ΣτΕ 1454/2018 [Νόμιμη έγκριση από τον Υπ. Πο. της ΜΠΕ για πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων στην ακτή Κυνόσουρα Σαλαμίνας]

Περίληψη

-Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, άλλως αναιτιολόγητη, διότι εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να ζητηθεί η γνώμη του Δήμου Περάματος, ο οποίος έχει επανειλημμένως εκφράσει την αντίθεσή του προς τη λειτουργία εγκαταστάσεων στην περιφέρειά του που υποβαθμίζουν το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού αποτελεί έγκριση της Μ.Π.Ε. του επίδικου έργου από πλευράς του αρχαιολογικού νόμου 3028/2002, κατά τις διατάξεις του οποίου δεν προβλέπεται στάδιο προηγούμενης διαβούλευσης με το κοινό, ούτε απαιτείται σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει ο αιτών Δήμος Περάματος.

-Από το πρακτικό του Κ.Α.Σ. προκύπτει ότι το Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη του ιδίως τα χαρακτηριστικά της νέας εγκατάστασης, τα οποία συνίστούν βελτίωση και εκσυγχρονισμό σε σχέση με την προηγούμενη (ότι το νέο δεξαμενόπλοιο είναι διπλού πυθμένος, τη χρησιμοποίηση του εξελιγμένου συστήματος διαχωρισμού πετρελαιοειδών αποβλήτων DAF χωρίς την απαίτηση υψηλών θερμοκρασιών, το βιολογικό καθαρισμό κλπ.), καθώς και το γεγονός ότι το νέο δεξαμενόπλοιο θα πρυμνοδετηθεΐ στο ίδιο ακριβώς σημείο με την προηγούμενη εγκατάσταση, γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της έγκρισης της ως άνω μελέτης υπό όρους. Ακολούθησε, η έκδοση της ήδη προσβαλλόμενης απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκε, υπό τους ίδιους όρους, η μελέτη της επίδικης εγκατάστασης.

-Με βάση τα ανωτέρω και δεδομένου ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης νομίμως συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, ήτοι τη μελέτη και τη γνωμοδότηση
του Κ.Α.Σ., αυτή παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τα δε περί του αντίθετου προβαλλόμενα, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα, καθώς, όλα τα ζητήματα έχουν αντιμετωπισθεί στην επίδικη μελέτη και έχουν ληφθεί υπόψη και εγκριθεί από το ΚΑΣ. Ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι για την επίδικη εγκατάσταση δεν είχε προηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων, είναι αβάσιμος, καθώς η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού προηγείται κάθε άλλης άδειας άλλης αρχής.

Πρόεδρος: Αγγ. Θεοφιλοπούλου
Εισηγητής: Μ. Γκορτζολίδου

Βασικές Σκέψεις

2. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η ακύρωση της ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/9614/571/15-02-2007 αποφάσεως του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκε υπό όρους, από πλευράς αρχαιολογικής νομοθεσίας, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) της εταιρείας «Hellenic Enviromental Center A.E.» για το έργο «Πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων στην ακτή Κυνόσουρα, Νήσου Σαλαμίνας».
3. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση ασκείται με έννομο συμφέρον από τον αιτούντα Δήμο, δεδομένου ότι η επίδικη πλωτή εγκατάσταση φέρεται να τοποθετείται σε απόσταση 1-2 ναυτικών μιλιών από τα διοικητικά όρια του Δήμου Περάματος, στη μοναδική διέξοδο που έχει ο Δήμος αυτός προς τη θάλασσα.
4. Επειδή, στη δίκη παρεμβαίνει με το από 24.2.2015 δικόγραφο παρεμβάσεως και με προφανές έννομο συμφέρον η εταιρεία «Hellenic Enviromental Center A.E.», υπέρ της οποίας έχει εκδοθεί η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση.
5. Επειδή, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε στις 15-02-2007, η δε υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως κατατέθηκε στις 7-5-2007, ήτοι την 80η ημέρα μετά την έκδοσή της. Η προσβαλλόμενη πράξη έχει ατομικό χαρακτήρα, διότι έχει ως περιεχόμενο την έγκριση μελέτης που εκπονήθηκε για το έργο «Πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων στην ακτή Κυνόσουρα, Νήσου Σαλαμίνας». Περαιτέρω, η πράξη αυτή δεν είναι δημοσιευτέα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, διότι οι διατάξεις του
ν. 3028/2002 (Α΄ 153), τον οποίο επικαλείται στο προοίμιό της, δεν επιβάλλουν τέτοιου είδους δημοσίευση για τις πράξεις με τις οποίες παρέχεται η έγκριση εκτελέσεως εργασιών πλησίον μνημείου, εντός αρχαιολογικού χώρου κλπ, όπως εν προκειμένω (άρθρο 10 παρ. 3) (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2926/2011, 669/2010 7μ., 1358/2001). Με βάση τα ανωτέρω, και δεδομένου ότι από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας δεν προκύπτει η κοινοποίηση της πράξης αυτής στον αιτούντα Δήμο ή η καθ’ οιονδήποτε τρόπο πλήρη γνώση αυτής εκ μέρους του Δήμου σε χρόνο που να καθιστά την αίτηση ακυρώσεως εκπρόθεσμη, η υπό κρίση αίτηση ασκείται εμπροθέσμως.
