ΣΤΕ 2017/2020 [ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΊΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΚΥΡΩΣΗ ΚΥΡΩΘΕΝΤΟΣ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ]
Περίληψη
– Μόνη η παραδεκτή άσκηση αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη αποκλείει την κύρωσή του κατά το αμφισβητούμενο µε αυτές µέρος πριν από την εξέταση των αντιρρήσεων αυτών. Κατά συνέπεια, δασικός χάρτης που κυρώνεται σύμφωνα µε το άρθρο 17 του ν. 3889/2010, δεν επιτρέπεται να περιλαµβάνει, ως δασικού χαρακτήρα, εκτάσεις ως προς τις οποίες έχουν ασκηθεί παραδεκτές αντιρρήσεις, πριν από την ολοκλήρωση της εξετάσεώς τους.
Αντιρρήσεις, οι οποίες στρέφονται κατά αναρτηθέντων δασικών χαρτών που υπόκεινται σε κύρωση, δεν συνιστούν, προεχόντως για το λόγο αυτό, ενδικοφανή προσφυγή, κωλύουσα την αίτηση ακύρωσης. Εάν οι εν λόγω αντιρρήσεις ασκηθούν και απορριφθούν από την ΕΠ.Ε.Α., η νομιμότητα της απόρριψής τους αμφισβητείται µε αίτηση ακύρωσης που στρέφεται όχι κατά της απορριπτικής απόφασης της ΕΠ.Ε.Α., αλλά κατά της τελικής πράξης µε την οποία κυρώνεται ο δασικός χάρτης, αφού η άσκηση αντιρρήσεων δεν επιτρέπει να συμπεριληφθούν οι αμφισβητούμενες εκτάσεις στο δασικό χάρτη που κυρώνεται. Αντικείµενο ακυρωτικού ελέγχου, στην περίπτωση αυτή, είναι η αιτιολογία απόρριψης των εν λόγω ισχυρισμών, η οποία προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το διοικητικό φάκελο που θα έχει σχηµατισθεί κατά την εξέταση των αντιρρήσεων.
Εφόσον µόνη εκτελεστή πράξη στη διαδικασία κύρωσης δασικού χάρτη είναι η δηµοσιευτέα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως πράξη κύρωσης του χάρτη, από τη δημοσίευση της τελευταίας αυτής κυρωτικής πράξης τεκµαίρεται η γνώση του ενδιαφερόμενου για την κύρωση του αναρτηθέντος δασικού χάρτη και εκκινεί η προθεσµία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κυρωτικής πράξης, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι έχουν τηρηθεί προσηκόντως από τη Διοίκηση οι διατυπώσεις δημοσιότητας της ανάρτησης των δασικών χαρτών. Τούτο ισχύει ανεξαρτήτως εάν έχει προηγηθεί ή όχι η άσκηση αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη, αφού η άσκηση αντιρρήσεων δεν προδιαγράφεται στο νόµο ως υποχρεωτικό στάδιο της διαδικασίας που απολήγει στην κύρωση του δασικού χάρτη αλλά ως δυνατότητα που παρέχεται από το νόµο στον ενδιαφερόμενο για την εκκαθάριση, από νομικής και τεχνικής απόψεως, των ζητημάτων που άπτονται του χαρακτήρα της έκτασης ως δασικής ή µη και µε απώτερο σκοπό τη λυσιτελέστερη άσκηση, εκ µέρους του, του δικαιώματος δικαστικής προστασίας κατά της τελικώς εκδιδόµενης κυρωτικής πράξης. Εφόσον δε ο ενδιαφερόμενος βαρύνεται κατά νόµο µε την παρακολούθηση της διαδικασίας κύρωσης του αναρτηθέντος δασικού χάρτη, στην οποία ο ίδιος οικειοθελώς συμμετείχε µε την υποβολή αντιρρήσεων, ο ίδιος βαρύνεται µε την επίδειξη επιµέλειας στην τήρηση των προθεσµιών για την άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά της οριστικής πράξης κύρωσης δασικού χάρτη, προβαίνοντας στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να λάβει γνώση της απάντησης της Διοίκησης επί των αντιρρήσεων και των