ΣτΕ 1014/2016 [ΑΕΠΟ μονάδας βιολογικού καθαρισμού λυμάτων]

Περίληψη

-Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, η δυναμικότητα της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων αντιστοιχεί σε ισοδύναμο πληθυσμό 15.000 ατόμων για την Α’ φάση και 25.000 ατόμων για τη Β φάση. Ως εκ τούτου, το έργο κατατάσσεται στην 2^η Υποκατηγορία της Α Κατηγορίας της 4^ης Ομάδας «Συστήματα Υποδομών», και συγκεκριμένα στη δραστηριότητα «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αστικών λυμάτων < 100.000 Ι.Π με διάθεσή τους σε μη ευαίσθητο αποδέκτη, αρμόδιο δε όργανο για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, είναι ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας. Η προσβαλλόμενη επικαλείται στο προοίμιό της και απόφαση του Νομάρχη Χανίων περί καθορισμού χρήσης επιφανειακών υδάτων και ειδικών όρων για τη διάθεση λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων στο Ν. Χανίων, με την οποία επετράπη ειδικώς η διάθεση των επεξεργασμένων λυμάτων και η εκβολή του υποθαλάσσιου αγωγού επεξεργασμένων λυμάτων της επίδικης μονάδας στη θαλάσσια περιοχή «Τηγάνι» Παλαιοχώρας και σε απόσταση 100 μ. από την ακτή, υπό συγκεκριμένους υγειονομικούς όρους. Με τα δεδομένα αυτά δεν απαιτείτο η συμμετοχή ειδικού επιστήμονα σε θέματα υγείας στη σύνταξη Μ.Π.Ε.

-Στην προκειμένη περίπτωση αιτιολογημένως η Διοίκηση θεώρησε ότι η Κουντούρα αποτελεί οικισμό με βάση πληθυσμιακά στοιχεία πρόσφατων απογραφών πληθυσμού, στις οποίες καταγράφεται ο εν λόγω οικισμός, και την συγκέντρωση τουριστικών μονάδων στην περιοχή, ανεξαρτήτως αν ο εν λόγω οικισμός διαθέτει σχέδιο πόλεως ή αν η κατοίκηση είναι διάσπαρτη, και συνεπώς οι αντίθετοι λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, ενώ η περαιτέρω αμφισβήτηση της σχετικής κρίσεως της Διοικήσεως είναι απαράδεκτη.

-Στην προσβαλλομένη ορίζονται ρητώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επεξεργασμένων λυμάτων που διατίθενται στον αποδέκτη, περιέχονται δε ειδικοί όροι για τον τακτικό έλεγχο και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων, την εκπόνηση προγράμματος επανορθωτικών μέτρων, καθώς και τη συστηματική παρακολούθηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος που διασφαλίζουν, κατά την ανέλεγκτη ακυρωτικά κρίση της Διοίκησης, την αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου αποδέκτη. Με τα δεδομένα αυτά η προσβαλλομένη αιτιολογείται επαρκώς ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επεξεργασμένων λυμάτων και τον τρόπο διαθέσεώς τους στον θαλάσσιο αποδέκτη, οι δε λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλονται, αορίστως άλλωστε, τα αντίθετα, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.

Πρόεδρος: Αγγ. Θεοφιλοπούλου
Εισηγητής: Θ. Αραβάνης
Δικηγόροι: Μαρία Καϋμενάκη, Κων. Χριστοπούλου, Μ. Στουμπίδη, Β. Παπαδημητρίου

Βασικές Σκέψεις

2.Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, η οποία εισήχθη στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος λόγω σπουδαιότητας με ειδική πράξη του Προέδρου του, όπως συμπληρώνεται με δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως 4547/05/28.2.2006 του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Κρήτης, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι του έργου «Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων Παλαιοχώρας-Κουντούρας στη θέση Τροχαλού του Δήμου Πελεκάνου Νομού Χανίων». Ως συμπροσβαλλομένη πρέπει να θεωρηθεί και η εκδοθείσα μετά την άσκηση της αιτήσεως απόφαση 4429/21.11.2011 του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, υπογραφόμενη με εντολή Γ.Γ. από την προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία τροποποιήθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση με την απομάκρυνση των επίμαχων εγκαταστάσεων από τα όρια του παρακείμενου ρέματος «Σαρακηνιώτη» χάριν προστασίας του περιβάλλοντος (πρβλ. ΣΕ 4542/2011 7μ., σκ. 3).

3.Επειδή, υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης πράξεως παρεμβαίνουν παραδεκτώς, με χωριστά δικόγραφα, αφ’ ενός η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ήδη Περιφέρεια Κρήτης [άρθ. 3 παράγρ. 3 περ. ιγ’ και 283 παράγρ. 2, όπως ισχύει, του ν. 3852/2010 (Α’ 87)], και αφ’ ετέρου ο Δήμος Καντάνου-Σελίνου, διάδοχος του πρώην Δήμου Πελεκάνου Ν. Χανίων [άρθρο 1 παράγρ. 2 περίπτ. 50 στοιχ. Α’ αριθ. 5 του ν. 3852/2010], στα διοικητικά όρια του οποίου πρόκειται να εκτελεσθεί το επίμαχο έργο.

4.Επειδή, νομίμως συζητήθηκε η υπόθεση χωρίς την παράσταση της Περιφέρειας Κρήτης, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, είχαν γίνει οι νόμιμες κοινοποιήσεις προς την Ν.Α. Χανίων.

