ΣτΕ 35/2023 [Απόρριψη αιτήσεως αναστολής για την ανέγερση ξενοδοχείου στην αρχαία πόλη της Ρόδου]
Περίληψη
– Η Επιτροπή Αναστολών, συνεκτιμώντας (α) τα στοιχεία του φακέλου και, ιδίως, την εγκριθείσα αρχιτεκτονική μελέτη, από την οποία προκύπτει ότι η προς ανέγερση οικοδομή τοποθετείται σε εσοχή ως προς την οικοδομική γραμμή κατά δύο (2) μέτρα, αφήνοντας, ταυτόχρονα, ακάλυπτο το δυτικό τμήμα του οικοπέδου και, συγκεκριμένα, λωρίδα πλάτους 4,10 μέτρων μπροστά από την είσοδο του, απέναντι ευρισκόμενου, ακινήτου των αιτούντων, σε αντίθεση με το προϋπάρχον, ήδη κατεδαφισθέν, κτίριο το οποίο είχε τοποθετηθεί επί της οικοδομικής γραμμής ακριβώς απέναντι από το ακίνητο των αιτούντων, β) την εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και τη γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Δωδεκανήσου, επί των οποίων ερείδεται η έγκριση της αρχιτεκτονικής μελέτης, σύμφωνα με τις οποίες ο ανωτέρω (υπό στοιχείο α) σχεδιασμός της επίδικης μονάδας έχει ως στόχο την όσο το δυνατόν μείωση της πιθανής όχλησης προς τα ευρισκόμενα νοτίως κτίσματα -μεταξύ των οποίων, προεχόντως, αυτό των αιτούντων- που πλαισιώνουν τη βόρεια απόληξη της παραδοσιακής οδού Αμαράντου, η οποία συμβάλλει με την οδό Ιωάννου Καζούλη ακριβώς μπροστά από το προς οικοδόμηση ακίνητο, γ) τη χορήγηση της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας μετά από την έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής της Π.Ε. Ρόδου για τη μορφολογική και αισθητική ένταξη του κτίσματος στο ευρύτερο περιβάλλον, δ) τους ισχυρισμούς των αιτούντων ως προς τη βλάβη την οποία υφίστανται, ε) τις απόψεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Δήμου Ρόδου και στ) το γεγονός ότι δεν προκύπτει υπέρβαση του επιτρεπόμενου αριθμού κλινών για το ανεγειρόμενο ξενοδοχείο, το οποίο αδειοδοτείται ως αυτοτελής μονάδα, λαμβάνοντας δε περαιτέρω υπόψη ότι οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως δεν είναι προδήλως βάσιμοι, κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναστολής.
Βασικές σκέψεις
- Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναστολή εκτελέσεως: α) της 537995/25.11.2022 οικοδομικής άδειας της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου, με την οποία χορηγήθηκε στην ανώνυμη εταιρεία διαχείρισης ακινήτων «Α… Α.Ε.» άδεια ανέγερσης νέας τριώροφης ξενοδοχειακής μονάδας με υπόγειο και πατάρι στο Ο.Τ. 29, επί της οδού Ι. Καζούλη, στην περιοχή Νιοχώρι του Δήμου Ρόδου, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλεως της Ρόδου, β) της 524337/10.11.2022 προέγκρισης οικοδομικής άδειας της ίδιας Υπηρεσίας Δόμησης για την ανέγερση της αυτής ως άνω μονάδας, γ) της 5664/15.2.2022 αποφάσεως της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Τμήμα Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιολογικών Έργων), με την οποία εγκρίθηκε, από πλευράς αρχαιολογικού νόμου, η αρχιτεκτονική μελέτη για την ανέγερση της ανωτέρω νέας τριώροφης ξενοδοχειακής μονάδας, με μερική διατήρηση κατά χώραν των αρχιτεκτονικών στοιχείων της αρχαίας πόλης σε επισκέψιμο χώρο στο υπόγειο και με αποδόμηση των λοιπών αρχαίων στρωμάτων και δ) της 322491/20.7.2022 αποφάσεως της ίδιας ως άνω Γενικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία εγκρίθηκε η τροποποίηση της ανωτέρω εγκεκριμένης αρχιτεκτονικής μελέτης για την ανέγερση της εν λόγω μονάδας. Κατά των ανωτέρω πράξεων οι αιτούντες έχουν ασκήσει αίτηση ακυρώσεως, δικάσιμος της οποίας έχει ορισθεί η 15.11.2023.
- Επειδή, η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Α… Α.Ε., η οποία άσκησε ήδη παρέμβαση υπέρ του κύρους των προσβαλλομένων πράξεων, κατέθεσε το από 6.2.2023 υπόμνημα για την αντίκρουση της κρινόμενης αιτήσεως.
- Επειδή, με την από 8.2.2023 πράξη της Προέδρου του Ε΄ Τμήματος του Δικαστηρίου χορηγήθηκε προσωρινή διαταγή για την αναστολή εκτέλεσης της 537995/25.11.2022 οικοδομικής άδειας της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου.