6. Επειδή, στο άρθρο 24 του Συντάγματος ορίζονται τα εξής: «1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας …. 6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος …. ». Με τις διατάξεις αυτές καθιερώνεται αυξημένη προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, δηλαδή, των μνημείων και λοιπών πολιτιστικών αγαθών που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και συνθέτουν, λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασίας τους, την εν γένει πολιτιστική κληρονομιά της χώρας και συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης (ΣτΕ Ολομέλεια 3454/2004, 3280/2003, 3146/1986, ΣτΕ 1580/2007, 3852/2006). Η προστασία αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη διατήρηση στο διηνεκές αναλλοίωτων των εν λόγω πολιτιστικών στοιχείων και του χώρου που είναι αναγκαίος για την ανάδειξή τους σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα (ΣτΕ 2967/2006, 903/2005). Επομένως, κάθε επέμβαση επί και πλησίον αρχαίου ή εντός αρχαιολογικού χώρου ή ιστορικού τόπου πρέπει κατ’ αρχήν να αποβλέπει στην προστασία και στην ανάδειξή του, να ενεργείται δε ενόψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών και του είδους των προστατευτέων ευρημάτων και επί τη βάσει των δεδομένων της αρχαιολογικής επιστήμης, απαγορευμένων επεμβάσεων και χρήσεων μη συμβατών προς την κατά προορισμό χρήση των αρχαίων (ΣτΕ Ολομέλεια 676/2005, 3454/2004, 3279/2003, 3280/2003, ΣτΕ 1606/2013, 2916/2012, 569/2012, 3824/2007, 2057/2007, 1580/2007, 3224/2006, 2540/2005).
7. Επειδή, εξάλλου, με τις διατάξεις του ν. 3028/2002 για την προστασία των αρχαιοτήτων και της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς
(Α΄ 153) οργανώθηκε και εξειδικεύθηκε η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 αυτού, έχει ως σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης χάριν της παρούσας και των μελλοντικών γενεών και την αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος (βλ. και εισηγητική έκθεση του νόμου). Με τις ίδιες διατάξεις καθορίστηκαν, μεταξύ άλλων, οι προϋποθέσεις επεμβάσεως σε ακίνητο μνημείο, στον περιβάλλοντα αυτό χώρο και σε τόπους που έχουν χαρακτηρισθεί ιστορικοί. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 του νόμου αυτού ορίζονται τα εξής: «Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου: α) Ως πολιτιστικά αγαθά νοούνται οι μαρτυρίες της ύπαρξης και της ατομικής και συλλογικής δραστηριότητας του ανθρώπου. β) Ως μνημεία νοούνται τα πολιτιστικά αγαθά που αποτελούν υλικές μαρτυρίες και ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας και των οποίων επιβάλλεται η ειδικότερη προστασία βάσει των εξής διακρίσεων: αα) Ως αρχαία μνημεία ή αρχαία νοούνται όλα τα πολιτιστικά αγαθά που ανάγονται στους προϊστορικούς, αρχαίους, βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους και χρονολογούνται έως και το 1830 … ββ) Ως νεότερα μνημεία … γγ) Ως ακίνητα μνημεία νοούνται τα μνημεία που υπήρξαν συνδεδεμένα με το έδαφος και παραμένουν σε αυτό … καθώς και τα μνημεία που βρίσκονται στο έδαφος … και δεν είναι δυνατόν να μετακινηθούν χωρίς βλάβη της αξίας τους ως μαρτυριών. Στα ακίνητα μνημεία συμπεριλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις, οι κατασκευές και τα διακοσμητικά και λοιπά στοιχεία που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τους, καθώς και το άμεσο περιβάλλον τους. δδ) Ως κινητά μνημεία νοούνται τα μνημεία που δεν θεωρούνται ακίνητα. γ) Ως αρχαιολογικοί χώροι νοούνται εκτάσεις στην ξηρά ή στη θάλασσα ή στις λίμνες ή στους ποταμούς, οι οποίες περιέχουν ή στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται αρχαία μνημεία ή αποτέλεσαν ή υπάρχουν ενδείξεις ότι αποτέλεσαν από τους αρχαιοτάτους χρόνους έως και το 1830 μνημειακά, οικιστικά ή ταφικά σύνολα. Οι αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν και το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει στα σωζόμενα μνημεία να συντίθενται σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα. δ) Ως Ιστορικοί τόποι νοούνται είτε εκτάσεις στην ξηρά ή στη θάλασσα ή στις λίμνες