ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα-ΔΙΠΕ, Αθήνα 2002, σ. 269.

Ο τόμος επαναφέρει τη γενεσιουργό προβληματική του οικολογικού κινήματος που αφορούσε τη σύγκρουση ανάπτυξης και περιβάλλοντος. Αυτό όμως γίνεται υπό τη σκέπη μιας έννοιας της παγκοσμιοποίησης, που κατά την τελευταία δεκαετία υποκατέστησε σε σημαντικό βαθμό τον υπέρτατο στόχο των σύγχρονων κοινωνιών, την ανάπτυξη. Επιχειρείται εδώ μια ανάλυση των όρων πραγμάτωσης της παγκοσμιοποίησης ως πύκνωσης των χωρικών και χρονικών αλληλεπιδράσεων σε πλανητικό επίπεδο, όπως και της σχέσης της με την ανάπτυξη, τη φτώχεια και βεβαίως το περιβάλλον. Η προσέγγιση αυτή αποφασίστηκε καθώς το 2002 πραγματοποιήθηκε η περίφημη συνδιάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μια δεκαετία μετά από εκείνη του Ρίο. Είναι λοιπόν καιρός για μια αποτίμηση του από “από πού ερχόμαστε και κατά πού πάμε”.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print