ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ Η ΒΛΑΣΤΗΣΗ… (Ιούλιος 2009)

Η βλάστηση προστάτεψε τη Γη από μια δραματική κλιματική αλλαγή που θα είχε οδηγήσει σε πλήρη παγοκάλυψη στη διάρκεια των τελευταίων 24 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.

Πριν από 50 εκατ. χρόνια, το κλίμα του πλανήτη μας ήταν ζεστό και οι πόλοι δεν ήταν καλυμμένοι από πάγους. Εν συνεχεία το κλίμα ψυχράνθηκε για μια μεγάλη περίοδο, καθώς τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα (το CO2, συμβάλλει στη συγκράτηση της θερμότητας στην ατμόσφαιρα) έπεφταν, παρά τις ηφαιστειακές εκρήξεις που εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες αυτού του αερίου στην ατμόσφαιρα. Όπως ξέρουμε, η βλάστηση, και ιδίως τα δέντρα, απορροφά CO2 κατά τη φωτοσύνθεση και, επίσης, παίζει σημαντικό ρόλο στη διάβρωση των πετρωμάτων. Οι ρίζες των δέντρων εκκρίνουν οξέα που διαλύουν τα μέταλλα και συμβάλλουν στη διάσπαση των πετρωμάτων. Μόλις διαλυθεί στα νερά απορροής, το CO2 μπορεί να παρασυρθεί προς τους ωκεανούς και να μείνει παγιδευμένο εκεί για πάρα πολύ καιρό. Η διαδικασία αυτή -που θα μπορούσε να επιταχυνθεί με την εμφάνιση των μεγάλων οροσειρών των Ιμαλαΐων και των ¶νδεων- θα έπρεπε θεωρητικώς να είχε μειώσει δραστικά τη συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα και να συμβάλει στην εμφάνιση παγετώνων. Όμως αυτό δεν συνέβη. Και, σύμφωνα με την υπόθεση που διατυπώνουν Αμερικανοί γεωφυσικοί, η βλάστηση συνέβαλε σ’ αυτό, παίζοντας ένα ρόλο προστατευτικό. Καθώς δεν υπήρχε αρκετό CO2, η ανάπτυξη της βλάστησης επιβραδύνθηκε στις ορεινές ζώνες, όπου η χλόη αντικατέστησε τα δάση. Η διάβρωση των πετρωμάτων μειώθηκε και κατά συνέπεια μειώθηκαν και οι παγιδευμένες ποσότητες CO2 στα βάθη των ωκεανών. Η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα σταθεροποιήθηκε και συγκρατήθηκε η αναγκαία θερμότητα για την αποφυγή μιας μακράς παγετώνιας περιόδου. Πάντως οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν και η βλάστηση είχε στο παρελθόν ένα ρυθμιστικό ρόλο δεν μπορούμε να υπολογίζουμε σήμερα σ’ αυτήν για ν’ αποφύγουμε την κλιματική υπερθέρμανση.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 2 Ιουλίου 2009, σ. 14.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print