ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ (Mάρτιος 2007)

Είναι ενθαρρυντικό ότι ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να ασχοληθεί με τα προβλήματα του περιβάλλοντος. Έστω και αν το πράττει τον τελευταίο χρόνο της κυβερνητικής του θητείας. Έστω και αν υποχρεώθηκε να ασχοληθεί μετά την εξαγγελία του ΠΑΣΟΚ, που περιέχει συγκεκριμένες «πράσινες» δεσμεύσεις. Έστω και αν όσα ανακοίνωσε χθες δεν είναι παρά ευχολόγια και αόριστες εξαγγελίες.

Στα τρία χρόνια της σημερινής κυβέρνησης, το περιβάλλον δεν αποτέλεσε ποτέ πολιτική προτεραιότητα, ούτε αντικείμενο ουσιαστικής κυβερνητικής δραστηριότητας. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα να κατέχει μονίμως τις τελευταίες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδόν σε όλες τις περιβαλλοντικές στατιστικές. Σε βαθμό που θεωρείται απίθανο να προλάβει να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει η Ένωση, όπως για παράδειγμα το 2020 να παράγει το 20% του ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργεια.

          Η χθεσινή έκρηξη του υπουργού Περιβάλλοντος εναντίον των συναδέλφων του Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης καθώς και εναντίον του Έλληνα Επιτρόπου για το περιβάλλον δεν αποτελεί απλή μετάθεση ευθυνών. Είναι ομολογία ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από όσο δείχνουν. Και ότι δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη πολιτική για τη διόρθωση τους.

Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι έχουν βαλτώσει όλες οι πολυδιαφημισμένες επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Από την αδυναμία να απεξαρτηθεί η παραγωγή ηλεκτρισμού από το λιγνίτη και το πετρέλαιο. Από την απουσία ενημέρωσης και κινήτρων για μείωση της σπατάλης ενέργειας την ώρα που έρχεται και η απειλή της λειψυδρίας. Από την ανικανότητα να προχωρήσουν θεσμικές αλλαγές όπως η κατάρτιση εθνικού χωροταξικού σχεδίου και η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών. Ο Πρωθυπουργός χθες «έσπασε την τρίχρονη σιωπή του για το περιβάλλον. Η Ελλάδα. Όμως, εδώ και πολύ καιρό, δεν χρειάζεται λόγια, αλλά σχέδιο και έργα. Χρειάζεται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όχι ανανεώσιμες υποσχέσεις!

 

Κύριο άρθρο της Εφημερίδας «Τα Νέα», 14 Μαρτίου 2007, σ. 3.