5.Επειδή, όπως προκύπτει από το 5/6.2.2009 αντίγραφο ληξιαρχικής πράξεως θανάτου του Ληξιαρχείου Πελεκάνου, ο πρώτος των αιτούντων Κωνστ. Πρωτοπαπαδάκης απεβίωσε στις 13.1.2009, μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως. Νομίμως, όμως, συνεχίζεται η δίκη ως προς αυτόν, κατά το άρθρο 31 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 (Α’ 8), από τα τέκνα του Ιωάννη και Άννα Πρωτοπαπαδάκη και τη σύζυγό του Μαρία Πρωτοπαπαδάκη, οι οποίοι φέρονται ως κληρονόμοι του και οι οποίοι υπέβαλαν σχετική δήλωση, συνοδευόμενη από τα νόμιμα δικαιολογητικά . Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την 23/23.7.2010 ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου Πελεκάνου, ο πέμπτος αιτών Παναγιώτης Ζουριδάκης απεβίωσε στις 22.7.2010, μετά την άσκηση της αιτήσεως, νομίμως όμως συνεχίζει την δίκη η σύζυγός του Κλεάνθη Ζουριδάκη- Μιχελάκη, κατ’ άρθρο 31 παράγρ. 1 και 2 του αυτού π.δ. 18/1989, σύμφωνα με σχετική συμβολαιογραφική δήλωση (βλ. 12518/2012 ειδικό πληρεξούσιο της συμβολαιογράφου Σελίνου Παγώνας Ζερβουδάκη).

6.Επειδή, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση οι εκ των αιτούντων φερόμενοι ως κάτοικοι ή ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή εγκατάστασης του επίδικου έργου, και ο έβδομος αιτών εξωραϊστικός και αναπτυξιακός σύλλογος «Τα Τροχαλού», ο οποίος έχει έδρα τον Δήμο Πελεκάνου και καταστατικό σκοπό, μεταξύ άλλων, την προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής, προβάλλουν δε ότι το επίδικο έργο θίγει το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Περαιτέρω οι αιτούντες παραδεκτώς ομοδικούν προβάλλοντας κοινούς λόγους ακυρώσεως. Εξ άλλου η αίτηση ασκείται εμπροθέσμως διότι δεν προκύπτει κοινοποίηση ή γνώση των προσβαλλόμενων πράξεων από τους αιτούντες σε χρόνο πέραν των 60 ημερών από την άσκηση της αιτήσεως.

7.Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Προκειμένης της δημιουργίας μονάδας βιολογικού καθαρισμού λυμάτων της Παλαιοχώρας Ν. Χανίων, το Γ.Π.Σ. της κοινότητας Παλαιοχώρας, το οποίο εγκρίθηκε με την απόφαση 67194/3438/23.5.1992 του Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (Δ’ 575), καθόρισε θέση εκβολής του υποθαλάσσιου αγωγού διάθεσης επεξεργασμένων λυμάτων στην περιοχή «Τηγάνι», στο νότιο άκρο του οικισμού της Παλαιοχώρας (βλ. χάρτη Π2.3.2.-2.4.2), με το δε π.δ. της 5-30.7.1996 «Έγκριση πολεοδομικής μελέτης τμήματος της πολεοδομικής ενότητας Παλαιοχώρας της κοινότητας Παλαιοχώρας (Ν. Χανίων)» (Δ’ 786) καθορίσθηκε χρήση βιολογικού καθαρισμού στο Ο.Τ. Γ40 του νότιου τμήματος του ίδιου οικισμού. Με την 119/16.9.1999 απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πελεκάνου τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας μονάδας βιολογικού καθαρισμού των οικισμών Παλαιοχώρας-Κουντούρας στη θέση «Τροχαλού», η οποία θεωρήθηκε καταλληλότερη, και ανέθεσε τον σχεδιασμό και την κατασκευή του έργου στον Οργανισμό Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (Ο.Α.ΔΥ.Κ.). Με την απόφαση 7278/21.10.1999 του Νομάρχη Χανίων επικυρώθηκαν οι οριογραμμές του ρέματος Σαρακηνιώτη στην περιοχή Πλακάκι Παλαιοχώρας Σελίνου. Εν συνεχεία, βάσει της από Ιουνίου 2000 μελέτης προέγκρισης χωροθέτησης, όπως συμπληρώθηκε με την από Οκτωβρίου 2000 συμπληρωματική μελέτη, εκδόθηκε η 1573/14.8.2002 θετική πράξη περιβαλλοντικής εκτίμησης και αξιολόγησης (π.π.ε.α.) του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Κρήτης, με την οποία, κατόπιν συγκριτικής αξιολόγησης τριών υποψήφιων θέσεων για την εγκατάσταση του έργου, θεωρήθηκε ως καταλληλότερη η θέση «Τροχαλού» (βλ. εγκριθείσα και θεωρηθείσα στις 23.7.2002 σχετική έκθεση τεκμηρίωσης του Ο.Α.ΔΥ.Κ.). Ακολούθως, με την 2703/21.7.2004 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Κρήτης (Δ’ 731) τροποποιήθηκε το Γ.Π.Σ. με την κατάργηση της θέσης του υποθαλάσσιου αγωγού διάθεσης επεξεργασμένων λυμάτων στη θέση «Τηγάνι» και ορίσθηκε ότι η τελική θέση του αγωγού θα καθορισθεί με την έγκριση της Μ.Π.Ε. του Βιολογικού Καθαρισμού Λυμάτων Παλαιοχώρας-Κουντούρας, με την δε 4145/20.10.2004 απόφαση του ίδιου Γ.Γ.Π. (Δ’ 1102) τροποποιήθηκε το σχέδιο πόλεως Παλαιοχώρας με την κατάργηση της πρόβλεψης χώρου βιολογικού καθαρισμού στο Ο.Τ. Γ40. Κατά των τελευταίων δύο αποφάσεων ορισμένοι από τους ήδη αιτούντες άσκησαν αίτηση ακυρώσεως (Ε 9790/2004), η οποία απερρίφθη με την απόφαση 4540/2009 του Δικαστηρίου. Εν συνεχεία, λόγω πλημμυρικών φαινομένων το έτος 2000 στο ρέμα Σαρακηνιώτη, το οποίο εφάπτεται του γηπέδου της επίδικης εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων, με την 896/19.5.2005 απόφαση του Γ.Γ.Π. Κρήτης εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την εκτέλεση του έργου «Αντιπλημμυρική Προστασία-Οριοθέτηση κοίτης ποταμού-χειμάρρου Σαρακηνιώτη Δήμου Πελεκάνου Νομού Χανίων» σε τμήμα 110 μ. της κοίτης του ρέματος. Αίτηση ακυρώσεως ορισμένων εκ των αιτούντων (Ε 5256/05), η οποία εκδικάσθηκε κατά την ίδια δικάσιμο με την παρούσα, έγινε δεκτή με την απόφαση 1012/2016 (7μ.) του Τμήματος. Ακολούθως, με την προσβαλλόμενη απόφαση 4547/05/28.2.2006 εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι της επίδικης μονάδας επεξεργασίας λυμάτων. Η μονάδα εγκαθίσταται σε γήπεδο 13.817,92 τ.μ. που ανήκει στον παρεμβαίνοντα Δήμο (βλ. 7324/26.9.2003 και 7376/24.10.2003 συμβόλαια αγοράς) και ευρίσκεται στη θέση «Τροχαλού», στη δυτική όχθη του χειμάρρου Σαρακηνιώτη, σε απόσταση 700 μ. περίπου από την εκβολή του χειμάρρου και 3.000 μ. περίπου βορειοδυτικά της Παλαιοχώρας. Η μονάδα περιλαμβάνει την κύρια εγκατάσταση στην ανωτέρω θέση, αντλιοστάσια για την κατάθλιψη των λυμάτων μέχρι την εγκατάσταση, καταθλιπτικό αγωγό, υποθαλάσσιο αγωγό διάθεσης των επεξεργασμένων λυμάτων στη θέση «Τηγάνι» Παλαιοχώρας και δρόμο πρόσβασης προς την κύρια εγκατάσταση της μονάδας. Μετά την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως, εκδόθηκε η 2287/99/30.12.2009 απόφαση του Γ.Γ.Π. Κρήτης (Δ’ 65/2010), με την οποία επικυρώθηκαν εκ νέου οι οριογραμμές τμήματος 180 μ. του ρέματος Σαρακηνιώτη (Τροχαλού) πλησίον της επίδικης μονάδας. Εν όψει δε τούτου, μετά τη σύνταξη τού από Αυγούστου 2011 Φακέλου Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο., εκδόθηκε η συμπροσβαλλόμενη απόφαση 4429/21.11.2011 του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, με την οποία τροποποιήθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση με την αναδιάταξη των εγκαταστάσεων της επίδικης μονάδας, τον περιορισμό της καλυπτόμενης επιφάνειας κατά 32%, τον δραστικό περιορισμό των χωματουργικών εργασιών και την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων σε απόσταση πέραν των 10 μ. από την οριογραμμή του ρέματος, χάριν μείζονος προστασίας του περιβάλλοντος (βλ. από Αυγούστου 2011 Φάκελο Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο., σελ. 3-7 – 3.8), ορίσθηκε δε ότι κατά τα λοιπά εξακολουθεί να ισχύει η απόφαση εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων.

