ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ; (Μάιος 2008)

Εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", Κύριο ΄Αρθρο
Τρίτη 6 Μαΐου 2008
Κείμενα

Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους γίνονται τα πράγματα, υπάρχουν και τρόποι με τους οποίους δεν γίνονται. Ακούγεται ίσως ταυτολογία. Eπειδή όμως τον τελευταίο καιρό ανεβαίνουν οι προσδοκίες για ανάδειξη του περιβάλλοντος σε κεντρικό ζήτημα πολιτικού προβληματισμού, έμπρακτης ευαισθησίας κ.ο.κ., είναι απαραίτητο αυτή τη βασική αλήθεια να μην τη χάνουμε από τα μάτια μας.

Λοιπόν: περιβαλλοντική πολιτική, περιβαλλοντική δράση, ακόμη περισσότερο περιβαλλοντική ευαισθησία δεν «θεσπίζονται» με ΦΕΚ, δεν οικοδομούνται με προεδρικά διατάγματα και κοινές υπουργικές αποφάσεις κατανομής αρμοδιοτήτων, δεν προωθούνται με την προσαρμογή (έστω και καθυστερημένη, έστω και διστακτική) στα κελεύσματα διεθνών οργανισμών ή/και διεθνών ρευμάτων ευαισθησίας. Με δυο λόγια, η περιβαλλοντική αντίληψη δεν ριζώνει με την εγκατάσταση σε υπουργικά κτίρια, ακόμη και αν αυτά είναι φιλικά προς το περιβάλλον ή αποκεντρωμένα, σε απόσταση από τον αθηναϊκό μας Λεβιάθαν.

Ασφαλώς η πολιτική βαβούρα των τελευταίων εβδομάδων -διότι περί αυτού πρόκειται, αφού δεν υπήρξε αληθινή δημόσια συζήτηση, ενώ οι περιβαλλοντικές αντιθέσεις πολιτικών προσωπικοτήτων «αλέστηκαν» από τα μέσα ενημέρωσης σε τροφή μικροπολιτικής- υπήρξε χρήσιμη. Χρήσιμη για να ξεκολλήσει κατά προτεραιότητα η θεσμική ρύθμιση των ζητημάτων περιβάλλοντος από τις (καλές, πάντα καλές) προθέσεις και τους (αυριανούς, πάντα αυριανούς) σχεδιασμούς.

Αλλά προσοχή: περιβαλλοντική κινητοποίηση θα υπάρξει μόνον εφόσον:

α. η πολιτική μας τάξη κατανοήσει ότι η αδράνεια τη φορτώνει με κόστος, κόστος πολιτικό,

β. αναδειχθούν νέα πρόσωπα, νέου είδους και νέου ύφους, πρόσωπα ικανά να «σηκώσουν» την υπόθεση (ο παλαιός Καραμανλής είχε εφεύρει τον, τότε νέο, ριζοσπαστικό Στέφανο Μάνο, με αυτήν ακριβώς τη λογική),

γ. δοθούν, άμεσα και σοβαρά, αρμοδιότητες σε ένα Υπουργείο Περιβάλλοντος με ουσία και όχι σ’ ένα υπουργείο-κέλυφος,

δ. πάρουμε επάνω μας, εμείς οι πολίτες, το μερίδιο της συγκεκριμένης και απτής ευθύνης που μας αντιστοιχεί, αποδεχόμενοι τις ρυθμίσεις που… ζητούμε. Διαφορετικά, αυτό που όντως θα έχει παραχθεί πολιτικά θα είναι μια τρύπα στο νερό. Έστω και ευγενής. Αλλά δεν πρέπει.

Κύριο άρθρο της Εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», στις 4 Μαΐου 2008, σ. 2.