ΣτΕ 1138/2018 [Παράνομη η τρίτη αναστολή χορήγησης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών στην περιοχή του υγροτόπου της Ψάθας]
Περίληψη
-Το μέτρο της αναστολής εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών και έκδοσης οικοδομικών αδειών μπορεί να επιβάλλεται “με την έναρξη εκπόνησης μελέτης προστασίας περιβάλλοντος”. Η έναρξη εκπόνησης της μελέτης αυτής, που καταλήγει στην έκδοση προεδρικού διατάγματος, θεωρείται από το νομοθέτη ως ένδειξη σοβαρής και ενδελεχούς ενασχόλησης της Διοίκησης με ορισμένη περιοχή και δικαιολογεί την επιβολή του μέτρου της πρόσκαιρης αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών. Το ανωτέρω μέτρο της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτελέσεως οικοδομικών εργασιών, που αποβλέπει στην αποτροπή της δημιουργίας καταστάσεων που θα στερούσαν τον πολεοδομικό ή χωροταξικό σχεδίασμά ή την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητάς τους, αποτελεί συνταγματικώς ανεκτό περιορισμό του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και δεν παραβιάζει ούτε το άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε το άρθρο 1 του πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, εφόσον δεν συνιστά απαλλοτρίωση ή αφαίρεση ιδιοκτησίας χωρίς αποζημίωση, αλλά επιτρεπτό προσωρινό, επί εύλογο χρονικό διάστημα, περιορισμό μίας από τις επιτρεπόμενες δυνατότητες εκμετάλλευσης του ακινήτου, επιβαλλόμενο από λόγους ειδικού δημοσίου συμφέροντος και υποκείμενο, ως προς την νομιμότητα και την διάρκεια του, σε δικαστικό έλεγχο τόσο κατά την επιβολή του όσο και κατά την τυχόν παράτασή του. Ο νομοθέτης, σταθμίζοντας την επιταγή της προστασίας του περιβάλλοντος, αναγόμενου σε συνταγματικό αγαθό (άρθρο 24 Συντ.), με την επίσης συνταγματικώς επιβαλλόμενη προστασία της ιδιοκτησίας (άρθρο 17 Συντ.), λαμβάνει πρόνοια ώστε η, κατά τα ανωτέρω, επιβαλλόμενη δέσμευση των ιδιοκτησιών να μην διαιωνίζεται αδικαιολόγητα και προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης του μέτρου της αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών, στις περιοχές για τις οποίες εκπονούνται μελέτες προστασίας του περιβάλλοντος, μόνον για ορισμένο χρόνο (ένα έτος) και εφόσον οι εργασίες εκπόνησής τους έχουν προοδεύσει σε σημαντικό βαθμό.
-Η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία, μάλιστα, χρησιμοποιεί την ίδια αιτιολογία με την ακυρωθείσα με την 527/2017 απόφαση του Δικαστηρίου από 18,04.2016 απόφαση αναστολής, αποτελεί, κατ’ ουσίαν, μία ακόμη παράταση της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών που έχει επιβληθεί στην περιοχή από τις 6 Ιουνίου του έτους 2010 είτε στο πλαίσιο της διαδικασίας εκπόνησης μελέτης για την προστασία των προαναφερθέντων ορεινών όγκων, είτε της μελέτης για τον υγρότοπο της Ψάθας, αδιάφορου όντος του γεγονότος ότι χρησιμοποιεί διαφορετική αιτιολογία από την αρχική απόφαση του έτους 2010. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, η προσβαλλόμενη απόφαση έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση της παρεχόμενης από το άρθρο 6 παρ. 3 του ν. 2242/1992 εξουσιοδοτήσεως, εφόσον έχει υπερβεί κατά πολύ τα χρονικά όρια που παρέχει η εν λόγω διάταξη , δηλαδή συν ένα έτος), όπως τα όρια αυτά ισχύουν μετά τον ν. 4412/2016, το συνολικό δε διάστημα, κατά το οποίο οι ιδιοκτησίες των αιτουσών είναι δεσμευμένες ανέρχετσφ/στα. οκτώ περίπου έτη. Ενόψει του ότι για πρώτη φορά η εν λόγω απόφαση επικαλέστηκε ως έρεισμα την ανάθεση εκπόνησης μελέτης για τον υγρότοπο της Ψάθας. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη και, για τον λόγο αυτόν, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να ακυρωθεί, είναι δε αδιάφορο για τη νομιμότητά της, αν ενόψει του διαδραμόντος- από την λήξη της αρχικώς επιβληθείσης αναστολής έως την επανεπιβολή της το έτος 2015- χρονικού διαστήματος, ήταν, κατά νόμον, δυνατόν να εκκινήσει νέο χρονικό διάστημα διαδοχικών αναστολών χορηγήσεως οικοδομικών αδειών στην επίμαχη περιοχή.
