ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΤΟΙ (Σεπτέμβριος 2005)

Η άθλια εικόνα του Ολυμπιακού Κωπηλατοδρομίου και του Εθνικού Πάρκου του Σχινιά, ένα μό­λις χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως παρουσιάζεται και μέσα από την έρευνα της «Κ» σήμερα, οφείλει να μας προβληματίσει και, κυρίως, να δείξει στους κυβερνη­τικούς φορείς προς τα πού πρέπει να στρέψουν τις προσπάθειές τους για ανάπτυξη και πρόοδο.

Ο θλιβερός σκουπιδότοπος στο ιστορικό και μο­ναδικό παραθαλάσσιο δάσος από κουκουναριές, ό­που οι λουόμενοι αναγκάζονται να πηγαίνουν με τσουγκράνα(!) για να απωθούν τα απορρίμματα των προηγουμένων, αποτελεί ντροπή για την κοι­νωνία μας. Αναμφίβολα υπάρχει ατομική ευθύνη, υπάρχει πρόβλημα συμπεριφοράς και έλλειμμα συνείδησης. Μια κοινωνία της οποίας τα μέλη δεν πονάνε το περιβάλλον και τον τόπο, δεν βελτιώνε­ται με κανένα διοικητικό μέτρο. η κρατική μέρι­μνα δεν αλλάζει τα μυαλά και το ήθος.

Εντούτοις, στην παρούσα περίπτωση, η πολιτεία συναγωνίζεται τους άφρονες πολίτες σε αμέλεια και καταστροφική συμπεριφορά. Ενδεικτική της περιφρόνησης του περιβάλλοντος είναι η απόσειση ευθυνών από τους συναρμοδίους φορείς: ο Δήμος Μαραθώνος «δείχνει» τον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου, ο Φορέας ενο­χοποιεί τον Δήμο, το δε υπουργείο Πολιτισμού «τραβιέται» από το πάρκο και για το χάλι του κωπηλατοδρομίου ρίχνει το φταίξιμο στα αυτοφυή καλάμια…

Εδώ δεν μπορούμε παρά να δούμε τη βαθύτερα πολιτική διάσταση. Η διατήρηση του Εθνικού Πάρκου συναρτάται με το επίπεδο του καθημερι­νού πολιτισμού μας, του ουσιωδέστερου ίσως, αλ­λά και με την ποιότητα της ανάπτυξης που επι­διώκουμε. Το πανάκριβο κωπηλατοδρόμιο που έ­χει μεταβληθεί σε βάλτο και νοσογόνο εστία, δεί­χνει βαριά αμέλεια και έλλειψη σχεδιασμού, αν μη τι άλλο. Την ώρα που όλη η χώρα, όλος ο πληθυ­σμός υπακούει στη σφιχτή δημοσιονομική πολιτική και στις μεταρρυθμίσεις, την ώρα που ο πρω­θυπουργός ζητεί πειθαρχία και σύνεση και δια­βλέπει απογείωση της οικονομίας, αυτήν ακριβώς την ώρα δεν είναι δυνατόν να απαξιώνονται, με τέτοιο προκλητικό τρόπο, η ακριβοπληρωμένη εθνι­κή περιουσία και το αναντικατάστατο φυσικό πε­ριβάλλον.

Αν οι εμπλεκόμενοι φορείς αδυνατούν ή ολιγω­ρούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, να εγκα­ταστήσουν λ.χ. το αγορασμένο ήδη σύστημα δα­σοπυρόσβεσης, αν οι τοπικοί άρχοντες βλέπουν με συγκατάβαση τα παράνομα κτίσματα στον αιγιαλό του Εθνικού Πάρκου, τότε η οργανωμένη πολιτεία ας τους υπενθυμίσει ότι απιστούν εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Κι ας σπεύσει πάραυτα να δώσει πρώτη το αναγκαίο καλό παρά­δειγμα προστατεύοντας τους εθνικούς πόρους με κάθε μέσο.

Κύριο άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2005, σ. 2.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print