ή στους ποταμούς που αποτέλεσαν ή που υπάρχουν ενδείξεις ότι αποτέλεσαν το χώρο εξαίρετων ιστορικών ή μυθικών γεγονότων, ή εκτάσεις που περιέχουν ή στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται μνημεία μεταγενέστερα του 1830, είτε σύνθετα έργα του ανθρώπου και της φύσης μεταγενέστερα του 1830, τα οποία συνιστούν χαρακτηριστικούς και ομοιογενείς χώρους, που είναι δυνατόν να οριοθετηθούν τοπογραφικά, και των οποίων επιβάλλεται η προστασία λόγω της λαογραφικής, εθνολογικής, κοινωνικής, τεχνικής, αρχιτεκτονικής, βιομηχανικής ή εν γένει ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασίας τους». Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 10 του ίδιου νόμου (όπως αυτό ίσχυε τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο): «1. Απαγορεύεται κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του. 2. … 3. Η εγκατάσταση ή η λειτουργία βιομηχανικής, βιοτεχνικής ή εμπορικής επιχείρησης, … η επιχείρηση οποιουδήποτε τεχνικού ή άλλου έργου ή εργασίας, … πλησίον αρχαίου επιτρέπεται μόνο μετά από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου. Η έγκριση χορηγείται εάν η απόσταση από ακίνητο μνημείο ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να μην κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη αυτού λόγω του χαρακτήρα του έργου ή της επιχείρησης ή της εργασίας. 4. Για κάθε εργασία, επέμβαση ή αλλαγή χρήσης σε ακίνητα μνημεία, ακόμη και αν δεν επέρχεται κάποια από τις συνέπειες της παραγράφου 1 σε αυτά, απαιτείται έγκριση που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου … 6. Στις περιπτώσεις που απαιτείται έγκριση σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους, αυτή προηγείται από τις άδειες άλλων αρχών που αφορούν την επιχείρηση ή την εκτέλεση του έργου ή της εργασίας και τα στοιχεία της αναγράφονται με ποινή ακυρότητας στις άδειες αυτές. Η έγκριση χορηγείται μέσα σε τρεις (3) μήνες από την υποβολή της σχετικής αίτησης…». Εξάλλου, στο άρθρο 12 του νόμου ορίζεται ότι: «1. Οι αρχαιολογικοί χώροι κηρύσσονται και οριοθετούνται ή αναοριοθετούνται με βάση τα δεδομένα αρχαιολογικής έρευνας πεδίου και απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου, συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα και δημοσιεύεται μαζί με αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως … 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 6 του άρθρου 10 εφαρμόζονται αναλόγως και για τους αρχαιολογικούς χώρους …». Στο άρθρο 15 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι
« 1. Στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους απαγορεύεται η αλιεία, η αγκυροβολία και η υποβρύχια δραστηριότητα με αναπνευστικές συσκευές, εκτός αν έχει χορηγηθεί άδεια του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου. 2. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και του τυχόν συναρμόδιου Υπουργού, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου καθορίζονται οι όροι άσκησης των δραστηριοτήτων αυτών στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους. 3….4. Γύρω από ενάλια μνημεία και γύρω από αρχαιολογικούς χώρους είναι δυνατόν να ορίζεται περιοχή στην οποία δεν επιτρέπονται οι παραπάνω δραστηριότητες χωρίς προηγούμενη άδεια (Ζώνη Προστασίας), που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου. 5. Απαγορεύεται η εκτέλεση κάθε μορφής λιμενικού έργου χωρίς προηγούμενη άδεια, που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου. Η άδεια αυτή προηγείται από όλες τις άδειες που αφορούν στην εκτέλεση του έργου και τα στοιχεία της αναγράφονται με ποινή ακυρότητας στις υπόλοιπες άδειες που απαιτούνται», στο δε επόμενο άρθρο 16 ότι «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου, συνοδεύεται από διάγραμμα οριοθέτησης και δημοσιεύεται μαζί με αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτάσεις ή σύνθετα έργα του ανθρώπου και της φύσης σύμφωνα με τις ειδικότερες διακρίσεις του εδαφίου δ΄ του άρθρου 2 χαρακτηρίζονται ιστορικοί τόποι. Στους ιστορικούς τόπους εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 12, 13, 14 και 15».