8.Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη είναι ακυρωτέα, διότι στηρίχθηκε σε Μ.Π.Ε. συνταχθείσα από τους Α. Μέντε και Δ. Μανωλεδάκη, οι οποίοι δεν διαθέτουν το απαιτούμενο μελετητικό πτυχίο. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, διότι η Μ.Π.Ε. συντάχθηκε από ομάδα επιστημόνων του Τμήματος Μελετών του Ο.Α.ΔΥ.Κ., στην οποία δεν περιλαμβάνονται οι εν λόγω μελετητές (βλ. σελ. 2 αυτής).

9.Επειδή, στα άρθρα 5 και 6 της κ.υ.α. 15393/5.8.2002 «Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες .. » (Β’ 1022), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3010/2002 (Α’ 91), ορίζονται τα εξής: «Άρθρο 5. Προσαρτώνται και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης τα Παραρτήματα Ι και ΙΙ που ακολουθούν. Ειδικότερα: 1. Ως προς το Παράρτημα Ι : Καθένας από τους δέκα (10) Πίνακες του Παραρτήματος Ι αναφέρεται σε μία ομάδα έργων και δραστηριοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 3 και περιλαμβάνει τα έργα και τις δραστηριότητες που εντάσσονται στην ομάδα αυτή καθώς και την αντίστοιχη κατάταξή τους σε κατηγορία και υποκατηγορία σύμφωνα με το άρθρο 4… Άρθρο 6. 1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 του Ν. 3010/2002 από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης καταργούνται οι διατάξεις των άρθρων 4 και 5 . της υπ’ αριθ. 69269/5387/1990 “Κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες κ.λπ.” (Β’ 678) καθώς και κάθε άλλη διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις της παρούσας απόφασης ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν. .». Τέλος, κατά το ως άνω Παράρτημα Ι στην 4η Ομάδα περιλαμβάνονται τα «Συστήματα υποδομών», μεταξύ των οποίων οι «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αστικών λυμάτων με διάθεσή τους σε μη ευαίσθητο αποδέκτη» (αριθ. 10), «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αστικών λυμάτων με διάθεσή τους σε ευαίσθητο αποδέκτη ή στο έδαφος» (αριθ. 11) και «Μεμονωμένοι χώροι επεξεργασίας και εναπόθεσης ιλύων από εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων» (αριθ. 13), που κατατάσσονται στην πρώτη κατηγορία, η δε περαιτέρω κατάταξή τους στην 1η ή την 2η υποκατηγορία συναρτάται προς τον αριθμό του εξυπηρετούμενου πληθυσμού βάσει της «μονάδας ισοδύναμου πληθυσμού» (Μ.Ι.Π.), η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 6 της κ.υ.α. 5673/400/5.3.1997 (Β’ 192), όπως τροποποιήθηκε με την κ.υ.α. 19661/1982/1999 (Β’ 1811), είναι «το αποικοδομήσιμο οργανικό φορτίο που παρουσιάζει βιοχημικές απαιτήσεις σε οξυγόνο πέντε ημερών (BOD 5) ίσες προς 60g/ημέρα». Ως «ευαίσθητοι αποδέκτες» πρέπει δε να θεωρηθούν οι υδάτινες μάζες, οι οποίες ανήκουν στις κατηγορίες που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ της ανωτέρω κ.υ.α. 5673/1997 και έχουν καθορισθεί με την κ.υ.α. 19661/1999, κατ’ εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 5 της κ.υ.α. 5673/1997 (ΣΕ 4542/2011 7μ. σκ. 5 κ.ά.). Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, η δυναμικότητα της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων αντιστοιχεί σε ισοδύναμο πληθυσμό 15.000 ατόμων για την Α’ φάση και 25.000 ατόμων για την Β’ φάση. Ως εκ τούτου, το έργο κατατάσσεται στην 2 η Υποκατηγορία της Α Κατηγορίας της 4 ης Ομάδας «Συστήματα Υποδομών», και συγκεκριμένα στη δραστηριότητα «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αστικών λυμάτων <100.000 Ι.Π. με διάθεσή τους σε μη ευαίσθητο αποδέκτη, σύμφωνα με την ανωτέρω κ.υ.α. 15393/2332/2002, αρμόδιο δε όργανο για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με το άρθρο 2 της κ.υ.α. 25535/3281/2002 (Β’ 1463), είναι ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας. Επομένως αρμοδίως εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση από τον Γ.Γ.Π. Κρήτης, αβασίμως δε προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη έπρεπε να υπογράφεται από τους αρμόδιους υπουργούς, μεταξύ των οποίων και ο Υπουργός Υγείας. Περαιτέρω, μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών που γνωμοδότησαν επί της Μ.Π.Ε. είναι και η Δ/νση Δημόσιας Υγείας της Ν.Α. Χανίων για τα θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της (βλ. έγγραφο 4360/19.11.2004 αυτής). Εξ άλλου η προσβαλλομένη επικαλείται στο προοίμιό της και την 3841/10.10.2003 απόφαση του Νομάρχη Χανίων περί καθορισμού χρήσης επιφανειακών υδάτων και ειδικών όρων για τη διάθεση λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων στον Ν. Χανίων (Β’ 1578), με την οποία επετράπη ειδικώς η διάθεση των επεξεργασμένων λυμάτων και η εκβολή του υποθαλάσσιου αγωγού επεξεργασμένων λυμάτων της επίδικης μονάδας στην θαλάσσια περιοχή «Τηγάνι» Παλαιοχώρας και σε απόσταση τουλάχιστον 100 μ. από την ακτή, υπό συγκεκριμένους υγειονομικούς όρους. Με τα δεδομένα αυτά δεν απαιτείτο η συμμετοχή ειδικού επιστήμονα σε θέματα υγείας στη σύνταξη της Μ.Π.Ε., ο δε αντίθετος λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

