ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ (Αύγουστος 2007)

Η εξέλιξη των ανθρωπογενών κλιματικών αλλαγών φαίνεται πως είναι ταχύτερη από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες πριν από 10 χρόνια, όταν δηλαδή υπεγράφετο το Πρωτόκολλο του Κιότο. Δυστυχώς στις βασικές- «σφαίρες» του πλανήτη μας συμβάλλουν σπουδαίες αλλαγές τις τελευταίες δεκαετίες. Στην ατμό­σφαιρα οι αλλαγές είναι θεαματικές, γιατί είναι και η σφαίρα που βρίσκεται στη μεγαλύτερη αραί­ωση στον πλανήτη μα. Η ατμό­σφαιρα όχι μόνο θερμαίνεται κατά μέσο όρο, αλλά δημιουργού­νται και προϋποθέσεις αύξησης της εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων. Η υδρόσφαιρα υφί­σταται σημαντικές αλλαγές διό­τι, εκτός από το ότι προσφέρει λι­γότερο από 0,3% των συνολικών υδάτινων πόρων ως πόσιμο στον άνθρωπο, το ποσοστό αυτό βαίνει συνεχώς μειούμενο επειδή υποχωρεί ο υδροφόρος ορίζοντας και υποβαθμίζεται η ποιότητα των υδάτινων πόρων. Οι αλλαγές στη βιόσφαιρα επιταχύνονται, με κραυγαλέο το παράδειγμα της αποψίλωσης των δασών (παγκοσμίως κάθε χρόνο, χάνουμε τό­σα δάση όση είναι η έκταση τη Ελλάδας). Τέλος, η γεώσφαιρα υφίσταται σημαντικό βανδαλισμό με αλλαγή των χρήσεων γης και με συγκέντρωση σχεδόν του μι­σού πληθυσμού του πλανήτη στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το πρώτο στάδιο αντιμετώπισης αυτού του παγκοσμίου προβλήματος είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, η οποία μπορεί να οδη­γήσει, με κατάλληλη εκπαίδευση, σε σημαντική μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Το δεύτερο στάδιο είναι η αντι­κατάσταση των κλασικών ενερ­γειακών πηγών από ανανεώσιμες πηγές ενέργεια». Το τρίτο στάδιο είναι μία ακόμη ανθρώπινη πα­ρέμβαση για τη δέσμευση των εκ­πομπών του διοξειδίου του άν­θρακα ή/και για την αποκοπή μέρους της ηλιακής ακτινοβολίας, έτσι ώστε να δημιουργήσει ο άνθρωπος, παράλληλα με την υπερ­θέρμανση, και μια ελεγχόμενη αντισταθμιστική ψύξη. Μολονότι υπάρχουν πολλές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση, το να προσπαθήσουμε με ανθρωπογενή παρέμβαση να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που πάλι ο άνθρωπος δημιούργησε δεν νομίζω ότι είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει η ανθρωπότητα σήμερα.

Αντίθε­τα, η ανθρωπότητα πρέπει να ενη­μερωθεί ακόμη καλύτερα για το πρόβλημα και η παγκόσμια πολι­τική πρέπει να οδηγεί σε απε­ξάρτηση από το πετρέλαιο και σε ενθάρρυνση, μέχρι σημείου υπερβολής, χρήση ανανεώσιμων πη­γών ενέργειας, αλλά και εκτετα­μένων αναδασώσεων σε πλανη­τικό επίπεδο. Η δημιουργία «οι­κονομικών εργαλείων», όπως λέ­γονται, μπορεί να είναι σήμερα χρήσιμη, αλλά επειδή ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας λιγοστεύει, προτιμητέο θα ήταν να ληφθούν και κάποια δρακόντεια μέτρα, όπως π.χ, αυτά τα οποία εξήγγειλε η Ισλανδία για μετά το 2010. Οψόμεθα!

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 15 Αυγούστου 2007, σ. Α12.