8. Επειδή, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι οι επεμβάσεις πλησίον αρχαίου μνημείου ή εντός αρχαιολογικού χώρου ή ιστορικού τόπου επιτρέπονται κατόπιν προηγουμένης αδείας του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία χορηγείται μόνον εφόσον δεν επέρχεται κίνδυνος άμεσης ή έμμεσης βλάβης είτε των μνημείων και του ελεύθερου χώρου που τα περιβάλλει είτε του αρχαιολογικού χώρου ή του ιστορικού τόπου (πρβλ. ΣτΕ 5015/2013, 569/2012, 3723/2005, 565/2005, 3700/2000, και ΣτΕ 4460/2005, 1365/2001, 2879/2000, 1402/1998, 5448/1996). Εξάλλου, κατά την έννοια των προαναφερομένων διατάξεων, ο Υπουργός Πολιτισμού, προκειμένου να χορηγήσει την έγκριση για την εκτέλεση ενός έργου ή για την ανάπτυξη μίας δραστηριότητας πλησίον αρχαίων μνημείων ή εντός αρχαιολογικού χώρου ή ιστορικού τόπου, αξιολογεί τα χαρακτηριστικά της δραστηριότητας αυτής και εκτιμά τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις που θα έχει στα ακίνητα μνημεία και στον αναγκαίο για την ανάδειξή τους χώρο ή στον αρχαιολογικό χώρο ή στον ιστορικό τόπο, δηλαδή στα αγαθά που εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο της αρχαιολογικής νομοθεσίας. Η αιτιολογία της χορηγουμένης αδείας ελέγχεται συνεπώς ως προς τα ζητήματα αυτά, πρέπει δε, για να είναι πλήρης, να περιέχει: (α) περιγραφή των προστατευτέων αρχαίων μνημείων, (β) περιγραφή του προς εκτέλεση έργου, και (γ) τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των αρχαίων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου, λαμβάνοντας υπόψη τη μορφή, τον όγκο, τη θέση και την απόσταση του εν λόγω έργου από το μνημείο (βλ. ΣτΕ Ολ. 676/2005, 3454/2004, ΣτΕ 3735/2013, 1606/2013, 5476, 2916, 569, 168/2012, 4492, 828/2009, 1580/2007 κ.ά.), ή αντίστοιχα εκτίμηση της δυνατότητας εντάξεως του έργου από πλευράς όγκου, μορφής και λειτουργίας στον αρχαιολογικό χώρο ή στον ιστορικό τόπο και της επίδρασής του στο περιβάλλον και το χαρακτήρα του τόπου αυτού (πρβλ. ΣτΕ 3285/2009, 903/2005, Π.Ε. 123/2006). Η αιτιολογία αυτή μπορεί να προκύπτει και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου και, ιδίως, από τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία συνοδεύει την απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού (ΣτΕ Ολομέλεια 3279/2003, 3280/ 2003). Τέλος, κατά την άσκηση της αρμοδιότητάς του, ο Υπουργός διατηρεί την ευχέρεια να θέτει πρόσθετους όρους για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαίων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου.
9. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Η περιοχή της Κυνόσουρας Σαλαμίνας προστατεύεται ως αρχαιολογικό ιστορικό τοπίο, καθώς στην περιοχή διεξήχθη η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Συγκεκριμένα, το 1982 ο χώρος της ναυμαχίας της Σαλαμίνας κηρύχθηκε ως ιστορικό αρχαιολογικό τοπίο με την Α1/Φ02/16973/665/26.03.1982 απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού (Β΄ 305/26-05-1982), ενώ το 2001 το Υπουργείο Πολιτισμού προχώρησε σε θεσμοθέτηση Ζώνης Προστασίας Α΄ και Ζώνης Προστασίας Β΄ στη χερσόνησο Κυνόσουρας (ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/ Α1/Φ02/54404/3270/17-10-2001 (ΦΕΚ Β΄ 1459/26-10-2001), καθώς και σε συμπληρωματική κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου της θαλάσσιας περιοχής στους όρμους Αμπελακίων και Σεληνίων Σαλαμίνας (βλ. και ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/47502/2913/18-09-2001 (ΦΕΚ Β΄ 1324/11-10-2001). Μετά από σύμβαση που υπεγράφη το 2000 μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (Ο.Λ.Π.) και της εταιρείας «Hellenic Slops» ανατέθηκε στην τελευταία εταιρεία η περισυλλογή των υγρών πετρελαιοειδών καταλοίπων πλοίων και η μεταφορά τους σε πλωτό διαχωριστήρα, με σκοπό, μετά από προσωρινή αποθήκευση και επεξεργασία, τη διάθεσή τους για αξιοποίηση ή την τελική διάθεσή τους σε ειδικές μονάδες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Το 2004 η ως άνω εταιρεία «Hellenic Slops» μετονομάστηκε σε «HELLENIC ENVIROMENTAL CENTER Α.Ε. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΓΡΩΝ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ». Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) στην 19/17-05-2005 Συνεδρία του εξέτασε το ζήτημα των περιβαλλοντικών όρων του έργου «Πλωτή Εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων της εταιρίας HELLENIC SLOPS Α.