ΣτΕ 2453/2010 [Απαράδεκτη αίτηση για ακύρωση απόφασης ΔΕΕΔΑ]
Περίληψη
-Εφόσον, ο αιτών Δήμος, ενώ είχε εξαρχής έννομο συμφέρον, δεν συμμετείχε στην ενδικοφανή διαδικασία που ακολούθησε την έκδοση και τη δημοσίευση της πράξης χαρακτηρισμού του αρμόδιου Δασάρχη, απαραδέκτως στρέφεται με αίτηση ακυρώσεως κατά της απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών.
Πρόεδρος: Ν. Ρόζος
Εισηγητής: Χρ. Παπανικολάου
Δικηγόροι: Σταυρούλα Κεμπερά, Β. Παπαθεοδώρου, Δημ. Παπαδημητρίου
Βασικές σκέψεις
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, η οποία ασκείται κατά νόμο χωρίς την καταβολή παραβόλου, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθ. 7/2007 απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής κατά της 2/2006 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχαν απορριφθεί αντιρρήσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής κατά της 5266/ΠΒ/13.3.1990 πράξης του Δασάρχη Πεντέλης, με την οποία είχε χαρακτηριστεί ως μη δασική έκταση 14.547,99 τ.μ. στη θέση «Φασίδερι» περιοχής Δήμου Ν. Ερυθραίας Ν. Αττικής.
2. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους της προσβαλλομένης η ανώνυμη εταιρεία «S.&Β.» διάδοχος λόγω απορρόφησης της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Α.Ε.Μ. Β. Π.», κατόπιν αιτήσεως της οποίας εκδόθηκε η αναφερόμενη στη σκέψη 1 5266/ΠΕ/13.3.1990 πράξη του Δασάρχη Πεντέλης.
3. Επειδή, το άρθρο 14 του ν. 998/1979 (Α’ 289) ορίζει τα εξής: «1. Εάν δεν έχη καταρτισθή εισέτι δασολόγιον, ο χαρακτηρισμός περιοχής τινός ή τμήματος της επιφανείας της γης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως και ο καθορισμός των ορίων τούτων δια την εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος νόμου, ως και ο προσδιορισμός της κατηγορίας εις ην ανήκει δάσος ή δασική έκτασις κατά τας εν άρθρω 4 διακρίσεις, ενεργείται κατ’ αίτησιν οιουδήποτε έχοντος έννομον συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως δια πράξεως του κατά τόπον αρμοδίου δασάρχου. 2. Η κατά την προηγουμένην παράγραφον πράξις, ερειδομένη επί σχετικής εισηγήσεως αρμοδίου δασολόγου και των τυχόν υφισταμένων στοιχείων φωτογραφήσεως και χαρτογράφησε ως της περιοχής ή παντός ετέρου σχετικού στοιχείου, δέον να είναι προσηκόντως ητιολογημένη δι’ αναφοράς εις την μορφολογίαν του εδάφους, το είδος, την σύνθεσιν, την έκτασιν της βλαστήσεως και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής, τας τυχόν επελθούσας προσφάτους αλλοιώσεις ή καταστροφάς, ως και εις παν έτερον χρήσιμον στοιχείον προς χαρακτηρισμόν της εκτάσεως. Η πράξις αύτη κοινοποιείται εις τον υποβαλόντα την σχετικήν αίτησιν ιδιώτην ή νομικόν πρόσωπον ή δημοσίαν υπηρκσίαν, αποστέλλεται δε εις τον οικείο δήμον ή κοινότητα και εκτίθεται επί ένα μήνα μερίμνη του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητος εις το δημοτικόν ή κοινοτικόν κατάστημα. Ανακοίνωσις περί της συντάξεως της ως άνω πράξεως και της αποστολής αυτής εις τον οικείον δήμον ή κοινότητα, μετά περιλήψεως του περιεχομένου της δημοσιεύεται εις δύο τουλάχιστον τοπικάς εφημερίδα ή εις μίαν τοπικήν και μίαν εφημερίδα των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης. 3. Κατά της πράξεως του δασάρχου περί ης αι προηγούμεναι παράγραφοι, επιτρέπονται αντιρρήσεις του νομάρχου, ως και παντός έχοντος έννομον συμφέρον φυσικού ή νομικού προσώπου, εντός δύο μηνών από