Πρόεδρος: Ι. Μαντζουράνης
Εισηγητής: Χρ. Παπανικολάου
Βασικές Σκέψεις
2. Επειδή, με την αίτηση αυτήν ζητείται η ακύρωση της 28018/29.6.2017 αποφάσεως του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΑΑΠ 150/29.6.2017), με την οποία, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162), όπως ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο, ανεστάλη επί ένα έτος η χορήγηση οικοδομικών αδειών και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στην περιοχή του υγροτόπου της Ψάθας του Δήμου Μάνδρας – Ειδυλλίας Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής.
3. Επειδή, οι αιτούσες φέρονται ως ιδιοκτήτριες γηπέδων, τα οποία ευρίσκονται στην περιοχή “Ψάθα” του Δήμου Μάνδρας – Ειδυλλίας Αττικής και καταλαμβάνονται από την κατά τα ανωτέρω θεσπισθείσα αναστολή. Συνεπώς, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση.
4. Επειδή, στο άρθρο 6 παρ. 3 του ν. 2242/1994 ορίζεται ότι “με την έναρξη εκπόνησης μελέτης προστασίας περιβάλλοντος και χωροταξικής μελέτης (άρθρα 18 έως 24 του ν. 1650/1986), καθώς και μελέτης Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (άρθρο 29 του ν. 1337/1983), ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, με απόφασή του που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να αναστείλει τη χορήγηση οικοδομικών αδειών και τις οικοδομικές εργασίες στην περιοχή μελέτης ή σε τμήματα αυτής. Η κατά το προηγούμενο εδάφιο αναστολή επιβάλλεται για χρονικό διάστημα μέχρι ένα (1) έτος, το οποίο μπορεί να παραταθεί για ένα (1) έτος ακόμη, εφόσον διαπιστωθεί ότι οι εργασίες εκπόνησης των μελετών έχουν προοδεύσει σημαντικά”. Οι διατάξεις αυτές συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις της παραγράφου 12 του άρθρου 42 του ν. 3316/2005 (Α΄ 42) ως εξής: “Ο χρόνος αναστολής για χορήγηση οικοδομικών αδειών και εκτέλεση οικοδομικών εργασιών που προβλέπεται από την παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 2242/1994 … δύναται με υπουργική απόφαση που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως να παραταθεί όταν δεν έχει ολοκληρωθεί η εκπόνηση και η θεσμοθέτηση των μελετών που αναφέρονται στη διάταξη αυτή. Στην περίπτωση αυτή ο συνολικός χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος των τριών (3) ετών…”. Ο νόμος 3316/2005 καταργήθηκε με τη διάταξη της παρ. 1 περ. 40 του άρθρου 377 του ν. 4412/2016
(Α΄ 147/8.8.2016), πλην ορισμένων διατάξεων αυτού, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η ανωτέρω παρ. 12 του άρθρου 42 και η οποία, συνεπώς, έπαυσε να ισχύει από 8.8.2018, ημερομηνία δημοσιεύσεως του
ν. 4412/2016 (βλ. άρθρο 379 του ν. 4412/2016).
