ΣτΕ 2311/2016 [Ανακατασκευή πεζοδρομίου μπροστά από παλαιό κτίριο]

Περίληψη

-Οι περί πεζοδρομίων διατάξεις του ΚΒΠΝ, οι οποίες αποβλέπουν στη διασφάλιση της κοινοχρησίας των πεζοδρομίων, προβλέπουν τη διαδικασία καθορισμού των προδιαγραφών κατασκευής των πεζοδρομίων των κοινόχρηστων χώρων. Με τις διατάξεις αυτές παρέχεται στη Διοίκηση η δυνατότητα να καθορίζει το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώματος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση με πράξη των κατά περίπτωση αρμοδίων οργάνων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται το οικείο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο. Οι συμπληρωματικές αυτές προδιαγραφές ισχύουν παράλληλα με εκείνες που θεσπίζονται κανονιστικώς με τις προπαρατιθέμενες διατάξεις. Εξάλλου, η κατασκευή ή ανακατασκευή των πεζοδρομίων διενεργείται βάσει χορηγούμενης στον ενδιαφερόμενο άδειας του οικείου Δήμου, η οποία επιτρέπει την εν λόγω κατασκευή ή ανακατασκευή βάσει των ισχυουσών γενικής εφαρμογής προδιαγραφών, αλλά και εκείνων που έχουν καθορισθεί συμπληρωματικώς για την περιοχή του συγκεκριμένου Δήμου ή τμήμα της περιοχής αυτής ή συγκεκριμένο ακίνητο. Σε περίπτωση δε που δεν έχουν τεθεί παρόμοιες συμπληρωματικές προδιαγραφές ή που οι τυχόν τεθείσες παρουσιάζουν κενά ή ελλείψεις, η κατασκευή διενεργείται βάσει των ειδικώς αναφερομενών στην άδεια ή των τυχόν κατά την εκτέλεση του έργου απευθυνομένων στον ενδιαφερόμενο συμπληρωματικών σχετικών οδηγιών, οι οποίες συμπληρώνουν τα κενά ή τις ελλείψεις των ισχυουσών προδιαγραφών.

-Το ανωτέρω έγγραφο του Προϊσταμένου της ΤΥΔΚ του Νομού Θεσπρωτίας της Περιφέρειας Ηπείρου προς τους ιδιοκτήτες δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, εφόσον με αυτό δεν τίθενται προδιαγραφές ούτε απευθύνονται οδηγίες για την κατασκευή ή ανακατασκευή πεζοδρομίου, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του Κτιριοδομικού Κανονισμού, αλλά η Διοίκηση περιορίζεται στην υπενθύμιση των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι ιδιοκτήτες στο πλαίσιο της συμφωνίας τους με τη Διοίκηση για την ανακατασκευή του πεζοδρομίου. Συνεπώς, απαραδέκτως προσβάλλεται με την αίτηση ακυρώσεως, είναι δε απαράδεκτος και ο λόγος της αιτήσεως ακυρώσεως που αφορά το εν λόγω έγγραφο και με τον οποίο προβάλλεται ότι το εν λόγω έγγραφο εκδόθηκε κατά παράβαση της νομοθεσίας περί επικινδύνων οικοδομών.

-Απαραδέκτως προσβάλλονται και η μελέτη για την βελτίωση και κατασκευή δικτύου εσωτερικής οδοποιίας της πόλεως Φιλιατών, η οποία δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη και η απόφαση της Διεύθυνσης ΤΔΥΚ της Περιφέρειας Ηπείρου, με την οποία εγκρίθηκε η μελέτη.

-Η αίτηση ακυρώσεως καθ’ ό μέρος στρέφεται κατά της σιωπηρής άρνησης της Διοίκησης να λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την προστασία παλαιού κτηρίου καθώς και για την αποτροπή κατάρρευσης αυτού είναι απορριπτέα. Τούτο δε διότι δεν στοιχειοθετείται σιωπηρή άρνηση εφόσον η Διοίκηση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, μετά την επιστολή των ιδιοκτητών προέβη σε ενέργειες, και δη σε συνεννόηση και συμφωνία με αυτούς, για για την ανακατασκευή του πεζοδρομίου και την αντιστήριξη του κτηρίου, μεριμνώντας ταυτόχρονα για τη διασφάλιση της κοινοχρησίας του πεζοδρομίου.