- Επειδή, η εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως και η εξέταση της συναφούς αίτησης αναστολής, με την οποία προσβάλλονται η προεκτεθείσα οικοδομική άδεια και προέγκριση οικοδομικής άδειας, οι οποίες έχουν ως έρεισμα τις επίσης προσβαλλόμενες αποφάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού περί εγκρίσεως της αρχιτεκτονικής μελέτης για την ανέγερση της επίμαχης μονάδας, υπάγονται στην αρμοδιότητα του οικείου Διοικητικού Εφετείου σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 (περ. θ΄) του ν. 702/1977 (Α΄ 268), ως ισχύει. Εξ άλλου, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, οι οποίες αποτελούν αναγκαία κατά νόμο προϋπόθεση για την έκδοση της ανωτέρω οικοδομικής άδειας, λόγω του ότι η περιοχή στην οποία ανεγείρεται η επίμαχη μονάδα εμπίπτει στον αρχαιολογικό χώρο της πόλεως της Ρόδου, υπάγονται στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας και, ειδικότερα, του Ε΄ Τμήματος [άρθρο 5 παρ. 1 περ. β της 8/2019 αποφάσεως της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικράτειας («Αρμοδιότητες τμημάτων του Συμβουλίου της Επικρατείας»), Β΄ 2933]. Με τα δεδομένα αυτά συντρέχει κατ’ άρθρο 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991 (Α΄ 150) νόμιμη περίπτωση να κρατηθεί στο σύνολό της η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας προς εκδίκαση, λόγω της συνάφειας των προσβαλλομένων πράξεων και για λόγους οικονομίας της δίκης (βλ. Σ.τ.Ε. 1327/2021). Συνεπώς, μετά την αποστολή φακέλου από τη Διοίκηση, η Επιτροπή Αναστολών του Δικαστηρίου αρμοδίως επιλαμβάνεται της υπό κρίση αίτησης αναστολής, χωρίς αυτό να κωλύεται από το άρθρο 5 του ν. 2479/1997 (Α΄ 67) (βλ. Ε.Α. 9/2023 κ.ά.).
- Επειδή, η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα κατά το μέρος που στρέφεται κατά της 524337/10.11.2022 προέγκρισης οικοδομικής άδειας της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου, δεδομένου ότι η πράξη αυτή απαραδέκτως προσβάλλεται αυτοτελώς με αίτηση ακυρώσεως, εφόσον έχει ήδη εκδοθεί η οικοδομική άδεια (βλ. Σ.τ.Ε. 2103/2019 Ολομ.). Εξ άλλου, οι αιτούντες, οι οποίοι, σύμφωνα με τα προσκομισθέντα με το από 20.2.2023 υπόμνημά τους στοιχεία, φέρονται ως κάτοικοι (η πρώτη) και ως ιδιοκτήτες (η δεύτερη και ο τρίτος) διαμερισμάτων διώροφης διατηρητέας οικίας, η οποία κείται στη συμβολή των οδών Ι. Καζούλη αρ. 25 και Αμαράντου, στην περιοχή Νιοχώρι του Δήμου Ρόδου, απέναντι από την ανεγειρόμενη ξενοδοχειακή μονάδα, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση, υποστηρίζοντας ότι από την εκτέλεση των προσβαλλομένων πράξεων και, ιδίως, εν όψει των μεγεθών της νέας μονάδας, θα επέλθει υποβάθμιση της περιοχής του Νιοχωρίου, η οποία, δυνάμει του από 26.1.1987 π.δ., έχει χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακό τμήμα της πόλης της Ρόδου, εντός της οποίας ευρίσκονται προστατευόμενα μνημεία, έργα τέχνης και διατηρητέα κτίρια, καθώς και ότι η επικείμενη ανέγερση της επίμαχης μονάδας θα παρεμποδίσει τον φωτισμό, ηλιασμό και αερισμό της κατοικίας-ιδιοκτησίας τους. Ως εκ τούτου, είναι απορριπτέα τα προβαλλόμενα με το υπόμνημα της παρεμβαίνουσας περί ελλείψεως εννόμου συμφέροντος των αιτούντων, ενώ, εξ άλλου, αλυσιτελώς αμφισβητείται από την τελευταία ο ειδικότερος ισχυρισμός των αιτούντων ότι από την ανέγερση της μονάδας, η οποία επιτρέπεται με τις προσβαλλόμενες πράξεις, επιβαρύνεται σημαντικά ο φωτισμός, αερισμός και ηλιασμός του δικού τους ακινήτου, εφόσον αρκεί για τη θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός τους η ιδιότητα του ιδιοκτήτη-κατοίκου ομόρου ακινήτου (βλ. Ε.Α. 1162/2007).
- Επειδή, δυνάμει της 10358/24.7.1965 αποφάσεως του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (Β΄ 453/27.7.1965) ο Δήμος Ρόδου χαρακτηρίσθηκε ως οργανωμένος αρχαιολογικός χώρος, ήτοι ως τόπος έχων «ιστορικήν και αρχαιολογικήν αξίαν, λόγω της εν αυτώ υπάρξεως αξιόλογων αρχαιολογικών ευρημάτων και σπουδαίων ιστορικών μνημείων», τελών «υπό την άμεσον κρατικήν εποπτείαν δια της καθιδρύσεως και εγκαταστάσεως εν αυτώ της Εφορείας Αρχαιοτήτων και παρεμφερούς Αρχαιολογικής Υπηρεσίας». Εξ άλλου, με την μεταγενέστερη ΥΠ.ΠΟ.Α./ ΓΔΑΠΚ/ΔΙΠΚΑ/ΤΑΧ/Φ43/141641/84634/8925/3555/11.7.2014 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (Α.Α.Π. 245/31.7.2014) εγκρίθηκε η αναοριοθέτηση του ανωτέρω κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλης της Ρόδου, Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, «για λόγους προστασίας των καταλοίπων [των] αρχαιοτήτων, που περιλαμβάνονται σε αυτόν και χρονολογούνται από την Προϊστορική Εποχή έως και τους Νεώτερους Χρόνους». Όσον αφορά τους ισχύοντες για το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης της Ρόδου (β.