της κατά τα ανωτέρω προς αυτό κοινοποιήσεως, ή εφ’ όσον δεν συντρέχει περίπτωσις κοινοποιήσεως, από της τελευταίας των κατά την προηγουμένην παράγραφον δημοσιεύσεων, ενώπιον της κατά το άρθρον 10 παρ. 3 επιτροπής του νομού, εις ον ευρίσκεται η υπό αμφισβήτησιν έκτασις ή το μεγαλύτερον τμήμα αυτής. Η επιτροπή, ως και η δευτεροβάθμιος τοιαύτη, λαμβάνουσα υπ’ όψιν τον σχετικόν φάκελλον και τας προτάσεις του ενδιαφερομένου ως άνω ιδιώτου, νομικού προσώπου ή δημοσίας υπηρεσίας, δυναμένη δε και να διενεργήση αυτοψίαν προς μόρφωσιν ασφαλεστέρας γνώμης περί της υφισταμένης εν τη περιοχή καταστάσεως, αποφαίνεται ητιολογημένως εντός τριμήνου προθεσμίας από της υποβολής των αντιρρήσεων. 4. Αι κατά την προηγουμένην παράγραφον αποφάσεις των επιτροπών, δι’ ων χαρακτηρίζονται περιοχαί τίνες ή τμήματα αυτών ως δάση ή δασικαί εκτάσεις, λαμβάνονται υποχρεωτικώς υπ’ όψιν κατά την μεταγενεστέραν χαρτογράφησιν και την σύνταξιν του δασολογίου της περιοχής ή κατά την συμπλήρωσιν αυτού, συμφώνως προς τα εν άρθροις 12 και 13 οριζόμενα. 5. …».
4. Επειδή, οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 998/ 1979 θεσπίζουν ειδική ενδικοφανή διαδικασία για το χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής ή μη, προκειμένου να επιληθεί το σχετικό ζήτημα κατά τρόπο δεσμευτικό, τόσο για τη Διοίκηση, όσο και για τους ενδιαφερομένους ιδιώτες. Η διαδικασία κινείται είτε αυτεπαγγέλτως από τον αρμόδιο δασάρχη είτε κατόπιν αιτήσεως από τον ενδιαφερόμενο ιδιώτη ή και κατόπιν παραπομπής του ζητήματος από δημόσια αρχή. σε κάθε όμως περίπτωση ο δασάρχης υποχρεούται να ακολουθήσει τη διαδικασία του νόμου και δεν έχει την ευχέρεια να διατυπώσει απλώς προσωπική αντίληψη πληροφοριακού χαρακτήρα. Από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται, περαιτέρω, ότι οι έννομες συνέπειες της απόφασης του δασάρχη, με την οποία χαρακτηρίζεται έκταση ως δασική ή μη, ως προς τους τρίτους, αναπτύσσονται μόνον εφόσον τηρηθούν όλες οι διατυπώσεις δημοσιότητας, οπότε γίνεται ευρύτερα γνωστή η απόφαση του δασάρχη και καθίσταται δυνατή η αμφισβήτηση της από το οικείο διοικητικό όργανο και τους τρίτους ενώπιον των αρμοδίων επιτροπών (ΣτΕ 1038/1988 Ολομ., 1040 – 1041/1988 Ολομ., 1147/1988 Ολομ., 2756/1994 Ολομ., 1641/1998, 2976/2004). Τούτο δε για την αποτελεσματικότερη προστασία του δάσους, η οποία αποτελεί συνταγματική επιταγή. Αν, για οποιοδήποτε λόγο, δεν τηρηθούν οι διατυπώσεις δημοσιότητας, το οικείο διοικητικό όργανο ή κάθε τρίτος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον, δύναται, πάντως, εάν έλαβε γνώση της απόφασης του δασάρχη, να φροντίσει ο ίδιος, εντός ευλόγου χρόνου από της γνώσεως, να αποστείλει την απόφαση στον δήμο ή την κοινότητα, για τις δικές τους ενέργειες και να φροντίσει για τις δημοσιεύσεις στον τύπο, ώστε ακολούθως να ασκηθούν αντιρρήσεις κατά της απόφασης ενώπιον της πρωτοβάθμιας επιτροπής εντός προθεσμίας δύο μηνών από της τελευταίας, κατά το νόμο, δημοσιεύσεως. Εξάλλου, κάθε ενδιαφερόμενος, ο οποίος έχει έννομο συμφέρον, δύναται να προσβάλει την απόφαση του δασάρχη ενώπιον της πρωτοβάθμιας επιτροπής και πριν να τηρηθούν οι ανωτέρω διατυπώσεις δημοσιότητας, αν η απόφαση αυτή του είναι γνωστή, η προθεσμία δε προσβολής της απόφασης είναι δύο μήνες από την τυχόν δημοσίευσή της ή την, κατά τα ανωτέρω, γνώση της (ΣτΕ 2756/1994 Ολομ., 1641/1998. 2976/2004).