Πρόεδρος: Ν. Ρόζος
Εισηγητής: Χρ. Παπανικολάου

Βασικές σκέψεις

Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες, φερόμενοι ως ιδιοκτήτες οικοδομής επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως στο Δήμο Φιλιατών, ζητούν την ακύρωση α) του 4264/62904/16.7.2008 εγγράφου του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΥΔΚ) του Νομού Θεσπρωτίας, της Περιφέρειας Ηπείρου, β) της μη προσδιοριζόμενης απόφασης της ίδιας υπηρεσίας με την οποία εγκρίθηκε η 106/2004 μελέτη για την βελτίωση και κατασκευή δικτύου εσωτερικής οδοποιίας της πόλεως Φιλιατών, γ) της 106/2004 μελέτης και δ) της σιωπηρής άρνησης της Διοίκησης να λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την προστασία παλαιού κτηρίου καθώς και για την αποτροπή κατάρρευσης αυτού.
Επειδή, νομίμως χωρεί η συζήτηση της υπόθεσης αν και δεν παρίσταται η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσπρωτίας, εφ’ όσον αντίγραφο της πράξης του Προέδρου του Τμήματος περί ορισμού εισηγητή της υπόθεσης και δικασίμου της καθώς και της κρινόμενης αίτησης επιδόθηκαν σε αυτήν νομίμως την 1.9.2008 από τον επιμελητή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσπρωτίας Αντώνιο Κ. Ζώη.
Επειδή, το άρθρο 367 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (από 14.7.1999 Πρ. Δ/μα, ΦΕΚ 580 Δ΄), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 24 του Κτιριοδομικού Κανονισμού [Απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ 3046/1989 (ΦΕΚ 59 Δ΄)] ορίζει ότι «1. Τα πεζοδρόμια των κοινοχρήστων χώρων κατασκευάζονται, ανακατασκευάζονται, επισκευάζονται και συντηρούνται με σκοπό να διασφαλίζεται η συνεχής, ασφαλής και χωρίς εμπόδια κυκλοφορία των πεζών σε όλη την επιφάνειά τους και η χρήση τους από άτομα με ειδικές ανάγκες, εφόσον επιτρέπεται από τη μορφολογία του εδάφους. 2. α. Υπόχρεοι για την κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πεζοδρομίων και των τεχνικών έργων που τα αποτελούν (κράσπεδα, ρείθρα, υπόστρωμα και επίστρωση ή επικάλυψη) είναι οι ιδιοκτήτες των παρόδιων ακινήτων, μπροστά στα οποία βρίσκονται. β. … γ. Σε κάθε άλλη περίπτωση καταστροφής ή αχρήστευσης ή εκσκαφής των πεζοδρομίων από την εκτέλεση εργασιών, υπόχρεος για την αποκατάσταση, επισκευή ή ανακατασκευή τους είναι ο φορέας εκτέλεσης των εργασιών αυτών, εκτός αν εκτελούνται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση αυτού τούτου του παρόδιου ακινήτου, οπότε υπόχρεος είναι αποκλειστικά ο ιδιοκτήτης του. δ. Η κατασκευή, ανακατασκευή ή επισκευή των πεζοδρομίων μπορεί να γίνεται από τον οικείο Ο.Τ.Α. σε βάρος και για λογαριασμό είτε των ιδιοκτητών των παρόδιων ακινήτων είτε φορέων εκτέλεσης έργων, εφόσον αυτά δεν έχουν κατασκευασθεί ή επισκευασθεί ακόμη ή δεν έχουν τηρηθεί οι προδιαγραφές που ισχύουν για την κατασκευή ή επισκευή τους. 3. Τρόπος κατασκευής α. Προδιαγραφές. Σε κάθε περίπτωση, στις προδιαγραφές των πεζοδρομίων καθορίζονται οι διαστάσεις, το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώματος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους. Επίσης καθορίζονται το είδος της φυτείας, οι διαστάσεις και τα άλλα στοιχεία των τμημάτων των πεζοδρομίων που διατίθενται για φύτευσή τους. αα. Τα πεζοδρόμια κατασκευάζονται σύμφωνα με προδιαγραφές που καθορίζονται με απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Σε οικισμούς που έχουν χαρακτηρισθεί παραδοσιακοί η πιο πάνω απόφαση εκδίδεται με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Ε.