ΣτΕ 571/2012 [Μη νόμιμο το ΓΠΣ του οικισμού Νέων Στύρων Ευβοίας]
Περίληψη
-Εφόσον, στη σύνθετη διοικητική ενέργεια της σύνταξης Γ.Π.Σ. ενός οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων, το γεγονός της υπαγωγής του οικισμού στις διατάξεις του ν. 1337/1983 και της ανάγκης επέκτασής του κρίνεται, τελικώς, με απόφαση του αρμόδιου για την έγκριση του Γ.Π.Σ. κρατικού οργάνου, ήτοι του αρμόδιου Υπουργού, η ρύθμιση για έκδοση της αποφάσεως υπαγωγής ενός οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων από τον οικείο Νομάρχη δεν αντίκειται στα άρθρα 24 και 102 του Συντάγματος.
-Η κατ΄ αρχήν αιτιολόγηση της ανάγκης επέκτασης του οικισμού Ν. Στύρων με βάση τις διατάξεις του ν. 1337/1983 εμπεριέχεται σε σχετική απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Ν. Στύρων, στην οποία διαλαμβάνεται ότι, εάν εφαρμοσθεί στον οικισμό η πολύ μικρή συμμετοχή ιδιοκτητών που προβλέπει το θεσμικό πλαίσιο πολεοδομήσεως των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, καθίσταται αδύνατη η διάνοιξη δρόμων και η εν γένει εφαρμογή του εγκεκριμένου σχεδίου, τα δε στοιχεία που τεκμηριώνουν την ανάγκη επέκτασης του οικισμού παρατίθενται αναλυτικά στη μελέτη εκπόνησης του Γ.Π.Σ., καθώς και στη γνωμοδότηση του Κ.Σ.Χ.Ο.Π.
-Η μεταγενέστερη ακύρωση των πράξεων, με τις οποίες αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά ο νέος λιμένας της περιοχής έχει ως αποτέλεσμα να κλονίζεται το αιτιολογικό έρεισμα ρυθμίσεων του Γ.Π.Σ. (χωροθέτηση και έκταση χρήσης πολεοδομικού κέντρου, οδικό δίκτυο, θέσεις στάθμευσης, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις), αφού επελέγησαν με δεδομένη τη λειτουργία του νέου λιμένα. Δεδομένου δε ότι οι επιμέρους πολεοδομικές διαρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό είναι αλληλένδετες λόγω της μεγάλης συνοχής τους, το προσβαλλόμενο Γ.Π.Σ. πρέπει να ακυρωθεί στο σύνολό του.
Πρόεδρος: Ν. Ρόζος
Εισηγητής: Αντ. Ντέμσιας
Δικηγόροι: Β. Παπαδημητρίου, Κ. Χριστοπούλου, Μ. Χαϊνταρλής
Βασικές σκέψεις
2. Επειδή, με την ανωτέρω αίτηση ζητείται η ακύρωση: α) της 4655/1.7.1997 (και όχι 19.5.1997, όπως εσφαλμένως αναγράφεται στην αίτηση αυτή) αποφάσεως του Νομάρχη Ευβοίας, με την οποία εγκρίθηκε η υπαγωγή της πολεοδόμησης του οικισμού Νέων Στύρων στις διατάξεις του ν. 1337/1983, β) της 16668/30.5.1997 αποφάσεως του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Δ’ 482), με την οποία αποφασίστηκε η κίνηση της διαδικασίας σύνταξης Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του οικισμού Νέων Στύρων και γ) της 40202/30.9.2004 αποφάσεως του αυτού Υπουργού (Δ’ 941), με την οποία εγκρίθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του εν λόγω οικισμού.
3.Επειδή, με έννομο συμφέρον ασκείται η κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως από τους αιτούντες, οι οποίοι φέρονται ως κάτοικος Νέων Στύρων, ο πρώτος, και ιδιοκτήτες θερινών κατοικιών, ο τρίτος και τέταρτος, ισχυριζόμενοι ότι η προς νότο επέκταση του οικισμού που επιχειρείται με τις προσβαλλόμενες θα επιφέρει οικιστική, κυκλοφοριακή και περιβαλλοντική υποβάθμιση των κατοικιών τους, παραδεκτώς δε ομοδικούν προβάλλοντας κοινούς λόγους ακυρώσεως, που στηρίζονται στην αυτή πραγματική και νομική βάση.
4.Επειδή, με προφανές έννομο συμφέρον παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων ο Δήμος Στυρέων, με πρωτοβουλία του οποίου κινήθηκε η διαδικασία για την έγκριση του Γ.Π.Σ. του οικισμού Νέων Στύρων που υπάγεται στα διοικητικά του όρια.
