ΥΓΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (Φεβρουάριος 2007)

Κατά συρροήν οικολογικά εγκλήματα, που διαπράττονται τα τελευταία χρόνια, έχουν προκαλέσει μεγάλες έως και ανεπανόρθωτες καταστροφές στους υδατικούς πόρους της χώρας, όπως επισημαίνει σε έκθεσή του το ελληνικό τμήμα του WWF (Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση).

Έχει η Ελλάδα 17 υγροτόπους, που τυπικά προστατεύονται από τη διεθνή Συνθήκη Ραμσάρ και το δίκτυο Natura, ουσιαστικά όμως παραμένουν απροστάτευτοι, όπως και οι θάλασσες, στις οποίες διοχετεύονται επικίνδυνα απόβλητα. Η καταστροφή των επιφανειακών και υπογείων υδατικών πόρων έχει δυσμενή επίδραση και στις ακτές, τον τουριστικό πλούτο της χώρας, που θα πρέπει να προστατευτεί.

Σύμφωνα με την έκθεση του WWF, τα οικιακά και τα βιομηχανικά απόβλητα, η ανεξέλεγκτη απόρριψη απορριμμάτων, τα φυτοφάρμακα, αλλά και ανθρώπινες επεμβάσεις είχαν ως αποτέλεσμα καταστροφικές αλλαγές στην ποιότητα του νερού, των υγροτόπων, τη βιοποικιλότητα και το υδρολογικό καθεστώς. Άμεση συνέπεια αυτών των αλλαγών είναι η ανατροπή της οικολογικής ισορροπίας. Εκπέμπεται, λοιπόν, από την κορυφαία οικολογική οργάνωση, αλλά και από επιστήμονες σήμα κινδύνου για τα ελληνικά ποτάμια, τις λίμνες και λιμνοθάλασσες, τα δέλτα και τις εκβολές των μεγάλων ποταμών, αλλά και για τις θάλασσες, στις οποίες δεν απορρίπτονται μόνο σκουπίδια και απόβλητα, αλλά και βαρέα μέταλλα από ορυχεία και βιομηχανίες.

Έχει κάθε λόγο, λοιπόν, η Ελλάδα να πρωτοστατήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήδη κινείται, για να ληφθούν μέτρα αλλά και να εφαρμοστούν, ώστε να προστατεύσει το περιβάλλον, αυτόν τον ανεκτίμητο πλούτο, που δεν είναι μόνο πηγή ζωής, αλλά και η μοναδική οικολογική βιομηχανία. Σ’ αυτήν την οικολογική βιομηχανία, δηλαδή στον τουρισμό, πρέπει να επενδύσει η Ελλάδα και να στηρίξει την ανάπτυξή της. Δεν μπορεί, όμως, να το πετύχει, αν συνεχιστεί η αδιαφορία για την καταστροφή και δεν αρχίσει μια εκστρατεία για την αποκατάσταση των ζημιών, που έχουν προκληθεί από την αλόγιστη και εγκληματική εκμετάλλευση.

Μόνο με ποινικές κυρώσεις και υψηλά πρόστιμα δεν πρόκειται να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, διότι είναι μάλλον αδύνατο να αστυνομεύεται ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος για να προστατευθεί, όταν, μάλιστα, στα οικολογικά εγκλήματα έχει συμμετοχή και το ίδιο το κράτος. Η προστασία θα εξασφαλιστεί με την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, δηλαδή όλων των πολιτών, οι οποίοι θα πρέπει να ενδιαφερθούν για το μεγάλο τους σπίτι, για το βιός τους, που είναι το περιβάλλον. Ας αρχίσουμε εδώ και τώρα τη μάχη για τους υγροτόπους, για το νερό, αυτό το ανεκτίμητο αγαθό. Διαφορετικά, «το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία», όπως έγραφε ο ποιητής.

Κύριο άρθρο της Εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στις 10 Φεβρουαρίου 2007, σ. 2.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print