5. Επειδή, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ 3333-4/2011, 2831/2013) από τις παραπάνω διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του
ν. 2242/1994 συνάγεται ότι το μέτρο της αναστολής εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών και έκδοσης οικοδομικών αδειών μπορεί να επιβάλλεται “με την έναρξη εκπόνησης μελέτης προστασίας περιβάλλοντος”. Η έναρξη εκπόνησης της μελέτης αυτής, που καταλήγει στην έκδοση προεδρικού διατάγματος, θεωρείται από το νομοθέτη ως ένδειξη σοβαρής και ενδελεχούς ενασχόλησης της Διοίκησης με ορισμένη περιοχή και δικαιολογεί την επιβολή του μέτρου της πρόσκαιρης αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών. Το ανωτέρω μέτρο της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτελέσεως οικοδομικών εργασιών, που αποβλέπει στην αποτροπή της δημιουργίας καταστάσεων που θα στερούσαν τον πολεοδομικό ή χωροταξικό σχεδιασμό ή την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητάς τους, αποτελεί συνταγματικώς ανεκτό περιορισμό του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και δεν παραβιάζει ούτε το άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε το άρθρο 1 του πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 (Α΄ 256), εφόσον δεν συνιστά απαλλοτρίωση ή αφαίρεση ιδιοκτησίας χωρίς αποζημίωση, αλλά επιτρεπτό προσωρινό, επί εύλογο χρονικό διάστημα, περιορισμό μίας από τις επιτρεπόμενες δυνατότητες εκμετάλλευσης του ακινήτου, επιβαλλόμενο από λόγους ειδικού δημοσίου συμφέροντος και υποκείμενο, ως προς την νομιμότητα και την διάρκειά του, σε δικαστικό έλεγχο τόσο κατά την επιβολή του όσο και κατά την τυχόν παράτασή του. Πράγματι, ο νομοθέτης, σταθμίζοντας την επιταγή της προστασίας του περιβάλλοντος, αναγομένου σε συνταγματικό αγαθό (άρθρο 24 Συντ.), με την επίσης συνταγματικώς επιβαλλόμενη προστασία της ιδιοκτησίας (άρθρο 17 Συντ.), λαμβάνει πρόνοια ώστε η, κατά τα ανωτέρω, επιβαλλόμενη δέσμευση των ιδιοκτησιών να μην διαιωνίζεται αδικαιολόγητα και προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης του μέτρου της αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών, στις περιοχές για τις οποίες εκπονούνται μελέτες προστασίας του περιβάλλοντος, μόνον για ορισμένο χρόνο (ένα έτος μετά τη θέση σε ισχύ της διατάξεως της παρ. 1 περ. 40 του άρθρου 377 του ν. 4412/2016 ) και εφόσον οι εργασίες εκπόνησής τους έχουν προοδεύσει σε σημαντικό βαθμό.
6. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την, εκδοθείσα δυνάμει των προπαρατεθεισών διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 3 του ν. 2242/1994, 21397/25.05.2010 απόφαση της Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΑΑΠ 222/09.06.2010) ανεστάλη επί δώδεκα μήνες η χορήγηση οικοδομικών αδειών και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στις περιοχές των ορεινών όγκων “Πάστρας, Πατέρα, Κιθαιρώνα και Γερανείων της Δυτικής Αττικής”. Η αναστολή αυτή παρατάθηκε, διαδοχικώς, επί δώδεκα μήνες με την 25446/07.06.2011 απόφαση του Αναπληρωτού Υπουργού του ιδίου ως άνω Υπουργείου (ΑΑΠ 158/16.06.2011) και επί δώδεκα επί πλέον μήνες με την 28720/08.06.2012 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΑΑΠ 195/13.06.2012). Ως αιτιολογία τόσο της αρχικώς επιβληθείσας αναστολής όσο και των παρατάσεων αυτής αναφερόταν η