5.Επειδή, οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν δυνάμει της ίδιας (πολεοδομικής) νομοθεσίας, αποτελούν η μία προϋπόθεση της άλλης και κατατείνουν στον πολεοδομικό σχεδιασμό μιας συγκεκριμένης οικιστικής περιοχής διά της συντάξεως του Γ.Π.Σ. αυτής. Ως εκ τούτου, αποτελούν μερικότερες πράξεις μιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας, η οποία ολοκληρώνεται με την έκδοση του Γ.Π.Σ. Εν όψει τούτου, μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη είναι η τρίτη προσβαλλόμενη απόφαση, στην οποία ενσωματώθηκαν, χάνοντας τον εκτελεστό χαρακτήρα τους, οι λοιπές δύο, τυχόν δε πλημμέλειες των πράξεων αυτών, εξετάζονται στο πλαίσιο εξέτασης της νομιμότητας του τελικώς εκδοθέντος Γ.Π.Σ.
6.Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 5 του από 20/30.8.1985 π.δ. (Δ’ 414) περί πολεοδομήσεως και επεκτάσεως των οικισμών της χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους: «5. Με απόφαση του οικείου Νομάρχη μετά από πρόταση του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου μπορεί οι προς πολεοδόμηση περιοχές να ακολουθούν τις διατάξεις του Ν. 1337/1983». Περαιτέρω, κατά τις σχετικές με την έγκριση και τροποποίηση Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ.) διατάξεις του ν. 1337/1983 (Α’ 33), οι οποίες εφαρμόζονται και στη συγκεκριμένη περίπτωση δυνάμει της μεταβατικής διατάξεως της παρ. 11 /του άρθρου 4 του ν. 2508/1997 (Α’ 124), της οποίας γίνεται επίκληση και στο στοιχείο 2 του προοιμίου της προσβαλλομένης, για την ένταξη περιοχής σε σχέδιο πόλεως ή την επέκταση εγκεκριμένου σχεδίου απαιτείται η σύνταξη γενικού πολεοδομικού σχεδίου (άρθρο 2 παρ. 1 ν. 1337/1983, άρθρο 38 παρ. 3 Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, π.δ. της 14/27.7.1999, Δ’ 580) (βλ. ΣτΕ 2675/2001, 3843/2006). Το περιεχόμενο του Γ.Π.Σ. προσδιορίζεται με την παρ. 2 των αυτών άρθρων, ενώ η επόμενη παρ. 3 περιέχει τα κριτήρια καθορισμού του μεγέθους και των ορίων των πολεοδομικών ενοτήτων του Γ.Π.Σ. Κατά την παρ. 6 του άρθρου 3 του ν. 1337/1983 (άρθρο 39 παρ. 6 Κ..Β.Π.Ν.), το Γ.Π.Σ. εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., μετά δε την έγκριση του συντάσσεται, κατά το άρθρο 6 του νόμου (άρθρο 43 Κ.Β.Π.Ν.), πολεοδομική μελέτη, η οποία, κατά την παρ. 2 των άρθρων αυτών, εναρμονίζεται με τις κατευθύνσεις του Γ.Π.Σ. και εξειδικεύει τις προτάσεις και τα σχετικά προγράμματά του.
7.Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το γενικό πολεοδομικό σχέδιο (Γ.Π.Σ.) αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης των πολεοδομικών ενοτήτων, η οποία διατυπώνεται μετά από εκτίμηση των οικιστικών αναγκών και των προβλεπομένων επιπτώσεων των πολεοδομικών ρυθμίσεων στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και τους γενικότερους αναπτυξιακούς στόχους ……… (βλ. ΣτΕ 3483/2006, 384/2002, 4577/2001, 2675/2001, 3 507/1997).