στοιχείων του φακέλου που αποτέλεσαν το έρεισμα της αιτιολογίας της Διοίκησης για το χαρακτηρισµό έκτασης της ιδιοκτησίας του ως δασικής. Στην ειδική, όμως, περίπτωση κατά την οποία, στη διάρκεια της εξηκονθήµερης προθεσμίας από τη δημοσίευση της πράξης κύρωσης του δασικού χάρτη, µετά την πάροδο της οποίας ο ενδιαφερόμενος δεν έχει πλέον δικαίωµα άσκησης αιτήσεως ακυρώσεως, κοινοποιηθεί στον ενδιαφερόμενο, µε πρωτοβουλία της Διοίκησης, η απάντησή της επί των αντιρρήσεων, τότε και µόνο η σχετική δικονοµική προθεσµία άσκησης αίτησης ακύρωσης εκκινεί από την ενέργεια αυτή της κοινοποίησης, ώστε ο ενδιαφερόμενος να διατηρεί ακέραιο το στάδιο δικονοµικής προστασίας των δικαιωμάτων του, που προβλέπεται από το νόµο. Αντιθέτως, η κοινοποίηση, στον ενδιαφερόμενο της απάντησης της Διοίκησης επί των αντιρρήσεων µετά την πάροδο της εξηκονθήµερης προθεσμίας για την άσκηση αίτησης ακύρωσης, δηλαδή, σε χρόνο κατά τον οποίο αυτός έχει ήδη, κατά τα προεκτεθέντα, απολέσει την προθεσµία προσβολής της µόνης αυτοτελώς προσβλητής εκτελεστής κυρωτικής πράξης, δεν δύναται να έχει τα ίδια ως άνω αποτελέσματα παρέκτασης της εν λόγω δικονοµικής προθεσμίας, διότι τούτο θα οδηγούσε, αντιστρόφως, στην καταστρατήγηση των διατάξεων που προβλέπουν την άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά της πράξης κύρωσης δασικού χάρτη, η δημοσίευση της οποίας δημιουργεί, κατά τα προαναφερόµενα, νόμιμο τεκμήριο γνώσης εκ µέρους των ενδιαφερομένων. Συνεπώς, στην περίπτωση αυτή, η εν λόγω επιγενόµενη κοινοποίηση δεν συνιστά την αφετηρία προσβολής µε αίτηση ακυρώσεως της µόνης προσβλητής πράξης κύρωσης του δασικού χάρτη, αλλά αφετηρία παραμένει η επομένη της δημοσίευσης της κυρωτικής πράξης.
Η απόφαση της ΕΠ.Ε.Α., η νομιμότητα της οποίας κρίνεται στο πλαίσιο ελέγχου της πράξης κύρωσης του δασικού χάρτη, στερείται, κατά τα προεκτεθέντα, εκτελεστότητας και προσβάλλεται απαραδέκτως.
Εν προκειμένω, δεν προκύπτει ότι η επίδικη έκταση ιδιοκτησίας των αιτούντων, ευρίσκεται εντός εγκεκριµένου σχεδίου πόλεως και εντός πολεοδομικής μελέτης, ούτε προβάλλεται ότι οι προβλεπόμενες για την ανάρτηση του δασικού χάρτη διατυπώσεις δημοσιότητας παραλείφθηκαν ή τηρήθηκαν πλημμελώς, αντιθέτως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, οι διατυπώσεις αυτές έχουν τηρηθεί.
Περαιτέρω, η απόφαση της ΕΠ.Ε.Α. επιδόθηκε στην αιτούσα µετά τη λήξη της εξηκονθήµερης προθεσµίας άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κυρωτικής του δασικού χάρτη απόφασης. Με τα δεδοµένα, όµως, αυτά, δεν συντρέχει περίπτωση διαφοροποίησης του χρονικού σηµείου έναρξης της προθεσμίας άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά του επίδικου δασικού χάρτη από τον κανόνα που ορίζει, καταρχήν, ως αφετηρία της την επομένη της δηµοσιεύσεως του χάρτη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς, η κρινόµενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας µετά την λήξη της νόµιµης προθεσμίας, πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσµως ασκηθείσα.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Αν. Σκούφαλος
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή της από το Δικαστήριο.