10.Επειδή, η προαναφερθείσα κ.υ.α. 5673/1997 στο άρθρο 2 στοιχείο 4 ορίζει ότι: «Για την εφαρμογή της παρούσης απόφασης νοούνται ως: 1. ., 2. ., .. 4. “Οικισμοί”: οι περιοχές στις οποίες ο πληθυσμός ή/και οι οικονομικές δραστηριότητες είναι επαρκώς συγκεντρωμένα ώστε τα αστικά λύματα να μπορούν να συλλέγονται και να διοχετεύονται σε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων ή σε τελικό σημείο απόρριψης. ., ». Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, για την εφαρμογή της εν λόγω κ.υ.α. δεν απαιτείται η ύπαρξη «οικισμού» κατά την πολεοδομική νομοθεσία, αλλά αρκεί η ύπαρξη «περιοχής» στην οποία η συγκέντρωση πληθυσμού ή οικονομικών δραστηριοτήτων είναι επαρκής ώστε να καθίσταται δυνατή η συλλογή των αστικών λυμάτων και η διοχέτευσή τους σε σταθμό επεξεργασίας ή σε τελικό σημείο απόρριψης. Στην προκειμένη περίπτωση αιτιολογημένως η Διοίκηση θεώρησε ότι η Κουντούρα αποτελεί οικισμό για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων με βάση πληθυσμιακά στοιχεία πρόσφατων απογραφών πληθυσμού, στις οποίες καταγράφεται η Κουντούρα ως οικισμός, και την συγκέντρωση τουριστικών μονάδων στην περιοχή, ανεξαρτήτως αν ο εν λόγω οικισμός διαθέτει σχέδιο πόλεως ή αν η κατοίκηση είναι διάσπαρτη, και συνεπώς οι αντίθετοι λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, ενώ η περαιτέρω αμφισβήτηση της σχετικής κρίσεως της Διοικήσεως είναι απαράδεκτη.

11.Επειδή, προβάλλεται ότι η 1573/14.8.2002 θετική πράξη περιβαλλοντικής εκτίμησης και αξιολόγησης (π.π.ε.α.) του Γ.Γ.Π. Κρήτης και η 119/16.9.1999 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πελεκάνου, με τις οποίες θεωρήθηκε ως καταλληλότερη για την εγκατάσταση της επίδικης μονάδας η θέση «Τροχαλού», ήσαν παράνομες ως αντικείμενες στον υφιστάμενο κατά τον χρόνο έκδοσής τους πολεοδομικό σχεδιασμό, αφού τόσο το Γ.Π.Σ. όσο και το π.δ. της 5- 30.7.1996 προέβλεπαν την εγκατάσταση της μονάδας σε άλλη θέση, και δη εντός του οικισμού της Παλαιοχώρας. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι, πάντως, κατά τον κρίσιμο χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξεως εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, με την οποία ολοκληρώνεται η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης (ΣΕ 4610/2011 σκ. 13 κ.ά.), είχε τροποποιηθεί το Γ.Π.Σ. και το σχέδιο πόλεως Παλαιοχώρας, κατά τρόπον ώστε η προσβαλλόμενη πράξη είναι κατά πάντα σύμφωνη με τον υφιστάμενο κατά τον χρόνο εκδόσεώς της πολεοδομικό σχεδιασμό.