8.Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Με το από 26.1.1948 Δ/γμα Ρυμοτομίας Σχεδίου Πόλεως Ν. Στύρων (Α΄ 47/23.2.1948) εγκρίθηκε το σχέδιο πόλεως του παραλιακού οικισμού των Νέων Στύρων με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων και επιφάνεια 160 στρεμμάτων. Με την υπ΄ αριθμ. 8242/ΕΠΑ1177/11.8.1986 απόφαση του Νομάρχη Εύβοιας, η περιοχή οριοθετήθηκε ως οικισμός κάτω των 2.000 κατοίκων υπαγόμενος στο σχετικό θεσμικό πλαίσιο δόμησης του από 24.4.1985 π.δ. Με την ίδια απόφαση ο οικισμός χαρακτηρίσθηκε ως παραλιακός, αδιάφορος, δυναμικός, μεσαίος και η συνολική επιφάνεια της περιοχής εντός ορίων ανήλθε σε 160 + 234 = 394 στρέμματα. Ακολούθως εκπονήθηκε πολεοδομική μελέτη επέκτασης του εγκεκριμένου σχεδίου, η οποία εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 2361/23.3.1992 απόφαση του Νομάρχη Εύβοιας. Ωστόσο, η απόφαση αυτή ακυρώθηκε με την ΣτΕ 6211/1996 με την αιτιολογία ότι η επέκταση ενός οικισμού κατά τις ειδικές για τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων διατάξεις επιτρέπεται υπό την προϋπόθεση ότι η επέκταση ανταποκρίνεται στο απολύτως αναγκαίο για την αντιμετώπιση των επιτακτικών αναγκών μέτρο, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει ένα εύλογο όριο σε σχέση με το οριοθετημένο τμήμα του οικισμού, εν προκειμένω δε επιχειρούνταν η επέκταση του οικισμού Ν. Στύρων κατά 900 στρέμματα πέραν του οριοθετημένου τμήματος των 150 στρεμμάτων, ήτοι έκταση που υπερβαίνει κατά πολύ την αναγκαία για την κάλυψη των αναγκών οικισμού μέχρι 2.000 κατοίκους. Στην ίδια απόφαση διαλαμβάνεται ότι η επέκταση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων πέραν του αναγκαίου μέτρου επιτρέπεται μόνο κατά τις πάγιες διατάξεις του ν. 1337/1983. Ακολούθησε η έκδοση της πρώτης προβαλλόμενης απόφασης του Νομάρχη Εύβοιας, με την οποία αποφασίστηκε η υπαγωγή της πολεοδόμησης του οικισμού Νέων Στύρων στις διατάξεις του ν. 1337/1983, κατόπιν αποδοχής της υπ’ αριθμ. 107/1995 γνωμοδοτήσεως του Κοινοτικού Συμβουλίου Ν. Στύρων, στην οποία διαλαμβανόταν ότι το θεσμικό πλαίσιο πολεοδομήσεως των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων προβλέπει πολύ μικρή συμμετοχή ιδιοκτητών, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη διάνοιξη δρόμων και την εν γένει εφαρμογή του εγκεκριμένου σχεδίου και προτεινόταν η πολεοδόμηση του οικισμού, ο οποίος έχει τη μορφή και τις ανάγκες μιας πόλης, σύμφωνα με τον ν. 1337/1983. Με τη δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση κινήθηκε η διαδικασία εκπονήσεως του Γ.Π.Σ., η οποία ολοκληρώθηκε με την έγκρισή του με την τρίτη προσβαλλόμενη απόφαση, κατόπιν γνωμοδοτήσεως όλων των αρμοδίων υπηρεσιών.
9.Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η πρώτη προσβαλλόμενη νομαρχιακή απόφαση, με την οποία εγκρίνεται η υπαγωγή της πολεοδόμησης του οικισμού Ν. Στύρων στις διατάξεις του ν. 1337/1983 είναι ανυπόστατη, καθ’ όσον δεν δημοσιεύθηκε, ως έδει λόγω του κανονιστικού της χαρακτήρα, στην Ε.τ.Κ., πρέπει δε να ακυρωθεί διότι, εν τω μεταξύ, παρήγαγε έννομες συνέπειες, αφού αποτέλεσε το έρεισμα του ήδη προσβαλλόμενου Γ.Π.Σ.
10.Επειδή, η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 2 παρ. 5 του από 20/30.8.1985 π.δ., αποφασίζεται η υπαγωγή της πολεοδόμησης συγκεκριμένου οικισμού στις διατάξεις του ν. 1337/1983, δεν έχει κανονιστικό χαρακτήρα, αλλά είναι ατομική διοικητική πράξη, με την οποία διαπιστώνεται η συνδρομή σε ορισμένο οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων των πραγματικών συνθηκών και δεδομένων που δικαιολογούν την πολεοδόμηση του συγκεκριμένου αυτού οικισμού όχι βάσει του ειδικού καθεστώτος πολεοδόμησης των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, αλλά βάσει των διατάξεων του ν. 1337/1983 (πρβλ. ΣτΕ 3370/2005, 3632/1998). Συνεπώς, ως ατομική η πράξη αυτή δεν έχρηζε δημοσιεύσεως στην Ε.τ.Κ., τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
11.Επειδή, προβάλλεται ότι η ίδια ως άνω προσβαλλόμενη είναι ακυρωτέα, διότι εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, ήτοι από όργανο Ο.Τ.Α. και όχι από κρατικό όργανο, παρά το ότι το ζήτημα υπαγωγής ενός οικισμού μέχρι 2.000 κατοίκους και δη παραλιακού στο πεδίο εφαρμογής του ν. 1337/1983 δεν αποτελεί ζήτημα αμιγώς τοπικού χαρακτήρα.
