ΣτΕ 389/2022 [Νόμιμη απόφαση διακοπής λειτουργίας ανελκυστήρων στεγασμένου σταθμού αυτοκινήτου]
Περίληψη
– Οι ανελκυστήρες, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε χώρους στάθμευσης, υπόκεινται σε περιοδικό έλεγχο και δοκιμές κάθε έτος, ανεξαρτήτως του αν οι χώροι αυτοί λειτουργούν με υπαλλήλους ή με αυτοεξυπηρέτηση και ανεξαρτήτως του αν στους εν λόγω χώρους έχει δυνατότητα πρόσβασης το κοινό.
Ο δε κανονιστικός νομοθέτης, συμπεριλαμβάνοντας μαζί με τους χώρους στάθμευσης, κτίρια προσπελάσιμα από το κοινό, αλλά και δημόσιους χώρους, απέβλεψε στη συχνότητα της χρήσεως των εγκατεστημένων σε αυτά ανελκυστήρων, η οποία επιβάλλει τον κατά τα ανωτέρω τακτικό ετήσιο έλεγχο για την επιβεβαίωση της καλής κατάστασης και λειτουργίας τους.
Οι ανελκυστήρες των χώρων στάθμευσης αντιδιαστέλλονται από τους ανελκυστήρες των κτιρίων με επαγγελματική χρήση, για τον περιοδικό έλεγχο των οποίων προβλέπεται διαφορετικός χρόνος (τριετία ή τετραετία). Σε περίπτωση που ανελκυστήρας εγκατεστημένος σε χώρο στάθμευσης λειτουργεί χωρίς το απαιτούμενο πιστοποιητικό περιοδικού ελέγχου, η αρμόδια διοικητική αρχή υποχρεούται να διακόψει τη λειτουργία του. Η διακοπή δε αυτή της λειτουργίας συνιστά διοικητικό μέτρο και όχι κύρωση, το οποίο αποβλέπει στην προστασία της ασφάλειας και της υγείας των προσώπων που θέτουν σε λειτουργία τους ανελκυστήρες και τους χρησιμοποιούν.
Οι ανελκυστήρες του στεγασμένου σταθμού αυτοκινήτων του αιτούντος υπόκεινται, όπως και οι ανελκυστήρες όλων αδιακρίτως των χώρων στάθμευσης, σε ετήσιο περιοδικό έλεγχο, ανεξαρτήτως του αν ο σταθμός αυτός λειτουργεί με υπαλλήλους ή με αυτοεξυπηρέτηση και ανεξαρτήτως του αν έχει πρόσβαση σε αυτόν το κοινό. Εξ άλλου, ο χώρος στάθμευσης του αιτούντος δεν συνιστά κτίριο με επαγγελματική χρήση όσον αφορά τον περιοδικό έλεγχο των ανελκυστήρων του. Υπό τα δεδομένα αυτά, νομίμως επιβλήθηκε σε βάρος του το επίμαχο μέτρο, εφόσον οι ανελκυστήρες της επιχείρησής του διαπιστώθηκε ότι λειτουργούσαν χωρίς τα απαιτούμενα πιστοποιητικά των ετήσιων περιοδικών ελέγχων.
Εφόσον η λήψη του διοικητικού μέτρου της διακοπής λειτουργίας των ανελκυστήρων ήταν υποχρεωτική για την Διοίκηση, δεν ανήκε δηλαδή στην διακριτική της ευχέρεια, δοθέντος ότι οι επίμαχοι ανελκυστήρες λειτουργούσαν χωρίς τα απαιτούμενα πιστοποιητικά περιοδικού ελέγχου ετήσιας διάρκειας, αβασίμως ο αιτών προβάλλει παράβαση, κατά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως, των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου.
Εξάλλου, ο ειδικότερος ισχυρισμός του αιτούντος, με τον οποίο προβάλλεται ότι κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας επιβλήθηκε δυσανάλογα επαχθές μέτρο που θα οδηγήσει στον οικονομικό μαρασμό την επιχείρησή του, είναι απορριπτέος, διότι στηρίζεται στην εσφαλμένη νομική εκδοχή ότι η διακοπή λειτουργίας των ανελκυστήρων συνιστά κύρωση προς κολασμό παραβάσεων, στις οποίες έχει υποπέσει ο αιτών, ενώ η προβλεπόμενη διακοπή λειτουργίας των ανελκυστήρων που λειτουργούν χωρίς πιστοποιητικό περιοδικού ελέγχου αποτελεί μέτρο που επιβάλλεται υποχρεωτικώς, όταν συντρέχουν οι τασσόμενες με την εν λόγω διάταξη προϋποθέσεις και αποβλέπει όχι στον κολασμό της επιχειρήσεως, αλλά στην προστασία της ασφάλειας και της υγείας των προσώπων που θέτουν σε λειτουργία τους ανελκυστήρες και τους χρησιμοποιούν.
Πρόεδρος: Π. Καρλή
Εισηγητής: Ν. Βαγιωνάκης
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