Π.Α.Ε. ββ. Σε οικισμούς με πληθυσμό πάνω από 20.000 κατοίκους και εφόσον τα πεζοδρόμια αποτελούν σημαντικό στοιχείο διαμόρφωσης των πολεοδομικών ή κυκλοφοριακών συνθηκών οδού, πλατείας ή περιοχής, οι προδιαγραφές κατασκευής στο σύνολο ή σε μέρος τους καθορίζονται με απόφαση του αρμόδιου νομάρχη που εκδίδεται με τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 154. γγ. Σε οικισμούς στους οποίους δεν έχουν καθορισθεί οι πιο πάνω προδιαγραφές, τα πεζοδρόμια κατασκευάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του οικείου δήμου ή κοινότητας, που περιλαμβάνονται στην άδεια της παρ. 4α του παρόντος άρθρου. β . Σε κάθε περίπτωση, οι επιφάνειες των πεζοδρομίων έχουν αντιολισθηρή διαμόρφωση και είναι προσπελάσιμες από τις αναπηρικές πολυθρόνες, με κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες) πλάτους τουλάχιστον 0,80 μ. που κατασκευάζονται σε κατάλληλες θέσεις, εφόσον αυτό επιτρέπεται από τη μορφολογία του εδάφους. γ. Η κλίση κατά μήκος των πεζοδρομίων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 12%. Για την αποφυγή μεγαλύτερης κλίσης κατασκευάζονται σε κατάλληλες θέσεις βαθμίδες σε όλο το πλάτος του πεζοδρομίου μέγιστου ύψους 0,15 μ. δ. Βαθμίδες εξυπηρέτησης των κτιρίων. αα. Έξω από τη ρυμοτομική γραμμή απαγορεύεται να κατασκευάζονται βαθμίδες για την εξυπηρέτηση των κτιρίων. Κατ’ εξαίρεση, είναι δυνατή η κατασκευή τους, ύστερα από άδεια του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, αν μετά την ανέγερση του κτιρίου έχει μεταβληθεί η υψομετρική στάθμη του δρόμου … 4. Διαδικασίες – Αναλογισμός δαπανών α. Για την κατασκευή ή ανακατασκευή καθώς και για την εκσκαφή των πεζοδρομίων απαιτείται άδεια του οικείου δήμου ή της κοινότητας, στην οποία αναφέρονται οι αντίστοιχες προδιαγραφές ή, αν δεν υπάρχουν, οι σχετικές οδηγίες … β. …». Οι ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες αποβλέπουν στη διασφάλιση της κοινοχρησίας των πεζοδρομίων (ΣτΕ 900/2011), προβλέπουν τη διαδικασία καθορισμού των προδιαγραφών κατασκευής των πεζοδρομίων των κοινοχρήστων χώρων. Με τις διατάξεις αυτές παρέχεται στη Διοίκηση η δυνατότητα να καθορίζει το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώματος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση με πράξη των κατά περίπτωση αρμοδίων οργάνων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται το οικείο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο. Οι συμπληρωματικές αυτές προδιαγραφές ισχύουν παράλληλα με εκείνες που θεσπίζονται κανονιστικώς με τις προπαρατιθέμενες διατάξεις. Εξάλλου, η κατασκευή ή ανακατασκευή των πεζοδρομίων διενεργείται βάσει χορηγουμένης στον ενδιαφερόμενο άδειας του οικείου Δήμου, η οποία επιτρέπει την εν λόγω κατασκευή ή ανακατασκευή βάσει των ισχυουσών γενικής εφαρμογής προδιαγραφών, αλλά και εκείνων που έχουν καθορισθεί συμπληρωματικώς για την περιοχή του συγκεκριμένου Δήμου ή τμήμα της περιοχής αυτής ή συγκεκριμένο ακίνητο. Σε περίπτωση δε που δεν έχουν τεθεί παρόμοιες συμπληρωματικές προδιαγραφές ή που οι τυχόν τεθείσες παρουσιάζουν κενά ή ελλείψεις, η κατασκευή διενεργείται βάσει των ειδικώς αναφερομένων στην άδεια ή των τυχόν κατά την εκτέλεση του έργου απευθυνομένων στον ενδιαφερόμενο συμπληρωματικών σχετικών οδηγιών, οι οποίες συμπληρώνουν τα κενά ή τις ελλείψεις των ισχυουσών προδιαγραφών (πρβλ. ΣτΕ 1539/2015).