12.Επειδή, όπως προεκτέθηκε, μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως το παρακείμενο ρέμα επαναοριοθετήθηκε με την απόφαση 2287/99/30.12.2009 του Γ.Γ.Π. Κρήτης (Δ’ 65/2010), κατά της οποίας αίτηση ακυρώσεως ασκηθείσα από τους αιτούντες (Ε 2608/2010) και εκδικασθείσα κατά την ίδια δικάσιμο απερρίφθη με την απόφαση 1013/2016 του Δικαστηρίου. Στη συνέχεια, με την συμπροσβαλλόμενη απόφαση 4429/21.11.2011 τροποποιήθηκε η προσβαλλόμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων και προβλέφθηκε η υποχώρηση των εγκαταστάσεων της επίδικης μονάδας σε σχέση με την αρχική τους θέση, σε απόσταση πέραν των 10 μέτρων από τη νέα οριογραμμή του ρέματος, έτσι ώστε να μην επηρεάζεται το ρέμα και να μην απαιτείται διευθέτηση της κοίτης του ή εκτέλεση αντιπλημμυρικών έργων, κατά της ρυθμίσεως δε αυτής δεν προβάλλονται ειδικότερες αιτιάσεις. Εν όψει τούτων, όλοι οι λόγοι με τους οποίους προβάλλονται πλημμέλειες της προηγούμενης 7278/21.10.1999 νομαρχιακής αποφάσεως οριοθέτησης του ρέματος και αιτιάσεις όσον αφορά την τοποθέτηση των εγκαταστάσεων της επίμαχης μονάδας βάσει της αποφάσεως αυτής και την εκτέλεση έργων στην κοίτη του ρέματος, είναι απορριπτέοι ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης εκδοχής.

13.Επειδή, όπως προκύπτει από την Μ.Π.Ε. (σελ. 42-43) και τον από Αυγούστου 2011 Φάκελο Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο. (σελ. 2-3 – 2-4, 5- 2), η επίδικη εγκατάσταση αποτελεί απαραίτητο περιβαλλοντικό έργο, επιβαλλόμενο από την κείμενη ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, που στόχο έχει την προστασία των υδάτινων πόρων και του θαλάσσιου οικοσυστήματος από την ανεξέλεγκτη διάθεση των αστικών λυμάτων που λαμβάνει σήμερα χώρα στην περιοχή της Παλαιοχώρας. Κατά την Μ.Π.Ε. (σελ. 44 επ.), η επίμαχη μονάδα πρόκειται να εξυπηρετήσει κυρίως τους οικισμούς της Παλαιοχώρας και της Κουντούρας του Δήμου Πελεκάνου, όπου συγκεντρώνεται η πλειοψηφία των κατοίκων του Δήμου Πελεκάνου και του τουριστικού ρεύματος. Κατά την ίδια μελέτη, ο σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει τους ορεινούς οικισμούς του Δήμου λόγω της μεγάλης αποστάσεως από τη θέση της εγκατάστασης, του δύσβατου της περιοχής και του μικρού πληθυσμού τους, ο οποίος παρουσιάζει τάση μείωσης. Στην ίδια μελέτη αναφέρεται ότι ο Δήμος Πελεκάνου διαθέτει αξιόλογες αμμώδεις παραλίες αλλά στερείται γενικών σχεδίων αποχέτευσης, τα δε έργα που έχουν κατασκευασθεί είναι μεμονωμένα, ενώ οι παραλιακές τουριστικές μονάδες, πλην εξαιρέσεων, δεν διαθέτουν ούτε στοιχειώδεις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, αλλά διοχετεύουν τα ακατέργαστα λύματα υπογείως στις αμμώδεις παραλίες και στη συνέχεια στη θάλασσα. Εξ άλλου, σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία που παρατίθενται στην μ.π.ε., η Κουντούρα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός μετά την Παλαιοχώρα (557 και 1826 κάτοικοι, αντιστοίχως κατά την απογραφή του 1991), ο πληθυσμός παρουσιάζει αυξητικές τάσεις που οφείλονται στον τουρισμό και υπερδιπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, ενώ εξ άλλου και οι δύο οικισμοί είναι αραιοκατοικημένοι (πυκνότητα Παλαιοχώρας 16,65 κάτοικοι/στρ., πυκνότητα Κουντούρας 20,95 κάτοικοι/στρ., σύμφωνα με την από Οκτωβρίου 2000 συμπληρωματική μελέτη προέγκρισης χωροθέτησης). Τέλος η Παλαιοχώρα διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης, ενώ η Κουντούρα εξυπηρετείται μόνο με απορροφητικούς βόθρους. Εν όψει τούτων η επίμαχη εγκατάσταση σχεδιάσθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των περιοχών αυτών και στις δύο φάσεις (Α’ φάση – ισοδύναμος πληθυσμός 15.000 και Β’ φάση – ισοδύναμος πληθυσμός 25.000, βλ. σελ. 3 και 44 της Μ.Π.Ε.). Στην ως άνω συμπληρωματική μελέτη εκτίθεται αναλυτικά η μέθοδος και τα ληφθέντα υπ’ όψη στοιχεία για τον υπολογισμό του κέντρου βάρους των οικισμών προκειμένου να επιλεγεί η θέση της επίμαχης εγκατάστασης με βάση την έκταση των περιοχών, την κατανομή του πληθυσμού και την οικιστική πυκνότητα, σύμφωνα δε με τους σχετικούς υπολογισμούς η πλέον κεντροβαρική είναι η θέση «Τροχαλού». Η τελική θέση εγκατάστασης στην περιοχή Τροχαλού, μεταξύ Παλαιοχώρας και Κουντούρας, επελέγη κατόπιν εξετάσεως τριών εναλλακτικών θέσεων («Τηγάνι», «Ελληνική» και «Τροχαλού»). Από αυτές, η θέση «Τηγάνι» εμφάνιζε μεν ως πλεονεκτήματα το μικρό μήκος του υποθαλάσσιου αγωγού και μηδενικό υψόμετρο, πλην απερρίφθη διότι βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή (Παλαιοχώρα), απαιτούσε μεγάλο κόστος χωματουργικών εργασιών, παρουσίαζε αμφίβολη χειμερινή λειτουργία (έντονες θαλασσοταραχές), η θέση δεν ήταν κεντροβαρική, ενώ είχε μη επιθυμητή οπτική επαφή από το κάστρο Φορτέτζα της Παλαιοχώρας. Η θέση «Ελληνική» ευρίσκεται εκτός κατοικημένης περιοχής και διαθέτει πρόσβαση με δρόμο, ωστόσο έχει υψόμετρο +60 μ., απέχει άνω των 6 km από την οργανωμένη πόλη, οπότε συνεπάγεται μεγάλο λειτουργικό κόστος, είναι μακριά από τη δημοτική οδό Παλαιοχώρας Κουντούρας (3 km), δίπλα σε ρέμα ποταμού, με μεγάλο κίνδυνο σε ακραία καιρικά φαινόμενα, πλησίον γεωτρήσεων ύδρευσης και του υδροφορέα Πελεκάνου, σε θέση μη κεντροβαρική, ο δε υποθαλάσσιος αγωγός θα ήταν κοντά στην παραλία Γραμμένο, που είναι περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Τέλος, η θέση «Τροχαλού» είναι κεντροβαρική, εμφανίζει χαμηλό λειτουργικό κόστος σε σύγκριση με τις λοιπές, έχει υψόμετρο +45 μ., ο χώρος είναι ασφαλής σε ακραία καιρικά φαινόμενα, βρίσκεται εκτός κατοικημένης περιοχής και μακριά από τον υδροφόρο ορίζοντα, δεν έχει οπτική επαφή από τον οδικό άξονα ενώ είναι κοντά σε αυτόν, πλην δεν διαθέτει ευχερή πρόσβαση. Κατόπιν συγκριτικής αξιολόγησης των ανωτέρω θέσεων, επελέγη τελικώς η θέση «Τροχαλού» διότι λόγω του κεντροβαρικού χαρακτήρα της εξυπηρετεί την ευρύτερη οικιστική ανάπτυξη του Δήμου, δεν ευρίσκεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή και παρουσιάζει εν γένει περισσότερα πλεονεκτήματα έναντι των λοιπών θέσεων (βλ. και γνωμοδότηση 7223/2.1.2002 της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Ν.Α. Χανίων επί της μελέτης προέγκρισης χωροθέτησης της επίμαχης εγκατάστασης ως και από Αυγούστου 2011 Φάκελο Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο., σελ. 2-4 – 2-5). Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι για την αξιολόγηση ελήφθησαν υπ’ όψη τόσο περιβαλλοντικά, όσο και τεχνικοοικονομικά κριτήρια, συνεκτιμήθηκαν δε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος κάθε περιοχής, η ανάγκη εξυπηρέτησης της ευρύτερης οικιστικής ανάπτυξης του Δήμου, καθώς και το τεχνικώς εφικτό και οικονομικά συμφέρον της προκριθείσας λύσεως. Με τα δεδομένα αυτά η προσβαλλόμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς ως προς την ανάγκη δημιουργίας, την χωροθέτηση της επίδικης μονάδας και την έρευνα εναλλακτικών λύσεων, όλοι δε οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλονται τα αντίθετα είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Αβασίμως εξ άλλου προβάλλεται ότι παρανόμως η Διοίκηση θεώρησε ότι δεσμεύεται από την απόφαση 119/1999 του Δημοτικού Συμβουλίου Πελεκάνου περί «επιλογής» της θέσης Τροχαλού, διότι κατά την διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων εξετάσθηκαν και άλλες εναλλακτικές λύσεις, χωρίς δέσμευση από την παραπάνω πράξη του δημοτικού συμβουλίου, η οποία εξ άλλου είχε χαρακτήρα απλής γνωμοδοτήσεως, επελέγη δε αιτιολογημένα η θέση «Τροχαλού». Εξ άλλου, δεδομένου ότι η κατασκευή σταθμού βιολογικού καθαρισμού λυμάτων οικισμού είναι θεμελιώδες έργο υποδομής για τη δημιουργία οικισμού, βασικό δε έργο εξυγιάνσεως όταν ο οικισμός δεν διαθέτει σχετική μονάδα, όπως εν προκειμένω, όχι μόνο δεν αναιρούνται, αλλά ειδικώς εξυπηρετούνται οι θαλπόμενοι από τα άρθρα 21 και 24 του Συντάγματος σκοποί προστασίας της δημοσίας υγείας, του περιβάλλοντος και της βιώσιμης ανάπτυξης από την κατασκευή και λειτουργία μονάδας όπως η επίδικη (ΣΕ 2547/2005 7μ. σκ. 12, 4542/2011 7μ. σκ. 10 κ.ά.). Πρέπει, συνεπώς, να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου λόγοι ακυρώσεως. Εφ’ όσον δε η προσβαλλόμενη πράξη αιτιολογείται νομίμως, η περαιτέρω αμφισβήτηση των σχετικών τεχνικών κρίσεων της Διοικήσεως είναι απαράδεκτη.

