ΣτΕ 1725/2025 [Παράνομη άδεια αλλαγής κτιρίου, προσβληθείσα με έννομο συμφέρον από ανταγωνίστρια επιχείρηση]
Περίληψη
– Για τη θεμελίωση εννόμου συμφέροντος για την προσβολή άδειας ορισμένης επιχείρησης, εκδοθείσας κατ’ εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας, από άλλη επιχείρηση αρκεί η προβολή ειδικών ισχυρισμών ως προς το ομοειδές της επιχειρηματικής δραστηριότητας των δύο επιχειρήσεων και ως προς το κρίσιμο ζήτημα αν αυτές απευθύνονται στον ίδιο κύκλο πελατών. Το δικάσαν εφετείο απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος, με την αιτιολογία ότι η χορηγηθείσα στην εφεσίβλητη. προσβαλλόμενη άδεια δόμησης αφορούσε στην εκτέλεση οικοδομικών εργασιών σε ακίνητο, προοριζόμενο να λειτουργήσει ως εκπαιδευτήριο, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου …., ήτοι σε περιοχή που δεν μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως γειτονική με αυτήν στην οποία λειτουργούσαν οι εγκαταστάσεις της εκκαλούσας, οι οποίες ευρίσκονταν εντός των διοικητικών ορίων έτερου δήμου και δη του Δήμου …. Η κρίση αυτή της εκκαλουμένης αποφάσεως είναι μη νόμιμη. Και τούτο, διότι, ανεξαρτήτως του ότι η μεταξύ των επιχειρήσεων απόσταση δεν παρίστατο σημαντική, η εκκαλούσα προέβαλε, κατά τα ανωτέρω, ειδικούς ισχυρισμούς ως προς το ομοειδές της επιχειρηματικής της δραστηριότητας με αυτήν της εφεσίβλητης και ως προς το ότι αμφότερες οι επιχειρήσεις απευθύνονταν στον κύκλο πελατών της πόλης της Λάρισας, τα ανωτέρω δε αρκούσαν για τη θεμελίωση του εννόμου συμφέροντος της για την προσβολή διοικητικής πράξης που εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας και κατέτεινε στην παράνομη, κατά την εκκαλούσα, λειτουργία της ανταγωνιστικής επιχείρησης της εφεσίβλητης. Συνεπώς, για το λόγο αυτό που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση.
Εάν η απαιτούμενη, για τη χορήγηση οικοδομικής άδειας, προϋπόθεση της δημιουργίας θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων εκλείψει μετά την έκδοση της άδειας, η οικοδομική άδεια καθίσταται μη νόμιμη και η αρμόδια πολεοδομική αρχή οφείλει να προβεί στην ανάκλησή της. Η αρμόδια πολεοδομική αρχή, με μόνη τη διαπίστωση του αντικειμενικού γεγονότος της μη διαμόρφωσης των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης στο υπόγειο του κτιρίου, όφειλε να προβεί στην ανάκληση της προσβαλλόμενης άδειας δόμησης, η οποία, εξ αυτού του λόγου, είχε καταστεί μη νόμιμη.
Ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη άδεια δόμησης χορηγήθηκε κατά παράβαση των προεκτεθεισών διατάξεων του ν. 960/1979 και του π.δ/τος 350/1996, εφόσον δεν υφίσταντο οι απαιτούμενες διαμορφωμένες θέσεις στάθμευσης, προβάλλεται βασίμως και πρέπει να γίνει δεκτός. Η δε μεταγενέστερη της ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως αποκατάσταση των 16 θέσεων στάθμευσης στον υπόγειο χώρο του επίμαχου κτιρίου δεν καθιστά αλυσιτελή την προβολή του ανωτέρω λόγου ακυρώσεως, καθόσον από τα προεκτεθέντα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι η αρμόδια υπηρεσία δόμησης αξιολόγησε τα υποβληθέντα από την παρεμβαίνουσα-εφεσίβλητη νέα σχέδια του υπογείου με την έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης (αναθεώρησης), από την οποία να προκύπτει ότι εξετάστηκε η συνδρομή της νόμιμης προϋπόθεσης για την ύπαρξη των απαιτούμενων από τον νόμο θέσεων στάθμευσης για τη νέα χρήση. Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθεί η άδεια δόμησης της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου ….., όπως αυτή ενημερώθηκε και να απορριφθεί η παρέμβαση, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των υπολοίπων λόγων ακυρώσεως. Οίκοθεν νοείται ότι η Διοίκηση, επανερχόμενη μετά την παρούσα ακυρωτική απόφαση, οφείλει να προβεί σε πλήρη έλεγχο της συνδρομής των νομίμων προϋποθέσεων για την έκδοση οικοδομικής άδειας περί αλλαγής χρήσης του επίμαχου κτιρίου, συμπεριλαμβανομένου όχι μόνο του ελέγχου της ύπαρξης των απαιτούμενων για τη νέα χρήση θέσεων στάθμευσης, αλλά και του ελέγχου της στατικής μελέτης του κτιρίου.
Πρόεδρος: Π. Καρλή
Εισηγητής: Ν. Βαγιωνάκης