δ. της 20.1.1956 περί αναθεωρήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου της πόλεως της Ρόδου, Α΄ 36/27.1.1956) όρους και περιορισμούς δόμησης, αρχικώς εκδόθηκε το β.δ. της 15.7.1962 «Περί αναθεωρήσεως των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων και περί ύψους οικοδομών και μεγίστου αριθμού ορόφων της πόλεως της Ρόδου» (Δ΄ 109/3.9.1962), το οποίο, όμως, καταργήθηκε ακολούθως με το από 26.9.1963 β.δ. «Περί καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων και περί ύψους οικοδομών και μεγίστου αριθμού ορόφων της πόλεως της Ρόδου» (Δ΄ 177/24.10.1963), όπως τροποποιήθηκε με το από 9.11.1966 β.δ. (Δ΄ 186/10.11.1966). Κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο από 26.9.1963 β.δ., για τον Τομέα Γ του ρυμοτομικού σχεδίου, στον οποίο εμπίπτει το ακίνητο επί του οποίου επετράπη η ανέγερση της επίμαχης μονάδας, προβλέπεται ελάχιστο πρόσωπο 8 μ., ελάχιστο βάθος 14μ. και ελάχιστο εμβαδόν 200 τ.μ. (άρθρο 1), ποσοστό κάλυψης 60% (άρθρο 2), ενώ για τον ίδιο τομέα προβλέπεται μέγιστος αριθμός ορόφων τρεις (3) και μέγιστο ύψος οικοδομών 11 μέτρα (άρθρο 4). Περαιτέρω, με το από 26.1.1979 π.δ. «Περί καθορισμού συντελεστών δομήσεως και όρων δομήσεως εις την εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχήν Ρόδου» (Δ΄ 132/1.3.1979) καθορίσθηκαν συντελεστές δόμησης για τα οικόπεδα που κείνται εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου κατά Τομείς I, II, III, IV, V και VI, κυμαινόμενοι από 0,8 έως 2 (άρθρο 1), ειδικώς δε για τον Τομέα ΙΙ, στον οποίο εμπίπτει το επίδικο ακίνητο, ορίσθηκε συντελεστής δόμησης 1,6. Περαιτέρω, με το ίδιο π.δ. (άρθρο 2) ορίσθηκε, μεταξύ άλλων, ότι για τον Τομέα ΙΙ ο μέγιστος αριθμός ορόφων ανέρχεται σε τρεις (3), το δε μέγιστο ύψος οικοδομών «όπου ισχύει συνεχές σύστημα κατά Γ.Ο.Κ. ελεύθερον 11 μέτρα». Εξ άλλου, με την οικ. 80837/5125/2.12.1986 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Δ΄ 40/30.1.1987) χαρακτηρίσθηκαν ως διατηρητέα 144 κτίρια – σύνολα κτιρίων της πολεοδομικής ενότητας Νεοχωρίου Ρόδου, για το λόγο ότι παρουσιάζουν ιδιαίτερο μορφολογικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και πιστοποιούν την εν γένει πολεοδομική και κοινωνικοϊστορική εξέλιξη της περιοχής, μεταξύ δε αυτών περιλαμβάνεται (υπό α/α 116) η κατοικία -ιδιοκτησία των αιτούντων. Στη συνέχεια, με το από 26.1.1987 π.δ. [«Χαρακτηρισμός ως παραδοσιακού τμήματος της πόλεως της Ρόδου (περιοχή Νεοχωρίου) και καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης», Δ΄ 161/3.3.1987] χαρακτηρίσθηκε ως παραδοσιακό το βόρειο τμήμα της πόλης της Ρόδου που ορίζεται βορείως των αξόνων των οδών Παλουκά – Ελ.Βενιζέλου – Λεωφ. Δημοκρατίας – Παπάγου – Πλ. Ρίμινι – Πλ. Αλεξάνδρας – Μεσαιωνικά τείχη και της θάλασσας (περιοχή Νεοχωρίου) (άρθρο 1 παρ. 1), το παραδοσιακό δε αυτό τμήμα της πόλης ορίσθηκε ότι ελέγχεται από την Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ) (άρθρο 1 παρ. 2), ενώ η ΕΠΑΕ δύναται κατά την κρίση της να εισηγείται στην αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΕΧΩΔΕ «και ειδικές προτάσεις ρύθμισης για νεοανεγειρόμενες οικοδομές ή προσθήκες κατά παρέκκλιση των κειμένων γενικών και ειδικών πολεοδομικών διατάξεων, προκειμένου να εναρμονίσει τα νέα με τα διατηρητέα κτίρια σε ενιαίο πολεοδομικό περιβάλλον, όπου κρίνει τούτο απαραίτητο» (άρθρο 1 παρ. 4). Τέλος, με την 2736/197/26.1.1987 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Δ΄ 193/11.3.1987) εγκρίθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) του οικισμού Ρόδου του Δήμου Ρόδου (Ν. Δωδεκανήσου). Με το ανωτέρω ΓΠΣ ορίσθηκε, μεταξύ άλλων, ο μέσος συντελεστής δόμησης για κάθε Πολεοδομική Ενότητα (Π.Ε.), ο οποίος ειδικώς για την Π.Ε. «Νιοχώρι» και τη γειτονιά «Νιοχώρι» ορίσθηκε σε 1,1. Επίσης, προσδιορίσθηκαν οι χρήσεις γης, με την πρόβλεψη ότι διατηρείται η μορφή της γενικής κατοικίας στο σύνολο του οικισμού, καθώς και ζώνες, μεταξύ των οποίων Ζώνες περιβαλλοντικής εξυγίανσης – αναβάθμισης στα Μαράσια (ιστορικές περιοχές στις συνοικίες Νιοχώρι, Μόντε Σμιθ, Μητρόπολη Αγ. Νικόλα). Από το διάγραμμα δε της πινακίδας Π.1.7. που συνοδεύει το ανωτέρω ΓΠΣ, το οποίο διαβιβάσθηκε στο Δικαστήριο με το ΥΠΕΝ/ΔΤΟΠΕΦ/21604/425/1.3.2023 έγγραφο της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκύπτει ότι το επίδικο ακίνητο κείται εκτός της ανωτέρω ζώνης περιβαλλοντικής εξυγίανσης – αναβάθμισης της συνοικίας του Νιοχωρίου.
- Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η παρεμβαίνουσα, με τα 524183/3.11.2021 και 534015/5.11.2021 αιτήματά της προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, υπέβαλε αρχιτεκτονική μελέτη για την ανοικοδόμηση των ακινήτων ιδιοκτησίας της, υπό στοιχεία ΚΜ ΙΙ-79 και ΙΙ-80, τα οποία ευρίσκονται στη βόρεια πλευρά της οδού Ιωάννου Καζούλη, εντός του αρχαιολογικού χώρου της πόλης της Ρόδου, στην περιοχή Νιοχωρίου, το οποίο αποτελεί ένα από τα παλιά «μαράσια» της Ρόδου (συνοικίες εκτός των τειχών της πόλεως που δημιουργήθηκαν κατά την Τουρκοκρατία). Εντός του φακέλου ευρίσκεται το 128393/ 13.4.2021 έγγραφο του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου (Τμήμα Προστασίας Νεωτέρων Μνημείων και Κινητών Πολιτιστικών Αγαθών) του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (Γενική Διεύθυνση Αναστήλωσης Μουσείων και Τεχνικών Έργων), σύμφωνα με το οποίο οι εν λόγω ιδιοκτησίες δεν ευρίσκονται εντός κηρυγμένου ιστορικού τόπου, ούτε γειτνιάζουν με κηρυγμένο από την ανωτέρω υπηρεσία μνημείο. Στην υποβληθείσα τεχνική – αιτιολογική έκθεση αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Σε οικόπεδο που βρίσκεται στην οδό Ιωάννη Καζούλη (Ο.Τ. 29) στην περιοχή Νεοχωρίου στο κέντρο της Ρόδου πρόκειται να ανεγερθεί τριώροφη ξενοδοχειακή μονάδα με υπόγειο και πατάρι. Το οικόπεδο αποτελείται από τις μερίδες ΙΙ79 και ΙΙ80 και είναι συνολικής έκτασης κατά τίτλο 1.048,50 τ.μ. Στο οικόπεδο τα 116,52 τ.μ. είναι ρυμοτομούμενα και η υφιστάμενη εμβαδομέτρησή του είναι 925,56 τ.μ. Το οικόπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, φέρει πρόσωπο στην Ι. Καζούλη και βρίσκεται στον Τομέα Γ της πόλης της Ρόδου, στον οποίο έχει ορισθεί συντελεστής δόμησης 1.6 ενώ το επιτρεπόμενο ύψος είναι 11 μέτρα… έχει ληφθεί υπόψη ότι απέναντι και δυτικά υπάρχει και ένα διατηρητέο κτίσμα καθώς επίσης και η έναρξη ενός γραφικού δρόμου, της οδού Αμαράντου. Για την προστασία της γύρω περιοχής έχουν ληφθεί ορισμένες πρωτοβουλίες όπως: Α. Το κτίριο τοποθετείται σε εσοχή ως προς την οικοδομική γραμμή κατά 2,00 μ. Β. Το ύψος του κτιρίου περιορίζεται στα 11,00 μ., όπως ακριβώς ισχύει για τις κατοικίες. Γ. Ενώ υπήρχε η δυνατότητα να τοποθετηθεί το κτίριο Ανατολικά και Δυτικά και να ήταν σε επαφή με τις όμορες ιδιοκτησίες, ειδικότερα στη Δυτική πλευρά όπου υπήρχε σε επαφή με το όριο κτίριο που έχει κατεδαφιστεί με Α/Α 141/18, σήμερα υπάρχει ακάλυπτος χώρος πλάτους 4,10 μ. δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο πεδίο ελεύθερο απέναντι από το υφιστάμενο διατηρητέο. Η ανέγερση της νέας οικοδομής γίνεται βόρεια των παραπάνω κτισμάτων (διατηρητέων) και ως εκ τούτου δεν προκαλεί καμία επιπλέον σκίαση… Η πρόσβαση στο τριώροφο ξενοδοχείο με πρόσωπο την Ι. Καζούλη του οποίο το ισόγειο βρίσκεται 54 εκ. κάτω από τη στάθμη του δρόμου, προσεγγίζεται από ράμπα, ενώ η πρόσβαση στο υπόγειο πραγματοποιείται από ράμπα με κλίση 12% και πλάτος 4,2 μ., η οποία έχει σχεδιαστεί στην δυτική πλευρά του οικοπέδου… Το νέο κτίσμα βρίσκεται βόρεια του διατηρητέου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην σκιάζεται καθόλου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το νέο κτίριο έχει τοποθετηθεί σε απόσταση Δ από το κτίριο στα δυτικά του, αφήνοντας ελεύθερο τον χώρο μπροστά από την είσοδο του διατηρητέου, σε αντίθεση με το προϋπάρχον κτίριο το οποίο βρισκόταν ακριβώς απέναντί του… Όσον αφορά τα πραγματοποιούμενα στοιχεία δόμησης, το νέο ξενοδοχείο καλύπτει επιφάνεια 552,78 τ.μ. Η δόμηση κατανέμεται σε τρεις ορόφους (ισόγειο: 434,42 τ.μ., Α και Β όροφος: 516,65 τ.