14.Επειδή, η υγειονομική διάταξη Ε1β.221/1965 (Β’ 138), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση Γ1/17831/1971 (Β’ 986), στο άρθρο 8 με τίτλο «Ειδικοί όροι δι’ έκαστον τρόπον διαθέσεως λυμάτων ή βιομηχανικών αποβλήτων εις το έδαφος», ορίζει μεταξύ άλλων, στην παράγρ. 1 περίπτ. β’ εδάφ. τελευταίο, ότι, για την προστασία του πόσιμου ύδατος από λύματα, τα όρια της περιοχής διαθέσεως αυτών θα απέχουν τουλάχιστον 30 μ. από φρέατα ή πηγές και 15 μ. από σωλήνες υδραγωγείου. Δεδομένου ότι η διάταξη αυτή αφορά τη διάθεση λυμάτων «στο έδαφος» δεν εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, κατά την οποία η διάθεση των επεξεργασμένων αποβλήτων της μονάδας γίνεται υποθαλασσίως. Επομένως ο λόγος ακυρώσεως ότι η προσβαλλομένη, κατά παράβαση των ανωτέρω υγειονομικών διατάξεων, προβλέπει ότι οι αγωγοί τροφοδοσίας και απαγωγής ακαθάρτων διέρχονται σε απόσταση ολίγων μέτρων από πηγάδια πόσιμου νερού τρίτων προσώπων στην περιοχή, ανεξαρτήτως αν προβάλλεται με έννομο συμφέρον και αν είναι ακριβής κατά την πραγματική του βάση, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