Ε.» στην ακτή Κυνόσουρας της Νήσου Σαλαμίνας, για το οποίο γνωμοδότησε θετικά. Κατόπιν τούτου, εκδόθηκε η ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/ Φ26/43066/2114/27-5-2005 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του ως άνω έργου, υπό τον όρο ότι αποκλείεται παντελώς η καθ’ οιονδήποτε τρόπο χερσαία μεταφορά αποβλήτων. Ακολούθως, εκδόθηκε η ΚΥΑ 140789/28-7-2005, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία του ως άνω έργου με χρήση της πλωτής μονάδας «Slops X» με τα εξής χαρακτηριστικά: ικανότητα διαχωρισμού 700 κυβικά ανά ώρα και μήκος δεξαμενόπλοιου 174,28 μέτρα. Η ισχύς των ως άνω περιβαλλοντικών όρων είχε ορισθεί μέχρι 31-12-2010. Το 2006, ωστόσο, η εταιρεία HELLENIC ENVIROMENTAL CENTER Α.Ε. υπέβαλε προς έγκριση νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, προκειμένου να προβεί σε αντικατάσταση της πλωτής μονάδας «Slops X» με τη μονάδα «Eco master», με τα εξής χαρακτηριστικά: α) ικανότητα διαχωρισμού 1.500 κυβικά ανά ώρα, β) μήκος 261,99 μέτρα. Κατά τη νέα μελέτη, με την αντικατάσταση του πλωτού διαχωριστήρα επιτυγχάνεται: α) βελτίωση της διαδικασίας διαχωρισμού των πετρελαιοειδών αποβλήτων και της ποιότητας των επεξεργασμένων αποβλήτων, β) μεγαλύτερη ασφάλεια της εγκατάστασης και προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος, καθώς το νέο πλοίο είναι διπλού πυθμένος, γ) ποιοτικότερη διαδικασία μέσω της μονάδας βιολογικού καθαρισμού, δ) εναρμόνιση με την κοινοτική Οδηγία. Η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων με το Φ4/6/4071/02-02-2007 έγγραφό της ενέκρινε τη χορήγηση άδειας πρυμνοδέτησης του διαχωριστήρα, υπό τον όρο ότι θα πρυμνοδετηθεί στο ίδιο σημείο με τον προηγούμενο διαχωριστήρα και δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνιμα αγκυροβόλια, καθώς και ότι μετά τη λήξη ισχύος των περιβαλλοντικών όρων οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να μεριμνήσουν για την ανεύρεση νέας θέσης εκτός αρχαιολογικού χώρου, προκειμένου να επιτευχθεί η σταδιακή εξυγίανση του θαλάσσιου χώρου. Ακολούθως, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, στην 5/7-2-2007 Συνεδρία του, γνωμοδότησε υπέρ της έγκρισης της νέα μελέτης υπό όρους και τέλος, εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/ Φ26/9614/571/15-02-2007 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία, κατ’ αποδοχήν της ως άνω γνωμοδότησης του Κ.Α.Σ., ενέκρινε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) της εταιρείας «Hellenic Enviromental Center A.E.» για το έργο «Πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων στην ακτή Κυνόσουρα, Νήσου Σαλαμίνας», με τους εξής όρους: «1. Κατά την εγκατάσταση του διαχωριστήρα δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνιμα αγκυροβόλια, αλλά θα πρυμνοδετηθεί στο ίδιο σημείο με τον υπάρχοντα διαχωριστήρα, 2. Οποιαδήποτε αλλαγή ως προς τους όρους της εγκριθείσας Μελέτης θα υποβληθεί εκ νέου προς έγκριση στο ΥΠ.ΠΟ., 3. Όλες οι εργασίες θα γίνουν υπό την επίβλεψη υπαλλήλου που θα ορίσει η αρμόδια Εφορία Εναλίων Αρχαιοτήτων, 4. Δεν θα υπάρξει περαιτέρω χερσαία χρήση του χώρου, όπως η παραλαβή των πετρελαιοειδών καταλοίπων από την ξηρά με ειδικού τύπου βυτία, η διάνοιξη δρόμου στην περιοχή ή όποιες άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις και εργασίες, 5. Κατά τα λοιπά θα ισχύει η υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/43066/2114/27-05-2005 υπουργική απόφαση.»
10. Επειδή, εξάλλου, στη συνέχεια, εκδόθηκε η 126368/16-2-2007 κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του ως άνω έργου, ενώ έπαυσε να ισχύει η προηγούμενη ΚΥΑ 140789/28-7-2005. Η χρονική ισχύς των νέων περιβαλλοντικών όρων ορίστηκε μέχρι τις 31-12-2012. Πρόσφατα, με την 169339/11-7-2013 απόφαση του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α. ανανεώθηκαν και τροποποιήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι που επιβλήθηκαν με την ΚΥΑ 126368/2007. Η τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων αφορά στην προσθήκη του κωδικού 01 05 05 «Λάσπες και απόβλητα από γεώτρηση που περιέχουν πετρέλαιο» προς αξιοποίηση και επεξεργασία στη μονάδα, χωρίς να επέρχεται καμία μεταβολή στη διαδικασία συλλογής, μεταφοράς και επεξεργασίας των αποβλήτων που επεξεργάζονται στην πλωτή εγκατάσταση του ΕΚΟΜΑΣΤΕΡ. Κρίθηκε δε ότι από την εν λόγω τροποποίηση δεν επέρχονται ουσιαστικές διαφοροποιήσεις του έργου ως προς τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον, για τον λόγο δε αυτό δεν απαιτήθηκε η υποβολή νέας Μ.Π.Ε. και τηρήθηκε η διαδικασία του άρθρου 6 παρ.4 του Ν. 4014/2011. Οι όροι που προβλέπονται στην ΚΥΑ 126368/2007 καθώς και οι όροι της τελευταίας ΥΑ 169339/11-7-2013 ισχύουν για διάστημα δέκα ετών από την έκδοση της τελευταίας αυτής απόφασης.
11. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, άλλως αναιτιολόγητη, διότι εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να ζητηθεί η γνώμη του Δήμου Περάματος, ο οποίος έχει επανειλημμένως εκφράσει την αντίθεσή του προς τη λειτουργία εγκαταστάσεων στην περιφέρειά του που υποβαθμίζουν το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού αποτελεί έγκριση της Μ.Π.Ε. του επίδικου έργου από πλευράς του αρχαιολογικού νόμου 3028/2002, κατά τις διατάξεις του οποίου δεν προβλέπεται στάδιο προηγούμενης διαβούλευσης με το κοινό, ούτε απαιτείται σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει ο αιτών Δήμος Περάματος. (πρβλ. ΣτΕ 569/2012 σκ. 12).
12. Επειδή, στη συνέχεια προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράνομη, άλλως αναιτιολόγητη, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη της ότι η επίμαχη πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων έχει εγκατασταθεί εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, και μάλιστα εντός Ζώνης Α΄ απολύτου προστασίας, σε απόσταση 140μ. από την ακτή, ότι οι ρύποι που εκπέμπονται από τον πλωτό διαχωριστήρα προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στα μάρμαρα των μνημείων, ότι η έντονη δυσοσμία που προκαλείται από την μεταφορά των υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων, τα οποία εμπίπτουν στην κατηγορία των «επικίνδυνων αποβλήτων», πλήττει τους επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου. Εξάλλου, κατά τον αιτούντα Δήμο, από τη λειτουργία της εγκατάστασης επιβαρύνεται έτι περαιτέρω η ήδη περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Περάματος και Σαλαμίνας, αυξάνεται δε ο κίνδυνος για ατυχήματα (πυρκαγιές κλπ.) μεγάλης έκτασης, καθώς κατά το διαχωρισμό των πετρελαιοειδών προϊόντων αναπτύσσονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
13. Επειδή, όπως προκύπτει από την Μ.Π.Ε. του επίδικου έργου, η οποία εγκρίθηκε από άποψη αρχαιολογικού νόμου με την ήδη προσβαλλόμενη πράξη, η επίδικη πλωτή εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων θα είναι μόνιμα εγκαταστημένη στην περιοχή Κυνόσουρα της νήσου Σαλαμίνας, η οποία είναι χαρακτηρισμένη ως ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Περαιτέρω, προκύπτει ότι η νέα πλωτή εγκατάσταση θα πρυμνοδετηθεί στην ίδια ακριβώς θέση με την ήδη υπάρχουσα εγκατάσταση “Slops X”, η λειτουργία της οποίας είχε ήδη εγκριθεί από τον Υπουργό Πολιτισμού με την απόφαση ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/43066/2114/27-5-2005, ενώ, εξάλλου, είχαν εγκριθεί και οι περιβαλλοντικοί όροι της εγκατάστασης αυτής με την ΚΥΑ 140789/28-7-2005. Σύμφωνα με την ίδια ως άνω μελέτη, η αντικατάσταση του δεξαμενόπλοιου “Slops X” με το νέο δεξαμενόπλοιο “Eco Master” αποτελεί σημαντική βελτίωση και εκσυγχρονισμό της υπάρχουσας εγκατάστασης, καθώς και ασφαλέστερη λύση για το θαλάσσιο περιβάλλον, καθώς το νέο πλοίο είναι διπλού πυθμένος (βλ. σελ. 4 της μελέτης). Ειδικότερα, στη σελ. 95 επ. της μελέτης αναφέρεται ότι «…με το έργο του εκσυγχρονισμού, επέκτασης και βελτίωσης της πλωτής εγκατάστασης επεξεργασίας υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων εκτός από την αύξηση της αποθηκευτικής ικανότητας της μονάδας που κρίνεται αναγκαία για την κάλυψη των αναγκών των εξυπηρετούμενων πλοίων επέρχονται βελτιώσεις στα κατωτέρω: – πρόληψη θαλάσσιας ρύπανσης, μιας και η νέα μονάδα είναι διπλού πυθμένα, σε σχέση με την υφιστάμενη που είναι μονού τοιχώματος, – αναβάθμιση διαδικασίας διαχωρισμού πετρελαιοειδών αποβλήτων με τη χρήση εξελιγμένων συστημάτων συσσωμάτωσης – κροκίδωσης και επίπλευσης με διαλυμένο αέρα (DAF), ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα διαχωρισμού ακόμα και γαλακτωμάτων πετρελαίων- νερού, – χρήση συστήματος τριτογενούς επεξεργασίας με τη χρήση μονάδας βιολογικής επεξεργασίας, – βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των επεξεργασμένων υδάτων στην εκροή της μονάδας, – μείωση των εκπομπών πτητικών και οσμών προς το περιβάλλον, με τη χρήση φίλτρων συγκράτησης