μ. έκαστος)… Όσον αφορά την μορφολόγηση του κτιρίου στόχος των μελετητών είναι το κτίριο να αντιπροσωπεύει την σύγχρονη αρχιτεκτονική και την αρμονική του σύνδεση με το όμορο ξενοδοχείο Ακάντια χρησιμοποιώντας λευκό μάρμαρο στις όψεις, γυάλινα στηθαία στους εξώστες και ξύλινα κάθετα στοιχεία σκίασης… Μετά την αποπεράτωση της ανασκαφής προέκυψαν τα εξής δεδομένα: Στο Νότιο-δυτικό τμήμα του οικοπέδου απεκαλύφθη ένα φρεάτιο, ενώ λίγα μέτρα πιο βόρεια απεκαλύφθη ένας πλινθόκτιστος τοίχος που εκτείνεται λίγο πιο βόρεια του φρεατίου, με κατεύθυνση από δυτικά προς ανατολικά, και μια προέκταση προς νότια… Μετά την ολοκλήρωση της θεμελίωσης που θα αποτελεί και δάπεδο του υπογείου… θα δημιουργηθούν οπές στη θεμελίωση (ραντιέ) ώστε η αρχαιολογική τοιχοποιία και το φρεάτιο να παραμείνουν ανέπαφα και ορατά από τη στάθμη του υπογείου… στα ίδια σημεία τα περιμετρικά στοιχεία του υπογείου θα διακόπτονται και θα ενωθούν με γεφυρώσεις πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη διατήρηση των αρχαίων σε όλα τα σημεία του μελλοντικού κτιρίου. Οι οπές της θεμελίωσης θα απέχουν τουλάχιστον 30 εκ. από τα αρχαιολογικά ευρήματα με σκοπό την προφύλαξή τους. Προστατευτικά κιγκλιδώματα θα τοποθετηθούν γύρω τους, καθώς και φωτισμός σήμανσης και ανάδειξής τους… [τρία] τμήματα θα παραμείνουν ανοικτά και με τη βοήθεια του φυσικού εξαερισμού θα παραμένουν στεγνά και επισκέψιμα για την συντήρησή τους». Ακολούθως, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, με το 524183/17.11.2021 έγγραφό της προς το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου, εισηγήθηκε υπέρ της έγκρισης ανέγερσης της επίμαχης ξενοδοχειακής μονάδας, με μερική διατήρηση κατά χώραν των αρχιτεκτονικών στοιχείων της αρχαίας πόλης σε επισκέψιμο χώρο στο υπόγειο και αποδόμηση των λοιπών αρχαίων στρωμάτων, σύμφωνα με τον υποβληθέντα φάκελο αρχιτεκτονικής μελέτης και υπό συγκεκριμένους όρους (μεταξύ των οποίων να διατηρηθούν κατά χώραν ορατά και επισκέψιμα στο υπόγειο της ξενοδοχειακής μονάδας τα όρια των αρχαίων οδών Ρ1γ και Ρ29α, καθώς και το ελληνιστικό φρεάτιο εντός του αρχαίου οικοδομικού τετραγώνου νότια της Ρ1γ, να προβλεφθεί σωστός εξαερισμός και αφύγρανση του χώρου του υπογείου για την εν γένει προστασία των αρχαίων καταλοίπων, να τοποθετηθεί στο υπόγειο πινακίδα ενημέρωσης για τη διενεργηθείσα ανασκαφή, να σημανθεί στο δάπεδο η πορεία της κοίτης θεμελίωσης της προβλήτας του Δυτικού Λιμένος, να συνεχισθεί και να ολοκληρωθεί η έρευνα του μνημειώδους κτιρίου της ελληνιστικής περιόδου στη νοτιοδυτική γωνία του ακινήτου στο χώρο απόληξης της προβλεπόμενης ράμπας κοθόδου προς το υπόγειο της οικοδομής, να αφαιρεθούν τα υπόλοιπα αρχαία λείψανα), ενώ, επίσης, ορίσθηκε ότι ο μορφολογικός έλεγχος της οικοδομής, λόγω της χωροθέτησής της στο Νιοχώρι, που έχει χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακό τμήμα της πόλης της Ρόδου, πρέπει να γίνει από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου. Στην ίδια εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, πέραν της εκτενούς αναφοράς στα ευρήματα της σωστικής ανασκαφικής έρευνας (ιλύς της λεκάνης του Δυτικού Λιμένα της πόλης, τμήμα τοίχου που ταυτίζεται με το όριο της αρχαίας οδού Ρ1γ, δυτικό όριο της οδού Ρ29α, κατάλοιπα της αρχαίας πόλης δύο κύριων οικοδομικών φάσεων και, συγκεκριμένα, βορειοανατολική γωνία αρχαίου οικοδομικού τετραγώνου με μνημειώδη τοίχο προσανατολισμού, καθώς και ορθογώνιο κτιστό φρεάτιο), αναφέρεται ότι «[η] οικοδομή τοποθετείται σε υποχώρηση 2 μ. σε σχέση με την οικοδομική γραμμή και αφήνει ακάλυπτο το δυτικό τμήμα του οικοπέδου, πλάτους 4,10μ., όπου δημιουργείται η ράμπα καθόδου προς το υπόγειο, ενώ το μέγιστο ύψος της φτάνει τα 11μ.», καθώς και ότι «[ο] προαναφερόμενος σχεδιασμός έχει ως στόχο την όσο το δυνατόν μείωση της πιθανής όχλησης προς τα ευρισκόμενα νοτίως κτίσματα που πλαισιώνουν τη βόρεια απόληξη της παραδοσιακής οδού Αμαράντου, η οποία συμβάλλει με την οδό Ιωάννου Καζούλη ακριβώς μπροστά από τα προς οικοδόμηση ακίνητα». Εν συνεχεία και μετά την 12/10.12.2021 (θέμα 14ο) ομόφωνη γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Δωδεκανήσου, η οποία υιοθέτησε την ανωτέρω εισήγηση, εκδόθηκε η τρίτη προσβαλλόμενη 5664/15.2.2022 απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Τμήμα Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιολογικών Έργων), με την οποία εγκρίθηκε, από πλευράς αρχαιολογικού νόμου (ν. 4858/2021, Α΄ 220), η αρχιτεκτονική μελέτη για την ανέγερση της επίμαχης τριώροφης ξενοδοχειακής μονάδας, με μερική διατήρηση κατά χώραν των αρχιτεκτονικών στοιχείων της αρχαίας πόλης σε επισκέψιμο χώρο στο υπόγειο και με αποδόμηση των λοιπών αρχαίων στρωμάτων, σύμφωνα με τα συνημμένα σχέδια και την υποβληθείσα μελέτη και υπό τους εκτεθέντες ανωτέρω όρους. Εξ άλλου, με το 21/11.8.2022 πρακτικό του, το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής της Π.