ΣτΕ 1856/2022 [Αλυσιτελής προσβολή οικοδομικής άδειας για ανακατασκευή ερειπωμένου κτίσματος εντός παραδοσιακού οικισμού – αρχαιολογικού χώρου]
Περίληψη
– Προκειμένου περί ανεγέρσεως οποιουδήποτε οικοδομήματος εντός αρχαιολογικού χώρου ή πλησίον αρχαίου ή νεώτερου μνημείου, απαιτείται προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού, η έλλειψη ή η ανάκληση της οποίας καθιστά την οικοδομική άδεια μη νόμιμη και επιτρέπει στα όργανα του Υπουργείου Πολιτισμού [στον Προϊστάμενο της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων, εάν πρόκειται για αρχαίο μνημείο ή αρχαιολογικό χώρο και στον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων, εάν πρόκειται για νεώτερο μνημείο, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 Α’ περ. 4 και το άρθρο 4 παρ. 5 της απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού να εκδίδουν πράξη διακοπής των οικοδομικών εργασιών], ανεξαρτήτως αν έχει ανακληθεί ή όχι η οικοδομική άδεια.
Η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια εκδόθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί η έγκριση των αρμοδίων οργάνων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία προαπαιτείται υπό το καθεστώς του ν. 3028/2002. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, εκδόθηκε το σήμα του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, ανεξαρτήτως αν δεν ανακλήθηκε και η χορηγηθείσα οικοδομική άδεια από το αρμόδιο προς τούτο όργανο. Ενόψει του εκτεθέντος ανωτέρω πραγματικού, οι επίμαχες οικοδομικές εργασίες οι οποίες εγκρίθηκαν με την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια δεν μπορούν πλέον να υλοποιηθούν ενόψει του ότι, μάλιστα, δεν εγκρίθηκε η μελέτη που υπέβαλε ο παρεμβαίνων προς το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου, η οποία ήταν ομοίου περιεχομένου με αυτήν η οποία είχε εγκριθεί από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής προ της εκδόσεως της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας. Ως εκ τούτου, τυχόν ακύρωσή της δεν θα ωφελούσε την αιτούσα, η οποία θεμελιώνει το έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως αφ’ ενός στην ιδιότητά της ως κυρία λιθόκτιστης διώροφης παραδοσιακής κατοικίας που βρίσκεται όπισθεν και σε μικρή απόσταση από τις ερειπωμένες κατασκευές ,επί των οποίων επετράπησαν οι αναφερόμενες στην προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια εργασίες και αφ’ ετέρου στο ενδιαφέρον της για την προστασία του οικισμού της Μεγίστης και της Δημοτικής Αγοράς Καστελόριζου. Ούτε το δεύτερο προσβαλλόμενο έγγραφο της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, με το οποίο η υπηρεσία αυτής εσφαλμένως υπολαμβάνει ότι δεν έχει αρμοδιότητα για την άσκηση ελέγχου, εξ επόψεως αρχαιολογικού νόμου, για τις οικοδομές που ανεγείρονται εντός του αρχαιολογικού χώρου που αποτελεί τον οικισμό της Μεγίστης αναπτύσσει πλέον έννομα αποτελέσματα προκαλούντα βλάβη στα έννομα συμφέροντα της αιτούσας. Τούτο διότι αρκούσε η έκδοση σήματος του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, το οποίο απευθυνόταν και στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, ώστε να διακοπούν οι επιτραπείσες οικοδομικές εργασίες, από τις οποίες επέρχονται οι δυσμενείς έννομες συνέπειες τόσο για το ακίνητό της όσο και για τον οικισμό της Μεγίστης και στις οποίες θεμελιώνεται το έννομο συμφέρον της. Επιπλέον, το έγγραφο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει έρεισμα για την υλοποίηση της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας, δεδομένου ότι απαιτείται η υποβολή νέας μελέτης και η έκδοση νέας εγκριτικής πράξεως του Υπουργείου Πολιτισμού και νέας οικοδομικής άδειας. Με τα δεδομένα αυτά, οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν επάγονται πλέον οποιαδήποτε έννομη συνέπεια και, επομένως, καθίσταται αλυσιτελής η ακύρωσής τους.