εκπόνηση, από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών [ΟΡΣΑ], μελέτης για την προστασία των προαναφερθέντων ορεινών όγκων, ως μέτρο για την εξειδίκευση των γενικών και ειδικών στόχων και κατευθύνσεων του Ρυθμιστικού Σχεδίου των Αθηνών, η μελέτη δε αυτή, κατά τον χρόνο έκδοσης της 28720/08.06.2012 υπουργικής απόφασης, είχε ολοκληρωθεί και επέκειτο η έκδοση του προεδρικού διατάγματος για την θεσμοθέτηση του καθεστώτος προστασίας της εν λόγω περιοχής (βλ. ΣτΕ 2831/2013). Αιτήσεις ακυρώσεως, μεταξύ άλλων και των αιτουσών, κατά των 21397/25.05.2010 και 28720/08.06.2012 υπουργικών αποφάσεων, απερρίφθησαν, αντιστοίχως, με τις 3333-4/2011 και 2831/2013 αποφάσεις του Δικαστηρίου. Ακολούθως, με την 13847/27.03.2015 απόφαση του Υπουργού και του Αναπληρωτού Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΑΑΠ 68/24.4.2015) ανεστάλη, εκ νέου, επί ένα έτος, η χορήγηση οικοδομικών αδειών και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στην ίδια περιοχή, με την αιτιολογία ότι “έχει προοδεύσει σημαντικά η διαδικασία προώθησης και έγκρισης του Π.Δ/τος περί προστασίας των συγκεκριμένων περιοχών”. Η ως άνω αναστολή επιβλήθηκε διότι, όπως εκτίθεται στο 2623/18.01.2017 έγγραφο της Διευθύνσεως Σχεδιασμού Μητροπολιτικών, Αστικών και Περιαστικών Περιοχών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας [ΥΠΕΝ], κατόπιν της δημοσιεύσεως του
ν. 3937/2011 “Διατήρηση της βιοποικιλότητας…” (Α΄ 60), τόσο η Εκτελεστική Επιτροπή του ΟΡΣΑ όσο και το Τμήμα Μητροπολιτικού Σχεδιασμού Αθήνας – Αττικής του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (στο οποίο περιήλθαν οι αρμοδιότητες του ΟΡΣΑ μετά την κατάργηση του Οργανισμού αυτού), έκριναν ότι ήταν αναγκαία η προσαρμογή της εκπονηθείσας υπό του ΟΡΣΑ μελέτης προστασίας των ορεινών όγκων της Δυτικής Αττικής στις απαιτήσεις του νεωτέρου νομοθετικού καθεστώτος (σύνταξη ειδικής εκθέσεως βάσει του άρθρο 21 παρ. 4 περ. β΄ του ν. 3937/2011). Δεδομένου, όμως, ότι α) τελικώς, αποφασίσθηκε η μη εκπόνηση της ειδικής αυτής εκθέσεως, β) εν τω μεταξύ δημοσιεύθηκε ο ν. 4277/2014 “Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής” (Α΄ 156), με τον οποίον θεσπίσθηκε ειδικό πρόγραμμα προστασίας και αποκατάστασης των υγροτόπων της Αττικής (άρθρο 20 παρ. 2 περ. γ΄), μεταξύ των οποίων ο, χαρακτηρισθείς στο Παράρτημα ΙΧ ως υγρότοπος Α΄ προτεραιότητος, υγρότοπος της Ψάθας και γ) στην Υπηρεσία Δομήσεως Ελευσίνος είχαν υποβληθεί, το έτος 2015, αιτήσεις για την έκδοση εγκρίσεων δομήσεως και αδειών δομήσεως στην περιοχή της Ψάθας, οι οποίες παρέμεναν εκκρεμείς, αποφασίσθηκε από την προαναφερθείσα Διεύθυνση του ΥΠΕΝ “η προώθηση του σχεδιασμού για την προστασία του υγρότοπου της Ψάθας, ανεξάρτητα από την υπόλοιπη μελέτη της Δυτικής Αττικής” και ανατέθηκε η εκπόνηση της σχετικής ειδικής μελέτης. Εν όψει της εκπονήσεως της μελέτης αυτής, η οποία τελικώς παραδόθηκε στην ως άνω Διεύθυνση την 25.11.2016, με την 20527/18.04.2016 απόφαση του Υπουργού και του Αναπληρωτού Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΑΑΠ 75/26.04.2016), ανεστάλη για ένα “ακόμη” έτος η χορήγηση οικοδομικών αδειών και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών, ειδικώς, στην περιοχή του υγροτόπου της Ψάθας του Δήμου Βιλίων-Ειδυλλίας Δυτικής Αττικής, με την, μνημονευομένη στο προοίμιο αυτής, αιτιολογία ότι “έχει προοδεύσει σημαντικά η διαδικασία προώθησης και έγκρισης του Π.