5. Επειδή, όπως προκύπτει εν προκειμένω από το φάκελο της υπόθεσης, με την 5266/ΠΕ/13.3.1990 πράξη του Δασάρχη Πεντέλης, είχε χαρακτηριστεί ως μη δασική έκταση 14.547,99 τ.μ. στη θέση «Φασίδερι» περιοχής Δήμου Νέας Ερυθραίας Ν. Αττικής. Η πράξη αυτή δημοσιεύθηκε την 21.1.1998 στις εφημερίδες «Εστία» και «Ελεύθερη Ώρα», ενώ αντίγραφο της πράξης αναρτήθηκε την 19.3.1998 στο δημοτικό κατάστημα Νέας Ερυθραίας παρουσία δύο μαρτύρων, όπως προκύπτει από το από 19.3.1998 αποδεικτικό δημοσίευσης. Η τήρηση, τέλος, των εν λόγω διατυπώσεων γνωστοποιήθηκε στο Δασαρχείο Πεντέλης με έγγραφο της ανώνυμης εταιρείας Εκμεταλλεύσεως Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης την 29.4.1998 (βλ το 3278/98/4.4.1999 έγγραφο του Δασάρχη Πεντέλης προς τη Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής). Κατά της πράξης χαρακτηρισμού ασκήθηκαν οι υπ΄ αριθ. 1866/1.6.1999 αντιρρήσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφερείας Αττικής, οι οποίες απορρίφθηκαν ως εκπροθέσμως ασκηθείσες με την 2/2006 απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής. Κατά της απόφασης αυτής ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής άσκησε την υπ’ αριθ. 1673/21.6.2006 προσφυγή του ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών. Η τελευταία απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφαση την προσφυγή αυτή με την αιτιολογία ότι οι αντιρρήσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας κατά της πράξης χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης είχαν ασκηθεί εκπροθέσμως. Με την ήδη κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως ο αιτών Δήμος στρέφεται κατά της υπ1 αριθ. 7/2007 απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών και προβάλλει λόγους που αφορούν τη νομιμότητα της 5266/ΠΕ/13.3.1990 πράξης χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης.
6. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα ο αιτών Δήμος είχε από την αρχή έννομο συμφέρον να προσβάλει την 5266/ΠΕ/13.3.1990 πράξη του Δασάρχη Πεντέλης για τον χαρακτηρισμό της επίδικης έκτασης ως μη δασικής ασκώντας αντιρρήσεις ενώπιον της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής εντός της κατά το άρθρο 14 παρ. 3 του ν. 998/1979 δίμηνης προθεσμίας από την επόμενη της συντέλεσης της τελευταίας διατύπωσης δημοσιότητας της πράξης αυτής, που έλαβε χώρα την 19.3.1998, και μάλιστα με ανάρτησή της στο κατάστημα του αιτούντος δήμου. Εφόσον, επομένως, ο αιτών Δήμος, ενώ είχε εξαρχής έννομο συμφέρον, δεν μετέσχε στην ενδικοφανή διαδικασία που ακολούθησε την έκδοση και τη δημοσίευση της ανωτέρω πράξης χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης, απαραδέκτως, κατ’ άρθρο 45 παρ. 2 του π.δ. 18/1989 (Α’ 8), στρέφεται με την ήδη κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως κατά της υπ΄ αριθ. 7/2007 απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών (πρβλ. ΣτΕ 4533/1998, 1573/2002 επτ., 2257/2002 επτ., 2441/2008, 2472/2009).
7. Επειδή, κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.