Βασικές σκέψεις
2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση α) της 195026/15.1.2021 οικοδομικής άδειας Κατηγορίας 1 (χωρίς προέγκριση) της Υπηρεσίας Δόμησης Ρόδου του Δήμου Ρόδου με θέμα «Ανακατασκευή ερειπωμένου κτίσματος στα ίχνη του αποτυπωθέντος περιγράμματος, εντός παραδοσιακού οικισμού Μεγίστης-Καστελόριζο/ Αναστήλωση τριώροφου με χρήση κατοικίας», φερόμενης ιδιοκτησίας Νικολάου Μαγιάφη, στην περιοχή «Καβουλάκι», στη νήσο Μεγίστη (Καστελόριζο) και β) του 94339/10.3.2021 εγγράφου της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου προς την αιτούσα με το οποίο απαντά στην από 8.3.2021 αίτηση-καταγγελία της, κατά το οποίο, κατόπιν αυτοψίας που διενεργήθηκε, δεν απαιτείται η έκδοση άδειας, κατά τις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου, από την εν λόγω υπηρεσία για την ανακατασκευή της τριώροφης οικοδομής, η οποία επετράπη με την υπό στοιχείο α΄ προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια.
3. Επειδή, με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων ο δικαιούχος της προσβαλλόμενης υπό στοιχείο α΄ οικοδομικής άδειας και φερόμενος κύριος της οικοδομής στην οποία αφορά, Νικόλαος Μαγιάφης.
4. Επειδή, η εκδίκαση της κρινόμενης αιτήσεως καθ’ ό μέρος στρέφεται κατά της υπό στοιχείο α΄ προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας, ανήκει στην αρμοδιότητα του κατά τόπον αρμόδιου Διοικητικού Εφετείου (άρθρα 1 παρ. 1 περ. θ΄ και 2 παρ. 1 του ν. 702/1977, Α΄ 268). Ενόψει όμως της συνάφειας της πράξης αυτής με την υπό στοιχείο β΄ προσβαλλόμενη πράξη, η οποία έχει εκδοθεί, κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας περί αρχαιοτήτων και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (άρθρο 5 παρ. 1 περ. β΄ της υπ’ αριθμ. 8/2019 αποφάσεως της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας (Β΄ 2933/12.7.2019), το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να κρατήσει προς εκδίκαση την αίτηση ακυρώσεως στο σύνολό της και να δικασθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991 (Α΄ 150) (πρβλ. ΣτΕ 2128/2006 7μ., 2668/2007, 3824/2007, 945/2010, 575/2012, 2438/2014, 2221/2017, 919/2018, 953/2018, 1017/2020).
5. Επειδή, η νήσος Μεγίστη τελεί υπό ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς του πολιτιστικού της περιβάλλοντος. Με την ΥΠΠΟ/ ΑΡΧ/Α1/Φ43/11284/12.5.1999 (Β΄ 991, διορθ. Σφαλμ. Β΄ 1533) απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού κηρύχθηκε ως αρχαιολογικός χώρος ολόκληρη η νήσος Μεγίστη, για την αποτελεσματικότερη προστασία των πολυάριθμων εντοπισμένων αρχαιοτήτων στη νήσο. Με την ΥΠΠΟ/ ΔΙΛΑΠ/Γ/2082/4859/30.9.1994 απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού (Β΄ 789) χαρακτηρίσθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, η Δημοτική Αγορά Καστελόριζου διότι αποτελεί σημείο αναφοράς συνδεδεμένο με τη ζωή των κατοίκων του νησιού, σημαντικό για τη μελέτη της αρχιτεκτονικής στο συγκεκριμένο χώρο. Η επίδικη οικοδομική άδεια αφορά ακίνητο, το οποίο, κατά τα προεκτεθέντα, εμπίπτει στον απολαύοντα προστασίας εξ επόψεως αρχαιολογικού νόμου οικισμό της Μεγίστης και ευρίσκεται όπισθεν της Δημοτικής Αγοράς Καστελόριζου.