Δ/τος περί προστασίας της συγκεκριμένης περιοχής”. Οι ήδη αιτούσες άσκησαν αίτηση ακυρώσεως κατά της 13847/27.03.2015 υπουργικής απόφασης, στο πλαίσιο δε της ίδιας δίκης κατέθεσαν υπόμνημα, κατά το άρθρο 32 παρ. 3 του π.δ/τος 18/1989 (Α΄ 8), με το οποίο ζήτησαν την συνέχιση της δίκης ως προς την νεώτερη 20527/18.04.2016 υπουργική απόφαση. Με την απόφαση 527/2017 του Δικαστηρίου, η οποία δημοσιεύθηκε την 1η Μαρτίου 2017, έγινε δεκτή η αίτηση ακυρώσεως των αιτουσών και ακυρώθηκε η 20527/18.04.2016 υπουργική απόφαση, με το σκεπτικό ότι «η περιοχή της Ψάθας συμπεριελαμβάνετο αρχήθεν στην μείζονα έκταση για την οποίαν είχε επιβληθεί το μέτρο της αναστολής εκδόσεως οικοδομικών αδειών, επί τρία συνεχή έτη, ‘προκειμένου να αποφευχθούν καταστάσεις απώλειας φυσικού κεφαλαίου των ορεινών όγκων’. Όπως … εκτίθεται στην προαναφερθείσα 2831/2013 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η διαδικασία θεσμοθετήσεως των αναγκαίων μέτρων προστασίας των ορεινών όγκων είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, κατά τον χρόνο εκδόσεως της τρίτης, κατά σειράν, ετησίας αναστολής, διά της ‘διαμορφώσεως’ του σχετικού προεδρικού διατάγματος. Και ναι μεν για την εκ νέου επιβολή, με την 13847/2015 υπουργική απόφαση, αναστολής εκδόσεως οικοδομικών αδειών στην αυτήν περιοχή προστασίας των ορεινών όγκων Δυτικής Αττικής, γίνεται επίκληση νέας αιτιολογίας αναγομένης … στην ανάγκη προσαρμογής της εκπονηθείσης οικείας μελέτης στις διατάξεις του ν. 3937/2011, όμως, για την παράταση, με την προσβαλλομένη [20527/18.4.2016] απόφαση, της αναστολής αυτής στο επίμαχο τμήμα της ιδίας ως άνω περιοχής γίνεται επίκληση νέας, διαφορετικής αιτιολογίας συνισταμένης στην ανάγκη προστασίας ειδικώς του περιλαμβανομένου στο τμήμα αυτό υγροτόπου της Ψάθας. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, η Διοίκηση, η οποία κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 3 του ν. 2242/1994, κατ’ εφαρμογήν των οποίων εξεδόθη η προσβαλλομένη απόφαση, δεν δύναται να προβαίνει στην παράταση επιβληθείσης σε συγκεκριμένη περιοχή αναστολής εκδόσεως οικοδομικών αδειών δι’ επικλήσεως νέων αιτιολογιών εφ’ όσον νόμιμο αιτιολογικό έρεισμα της τυχόν παρατάσεως αποτελεί η αποδεδειγμένη πρόοδος της ήδη αρξαμένης μελέτης προστασίας του περιβάλλοντος της περιοχής αυτής, η έναρξη εκπονήσεως της οποίας είχε αποτελέσει τον λόγο επιβολής του μέτρου της αναστολής, δεν αιτιολόγησε νομίμως αυτήν». Με την ίδια απόφαση καταργήθηκε η δίκη καθ’ ό μέρος η αίτηση ακυρώσεως στρεφόταν κατά της 13847/2015 υπουργικής απόφασης λόγω λήξεως ισχύος της απόφασης αυτής. Ακολούθως, εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία ανεστάλη από τη δημοσίευσή της στην ΕτΚ (29.6.2017) “για ένα (1) χρόνο η έκδοση εγκρίσεων δόμησης, αδειών δόμησης και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στην περιοχή του υγροτόπου Ψάθας του Δήμου Mάνδρας – Ειδυλλίας Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής”, εν όψει του ότι, όπως αναφέρεται στο στοιχείο 5 του προοιμίου, “έχει προοδεύσει σημαντικά η διαδικασία προώθησης και έγκρισης του σχεδίου π.δ/τος περί προστασίας της συγκεκριμένης περιοχής (απόφαση Μητρ. Συμβουλ. 3η Συν. 1ο Θέμα 10.4.2017 και κοινοποίησής της μέσω Δημόσιας Ηλεκτρ. διαβούλευσης που έληξε στις 16.6.2017)”.
