ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Η ΝΕΑ ΦΙΛΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Ιανουάριος 2008)

Το 2007 υπήρξε έτος καθοριστικό όσον αφορά τις προσπάθειές μας να σώσουμε τον πλανήτη μας. Τόσο ο επιστημονικός χώρος όσο και η κοινή γνώμη έθεσαν αυτό το θέμα στην κορυφή των πολιτικών προτεραιοτήτων τους. Ο πολιτικός χώρος άρχισε κιόλας να ανταποκρίνεται. Μετά τις προτάσεις της Επιτροπής, τον Ιανουάριο του 2007, όλοι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων ανέλαβαν τη δέσμευση να περιορίσουν μέχρι το 2020 τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση κατά 20% ή κατά 30% κατόπιν διεθνούς συμφωνίας. Δεσμεύτηκαν επίσης για την παραγωγή 20% της ενέργειας από ανανεώσιμους πόρους και για αύξηση κατά 20% της ενεργειακής απόδοσης μέχρι το 2020. Στη Διάσκεψη του Μπαλί, η διεθνής κοινότητα άρχισε να κινείται προς τον καθορισμό δεσμευτικών στόχων, κάτι που δεν θα είχε συμβεί χωρίς τον ηγετικό ρόλο της Ευρώπης. Οι απαιτήσεις για μια πραγματικά παγκόσμια συμφωνία σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές είναι σήμερα πιο πιεστικές από οποτεδήποτε άλλοτε στο παρελθόν.

Αυτή την εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περνά στη φάση μετατροπής των δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης σε συγκεκριμένη δράση. Η Ένωση είναι έτοιμη να αναλάβει τον ηγετικό της ρόλο στο χώρο των κλιματικών αλλαγών. Οι προτάσεις μας αποβλέπουν στην επίτευξη των συμφωνηθέντων στόχων με τρόπο φιλικό προς το κλίμα, προς τον πολίτη και προς τη βιομηχανία, έτσι ώστε να είναι δυνατή η διατήρηση της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας. Αποστολή μας, ή καλύτερα, καθήκον μας είναι vα οικοδομήσουμε εντός της επόμενης 50ετίας, αλλά και πέρα από αυτήν μια οικονομία παγκόσμια και φιλική προς το κλίμα.

Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα: αν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο, μέχρι το 2030 οι παγκόσμιες απαιτήσεις ενέργειας θα έχουν αυξηθεί κατά 50% σε σχέση με τις σημερινές, και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο θα έχουν αυξηθεί κατά 60% περίπου. Οι πολίτες γνωρίζουν ήδη τις δραματικές αυξήσεις στον τομέα της ενέργειας σήμερα.

Αν βρούμε τη γενναιότητα να προχωρήσουμε σε αλλαγές, θα μπορέσουμε να περιορίσουμε τις εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, εξοικονομώντας, μέχρι το 2020, 50 δισ. ευρώ. Θα μπορέσουμε να μειώσουμε την εξάρτησή μας από πετρέλαιο και φυσικό αέριο από εξωτερικές πηγές και να αυξήσουμε την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού. Μια Ευρώπη εξαρτώμενη λιγότερο από τον άνθρακα και διαθέτουσα μια ισχυρότερη συνιστώσα ενέργειας από ανανεώσιμους πόρους είναι φυσικά ασφαλέστερη έναντι ενδεχόμενων προβλημάτων ενεργειακού εφοδιασμού. Είμαστε απόλυτα σαφείς ως προς το κόστος των προτάσεων αυτής της εβδομάδας: το κόστος της δέσμης των προτεινόμενων μέτρων φθάνει περίπου τα 150 ευρώ κατ’ άτομο για κάθε έτος, ποσό που ισοδυναμεί με τρία ρεζερβουάρ βενζίνης για το οικογενειακό αυτοκίνητο και το 1/10 μόλις του κόστους της αδράνειας.

Η νέα φιλική προς το κλίμα οικονομία αποτελεί σημαντική οικονομική ευκαιρία για την Ευρώπη. Συνολικά, το γενικό ύψος του τομέα της ενέργειας με χαμηλή χρήση άνθρακα θα μπορούσε να φθάσει τα 3 δισ. ευρώ ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο μέχρι το 2050, και θα μπορούσε να παράσχει πάνω από 25 εκατ. θέσεις απασχόλησης. Από μόνη της, η παγκόσμια αγορά διοξειδίου του άνθρακα, με πρωτοπόρο το σύστημα εμπορίας αερίων θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, φθάνει ήδη σήμερα τα 20 δισ. ευρώ ετησίως και αναμένεται να φθάσει σε εικοσαπλάσια ύψη μέχρι το 2030. Η οικοδόμηση λοιπόν μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών άνθρακα προσφέρει την ευκαιρία δημιουργίας χιλιάδων νέων επιχειρήσεων, εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων απασχόλησης και μια ευρεία νέα αγορά εξαγωγών στην οποία η Ευρώπη μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο.

Οι κλιματικές αλλαγές είναι βέβαια αποτέλεσμα των ενεργειών πολλών γενεών πριν από εμάς, αλλά η αντιμετώπισή τους πρέπει να αποτελέσει το μεγαλεπήβολο έργο της δικής μας γενεάς. Η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών είναι καθοριστική για τη διασφάλιση της προστασίας του πλανήτη μας. Πέρα από αυτό, συνοδεύεται από μεγάλες, νέες ευκαιρίες για την Ευρώπη. Ήρθε η στιγμή να τις αδράξουμε, με όλες μας τις δυνάμεις και με απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ- Οικονομική» στις 27 Ιανουαρίου 2007, σ. 2.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print