ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Αύγουστος 2007)

Κατά τη διάρκεια του διαγγέλματός του στην καθιερωμένη γιορτή της Δημοκρατίας, ο ανώτατος θεσμικός λειτουργός της χώρας μας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εστίασε την προσοχή του σε ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα του 21ου αιώνα. Στην Οικολογική Δημοκρατία.

Για δεκαετίες ο χώρος της οικολογίας παρουσιαζό­ταν ως αποκλειστικό ιδεολογικό προνόμιο του χώρου της Αριστεράς στην πατρίδα μας. Και αυτό γιατί έν­νοιες όπως ο οικολογικός ακτιβισμός από τη μια και η οικολογική εγρήγορση από την άλλη, αδικαιολογή­τως, είχαν συνταυτιστεί και καθιερωθεί ως μία ενιαία. Και όμως, η ορθή αναφορά του Προέδρου της Δημο­κρατίας στο συγκεκριμένο θέμα έρχεται να αποκατα­στήσει την προαναφερόμενη σύγχυση.

Η οικολογική αφύπνιση και η οικολογική λειτουρ­γία της σύγχρονης κοινωνίας των πολιτών αποτελεί μια υπερβατική έννοια, πέρα και πάνω από κάθε είδους πολιτική ιδεολογία, τάση και κατεύθυνση. Αφορά το ίδιο το μέλλον όλων μας, την ποιότητα ζωής των παι­διών μας, την αίσθηση της συνέχειας που πλέον προ­βάλλει ως το σημαντικότερο διακύβευμα για τον πλα­νήτη της νέας χιλιετίας.

Η οικολογική αφύπνιση και μεταστροφή της λει­τουργίας της πολιτείας από μονοδιάστατο μηχανι­σμό διαχείρισης των συχνών πλέον οικολογικών κα­ταστροφών σε βάση ανάπτυξης ενός μεσοπρόθεσμου σχεδίου οικολογικής βιώσιμης ανάπτυξης καθίσταται πλέον επιβεβλημένη από τις ίδιες τις συνθήκες του παγκόσμιου αλλά και του εθνικού οικοσυστήματος.

Και είναι πράγματι όχι μόνο λυπηρό αλλά και ανη­συχητικό ως προς το ίδιο το επίπεδο της πολιτικής λει­τουργίας της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας να βλέπει σήμερα κάποιος εκπροσώπους όλων των πολιτικών κομμάτων της χώρας να ξιφουλκούν με χίμαιρες από τα τη­λεοπτικά παράθυρα, με βά­ση όχι το μελλοντικό οικολογικό σχεδιασμό της χώρας και τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη, αλ­λά ως αδόκιμοι νοσταλγοί του παρελθόντος που αγω­νιούν να ανακαλύψουν τα περισσότερα λάθη «των άλλων» και να τα τοποθετήσουν σε μια κλίμακα συ­γκριτικών αξιών που δεν αφορά πλέον κανέναν εκτός των ιδίων.

Όροι, όπως βιώσιμη ανάπτυξη, εκσυγχρονισμός και επανίδρυση, αλλά και στόχοι όπως η βελτίωση της καθημερινότητας, πρέπει πλέον να έχουν ως κύριο σημείο αφετηρίας το σχεδιασμό μιας νέας οικολογικής προ­οπτικής για την Ελλάδα του σήμερα. Και όταν μιλάμε για οικολογική προοπτική δεν αναφερόμαστε βεβαίως μόνο στις αναδασώσεις ή στην προστασία των ελαχί­στων πλέον πυρήνων πρασίνου που διαθέτει η Ελλά­δα. Μιλάμε για μια νέα ενεργειακή πολιτική που θα βα­σίζεται στην αιολική και ηλιακή ενέργεια και που εί­ναι εμφανώς συμφέρουσα για τον μέσο πολίτη από απόψεως κόστους. Εννοούμε την περαιτέρω ανάπτυξη της ανακύκλωσης και την υιοθέτηση σύγχρονων μορ­φών ενεργειακής παραγωγής από τα ίδια τα απορρίμ­ματα. Οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας τον επα­νασχεδιασμό των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας δημιουργώντας νέους ανοικτούς χώρους πρασί­νου με παράλληλη μείωση της χρήσης των IX κ.ά.

Η σύγχρονη Οικολογική Δημοκρατία δεν είναι μια εξαγγελία υπό το βάρος των πρόσφατων πυρκαϊών. Είναι μια αναγκαιότητα την οποία έχουμε ήδη αργή­σει σημαντικά να αποδεχθούμε ως χώρα και που τό­σο η πολιτεία όσο και η κοινωνία των πολιτών οφεί­λουν με τη στάση τους να προωθήσουν και να θωρα­κίσουν από κάθε μορφής φυγόκεντρες δυνάμεις. Η συνολική αποδοχή των λόγων του Προέδρου της Δη­μοκρατίας πρέπει να ενώσει τον πολιτικό κόσμο της χώρας και να καθορίσει τις νέες παραμέτρους για τη μελλοντική πορεία της Ελλάδας.

Τα σημαντικά βήματα απαιτούν γενναίες και κοι­νές συμφωνίες από όλους όσοι έχουν αναλάβει το δύσκολο αλλά και τιμητικό ρόλο της διακυβέρνησης της χώρας από τον ελληνικό λαό. Και ας ευχηθούμε ο εμπνευσμένος λόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας να μη χαθεί ως ψίθυρος μέσα στον κήπο του Προε­δρικού Μεγάρου, αλλά να ριζώσει στις συνειδήσεις των πολιτικών και να αποδώσει σύντομα καρπούς που θα προσφερθούν σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της χώρας μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 2 Αυγούστου 2007, σ. Α9.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print