7. Επειδή, κατά τα ήδη εκτεθέντα, με την 527/2017 απόφαση του Δικαστηρίου, οι 25446/07.06.2011, 28720/08.06.2012, 13847/27.03.2015 και 20527/18.04.2016 υπουργικές αποφάσεις, ανεξαρτήτως αν χρησιμοποίησαν τον όρο “αναστολή” ή “παράταση αναστολής” ή αν χρησιμοποίησαν διαφορετικές αιτιολογίες, θεωρήθηκαν ως παρατάσεις της αρχικής αναστολής που είχε επιβληθεί με την 21397/25.05.2010 απόφαση της Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για την εκπόνηση, από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών [ΟΡΣΑ], μελέτης για την προστασία των ορεινών όγκων Πάστρας, Πατέρα, Κιθαιρώνα και Γερανείων της Δυτικής Αττικής, με το σκεπτικό ότι η περιοχή της Ψάθας, την οποία αφορά ειδικώς η 20527/18.04.2016 υπουργική απόφαση, συμπεριελαμβάνετο αρχήθεν στην ως άνω μείζονα έκταση για την οποία είχε επιβληθεί το μέτρο της αναστολής. Ενόψει τούτων, και η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία, μάλιστα, χρησιμοποιεί την ίδια αιτιολογία με την ακυρωθείσα με την 527/2017 απόφαση του Δικαστηρίου 20527/18.04.2016 απόφαση αναστολής – αποτελεί, κατ’ ουσίαν, μία ακόμη παράταση της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών που έχει επιβληθεί στην περιοχή από τις 6 Ιουνίου του έτους 2010 είτε στο πλαίσιο της διαδικασίας εκπόνησης μελέτης για την προστασία των προαναφερθέντων ορεινών όγκων, είτε της μελέτης για τον υγρότοπο της Ψάθας, αδιαφόρου όντος του γεγονότος ότι χρησιμοποιεί διαφορετική αιτιολογία από την αρχική απόφαση του έτους 2010. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, η προσβαλλόμενη απόφαση έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση της παρεχομένης από το άρθρο 6 παρ. 3 του ν. 2242/1992 εξουσιοδοτήσεως, εφόσον έχει υπερβεί κατά πολύ τα χρονικά όρια που παρέχει η εν λόγω διάταξη, όπως τα όρια αυτά ισχύουν μετά τον ν. 4412/206 (ένα δηλαδή συν ένα έτος), το συνολικό δε διάστημα, κατά το οποίο οι ιδιοκτησίες των αιτουσών είναι δεσμευμένες ανέρχεται, μέχρι τη λήξη της προσβαλλόμενης αναστολής, στα οκτώ περίπου έτη. Αλλά και αν ακόμη, παρά τα ανωτέρω και τα γενόμενα δεκτά από την 527/2017 απόφαση του Δικαστηρίου, ήθελε θεωρηθεί ότι η αναστολή που επιβλήθηκε με την 20527/18.04.2016 υπουργική απόφαση είναι η πρώτη αναστολή, (ενόψει του ότι για πρώτη φορά η εν λόγω απόφαση επικαλέστηκε ως έρεισμα την ανάθεση εκπόνησης μελέτης για τον υγρότοπο της Ψάθας), η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αιτιολογείται νομίμως, εφόσον, όπως προκύπτει από τον φάκελο της υπόθεσης αλλά και από τη διατύπωση της ίδιας της προσβαλλομένης, κατά τον χρόνο έκδοσης αυτής (29.6.2017) δεν ήταν πλέον εκκρεμής η μελέτη αυτή, καθόσον η ειδική έκθεση για τον χαρακτηρισμό του υγροτόπου της Ψάθας είχε ήδη ολοκληρωθεί από τις 25.11.2016 και, ακολούθως, εγκρίθηκε, μαζί με σχέδιο του π.δ/τος, με την από 10.4.2017 απόφαση (2η Συν. 1ο θέμα) του Συμβουλίου Μητροπολιτικού Σχεδιασμού και κοινοποιήθηκε μέσω δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης που έληξε στις 16.6.2017. Κατόπιν τούτων, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη και για τον λόγο αυτόν, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να ακυρωθεί, είναι δε αδιάφορο για τη νομιμότητά της αν, ενόψει του διαδραμόντος – από την λήξη της αρχικώς επιβληθείσης αναστολής έως την επανεπιβολή της το έτος 2015- χρονικού διαστήματος, ήταν, κατά νόμον, δυνατόν να εκκινήσει νέο χρονικό διάστημα διαδοχικών αναστολών χορηγήσεως οικοδομικών αδειών στην επίμαχη περιοχή (ΣτΕ 527/2017).