15.Επειδή, η αυτή υγειονομική διάταξη Ε1β.221/1965 στο άρθρο 5 περ. στ’ ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι η θέση εκβολής των λυμάτων πρέπει να απέχει τουλάχιστον 200 μ. από περιοχές που χρησιμοποιούνται για κολύμβηση. Εξ άλλου, η προαναφερθείσα 3841/10.10.2003 απόφαση του Νομάρχη Χανίων περί καθορισμού χρήσεως επιφανειακών υδάτων και ειδικών όρων για τη διάθεση λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων στον Ν. Χανίων απαγορεύει τη διάθεση λυμάτων στην θαλάσσια περιοχή του παρεμβαίνοντος Δήμου, εκτός από την περιοχή εκβολής του αγωγού της επίδικης μονάδας στη θέση «Τηγάνι» του οικισμού της Παλαιοχώρας και σε ελάχιστη απόσταση 100 μ. από την ακτή, ορίζει δε ότι απαγορεύεται η κολύμβηση σε ακτίνα 200 μ. από το σημείο εκβολής του αγωγού. Στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα προβλεπόμενα στη Μ.Π.Ε., η απόσταση της θέσης εκβολής του αγωγού είναι 300 μέτρα από την ακτή (βλ. από Αυγούστου 2011 Φάκελο Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο., σελ. 2.14) και συνεπώς τηρείται η ελάχιστη απόσταση που απαιτείται από το άρθρο 5 περ. στ’ της ανωτέρω υγειονομικής διατάξεως, ο δε λόγος με τον οποίο προβάλλονται τα αντίθετα είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

16.Επειδή, προβάλλεται ότι αναιτιολογήτως επελέγη για την εκβολή του υποθαλάσσιου αγωγού η θέση «Πλακάκι», ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου καταλληλότερη είναι η θέση «Τηγάνι». Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋποθέσεως διότι κατά τα εκτεθέντα ο υποθαλάσσιος αγωγός εκβάλλει στη θαλάσσια θέση «Τηγάνι».

17.Επειδή, η διάθεση των επεξεργασμένων λυμάτων στην ανωτέρω θέση «Τηγάνι» προβλέπεται, όπως προαναφέρθηκε, στην απόφαση 3841/10.10.2003 του Νομάρχη Χανίων. Η θέση αυτή από περιβαλλοντικής απόψεως χαρακτηρίζεται ως «η πλέον ενδεδειγμένη, αν όχι η μοναδική» στην από 5.8.2003 γνωμοδότηση του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης. Η διάθεση πραγματοποιείται μέσω υποθαλάσσιου αγωγού που εκβάλλει σε απόσταση 300 μ. από την ακτή, σε βάθη άνω των 36 μ. με ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, κατά τρόπον ώστε να μην επηρεάζονται τα παράκτια κολυμβητικά ύδατα (βλ. Μ.Π.Ε. σελ. 52- 55 και από Ιανουαρίου 2004 Συμπληρωματικά Στοιχεία Μ.Π.Ε.). Περαιτέρω στην προσβαλλομένη (παρ. Δ-3.3) ορίζονται ρητώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επεξεργασμένων λυμάτων που διατίθενται στον αποδέκτη, περιέχονται δε ειδικοί όροι για τον τακτικό έλεγχο και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων, την εκπόνηση προγράμματος επανορθωτικών μέτρων, καθώς και τη συστηματική παρακολούθηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος που διασφαλίζουν, κατά την ανέλεγκτη ακυρωτικά κρίση της Διοίκησης, την αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου αποδέκτη (βλ. όρους Δ-3.3-3.15). Με τα δεδομένα αυτά η προσβαλλομένη αιτιολογείται επαρκώς ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επεξεργασμένων λυμάτων και τον τρόπο διαθέσεώς τους στον θαλάσσιο αποδέκτη, οι δε λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλονται, αορίστως άλλωστε, τα αντίθετα, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.

18.Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη είναι παράνομη διότι δεν καταρτίσθηκε προηγουμένως σχέδιο διαχείρισης και πρόγραμμα ειδικών μέτρων για την προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος κατά παράβαση των άρθρων 5 και 8 του ν. 3199/2003. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι το επίδικο έργο αφορά στην επεξεργασία και διάθεση λυμάτων και δεν συνιστά έργο διαχείρισης και αξιοποίησης υδατικών πόρων (όπως είναι τα έργα υδροληψίας, μεταφοράς νερού, έργα δικτύων, ρύθμισης – αποθήκευσης, επεξεργασίας νερού, τροφοδότησης και έργα προστασίας – συντήρησης, κατά το άρθρο 1 της κ.υ.α. 43504/2005, Β’ 1784), αλλά ούτε και η χρήση νερού κατά την υλοποίησή του το καθιστά τέτοιου είδους έργο, δεν εμπίπτει δε στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3199/2003 (Α’ 280), ώστε να απαιτείται η προηγούμενη εκπόνηση των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ή η ένταξή του σε προγραμματισμό διαχείρισης υδάτων σε επίπεδο εθνικό και περιφερειακό (βλ. ΣΕ 2752/2013 7μ., σκ. 42-43, 1492/2013 7μ. σκ. 23).