οσμών και πτητικών. Συμπερασματικά: Με την προτεινόμενη βελτίωση και εκσυγχρονισμό της μονάδας επεξεργασίας δεν επέρχονται ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, όσο αφορά τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, πέραν εκείνων που έχουν αξιολογηθεί και αντιμετωπισθεί με την κοινή υπουργική απόφαση 140789/28-7-2005 περί Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων του έργου και ειδικότερα: Στο φυσικό περιβάλλον: … Η νέα πλωτή μονάδα θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα και θα πρυμνοδετηθεί στην ίδια ακριβώς θέση (γεωγραφικό πλάτος και μήκος), συνεπώς με τη λειτουργία του δεν θα προκύψουν περαιτέρω αλλαγές της τοπογραφίας και μορφολογίας της περιοχής, σε σχέση με τις ήδη προβλεπόμενες….». Ως προς τις επιπτώσεις στη χλωρίδα και πανίδα, η μελέτη αναφέρει στη σελ. 96 επ. ότι οι δραστηριότητες της μονάδας περιορίζονται μέσα και επί της πλωτής εγκατάστασης, και επομένως οι επιπτώσεις στα πανιδικά και χλωριδικά χαρακτηριστικά της περιοχής δεν έρχονται σε επαφή με το χώρο των δραστηριοτήτων. Σε ό,τι αφορά σε άλλους κινδύνους για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής (π.χ. ατυχήματα, φωτιά κλπ) αυτοί θα ελαχιστοποιηθούν με την λήψη όλων των προβλεπόμενων μέτρων πυροπροστασίας, ασφάλειας και υγείας κλπ. κατά τη λειτουργία του έργου. Περαιτέρω, ως προς τις επιπτώσεις στο ατμοσφαιρικό περιβάλλον αναφέρεται (βλ. σελ. 97 της μελέτης) ότι «…οι βασικότεροι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν πιέσεις στο ατμοσφαιρικό περιβάλλον κατά τη λειτουργία είναι οι οσμές από αέρια. Καθώς η λειτουργία της εν λόγω μονάδας εξασφαλίζει τον πλήρη έλεγχο των εκπομπών στην ατμόσφαιρα μέσω των προβλεπόμενων συστημάτων Συστήματος επίπλευσης διαλυμένου αέρα (DAF), χωρίς την απαίτηση υψηλών θερμοκρασιών αφού θα προηγείται δευτερογενής επεξεργασία με συσσωμάτωση-κροκίδωση, η οποία είναι κατάλληλη για τη διάσπαση των γαλακτωμάτων πετρελαίου – νερού. Επίσης, με την χρήση ειδικών φίλτρων για την κατακράτηση οσμών εξασφαλίζεται η αποφυγή οποιονδήποτε επιπτώσεων από την έκλυση οσμών και των αέριων εκπομπών στην ατμόσφαιρα». Εξάλλου, ως προς την προστασία του ακουστικού περιβάλλοντος, στη μελέτη προβλέπεται ότι τα μηχανήματα της μονάδας επεξεργασίας υποχρεούνται να καλύπτουν τις απαιτούμενες προδιαγραφές για την εκπεμπόμενη στάθμη θορύβου».
14. Επειδή, εξάλλου, από το 5/07-02-2007 πρακτικό του Κ.Α.Σ. προκύπτει ότι το Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη του όλα τα ανωτέρω, ιδίως δε τα ως άνω χαρακτηριστικά της νέας εγκατάστασης, τα οποία συνιστούν βελτίωση και εκσυγχρονισμό σε σχέση με την προηγούμενη (ότι το νέο δεξαμενόπλοιο είναι διπλού πυθμένος, τη χρησιμοποίηση του εξελιγμένου συστήματος διαχωρισμού πετρελαιοειδών αποβλήτων DAF χωρίς την απαίτηση υψηλών θερμοκρασιών, το βιολογικό καθαρισμό κλπ.), καθώς και το γεγονός ότι το νέο δεξαμενόπλοιο θα πρυμνοδετηθεί στο ίδιο ακριβώς σημείο με την προηγούμενη εγκατάσταση, γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της έγκρισης της ως άνω μελέτης υπό τους όρους: 1. Κατά την εγκατάσταση του διαχωριστήρα δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνιμα αγκυροβόλια, αλλά θα πρυμνοδετηθεί στο ίδιο σημείο με τον υπάρχοντα διαχωριστήρα, 2. Οποιαδήποτε αλλαγή ως προς τους όρους της εγκριθείσας Μελέτης θα υποβληθεί εκ νέου προς έγκριση στο ΥΠ.ΠΟ., 3. Όλες οι εργασίες θα γίνουν υπό την επίβλεψη υπαλλήλου που θα ορίσει η αρμόδια Εφορία Εναλίων Αρχαιοτήτων, 4. Δεν θα υπάρξει περαιτέρω χερσαία χρήση του χώρου, όπως η παραλαβή των πετρελαιοειδών καταλοίπων από την ξηρά με ειδικού τύπου βυτία, η διάνοιξη δρόμου στην περιοχή ή όποιες άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις και εργασίες, 5. Κατά τα λοιπά θα ισχύει η υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/43066/2114/
27-05-2005 υπουργική απόφαση. Ακολούθησε, η έκδοση της ήδη προσβαλλόμενης απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκε, υπό τους ίδιους ως άνω όρους, η μελέτη της επίδικης εγκατάστασης.