6. Επειδή, οι διατάξεις των άρθρων 52 του κ.ν. 5351/1932 (Α΄ 93) και 1 και 5 του ν. 1469/1950 (Α΄ 169), οι οποίες αναφέρονται στο προοίμιο των μνημονευομένων στην προηγούμενη σκέψη ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/ Α1/Φ43/11284/12.5.1999 απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού και ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2082/4859/30.9.1994 απόφασης του Υφυπουργού Πολιτισμού, αντιστοίχως, όπως ερμηνεύθηκαν παγίως από το Δικαστήριο, προέβλεπαν, χάριν της προστασίας αρχαίου ή νεωτέρου μνημείου, όπου και αν βρίσκεται αυτό, την έκδοση ειδικής πράξης πριν την επιχείρηση οποιουδήποτε έργου και προκειμένου να χορηγηθεί οικοδομική άδεια για την ανέγερση οικοδομής πλησίον ιστορικού διατηρητέου μνημείου ή σε αρχαιολογικό χώρο, όπως εν προκειμένω (ΣτΕ 1553/2021, 2076/2016, 3817/2012 κ.ά).
7. Επειδή, η προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, όπως καθιερώνεται από τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος, οργανώνεται και εξειδικεύεται με τις διατάξεις του ισχύσαντος πλέον κατά το χρόνο εκδόσεως των προσβαλλόμενων πράξεων ν. 3028/2002 (Α΄153), με τις οποίες ορίζονται, μεταξύ άλλων, οι προϋποθέσεις επέμβασης σε ακίνητο μνημείο και σε αρχαιολογικό χώρο. Ειδικότερα, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος και των άρθρων 10 [παρ. 1, 3, 4 και 6], 12 [παρ. 4] και 14 [παρ. 1, 2, 4] του ν. 3028/2002 συνάγεται ότι, προκειμένου περί ανεγέρσεως οποιουδήποτε οικοδομήματος εντός αρχαιολογικού χώρου ή πλησίον αρχαίου ή νεώτερου μνημείου, απαιτείται προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού, η έλλειψη ή η ανάκληση της οποίας καθιστά την οικοδομική άδεια μη νόμιμη και επιτρέπει στα όργανα του Υπουργείου Πολιτισμού [στον Προϊστάμενο της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων, εάν πρόκειται για αρχαίο μνημείο ή αρχαιολογικό χώρο και στον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων, εάν πρόκειται για νεώτερο μνημείο, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 Α΄ περ. 4 και το άρθρο 4 παρ. 5 της ΥΠΠΟΑ/ΓΡΥΠ/136505/3066/15.3.2020 απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού (Β΄ 912), αντιστοίχως] να εκδίδουν πράξη διακοπής των οικοδομικών εργασιών, ανεξαρτήτως αν έχει ανακληθεί ή όχι η οικοδομική άδεια (ΣτΕ 1017/2020, 2294/2018, 2930/2016, πρβλ. ΣτΕ 4574/2009, 1365/2001, 5448/1996, 869/1993, 3402/1989, 2519/1982, 1317/1976, 1974/1974 Ολ).
8. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο παρεμβαίνων υπέβαλε την από 6.6.2020 αρχιτεκτονική μελέτη συνοδευόμενη από αιτιολογική έκθεση πολιτικού μηχανικού ενώπιον του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου προκειμένου να εγκριθεί η ανακατασκευή ερειπωμένου κτίσματος, στα ίχνη του αποτυπωθέντος περιγράμματος εντός του παραδοσιακού οικισμού Μεγίστης, στη θέση «Καβουλάκι», η οποία εγκρίθηκε με την Συν3η/179/19.6.2020/θέμα 42ο γνωμοδότηση του ως άνω Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 7 παρ. 1 περ. α΄ και παρ. 2 του ν. 4495/2017 (Α΄ 167). Στη συνέχεια, κατόπιν αιτήσεώς του, εξεδόθη η υπό στοιχείο α΄ προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια Κατηγορίας 1 (χωρίς προέγκριση) της Υπηρεσίας Δόμησης Ρόδου με θέμα “Ανακατασκευή ερειπωμένου κτίσματος στα ίχνη του αποτυπωθέντος περιγράμματος, εντός παραδοσιακού οικισμού Μεγίστης-Καστελλόριζο/Αναστήλωση τριώροφου με χρήση κατοικίας”. Η αιτούσα υπέβαλε την 94330/8.3.2021 αίτηση-καταγγελία προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου με την οποία ζήτησε να ενημερωθεί εάν έχει χορηγηθεί πριν την έκδοση της επίμαχης οικοδομικής άδειας έγκριση κατά τις διατάξεις των άρθρων 10 και 14 του ν. 3028/2002, ενόψει της κηρύξεως όλης της νήσου Μεγίστης ως αρχαιολογικού χώρου και σε αρνητική περίπτωση να εκδοθεί σήμα διακοπής εργασιών. Υπέβαλε, επίσης, προς την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Δωδεκανήσου το 99433/10.3.2021 έγγραφο με το οποίο ζητούσε να ενημερωθεί εάν είχε χορηγηθεί έγκριση της υπηρεσίας αυτής κατά τις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου ενόψει της άμεσης γειτνίασης του ερειπωμένου κτιρίου, του οποίου η ανακατασκευή επετράπη με την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια, με το κτίριο της Δημοτικής Αγοράς Καστελόριζου, το οποίο, κατά τα προαναφερθέντα, έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο κατά τις διατάξεις του ν. 1469/1950. Σε απάντηση της ως άνω καταγγελίας, η Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου με το δεύτερο προσβαλλόμενο έγγραφο την πληροφόρησε, επί λέξει, ότι: « … για την ανακατασκευή τριώροφου κτιρίου σε ακίνητο φερόμενης ιδιοκτησίας κ. Μαγιάφη Νικ. στη θέση «Καβουλάκι» στο Καστελλόριζο δεν εξεδόθη σχετική άδεια από την Υπηρεσία μας, δεδομένου ότι υφίσταται το ισόγειο, καθώς και το δάπεδο του διπλανού ερειπωμένου κτίσματος και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή η έρευνα της θεμελίωσης για την αποκάλυψη τυχόν αρχαιολογικών καταλοίπων ούτως ώστε το θέμα να εξεταστεί από την Υπηρεσία μας. Σημειωτέον ότι η μορφολογία του κτίσματος εξετάζεται από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Εφορείας μας». Ακολούθησε το 99433/12.3.2021 έγγραφο του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου προς την αιτούσα με το οποίο την ενημέρωσε ότι δεν έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα και ότι δεν έχει εγκριθεί μελέτη, επρόκειτο δε η υπηρεσία αυτή να επιληφθεί του αιτήματος περί έκδοσης σήματος διακοπής εργασιών.
9. Επειδή, μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως στις 26.3.2021, εκδόθηκε το 154144/9.4.2021 σήμα του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, με το οποίο διετάχθη η άμεση διακοπή των προκαταρκτικών οικοδομικών εργασιών που εκτελούνταν στην επίμαχη οικοδομή, για το λόγο ότι τα κτίρια των οποίων ζητήθηκε και επετράπη η ανακατασκευή ευρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με το νεώτερο διατηρητέο μνημείο της Δημοτικής Αγοράς Μεγίστης και εκλήθησαν το Αστυνομικό Τμήμα Μεγίστης, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Ρόδου να συνδράμουν στην εκτέλεση της εν λόγω απόφασης. Ο παρεμβαίνων με την ΥΠΠΟΑ/386759/12.8.2021 αίτησή του προς το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου συνοδευόμενη από σχέδια, τεχνική έκθεση, έκθεση τεκμηρίωσης ζήτησε την έγκριση μελέτης, ομοίου περιεχομένου με τη μελέτη που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής. Με την 510076/22.10.2021 απόφαση του Τμήματος Προστασίας Νεωτέρων Μνημείων της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, κατόπιν γνωμοδότησης του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Δωδεκανήσου (πρακτικό 10/27.9.2021), αποφασίσθηκε η μη έγκριση της εν λόγω μελέτης. Με την ίδια απόφαση προτάθηκε η σύνταξη και υποβολή νέας μελέτης προς εξέταση στο Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου.
