ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ (Ιούνιος 2007)

Το πρόβλημα του περιβάλλοντος στην Ελλάδα δεν είναι θεωρητικό ούτε αφορά το απώτερο μέλλον. Είναι υπαρκτό και χειροπιαστό και βέβαια επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.

Είναι το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που δεν περιορίζεται πλέον στην Αθήνα, αλλά επεκτείνεται σε όλα σχεδόν τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και στις περιοχές δίπλα στα μεγάλα εργοστάσια της ΔΕΗ. Ένα πρόβλημα που προκαλεί σοβαρές ασθένειες και μειώνει το προσδόκιμο ζωής για εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων.

Είναι το πρόβλημα της ανακύκλωσης, των χωματερών και της διαχείρισης των σκουπιδιών που ρυπαίνουν με τοξικά το περιβάλλον.

Είναι το πρόβλημα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς τα δάση, οι θάλασσες και οι παραλίες σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν υποβαθμιστεί ανεπανόρθωτα.

Είναι τέλος το ζήτημα της ενέργειας και της ενίσχυσης των ανανεώσιμων πηγών που θα υποκαταστήσουν τις ρυπογόνες μονάδες και θα περιορίσουν την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο και το κάρβουνο.

Το παρελθόν δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Όσα έχουν γίνει λίγο έχουν βελτιώσει τα πράγματα και πάντως θα χρειαστούν πολλά περισσότερα. Είναι ωστόσο σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ακόμη το παιχνίδι δεν έχει χαθεί.

Απεναντίας, καθώς οι περισσότερες χώρες, τουλάχιστον στην Ευρώπη, στρέφονται με ταχείς ρυθμούς σε νέες αντιρρυπαντικές τεχνολογίες, η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να κάνει άλματα εκμεταλλευόμενη και τα φυσικά της πλεονεκτήματα στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια.

Αυτό ασφαλώς εναρμονίζεται με τις προσδοκίες των πολιτών. Μπορεί όμως ταυτόχρονα να αποτελέσει και τη βάση για ένα γενικότερο αναπτυξιακό εκσυγχρονισμό της οικονομίας. Αρκεί να το καταλάβουν και φυσικά να το υιοθετήσουν και οι πολιτικές ηγεσίες.

 

 

Κύριο άρθρο της Εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουνίου 2007, σ. 3.