19.Επειδή, προβάλλεται ότι η Μ.Π.Ε. στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης ως προς τη μη ύπαρξη επιπτώσεων στα υπόγεια ύδατα, αφού με τις προβλεπόμενες εκσκαφές ενδέχεται να αποκαλυφθούν καρστικοποιημένοι ασβεστόλιθοι με συνέπεια την αλλαγή κατεύθυνσης ροής των υπογείων υδάτων και ότι για τον λόγο αυτό απαιτείτο η σύνταξη ειδικής υδρογεωλογικής μελέτης, σύμφωνα με έκθεση του μελετητή Μ. Λιονή που προσκομίσθηκε ενώπιον του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Προβάλλεται επίσης ότι η Μ.Π.Ε. δεν πραγματεύεται το ενδεχόμενο ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα από διαρροή των αγωγών τροφοδοσίας και απαγωγής των λυμάτων ή υπερπλήρωση των δεξαμενών καθιζήσεως λόγω κακής λειτουργίας. Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με τη Μ.Π.Ε., το έργο δεν αναμένεται να επηρεάσει ούτε ποσοτικά ούτε ποιοτικά τα υπόγεια ύδατα, καθ’ όσον τα κατάλληλης ποιότητας επεξεργασμένα λύματα θα διαχέονται ασφαλώς στη θάλασσα, η συντήρηση της εγκαταστάσεως θα είναι ανελλιπής και οι βλάβες που ενδέχεται να προκύψουν αντιμετωπίζονται αμέσως, αφού υπάρχει εφεδρεία σε όλες τις μονάδες (βλ. σελ. 96 Μ.Π.Ε. και σελ. 5-2 επόμ. του από Αυγούστου 2011 Φακέλου Τροποποίησης Α.Ε.Π.Ο.). Συνεπώς από τα στοιχεία στα οποία ερείδεται η προσβαλλόμενη πράξη δεν προκύπτει ότι η εγκατάσταση της επίμαχης μονάδας πιθανολογείται ότι θα επηρεάσει δυσμενώς τυχόν υπόγεια ύδατα της περιοχής, ώστε να απαιτείται η σύνταξη ειδικής υδρογεωλογικής μελέτης. Τέτοια υποχρέωση δεν ανέκυπτε από την από ΜαΤου 2001 τεχνική έκθεση του μελετητή Μ. Λιονή, στην οποία δεν παρατίθενται συγκεκριμένα στοιχεία περί υπάρξεως παρόμοιου κινδύνου, αλλά αναφέρεται απλώς το ενδεχόμενο να αποκαλυφθούν κατά τις εκσκαφές για την θεμελίωση των εγκαταστάσεων της επίμαχης μονάδας καρστικοποιημένοι ασβεστόλιθοι, με συνέπεια την αλλαγή κατεύθυνσης υπόγειων υδάτων (βλ. σελ. 20). Αντιθέτως μάλιστα, όπως αναφέρεται στο από Φεβρουαρίου 2012 τεχνικό υπόμνημα του Δήμου Καντάνου – Σελίνου προς το Δικαστήριο, το οποίο δεν αντικρούσθηκε από τους αιτούντες, από επιτόπια έρευνα και γεωτρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στον χώρο εγκαταστάσεως της μονάδας το 2011 δεν διαπιστώθηκε «ένδειξη νερού ή γεωλογικών σχηματισμών που θα μπορούσαν σε βάθος χρόνου να συμβάλουν στην υπόγεια υδροφορία της περιοχής, η διατάραξη ή αποκάλυψη των οποίων θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στα υπόγεια ύδατα» (σελ. 34). Περαιτέρω, με την προσβαλλόμενη απόφαση έχουν τεθεί ειδικοί όροι που διασφαλίζουν, κατά την ουσιαστική κρίση της Διοικήσεως, την ασφαλή λειτουργία της εγκαταστάσεως, την άμεση αντιμετώπιση οποιωνδήποτε αστοχιών και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (βλ. σχετικώς τους όρους Δ.3.3 ως προς τα όρια ποιότητας που πρέπει να πληρούν τα προς διάθεση λύματα, Δ.2.4 ως προς την ανθεκτικότητα των υλικών και τη στεγανότητα των εγκαταστάσεων, Δ.2.1.ίν σημείο τελευταίο που ορίζει ότι «Εάν κατά το στάδιο των εργασιών αποκαλυφθεί υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας να εκπονηθεί κατάλληλη μελέτη αποστράγγισης της περιοχής», Δ.2.2 για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, Δ.2.9 και Δ.3.4 – 9 για τη συντήρηση και τον έλεγχο των εγκαταστάσεων και την εφεδρεία του εξοπλισμού και ΣΤ κατά τον οποίο «Κάθε όρος της παρούσας απόφασης δύναται να τροποποιηθεί εφόσον κατά την κατασκευή ή τη λειτουργία του έργου προκύπτει ότι δεν προστατεύεται επαρκώς το περιβάλλον»). Εν όψει τούτων ο προβαλλόμενος λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

20.Επειδή, η προσβαλλόμενη έγκριση διαλαμβάνει μεταξύ άλλων ότι «Η προσπέλαση του χώρου γίνεται μέσω παλαιού βατού αγροτικού δρόμου μήκους 550 μ. και πλάτους 3,5 μ. Ο Δήμος Πελεκάνου οφείλει να προβεί σε όλες τις ενέργειες για τη διαπλάτυνση του δρόμου αυτού προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του έργου (πλάτος 5 μ.). Στη συνέχεια θα γίνει συμπληρωματική διάνοιξη που θα οδηγεί στην εγκατάσταση» (σελ. 4-5). Από αυτά προκύπτει ότι η διαμόρφωση της οδού πρόσβασης δεν είναι αντικείμενο της προσβαλλόμενης πράξεως και για την υλοποίησή της θα τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία, μετά τη σύνταξη σχετικής περιβαλλοντικής (βλ. κ.υ.α. 15393/2002, Παράρτημα 1, Πίνακα 1, Ομάδα 1η «Έργα οδοποιίας», στοιχ. 11.1 έως 13, αναλόγως περιπτώσεως) και άλλης τυχόν αναγκαίας μελέτης. Επομένως ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται ότι μη νομίμως δεν συντάχθηκαν εν προκειμένω οι αναγκαίες μελέτες για τη διάνοιξη της οδού πρόσβασης στην επίμαχη μονάδα είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

21.Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη είναι ακυρωτέα, διότι στη Μ.Π.Ε. δεν αναφέρεται ο τρόπος μετάβασης των μηχανημάτων από την ανατολική στη δυτική όχθη του ρέματος, για την οποία απαιτείται η δημιουργία γέφυρας που δεν προβλέπεται. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος διότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει η συνδρομή των πραγματικών προϋποθέσεων που επικαλούνται οι αιτούντες. Αντιθέτως, όπως βεβαιώνεται στο 6513/4.2.2008 έγγραφο απόψεων της Δ/νσης ΠΕ.ΧΩ. της Περιφέρειας Κρήτης προς το Δικαστήριο, το οποίο δεν αντικρούσθηκε από τους αιτούντες, τόσο ο εργοταξιακός δρόμος όσο και η μόνιμη σύνδεση της εγκατάστασης με το επαρχιακό δίκτυο της περιοχής προβλέπεται να γίνουν στη δυτική όχθη του ποταμού, στην οποία βρίσκεται η επίμαχη εγκατάσταση, με αποτέλεσμα να μην απαιτείται κατασκευή γέφυρας.

22.Επειδή, οι λόγοι ακυρώσεως οι οποίοι ερείδονται σε στοιχεία προσκομιζόμενα το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.

23.Επειδή, επομένως, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνουν δεκτές οι παρεμβάσεις.