Επειδή, με το άρθρο 4 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210) (άρθρο 110 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 3 του ν. 2831/2000 (Α΄ 140), ορίζεται, στην παρ. 7, ότι: «Αίτηση για κατεδάφιση, επισκευή ή προσθήκη σε κτίριο που κατά την κρίση της πολεοδομικής υπηρεσίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως διατηρητέο, παραπέμπονται στην πρωτοβάθμια Ε.Π.Α.Ε. Η παραπομπή αυτή είναι υποχρεωτική αν το κτίριο βρίσκεται σε παραδοσιακό οικισμό. Αν η επιτροπή κρίνει ότι η επισκευή δεν θίγει το κτίριο ή ότι δεν συντρέχει λόγος να κινηθεί η διαδικασία χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου, προωθείται η διαδικασία έκδοσης της οικοδομικής άδειας αν συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση, με αιτιολογημένη έκθεση της Ε.Π.Α.Ε. αποστέλλεται στην αρμόδια υπηρεσία του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου. Στην περίπτωση αυτή η άδεια χορηγείται όταν γνωστοποιηθεί στην πολεοδομική υπηρεσία ότι το κτίριο δεν κρίνεται διατηρητέο ή αν παρέλθουν δώδεκα (12) μήνες από την κατάθεση του σχετικού φακέλου κατεδάφισης στην αρμόδια υπηρεσία του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου, χωρίς να εκδοθεί απόφαση χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου …».
Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Βάσει της 106/2004 μελέτης εκτελέστηκε το έργο «Βελτίωση κατασκευή δικτύου εσωτερικής οδοποιίας» του Δήμου Φιλιατών. Η διάρκεια εκτέλεσης του έργου ήταν μέχρι την 22.3.2008 ενώ στην συνέχεια παρατάθηκε μέχρι 30.6.2008. Αντικείμενο της μελέτης ήταν η καθαίρεση των υφιστάμενων πεζοδρομίων, η κατασκευή νέων και η ασφαλτόστρωση του κεντρικού δρόμου του Δήμου Φιλιατών. Στο σημείο όπου ευρίσκεται παλαιά οικοδομή ιδιοκτησίας των αιτούντων επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως υπήρχε υπερυψωμένο πεζοδρόμιο μεταβλητού ύψους από 30 ως 60 εκατ. και πλάτους 70 εκ περίπου, με τελική στάθμη 30 εκ περίπου κάτω από το κατώφλι των εισόδων. Ο Δήμος Φιλιατών πρότεινε να κατεδαφιστεί το πεζοδρόμιο αυτό ως κακότεχνο και να δοθεί πρόσβαση προς το κτίριο κατά την κρίση της υπηρεσίας. Οι ιδιοκτήτες εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους προς την ανωτέρω λύση, με την από 2.4.2008 επιστολή τους, διότι, κατά την άποψή τους, θα δημιουργούσε άμεσο κίνδυνο στη θεμελίωση και στη στατικότητα του κτηρίου και κίνδυνο αλλοίωσης των αξιόλογων αρχιτεκτονικών του στοιχείων. Κατόπιν τούτου η ΤΥΔΚ του Νομού Θεσπρωτίας πρότεινε την κατασκευή νέου καλότεχνου πεζοδρομίου στις ίδιες διαστάσεις με το παλαιό, το οποίο θα εξυπηρετούσε αποκλειστικά και μόνο την συγκεκριμένη οικοδομή και παράλληλα την κατασκευή κανονικού πεζοδρομίου πλάτους 90 εκ για την εξυπηρέτηση του κοινού. Στη συνέχεια, ο εκπρόσωπος μηχανικός των ιδιοκτητών ζήτησε προφορικά από την ανωτέρω υπηρεσία να καθυστερήσει η κατασκευή προκειμένου ο ίδιος να προβεί στην κατασκευή αντιστήριξης του κτηρίου, την οποία εκείνος έκρινε πιο αποτελεσματική και η οποία συνίστατο στη διάνοιξη γεωτρήσεων παράλληλα προς το κτίριο, στην τοποθέτηση εντός αυτών σιδηροδοκών και στη σκυροδέτηση του εναπομένοντος κενού, εντός απόστασης 70 εκ. από το κτήριο. Ακολούθως διαπιστώθηκε ότι οι ιδιοκτήτες προχώρησαν στην τοποθέτηση των σιδηροδοκών σε απόσταση 105 εκ από το κτίριο με αποτέλεσμα το εναπομένον τμήμα για την κατασκευή πεζοδρομίου για το κοινό να περιοριστεί στα 55 εκ. από 90 εκ. που αρχικά είχε συμφωνηθεί. Με το υπ’ αριθ. 4264/62904/16.7.2008 έγγραφό του ο Προϊστάμενος της ΤΥΔΚ του Νομού Θεσπρωτίας της Περιφέρειας Ηπείρου ζήτησε από τους ιδιοκτήτες να συμμορφωθούν προς τα αρχικώς συμφωνηθέντα καθώς και να λάβουν μέτρα για την αποφυγή ατυχήματος, εντός 10 ημερών από τη λήψη του εν λόγω εγγράφου.
