ΣτΕ 759/2017 [Χωροθέτηση και αδειοδότηση ξενοδοχειακού λιμένα]
Περίληψη
-Το περιεχόμενο και οι έννομες συνέπειες της εγκρίσεως “χωροθετήσεως” τουριστικού λιμένα δεν αλλοιώθηκαν με τη θέσπιση της προβλεπόμενης από τις διατάξεις του ν. 3010/2002 διαδικασίας προκαταρκτικής περιβαλλοντικής εκτίμησης και αξιολόγησης [βλ. ήδη την αντίστοιχης λειτουργίας διαδικασία του προκαταρκτικού προσδιορισμού περιβαλλοντικών απαιτήσεων του άρθρου 2 του ν. 4014/2011], η οποία είναι διάφορη της διαδικασίας χωροθετήσεως του ν. 2160/1993 και δεν καθιστά περιττή την εφαρμογή των οικείων διατάξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Περαιτέρω, κατά τη διαγραφόμενη από τις διατάξεις του ν. 2160/1993 διαδικασία χωροθετήσεως τουριστικού λιμένα, εξετάζεται η κατ’ αρχήν καταλληλότητα της επιλεγείσης θέσεως τόσο από απόψεως συμβατότητας προς τις ήδη θεσμοθέτη θείσες χρήσεις γης της περιοχής, όσο και από απόψεως δυνατοτήτων τουριστικής αξιοποιήσεως και λιμενικής εξυπηρετήσεως των προς ελλιμενισμό σκαφών αναψυχής, η τελική, όμως, απόφαση για την κατασκευή του λιμένος λαμβάνεται μόνο μετά την ολοκλήρωση της προβλεπόμενης εκ του νόμου διαδικασίας περιβαλλοντικής άδειο δοτή σεως του έργου, στάδιο κατά το οποίο οριστικοποιείται η ακριβής θέση και τα επιμέρους χαρακτηριστικά του.
-Η κατασκευή οποίου δήποτε νέου λιμένα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σχετικού χωροταξικού σχεδιασμού. Ο κανόνας αυτός ισχύει και για την ίδρυση νέων ξενοδοχειακών λιμένων κατά το άρθρο .35 του ν. 2160/1993, διότι και αυτοί, κατά κοινή πείρα, συνεπάγονται σημαντική επέμβαση στο περιβάλλον, προκειμένου να κριθεί αν ο λιμένας είναι βιώσιμος, τόσο καθ’ εαυτόν όσο και εν σχέσει προς τους άλλους τουριστικούς λιμένες της ευρύτερης περιοχής. Τα έργα για την εξυπηρέτηση του λιμένα (μώλοι, προβλήτες, κρηπιδώματα κλπ) αποτελούν κατ’ ουσίαν ανακατασκευή λόγω φθοράς, βελτίωση και επέκταση υφιστάμενων λιμενικών έργων, η κατασκευή των οποίων είχε εγκριθεί με διοικητικές πράξεις των ετών 1972, 1977 και 1985. Με τα δεδομένα αυτά, για τη δημιουργία του ξενοδοχειακού λιμένα στον νότιο όρμο δεν απητείτο ειδικός χωροταξικός σχεδιασμός. Εξ άλλου η πράξη αυτή αιτιολογείται νομίμως ως προς τη δημιουργία ξενοδοχειακού λιμένα στον νότιο όρμο, δεδομένου ότι σύμφωνα με το πρακτικό της Επιτροπής Τουριστικών Λιμένων το έργο θα συμβάλει στην αναβάθμιση των υφισταμένων λιμενικών εγκαταστάσεων, των παρεχόμενων υπηρεσιών από την παρεμβαΐνουσα και στην προώθηση τουρισμού υψηλού επιπέδου. Όμως η κατασκευή κυματοθραύστη και πλωτής γέφυρας στον βόρειο όρμο προς εξυπηρέτηση, μεταξύ-άλλων, «ναυταθλητικών δραστηριοτήτων» (τζετ σκι, κανώ κλπ), δεν ευρίσκει έρεισμα στο άρθρο 35 του ν. 2160/1993, το οποίο δεν επιτρέπει, επ’ ευκαιρία της δημιουργίας ξενοδοχειακού λιμένα για τον ελλιμενισμό σκαφών αναψυχής υψηλού επιπέδου, την κατασκευή και άλλων λιμενικών έργων, είτε κοινών, είτε για την προώθηση θαλάσσιων αθλημάτων ή θαλάσσιων παιγνίων. Εξ άλλου δεν προκύπτει ότι το εν λόγω νέο λιμενικό έργο αποτέλεσε αντικείμενο ειδικού χωροταξικού σχεδιασμού.
Πρόεδρος: Χρ. Ράμμος
Εισηγητής: Θ. Αραβάνης
Tο πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή της από το Δικαστήριο.
