ΣτΕ 685/2023 [Νόμιμη μη χορήγηση εξαίρεσης χρόνου ισχύος άδειας εγκατάστασης ΜΥΗΕ]
Περίληψη
– Η έγκριση επέμβασης σε δασική έκταση για την κατασκευή έργου υποδομής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία ενσωματώνεται στην ΑΕΠΟ κατά το άρθρο 12 του ν. 4014/2011, προϋποθέτει τη νόμιμη δυνατότητα εγκατάστασης του επίμαχου υδροηλεκτρικού σταθμού στη δεδομένη θέση και δεν παρέχει, αυτή και μόνη, το δικαίωμα εγκατάστασης, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η αιτούσα. Και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 2941/2001 και της παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 3377/2005, οι οποίες τροποποίησαν, αντιστοίχως, το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 58 και το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 58 του ν. 998/1979, και τις οποίες η αιτούσα εταιρεία επικαλείται ως έρεισμα του δικαιώματος παραμονής της στην ίδια θέση, αντικαταστάθηκαν στη συνέχεια από το άρθρο 36 του ν. 4280/2014 χωρίς το περιεχόμενό τους να επαναληφθεί στις νεότερες διατάξεις του νόμου αυτού.
Συνεπώς, εφόσον η αιτούσα εταιρεία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για τη νόμιμη εγκατάστασή στη δεδομένη θέση, η απόρριψη, από τη Διοίκηση, του αιτήματος εξαίρεσης χρόνου από τη συνολική διάρκεια ισχύος της άδειας εγκατάστασης ώστε να καταστεί δυνατή η παράταση της εγκατάστασης, είναι νομίμως αιτιολογημένη. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως πρέπει να απορριφθούν, όπως και η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Θ. Ζιάμου
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