15. Επειδή, τέλος, με βάση τα ανωτέρω και δεδομένου ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης νομίμως συμπληρώνεται από τα προαναφερθέντα στοιχεία του φακέλου, ήτοι τη μελέτη και τη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., αυτή παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με τον διαλαμβανόμενο στη σκέψη 12 λόγο ακυρώσεως, και ειδικότερα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της α) ότι η επίμαχη εγκατάσταση θα πρυμνοδετηθεί εντός αρχαιολογικού χώρου, β) ότι οι εκπεμπόμενοι από την λειτουργία της εγκατάστασης ρύποι και οσμές θα προσβάλλουν το χώρο αυτό, γ) ότι από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά την επεξεργασία των υγρών καταλοίπων, τα οποία αποτελούν επικίνδυνα απόβλητα, αυξάνεται ο κίνδυνος πυρκαγιάς, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα, καθώς, κατά τα διαλαμβανόμενα στις προηγούμενες σκέψεις, όλα τα ανωτέρω ζητήματα έχουν αντιμετωπισθεί στην επίδικη μελέτη και έχουν ληφθεί υπόψη και εγκριθεί από το ΚΑΣ.
16. Επειδή, στη συνέχεια προβάλλεται ότι με την προσβαλλόμενη πράξη εγκρίθηκε η λειτουργία της επίδικής εγκατάστασης, για την οποία, ωστόσο, δεν είχε εκδοθεί απόφαση περί έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Ν. 1650/1986. Σύμφωνα, όμως, με την αναφερόμενη, στη σκέψη 7, διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 10 του Ν. 3028/2002, η απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία επιτρέπεται η εκτέλεση έργου εξ επόψεως προστασίας των αρχαίων μνημείων, πρέπει να προηγείται πάσης άλλης αδείας αναφερομένης στη εκτέλεση του έργου αυτού (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 1688/2005), η χορηγούμενη δε με αυτήν άδεια, που αφορά την τήρηση των προϋποθέσεων του αρχαιολογικού νόμου, τελεί υπό την αυτονόητη διαλυτική αίρεση της μεταγενέστερης ευρύτερης περιβαλλοντικής αδειοδοτήσεως, καθώς και της εκδόσεως όλων των τυχόν άλλων πράξεων, η έκδοση των οποίων απαιτείται το νόμο για τη διενέργεια του έργου πράξεων (ΣτΕ 4523/2011). Επομένως, ο ως άνω λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι για την επίδικη εγκατάσταση δεν είχε προηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων, είναι αβάσιμος, καθώς, όπως ρητά ορίζεται στις ανωτέρω διατάξεις, η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού προηγείται κάθε άλλης άδειας άλλης αρχής. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την ΚΥΑ 140789/28-7-2005 είχαν εγκριθεί και κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης εξακολουθούσαν να είναι σε ισχύ οι περιβαλλοντικοί όροι της προηγούμενης εγκατάστασης “Slops X”, ενώ αμέσως μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης εκδόθηκε η ΚΥΑ 126368/16-2-2007, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι της νέας εγκατάστασης (ΕΚΟ ΜΑΣΤΕΡ) και έπαυσε να ισχύει η προηγούμενη ΚΥΑ 140789/
28-7-2005.
17. Επειδή, ακολούθως, με την αίτηση ακυρώσεως προβάλλεται ότι η επίδικη πλωτή εγκατάσταση δεν διαθέτει άδεια για τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, ότι λειτουργεί κατά παράβαση της νομοθεσίας «Seveso» για την αντιμετώπιση των κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης εκτάσεως (ΚΥΑ 5697/590/2000, Β΄ 405/2000), καθώς και ότι η άδεια λειτουργίας της εγκαταστάσεως έχει χορηγηθεί χωρίς να έχει καταχωρηθεί μελέτη ασφαλείας.
18. Επειδή, κατά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως, η οποία εχώρησε κατ’ εφαρμογήν της νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς, εξετάζεται αποκλειστικώς εάν η εκτέλεση του έργου πρόκειται να επιφέρει άμεση ή έμμεση βλάβη επί των αρχαίων μνημείων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου ή επί του αρχαιολογικού χώρου ή ιστορικού τόπου. Αντιθέτως, η πράξη αυτή δεν έχει ως αντικείμενο την αξιολόγηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον γενικότερα, για την οποία απαιτείται κατά νόμο η έκδοση άλλων διοικητικών πράξεων, οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση για την εκτέλεση των εργασιών κατασκευής και λειτουργίας της επίδικης εγκατάστασης, όπως είναι η πράξη εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων. Εν προκειμένω, οι υπό εξέταση λόγοι ακυρώσεως πρέπει να απορριφθούν ως απαραδέκτως προβαλλόμενοι επ’ ευκαιρία προσβολής της ως άνω υπουργικής αποφάσεως, δεδομένου ότι δεν αφορούν σε πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξεως, αλλά στρέφονται κατά της εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων και κατά της άδειας λειτουργίας της εγκαταστάσεως, κατά της οποίων, άλλωστε, ο αιτών Δήμος είχε τη δυνατότητα ασκήσεως αυτοτελούς αιτήσεως ακυρώσεως (ΣτΕ 4463/2011, 569/2012, 2715/2014, πρβλ. ΣτΕ Ολομέλεια 676/2005, 1634/2005, ΣτΕ 3852/2006).
19. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα στο σύνολό της.