Η ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ κ. ΣΟΥΦΛΙΑ (Ιούλιος 2006)

O κ. Σουφλιάς είναι Υπουργός Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων. Ανήκει όμως σε μια γενιά για την οποία το περι­βάλλον, με εξαίρεση τον κήπο του σπιτιού ή τις γλάστρες στο μπαλκόνι, αν υπάρχουν, εί­ναι υπόθεση «ψώνιων», ενώ το μπετόν κρίνει καριέρες. Επιπλέον, ο ικανός κ. Σουφλιάς είναι πεισματάρης, Θεσσαλός και παλαιο­κομματικά αυταρχικός.

Αποφάσισε έτσι να παρακάμψει το Συμβούλιο Επικρατείας και να προωθήσει με νο­μοθετική «ρύθμιση» την «εκτροπή του Αχε­λώου». Αποφάσισε δηλαδή να ολοκληρώσει το πανάκριβο και επικίνδυνο «όραμα» όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαε­τιών: την κλοπή μεγάλου μέρους των υδά­των του Αχελώου, τα οποία εξασφαλίΖουν την οικολογική ισορροπία της Νοτιοδυτικής Ελλάδας, για να ποτίζεται ο θεσσαλικός κάμπος.

Η σύλληψη του έργου θυμίζει Στάλιν, Νάσερ και Μάο, την -υποτίθεται- χρυσή επο­χή (την ξαναζεί τώρα η Κίνα) της καθυπόταξης της φύσης στις ανάγκες της παραγωγής. Το αποτέλεσμα των μεγάλων έργων του Στάλιν και του Νάσερ είναι γνωστά: ανεπανόρθωτες οικολογικές καταστροφές με τεράστιες συνέπειες για ανθρώπους και Οικονομία. Τα αποτελέσματα των σημερινών κινεζικών πειραματισμών προβλέπονται ανάλογα. Τη­ρουμένων των αναλογιών, κάτι τέτοια θα συμ­βεί και εδώ. Όχι μόνο σε βάρος της Δυτικής Ελλάδας. Αλλά και της Θεσσαλίας.

Είναι, για παράδειγμα, βέβαιο ότι η λι­μνοθάλασσα του Μεσολογγίου, που ήδη υπο­φέρει διότι υπάρχει και το έργο του Ευήνου, πολύ δύσκολα θα επιζήσει. Οι συνέπειες της εκτροπής θα είναι αρνητικές για όλη τη Δυ­τική Ελλάδα με κίνδυνο ακόμα και την αλ­λαγή του κλίματος. Και τι θα «κερδίσει» η Θεσσαλία; Την πα­ράταση των αδιεξόδων της. Ο θεσσαλικός κάμπος «διψάει», διότι επικράτησαν καλλιέργειες συχνά κακής ποιότητας που απαι­τούν τεράστιες ποσότητες νερού (το βαμβά­κι, για παράδειγμα, αλλά και το καλαμπόκι) που ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Αύριο οι επιδοτήσεις αυτές θα κοπούν με το μαχαίρι. Και είναι σωστό να κοπούν. Και για την Ευρώπη. Αλλά και για τις οικονομίες του Τρίτου Κόσμου που υφίστανται τον επι­δοτούμενο αθέμιτο ανταγωνισμό. Το μέλλον της Θεσσαλίας πρέπει αναγκα­στικά γα αναζητηθεί σε άλλες παραγωγές αλ­λά και σε μια νέα πολιτική για το νερό. Με τις σημερινές νόμιμες και κυρίως παράνομες γεωτρήσεις σε τεράστια βάθη, η θάλασσα ει­σχωρεί ήδη στον υπόγειο θεσσαλικό υδάτι­νο ορίζοντα και ο καθένας μπορεί να κατα­λάβει τις συνέπειες.

Επιπλέον, η ανέμελη «ανάπτυξη» συνάμα με την υπερκατανάλωση λιπασμάτων αλλά και την άναρχη διάθεση των αποβλήτων έχουν ήδη καταστρέψει την ποιότητα των λι­γοστών επίγειων και υπόγειων υδάτινων πόρων της περιοχής. Η εκτροπή του Αχελώο είναι συνεπώς ένα πολύ κακό ως θανάσιμο μήνυμα και για τη Θεσσαλία. Το μήνυμα αυτό είναι «συνεχί­στε» και όχι «αλλάξτε». Περιλαμβάνει εκ των πραγμάτων και την έμμεση υπόσχεση ότι οι επιδοτήσεις «θα βρεθεί τρόπος» να συνεχι­στούν και μετά την κατάργησή τους σε ευ­ρωπαϊκό επίπεδο.

Προετοιμάζουν έτσι νέες υποθέσεις «βα­σικών μετόχων» και «ΕΠΟ». Ή νέους εμφυλίους στον θεσσαλικό κάμπο, όπου τίποτε το ουσιαστικό δεν γίνεται για την εξυγίανση της γεωργικής οικονομίας μήτε καν για το ξε­καθάρισμα του ποιος είναι πραγματικά γεωργός και του ποιος είναι «νονός».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 11 Ιουλίου 2006, σ. 4.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print