Επειδή, το ανωτέρω 4264/62904/16.7.2008 έγγραφο του Προϊσταμένου της ΤΥΔΚ του Νομού Θεσπρωτίας της Περιφέρειας Ηπείρου προς τους ιδιοκτήτες δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, εφόσον με αυτό δεν τίθενται προδιαγραφές ούτε απευθύνονται οδηγίες για την κατασκευή ή ανακατασκευή πεζοδρομίου, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του Κτιριοδομικού Κανονισμού, αλλά η Διοίκηση περιορίζεται στην υπενθύμιση των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι ιδιοκτήτες στο πλαίσιο της συμφωνίας τους με τη Διοίκηση για την ανακατασκευή του πεζοδρομίου. Συνεπώς, απαραδέκτως προσβάλλεται με την αίτηση ακυρώσεως, είναι δε απαράδεκτος και ο λόγος της αιτήσεως ακυρώσεως που αφορά το εν λόγω έγγραφο και με τον οποίο προβάλλεται ότι το εν λόγω έγγραφο εκδόθηκε κατά παράβαση της νομοθεσίας περί επικινδύνων οικοδομών.
Επειδή, απαραδέκτως προσβάλλεται η 106/2004 μελέτη για την βελτίωση και κατασκευή δικτύου εσωτερικής οδοποιίας της πόλεως Φιλιατών, η οποία δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Περαιτέρω, η αίτηση ακυρώσεως απαραδέκτως στρέφεται κατά της μη προσδιοριζόμενης στο δικόγραφο απόφασης της Διεύθυνσης ΤΥΔΚ της Περιφέρειας Ηπείρου, με την οποία εγκρίθηκε η 106/2004 μελέτη για την βελτίωση και κατασκευή δικτύου εσωτερικής οδοποιίας της πόλεως Φιλιατών (πρβλ. ΣτΕ 1296/1995). Εξάλλου, απαραδέκτως επιχειρείται με το υπόμνημα των αιτούντων, το οποίο κατατέθηκε μετά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, η διεύρυνση του αντικειμένου της δίκης με την προσβολή πράξεων του Δημοτικού Συμβουλίου και της Δημαρχιακής Επιτροπής του Δήμου Φιλιατών σχετικών με την έγκριση της ως άνω μελέτης και με τον διαγωνισμό για την ανάθεση του έργου της βελτίωσης και κατασκευής δικτύου εσωτερικής οδοποιίας της πόλεως Φιλιατών. Κατόπιν τούτων οι σχετικοί με τις ανωτέρω πράξεις λόγοι της αιτήσεως ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλεται ότι οι πράξεις αυτές έπρεπε να εκδοθούν κατά τη νομοθεσία περί σχεδίων πόλεων και ότι αντίκεινται στην παρ. 3 του άρθρου 31 του ν. 1577/1985, διότι δεν συνοδεύθηκαν από καθορισμό των υψομέτρων των πεζοδρόμων, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.
Επειδή, η αίτηση ακυρώσεως καθ’ ό μέρος στρέφεται κατά της σιωπηρής άρνησης της Διοίκησης να λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την προστασία παλαιού κτηρίου καθώς και για την αποτροπή κατάρρευσης αυτού είναι απορριπτέα. Τούτο δε διότι δεν στοιχειοθετείται σιωπηρή άρνηση εφόσον η Διοίκηση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, μετά την από 2.4.2008 επιστολή των ιδιοκτητών προέβη σε ενέργειες, και δη σε συνεννόηση και συμφωνία με αυτούς, για για την ανακατασκευή του πεζοδρομίου και την αντιστήριξη του κτηρίου, μεριμνώντας ταυτόχρονα για τη διασφάλιση της κοινοχρησίας του πεζοδρομίου. Εξάλλου, και ο ειδικότερος ισχυρισμός ότι αντίκειται στην παρ. 7 του άρθρου 4 του ν. 1577/985 η σιωπηρή άρνηση της Διοίκησης να απαγορεύσει κάθε επέμβαση επί του κτηρίου πριν από τη γνωμοδότηση της ΕΠΑΕ, ενόψει του παραδοσιακού χαρακτήρα και της παλαιότητας αυτού, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει, ούτε άλλωστε οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι είχε υποβληθεί αίτηση στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, βάσει της ανωτέρω διάταξης, για την κατεδάφιση, επισκευή ή προσθήκη στο επίμαχο κτήριο (βλ. 4782/1.10.2008 έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσπρωτίας προς το Δικαστήριο).
Επειδή, κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.