Ε. Ρόδου γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της αρχιτεκτονικής μελέτης της υπό ανέγερση μονάδας στο πλαίσιο της μορφολογικής και αισθητικής ένταξης του κτίσματος – κατασκευής στο ευρύτερο περιβάλλον σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν. 4495/2017, δεχόμενο ειδικότερα ότι «το ογκοπλαστικό, η μορφολογία, τα προτεινόμενα υλικά, καθώς και η χρωματική μελέτη εναρμονίζονται με τον ιδιαίτερο πολυμορφικό χαρακτήρα του Νιοχωρίου, επιτυγχάνοντας ένα διάλογο ανάμεσα στην ιστορική προσωπικότητα της πόλης και το παρόν του ζωντανού σώματός της». Εν τω μεταξύ, η παρεμβαίνουσα εταιρεία υπέβαλε την από 19.5.2022 νεότερη αίτηση, συνοδευόμενη από τεχνική – αιτιολογική έκθεση, με την οποία ζήτησε τη σημειακή τροποποίηση της ως άνω εγκεκριμένης αρχιτεκτονικής μελέτης. Επί της αιτήσεως αυτής συνετάγη η 229495/7.6.2022 θετική εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην εισήγηση αυτή, οι κυριότερες αλλαγές που εντοπίζονται στην υποβληθείσα τροποποιημένη μελέτη συνοψίζονται στα ακόλουθα: α) Πολύ μικρή αύξηση των τ.μ. της δόμησης, που ανέρχονται σε 1.478,57 έναντι των εγκεκριμένων 1.467,74 τ.μ., με παράλληλη μικρή μείωση της κάλυψης (496,58 έναντι 552,78 τ.μ.). β) Αλλαγή στη γενική στάθμη θεμελίωσης, η οποία θα πραγματοποιηθεί 0,45 μ. ψηλότερα σε σχέση με την αρχική, ως αποτέλεσμα δε το δάπεδο του υπογείου θα κατασκευαστεί σε βάθος -2,90μ. από τη στάθμη της παρακείμενης σύγχρονης οδού, σε σχέση με το -3,34μ. της αρχικής μελέτης. Αντίστοιχα μικρότερο θα είναι και το βάθος της εκσκαφής που θα φτάσει τα -3,50μ έναντι των -3.90μ, γ) Λόγω της ανύψωσης του δαπέδου του υπογείου, η επιφάνεια του γεφυρώματος άνωθεν του ελληνιστικού ορίου της Ρ1γ θα συμπίπτει με τη στάθμη του υπολοίπου υπογείου. δ) Το κεντρικό κλιμακοστάσιο μεταφέρεται αναλυτικότερα σε σχέση με την αρχική του θέση και η κλίμακα κινδύνου στη βορειοδυτική γωνία του κτιρίου παρουσιάζει μικρές διαφορές στο μέγεθος και τη μορφή της. ε) Ο νότιος περιμετρικός τοίχος του υπογείου μεταφέρεται 0,45μ νοτιότερα προς τη σύγχρονη οδό, χωρίς να θίγει τις διατηρητέες αρχαίες τοιχοδομίες, καθώς απομακρύνεται από αυτές. στ) Η νοτιοδυτική γωνιακή κολώνα της οικοδομής διαμορφώνεται σε σχήμα Ζ, ώστε να διατηρηθεί απόσταση ασφαλείας τουλάχιστον 0,50μ από τη βόρεια πλευρά του μνημειώδους κτιρίου της ελληνιστικής περιόδου, που εντοπίσθηκε στη νοτιοδυτική γωνία του ακινήτου, εκτός του οικοδομήσιμου χώρου. Όπως βεβαιώνεται στην ανωτέρω εισήγηση, οι εν λόγω τροποποιήσεις δεν θίγουν σε κανένα σημείο τα διατηρητέα αρχαία και τον τρόπο που αυτά θα διατηρηθούν και θα αναδειχθούν σε επισκέψιμο χώρο στο υπόγειο του ξενοδοχείου. Επακολούθησε η 5/16.6.2022 (θέμα 22ο) νεότερη ομόφωνη γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Δωδεκανήσου, η οποία υιοθέτησε την ανωτέρω εισήγηση, και, κατόπιν τούτων, η 322491/20.7.2022 απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία εγκρίθηκε, από πλευράς αρχαιολογικού νόμου (ν. 4858/2021), η τροποποίηση της ανωτέρω εγκεκριμένης αρχιτεκτονικής μελέτης για την ανέγερση της εν λόγω μονάδας. Στην τελευταία αυτή απόφαση προβλέφθηκε ότι, κατά τα λοιπά, εξακολουθεί να ισχύει η προεκτεθείσα 5664/15.2.2022 απόφαση της ίδιας υπηρεσίας. Εξ άλλου, η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, με το 126496/8.4.2022 έγγραφό της, επιβεβαίωσε, σε συνέχεια του προεκτεθέντος 128393/13.4.2021 εγγράφου της, ότι το οικόπεδο επί του οποίου προβλέπεται η ανέγερση της επίμαχης μονάδας δεν ευρίσκεται εντός των ορίων ιστορικού τόπου, ούτε γειτνιάζει με νεότερο μνημείο κηρυγμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού. Κατόπιν τούτων, εκδόθηκαν η 524337/10.11.2022 προέγκριση οικοδομικής άδειας από την Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Ρόδου, καθώς και η 537995/ 25.11.2022 οικοδομική άδεια της ίδιας υπηρεσίας για την ανέγερση της επίδικης ξενοδοχειακής μονάδας.
- Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η εκτέλεση των προσβαλλομένων πράξεων και, συγκεκριμένα η ανέγερση της επίμαχης ξενοδοχειακής μονάδας με τα ανωτέρω μεγέθη και χαρακτηριστικά, πρόκειται να επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη, συνιστάμενη στην υποβάθμιση του παραδοσιακού οικισμού του Νιοχωρίου, ο οποίος συνιστά αρχαιολογικό χώρο με πλήθος νεώτερων μνημείων, δεδομένου, άλλωστε, ότι δεν αξιολογήθηκε η επίδραση του νέου κτίσματος στη φυσιογνωμία του εν λόγω οικισμού. Επίσης, προβάλλεται ότι η ανέγερση του τριώροφου νέου κτιρίου πρόκειται να στερήσει από την ευρισκόμενη απέναντι κατοικία-ιδιοκτησία των αιτούντων τον απαραίτητο ηλιασμό, φωτισμό και αερισμό. Ταυτοχρόνως, δε, όπως προβάλλεται, θα ορθώσει ένα «αδιαπέραστο τείχος» μπροστά από την οδό Αμαράντου, η οποία αποτελεί ένα από τα γραφικότερα σοκάκια του οικισμού με πλήθος διατηρητέων κτιρίων. Τέλος, προβάλλεται ότι η κατασκευή της επίμαχης ξενοδοχειακής μονάδας σε επαφή με το πενταώροφο ξενοδοχείο «Ακάντια», δυναμικότητας 178 κλινών, ανεξαρτήτως του αν η ανεγειρόμενη μονάδα αποτελεί ή όχι επέκταση του ήδη υφιστάμενου ξενοδοχείου, θα υποβαθμίσει έτι περαιτέρω την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής, λαμβανομένης υπόψη της υπέρβασης της φέρουσας ικανότητας του οικισμού, εν όψει των συνεργιστικών επιπτώσεων των δύο μονάδων (δεδομένου του ύψους και του όγκου των δύο κτιρίων και της έντασης της χρήσης τους: 178+86 κλίνες), καθώς και το γεγονός ότι η επίμαχη χρήση είναι ασύμβατη προς το ισχύον ΓΠΣ της Ρόδου, το οποίο, εκτός του ότι δεν περιλαμβάνει την περιοχή στις ζώνες τουρισμού, καθιερώνει ως χρήση αυτή της γενικής κατοικίας, επιτρέποντας ξενοδοχειακές μονάδες έως 100 κλίνες. Εξ άλλου, με την αίτηση ακυρώσεως προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι ακυρωτέες α) διότι εκδόθηκαν χωρίς προηγουμένως να έχουν καθορισθεί ειδικές ρυθμίσεις όσον αφορά τους περιορισμούς της ιδιοκτησίας, τις χρήσεις γης και των κτιρίων, τους όρους δόμησης και τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες στην περιοχή του Νιοχωρίου, όπως απαιτεί το άρθρο 14 παρ. 6 του ν. 4858/2021 για τους αρχαιολογικούς χώρους που είναι ενεργοί οικισμοί, β) διότι εκδόθηκαν κατά παράβαση του άρθρου 14 παρ. 2 του ν. 4858/2021, χωρίς δηλαδή να έχει προηγηθεί η απαιτούμενη για τους ενεργούς οικισμούς άδεια του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, γ) διότι, υπό την εκδοχή ότι το Νιοχώρι δεν είναι ενεργός οικισμός, εκδόθηκαν κατά παράβαση του άρθρου 14 παρ. 1 του ν. 4858/2021, το οποίο απαγορεύει την ανέγερση νέων κτιρίων σε οικισμούς που δεν είναι μεν ενεργοί, αλλά βρίσκονται εντός σχεδίου πόλεως και αποτελούν αρχαιολογικούς χώρους, δ) διότι εκδόθηκαν κατά παράβαση του άρθρου 10 παρ. 3 του ν. 4858/2021, χωρίς να διαπιστωθεί προηγουμένως αιτιολογημένα αν τα γειτονικά νεότερα μνημεία κινδυνεύουν ή όχι να υποστούν άμεση ή έμμεση βλάβη, ε) διότι η από 11.8.2022 γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής της Π.Ε. Ρόδου είναι πλήρως αναιτιολόγητη, άλλως εκδόθηκε κατά κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας και, πάντως, κατά πλάνη περί τα πράγματα, στ) διότι ο αριθμός των προβλεπόμενων θέσεων στάθμευσης του νέου κτιρίου είναι κατά πολύ μικρότερος (6 έναντι 29) του απαιτούμενου σύμφωνα με την 366/2005 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου περί καθορισμού του απαιτούμενου αριθμού θέσεων στάθμευσης στην περιοχή των διοικητικών ορίων του Δήμου Ρόδου και, τέλος, ζ) διότι επιτρέπουν την υπέρβαση κατά 2,5 μ. του επιτρεπόμενου από το από 26.1.1979 π.δ. ύψους των 11 μ. στο τμήμα που εφάπτεται στο όμορο πενταώροφο ξενοδοχείο, καθώς και επίσης και στην πέργκολα από μπετόν στην ταράτσα του νέου κτιρίου.
