ΣτΕ 301/2017 [Σταθμός βάσης κινητής τηλεφωνίας σε δασική έκταση]
Περίληψη
-Η αιτούσα εταιρεία με την αίτησή της για την έκδοση πράξης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων επεδίωξε, κατ’ουσία, τη νομιμοποίηση της επίμαχης κεραίας, η οποία λειτουργούσε ήδη σε αναδασωτέα περιοχή χωρίς την προβλεπόμενη άδεια. Συνεπώς οι λόγοι ακυρώσεως οι οποίοι στηρίζονται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι εν προκειμένω η αρμόδια δασική υπηρεσία ανακάλεσε την αρχικώς χορηγηθείσα εκ μέρος της έγκριση, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, η δε κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Χρ. Λιάκουρας
Βασικές σκέψεις
- Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση α) της 2017/16.4.2013 απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση βάσης κινητής τηλεφωνίας της αιτούσας εταιρείας, στη θέση «Προβατάς» της Δημοτικής Ενότητας Ομηρούπολης του Δήμου Χίου και β) της 30852/3283/8.7.2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της αιτούσας εταιρείας κατά της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης.
- Επειδή, στις περ. Α και Β της παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 (Α΄ 46), ορίζεται ότι: «Α. Επιτρέπεται η εγκατάσταση δομικών ή μηχανικών κατασκευών πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, αναμεταδότες και άλλες συναφείς εγκαταστάσεις σε δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις ή σε πυρήνες εθνικών δρυμών, εφόσον δεν προκαλείται κίνδυνος πυρκαγιάς ή ζημιάς στο δάσος, ύστερα από άδεια του οικείου Νομάρχη και με την προϋπόθεση προσκόμισης της άδειας εγκατάστασης κατασκευής κεραίας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών ή, εφόσον αυτή δεν απαιτείται, της εκχώρησης ή της έγκρισης των ραδιοσυχνοτήτων λειτουργίας. Β. Η εν λόγω άδεια χορηγείται σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς που έχουν άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας και τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις που έχουν ως αντικείμενο την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία δικτύων ραδιοεπικοινωνιών και φυσικά ή νομικά πρόσωπα που εγκαθιστούν ανεξάρτητα δίκτυα με άδεια του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών». Περαιτέρω, και αφού με τη διάταξη της παρ. 24 του άρθρου 31 του ν. 3431/2006 (Α΄ 13/3.2.2006) προβλέφθηκε ότι η ανωτέρω άδεια χορηγείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, με το άρθρο 16 του άρθρου 29 του ν.4053/2012 (Α΄ 44) αντικαταστάθηκε η περ. Α παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 ως εξής: «Α. Επιτρέπεται η εγκατάσταση δομικών ή μηχανικών κατασκευών, πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, αναμεταδότες και άλλες συναφείς εγκαταστάσεις, καθώς και η κατασκευή των απαραίτητων συνοδών έργων αυτών (όπως οδοποιίας, οικίσκων) σε δάση, δασικές δημόσιες χορτολιβαδικές και αναδασωτέες εκτάσεις ή σε πυρήνες εθνικών δρυμών, εφόσον δεν προκαλείται κίνδυνος πυρκαγιάς ή ζημιάς στο δάσος, ύστερα από άδεια του οικείου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και με την προϋπόθεση προσκόμισης της άδειας εγκατάστασης κατασκευής κεραίας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών ή, εφόσον αυτή δεν απαιτείται, της εκχώρησης ή της έγκρισης των ραδιοσυχνοτήτων λειτουργίας».
- Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Η αιτούσα εταιρεία κινητής τηλεφωνίας με την από 7.11.2011 αίτησή της προς την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου ζήτησε την έκδοση πράξης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για υφιστάμενο σταθμό βάσης κινητής τηλεφωνίας στη θέση «Προβατάς» της Δημοτικής Ενότητας Ομηρούπολης του Δήμου Χίου. Ενόψει της αίτησης αυτής εκδόθηκε η Μ.ι./411/1264/6.7.2012 θετική γνωμοδότηση της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, καθώς και οι 1352/10.5.2012, 1058/6.7.2012 και 4297/18.7.2012 ομοίως θετικές γνωμοδοτήσεις της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Βορείου Αιγαίου του Υπουργείου Πολιτισμού, της 3ης Ε.Β.Α. του Υπουργείου Πολιτισμού και της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων του ίδιου Υπουργείου, αντίστοιχα. Η Διεύθυνση Δασών Χίου με την 441/24.2.2005 απόφασή της είχε ήδη εγκρίνει τη συγκεκριμένη εγκατάσταση στην εν λόγω θέση, που βρίσκεται σε περιοχή που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, εντός ευρύτερης έκτασης δασικού χαρακτήρα, υπό την προϋπόθεση ότι θα εκδοθεί η προβλεπόμενη από το άρθρο 1 παρ.4 του ν.2801/2000 σχετική άδεια του οικείου Νομάρχη και η άδεια εγκατάστασης του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών. Μετά, όμως, από την υποβολή της ανωτέρω αίτησης για έγκριση περιβαλλοντικών όρων η ίδια Διεύθυνση Δασών γνωμοδότησε αρνητικά διότι, όπως αναφέρεται σε αυτήν, ύστερα από τη διενέργεια αυτοψίας, διαπιστώθηκε ότι η επίμαχη κεραία είχε ήδη εγκατασταθεί στην εν λόγω έκταση χωρίς την προβλεπόμενη άδεια του οικείου Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.4 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 16 του άρθρου 29 του ν. 4035/2012. Κατόπιν της ανωτέρω αρνητικής γνωμοδότησης εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη.
- Επειδή, προβάλλεται ότι η πρώτη προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση νόμου διότι η Διοίκηση μη νομίμως θεώρησε ότι δεσμεύεται από την αρνητική γνωμοδότηση της Διεύθυνσης Δασών Χίου, ενώ, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, η μόνη σύμφωνη γνώμη για την έκδοση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων κεραίας κινητής τηλεφωνίας είναι αυτή της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας. Προβάλλεται, περαιτέρω, ότι εσφαλμένως ελήφθη υπόψη η ανωτέρω γνωμοδότηση εφόσον με αυτήν ανακλήθηκε μη νομίμως η αρχικώς χορηγηθείσα από την ίδια Διεύθυνση Δασών έγκριση. Τέλος, προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, της χρηστής διοίκησης και της εμπιστοσύνης του διοικούμενου.
- Επειδή, όπως προκύπτει από τα εκτεθέντα στη σκέψη 4, η αιτούσα εταιρεία με την αίτηση για την έκδοση πράξης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων επεδίωξε, κατ’ουσία, τη νομιμοποίηση της επίμαχης κεραίας, η οποία λειτουργούσε ήδη σε αναδασωτέα περιοχή χωρίς την προβλεπόμενη από τις μνημονευόμενες στην σκέψη 3 διατάξεις, άδεια. Αυτό δε είναι, κατ’ουσία, το αιτιολογικό έρεισμα της προσβαλλόμενης πράξης και όχι η τυχόν αυθαίρετη, όπως υπολαμβάνει η αιτούσα, μεταβολή των απόψεων της Δασικής Υπηρεσίας. Όπως δε σημειώνεται στη δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη, κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο δεν παρεχόταν από το νόμο δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαιρέτων εγκαταστάσεων κεραιών εντός εκτάσεων που προστατεύονται από την δασική νομοθεσία. Συνεπώς, οι ανωτέρω προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως, οι οποίοι στηρίζονται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι εν προκειμένω η αρμόδια δασική υπηρεσία μη νομίμως ανακάλεσε την αρχικώς χορηγηθείσα εκ μέρος της έγκριση, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, η δε κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
