενης αίτησης προβάλλεται ότι οι προεκτεθείσες ρυθμίσεις του ν. 4014/2011, με τις οποίες καταργείται η υποχρέωση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων πριν από την έκδοση της αδείας κατασκευής της κεραίας, αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος και στις αρχές της προφύλαξης και προληπτικής δράσης στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, αναιρούν το σκοπό τόσο του κοινοτικού, όσο και του εθνικού νομοθέτη και αντιβαίνουν σε πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και ειδικότερα στην απόφαση 1264/2005 της Ολομελείας αυτού. Επίσης προβάλλεται ότι δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα επιστημονικά στατιστικά στοιχεία για την επίδραση των εκπομπών της εν λόγω ακτινοβολίας στον ανθρώπινο οργανισμό, με αποτέλεσμα οι βλαπτικές συνέπειες της έκθεσης να φανούν σε βάθος χρόνου. Όπως, όμως, εκτίθεται σε προηγούμενη σκέψη, η εφαρμογή του απλουστευμένου τρόπου περιβαλλοντικής αδειοδότησης σταθμών κεραιών που δεν επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και, για το λόγο, άλλωστε, αυτό, δεν έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο των έργων και δραστηριοτήτων που υπόκεινται στη διαδικασία ειδικής εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος ούτε στις αρχές της πρόληψης και της προφύλαξης, αφού οι πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, στις οποίες υποχρεωτικώς υπάγονται οι εν λόγω σταθμοί, έχουν θεσπισθεί κανονιστικώς εκ των προτέρων. Το απλουστευμένο αυτό σύστημα, εξάλλου, δεν αντίκειται ούτε στη συνταγματική υποχρέωση προστασίας της δημόσιας υγείας, δεδομένου ότι, αφενός μεν η ειδική νομοθεσία περί διεξοδικής εκτιμήσεως των επιπτώσεων από την εκπεμπόμενη ακτινοβολία εξακολουθεί να εφαρμόζεται υποχρεωτικώς και παραλλήλως προς τις διατάξεις περί υπαγωγής στις ΠΠΔ, αφετέρου δε διότι μεταξύ των ΠΠΔ συμπεριλαμβάνονται ειδικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση έκθεσης του κοινού σε ακτινοβολία πέραν ενός ανωτάτου ορίου, το οποίο μάλιστα, κατά τα εκτιθέμενα στο 37125/Φ.800/25.9.2014 έγγραφο απόψεων της ΕΕΤΤ προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει ορισθεί σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα από τα οριζόμενα τόσο από τη Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τη Μη Ιοντίζουσα Ακτινοβολία (International Commission on Non Ionizing Radiation Protection – ICNIRP) όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CENELEC) και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσβαλλόμενη, τέλος, πράξη, δεν είναι αντίθετη προς τα κριθέντα με την 1264/2005 απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου, η οποία έκρινε ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η απαλλαγή της Διοίκησης από την υποχρέωση υπαγωγής της κατασκευής και λειτουργίας σταθμών κεραιών σε οποιαδήποτε εκτίμηση των συνεπειών στο περιβάλλον, ακριβώς διότι το νομοθετικό καθεστώς ενόψει του οποίου αποφάνθηκε το Δικαστήριο με την απόφαση εκείνη, σε αντίθεση με το επίμαχο νομοθετικό καθεστώς, δεν προέβλεπε καμία διαδικασία, συνήθη ή απλουστευμένη, για την εκτίμηση των συνεπειών στο περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία σταθμών κεραιών. Πρέπει, επομένως, να απορριφθούν αυτοί οι λόγοι ακυρώσεως.
16. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι σε απόσταση 200 μέτρων από την επίδικη κεραία κινητής τηλεφωνίας υπάρχουν παιδικός σταθμός και παιδική χαρά, ήτοι χώροι όπου γίνεται συγκέντρωση ατόμων υψηλού κινδύνου σε σχέση με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Σύμφωνα, όμως, με το άρθρο 30 παρ. 10 του ν. 4070/2012, δεν απαγορεύεται η εγκατάσταση κεραιών σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από την περίμετρο κτηριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, γηροκομείων και νοσοκομείων, αλλά, στην περίπτωση αυτή, μειώνονται τα όρια έκθεσης του κοινού από το 70% στο 60%, σε σχέση με τις -ήδη μειωμένες σε σχέση με τα διεθνή όρια ασφαλείας- τιμές της ΚΥΑ 53571/3839/2000 (πρβ. ΣτΕ 1782/2015, 1056/2012). Περαιτέρω, κατά τα εκτιθέμενα στις απόψεις της ΕΕΤΤ προς το Δικαστήριο επί του ζητήματος αυτού, η εκπεμπόμενη ακτινοβολία συναρτάται περισσότερο με την κατεύθυνση της κεραίας παρά με την ακριβή θέση τοποθέτησής της. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η υποβληθείσα από την παρεμβαίνουσα και εγκριθείσα από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας μελέτη για την κατασκευή της επίδικης κεραίας και η από 5.3.2013 Δήλωση της παρεμβαίνουσας περί Υπαγωγής σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις στηρίζονται στην παραδοχή ότι υπάρχουν εγκαταστάσεις εκ των αναφερομένων στο άρθρο 30 παρ. 10 του ν. 4070/2012 σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από την κεραία (βλ. σελ. 6 της μελέτης, καθώς και πίνακα 9 “Χρήσεις ευαίσθητων περιοχών στην περιοχή μελέτης” της “Εκτίμησης και Αξιολόγησης του Ηλεκτρομαγνητικού Υποβάθρου στην περιοχή μελέτης …”, όπου επισημαίνεται ότι υπάρχει βρεφονηπιακός σταθμός σε απόσταση 202 μέτρων από το σταθμό βάσης, και παρ. Α.2 της Δήλωσης, βλ. επίσης σελ. 2 της σύμφωνης γνώμης της ΕΕΑΕ με Α.Π. Μ.ι./411/696/15.4.2013) και ότι, ως εκ τούτου, τα όρια έκθεσης του κοινού δεν θα υπερβαίνουν το 60% των τιμών της ΚΥΑ 53571/3839/2000. Ρητώς δε η ΕΕΑΕ βεβαιώνει, με την παρασχεθείσα σύμφωνη γνώμη της, ότι προέβη σε “λεπτομερή εξέταση τόσο του τοπογραφικού διαγράμματος … και των αρχιτεκτονικών στοιχείων … όσο και των θεωρητικών υπολογισμών που περιέχονται στην … μελέτη” και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι “δεν υφίσταται ενδεχόμενο έκθεσης του γενικού πληθυσμού σε επίπεδα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας άνω των ορίων ασφαλούς έκθεσης όπως αυτά καθορίζονται στην προαναφερθείσα κείμενη νομοθεσία”. Ενόψει τούτου, ο ισχυρισμός ότι υπάρχει παιδικός σταθμός και παιδική χαρά σε απόσταση 200 μέτρων από τη θέση εγκατάστασης της κεραίας δεν προσάπτει πλημμέλεια στην προσβαλλόμενη πράξη και ο σχετικός λόγος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, όπως και η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.