- Επειδή, περαιτέρω, στο 52182/7.2.2023 έγγραφο απόψεων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού προς το Δικαστήριο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η κήρυξη της περιοχής του Νιοχωρίου ως αρχαιολογικού χώρου δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως την απαγόρευση δομήσεως των ακινήτων που εμπίπτουν στα όρια του χώρου αυτού, αλλά έχει ως συνέπεια την υπαγωγή του στο νομοθετικό καθεστώς που ισχύει για τους αρχαιολογικούς χώρους, επισύρει, δηλαδή, την υποχρέωση των ιδιοκτητών να ζητούν πριν την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου στο ακίνητό τους τη σχετική άδεια του Υπουργού Πολιτισμού, ότι στην προκειμένη περίπτωση και αφού προηγουμένως γνωμοδότησε το αρμόδιο, σύμφωνα με το άρθρο 49 παρ. 2 του ν. 4858/2021, Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου, εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες εγκρίσεις των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ότι από το σύνολο των εισηγήσεων, πρακτικών και ομόφωνων γνωμοδοτήσεων προκύπτει ότι εξετάσθηκαν διεξοδικά οι επιπτώσεις της επίμαχης δραστηριότητας στο πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής, ότι ελήφθη μέριμνα να μην παραβλάπτονται οι αποκαλυφθείσες αρχαιότητες και να μην υφίσταται έμμεση βλάβη και οπτική όχληση σε ιστάμενα και προστατευόμενα μνημεία του περιβάλλοντος χώρου του προς οικοδόμηση ακινήτου, ότι η περιοχή του Νιοχωρίου έχει χαρακτηρισθεί με το από 26.1.1987 π.δ. ως παραδοσιακό τμήμα της πόλης της Ρόδου, χωρίς όμως με το π.δ. αυτό να τεθούν ειδικές ρυθμίσεις που απαγορεύουν ή περιορίζουν τη δόμηση, ότι το προς οικοδόμηση ακίνητο δεν βρίσκεται εντός κηρυγμένου ιστορικού τόπου και δεν γειτνιάζει με κηρυγμένο μνημείο αρμοδιότητας της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου και ότι οι αιτούντες επικαλούνται γενικώς και αορίστως βλάβη και αισθητική αλλοίωση από την έγκριση της επίμαχης δραστηριότητας που δεν συνάδει, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, με τον χαρακτήρα του οικισμού εντός του οποίου βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος, καθώς και των διατηρούμενων αρχαιοτήτων της επίδικης περιοχής, χωρίς όμως να την εξειδικεύουν. Τέλος, στο 447 οικ./6.2.2023 έγγραφο απόψεων του Δήμου Ρόδου προς το Δικαστήριο (αρ. πρωτ. Σ.τ.Ε. ΕΠ497/14.2.2023) αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι όροι δόμησης που εφαρμόσθηκαν στην προέγκριση και την οικοδομική άδεια είναι αυτοί που αναφέρονται στην 2207/24.10.2022 βεβαίωση-θεώρηση όρων δόμησης της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου και, συγκεκριμένα οι διατάξεις, μεταξύ άλλων, του από 26.9.1963 β.δ. και του από 26.1.1979 π.δ., καθώς και ότι από το περιλαμβανόμενο στην υποβληθείσα μελέτη σχέδιο μελέτης σκίασης για το υπό ανέγερση ξενοδοχείο προκύπτει ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας το διατηρητέο κτίριο των αιτούντων δεν σκιάζεται από αυτό.
- Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, συνεκτιμώντας (α) τα στοιχεία του φακέλου και, ιδίως, την εγκριθείσα αρχιτεκτονική μελέτη, από την οποία προκύπτει ότι η προς ανέγερση οικοδομή τοποθετείται σε εσοχή ως προς την οικοδομική γραμμή κατά δύο (2) μέτρα, αφήνοντας, ταυτόχρονα, ακάλυπτο το δυτικό τμήμα του οικοπέδου και, συγκεκριμένα, λωρίδα πλάτους 4,10 μέτρων μπροστά από την είσοδο του, απέναντι ευρισκόμενου, ακινήτου των αιτούντων, σε αντίθεση με το προϋπάρχον, ήδη κατεδαφισθέν, κτίριο το οποίο είχε τοποθετηθεί επί της οικοδομικής γραμμής ακριβώς απέναντι από το ακίνητο των αιτούντων, β) την εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και τη γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Δωδεκανήσου, επί των οποίων ερείδεται η έγκριση της αρχιτεκτονικής μελέτης, σύμφωνα με τις οποίες ο ανωτέρω (υπό στοιχείο α) σχεδιασμός της επίδικης μονάδας έχει ως στόχο την όσο το δυνατόν μείωση της πιθανής όχλησης προς τα ευρισκόμενα νοτίως κτίσματα -μεταξύ των οποίων, προεχόντως, αυτό των αιτούντων- που πλαισιώνουν τη βόρεια απόληξη της παραδοσιακής οδού Αμαράντου, η οποία συμβάλλει με την οδό Ιωάννου Καζούλη ακριβώς μπροστά από το προς οικοδόμηση ακίνητο, γ) τη χορήγηση της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας μετά από την έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής της Π.Ε. Ρόδου για τη μορφολογική και αισθητική ένταξη του κτίσματος στο ευρύτερο περιβάλλον, δ) τους ισχυρισμούς των αιτούντων ως προς τη βλάβη την οποία υφίστανται, ε) τις απόψεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Δήμου Ρόδου και στ) το γεγονός ότι δεν προκύπτει υπέρβαση του επιτρεπόμενου αριθμού κλινών για το ανεγειρόμενο ξενοδοχείο, το οποίο αδειοδοτείται ως αυτοτελής μονάδα, λαμβάνοντας δε περαιτέρω υπόψη ότι οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως δεν είναι προδήλως βάσιμοι, κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναστολής.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Ν. Βαγιωνάκης