10. Επειδή, όπως προεκτέθηκε, η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια εκδόθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί η έγκριση των αρμοδίων οργάνων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία προαπαιτείται, κατά τα εκτιθέμενα στην σκέψη 7, υπό το καθεστώς του ν. 3028/2002. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, εκδόθηκε το 154144/9.4.2021 σήμα του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, ανεξαρτήτως αν δεν ανακλήθηκε και η χορηγηθείσα οικοδομική άδεια από το αρμόδιο προς τούτο όργανο. Ενόψει του εκτεθέντος ανωτέρω πραγματικού, οι επίμαχες οικοδομικές εργασίες οι οποίες εγκρίθηκαν με την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια δεν μπορούν πλέον να υλοποιηθούν ενόψει του ότι, μάλιστα, δεν εγκρίθηκε η μελέτη που υπέβαλε ο παρεμβαίνων προς το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου, η οποία ήταν ομοίου περιεχομένου με αυτήν η οποία είχε εγκριθεί από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής προ της εκδόσεως της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας. Ως εκ τούτου, τυχόν ακύρωσή της δεν θα ωφελούσε την αιτούσα, η οποία θεμελιώνει το έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως αφ’ ενός στην ιδιότητά της ως κυρία λιθόκτιστης διώροφης παραδοσιακής κατοικίας που βρίσκεται όπισθεν και σε μικρή απόσταση από τις ερειπωμένες κατασκευές, επί των οποίων επετράπησαν οι αναφερόμενες στην προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια εργασίες και αφ’ ετέρου στο ενδιαφέρον της για την προστασία του οικισμού της Μεγίστης και της Δημοτικής Αγοράς Καστελόριζου. Ούτε το δεύτερο προσβαλλόμενο έγγραφο της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, με το οποίο η υπηρεσία αυτή, εσφαλμένως, υπολαμβάνει ότι δεν έχει αρμοδιότητα για την άσκηση ελέγχου, εξ επόψεως αρχαιολογικού νόμου, για τις οικοδομές που ανεγείρονται εντός του αρχαιολογικού χώρου που αποτελεί τον οικισμό της Μεγίστης (πρβλ. ΣτΕ 1017/2020 σκ. 11) αναπτύσσει πλέον έννομα αποτελέσματα προκαλούντα βλάβη στα έννομα συμφέροντα της αιτούσας. Τούτο διότι αρκούσε η έκδοση του 154144/9.4.2021 σήματος του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, το οποίο απευθυνόταν και στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, ώστε να διακοπούν οι επιτραπείσες οικοδομικές εργασίες, από τις οποίες επέρχονται οι δυσμενείς έννομες συνέπειες τόσο για το ακίνητό της όσο και για τον οικισμό της Μεγίστης και στις οποίες θεμελιώνεται το έννομο συμφέρον της. Επιπλέον, το έγγραφο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει έρεισμα για την υλοποίηση της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας, δεδομένου ότι, ενόψει των αναφερθέντων αμέσως ανωτέρω, απαιτείται η υποβολή νέας μελέτης και η έκδοση νέας εγκριτικής πράξεως του Υπουργείου Πολιτισμού και νέας οικοδομικής άδειας. Με τα δεδομένα αυτά, οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν επάγονται πλέον οποιαδήποτε έννομη συνέπεια και, επομένως, καθίσταται αλυσιτελής η ακύρωσής τους (πρβλ. ΟλΣτΕ 1374/2013, ΣτΕ 1680/2015, 4328/2005 7μ., 2833/1997).
11. Επειδή, κατόπιν αυτών η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της και να γίνει δεκτή η παρέμβαση. Εξάλλου, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, το Δικαστήριο κρίνει ότι η αιτούσα πρέπει να απαλλαγεί από τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου και του παρεμβαίνοντος.
Πρόεδρος: Μ. Γκορτζολίδου
Εισηγητής: Α. Σπανού