12.Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 1337/1983 για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ένταξης ή επέκτασης πόλης ή οικισμού κατά το προηγούμενο άρθρο καταρτίζεται γενικό πολεοδομικό σχέδιο που καλύπτει όλες τις πολεοδομημένες ή προς πολεοδόμηση περιοχές ενός τουλάχιστον Δήμου ή Κοινότητας, το οποίο περιέχει, μεταξύ άλλων, τα όρια της κάθε πολεοδομικής ενότητας, της περιοχής επέκτασης, την υποδιαίρεση της περιοχής επέκτασης σε ζώνες πυκνοδομημένες, αραιοδομημένες ή αδόμητες, τη γενική εκτίμηση των αναγκών των πολεοδομικών ενοτήτων σε κοινόχρηστους χώρους, κοινωφελείς εξυπηρετήσεις, τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης των πολεοδομικών ενοτήτων σε συνάρτηση με τις παραπάνω ανάγκες. Κατά το ίδιο άρθρο ο καθορισμός του μεγέθους και των ορίων των πολεοδομικών ενοτήτων γίνεται έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η πλέον ενδεδειγμένη οργάνωση των περιοχών κατοικίας με την πρόβλεψη των απαραίτητων εξυπηρετήσεων των κατοίκων τους, η ένταξη στο σχέδιο κατά προτεραιότητα των πυκνοδομημένων περιοχών σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη δυνατή οικονομία των επεκτάσεων, η απόκτηση γης για κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους. Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ίδιου ως άνω νόμου, ο Υπουργός, εκτιμώντας τα στοιχεία του φακέλου, μπορεί είτε να εγκρίνει το γενικό πολεοδομικό σχέδιο είτε να απορρίψει με αιτιολογημένη απόφαση την πρόταση του Δήμου ή της Κοινότητας είτε να τροποποιήσει την πρόταση, εφ’ όσον κρίνεται ότι θα προκαλέσει επιβλαβείς συνέπειες για το φυσικό ή πολιτιστικό περιβάλλον. Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η απόφαση υπαγωγής της πολεοδόμησης ενός οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων στις διατάξεις του ν. 1337/1983, καθώς και οι λόγοι που επιβάλλουν την επιλογή του συγκεκριμένου καθεστώτος πολεοδόμησης, αποτελούν στοιχεία που εξετάζονται κατά το στάδιο εκπόνησης της μελέτης σύνταξης του Γ.Π.Σ., η τελική δε έγκριση ανήκει στον αρμόδιο Υπουργό. Εφόσον, συνεπώς, στη σύνθετη διοικητική ενέργεια της συντάξεως Γ.Π.Σ. ενός οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων, το γεγονός της υπαγωγής του οικισμού στις διατάξεις του ν. 1337/1983 και της ανάγκης επέκτασης αυτού κρίνεται, τελικώς, με απόφαση του αρμόδιου για την έγκριση του Γ.Π.Σ. κρατικού οργάνου, ήτοι του αρμόδιου Υπουργού, δεν αντίκειται στα άρθρα 24 και 102 του Συντάγματος η κατά το άρθρο 2 παρ. 5 πρόβλεψη προς έκδοση της αποφάσεως υπαγωγής ενός οικισμού κάτω των 2.000 κατοίκων από τον οικείο Νομάρχη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
13.Επειδή, προβάλλεται ότι η ως άνω προσβαλλόμενη νομαρχιακή απόφαση είναι ακυρωτέα, διότι στερείται της απαιτούμενης αιτιολογίας ως προς τη συνδρομή των αντικειμενικών και πολεοδομικών λόγων που υπαγορεύουν την περαιτέρω πολεοδόμηση του μικρού οικισμού των Ν. Στύρων με βάση τις διατάξεις του ν. 1337/1983 και όχι με βάση το πολεοδομικό καθεστώς πολεοδόμησης των μικρών οικισμών. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η κατ΄ αρχήν αιτιολόγηση της ανάγκης επέκτασης του οικισμού Ν. Στύρων με βάση τις διατάξεις του ν. 1337/1983 εμπεριέχεται στην υπ΄ αριθμ. 107/1995 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Ν. Στύρων, στην οποία διαλαμβάνεται ότι εάν εφαρμοσθεί στον οικισμό η πολύ μικρή συμμετοχή ιδιοκτητών που προβλέπει το θεσμικό πλαίσιο πολεοδομήσεως των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων καθίσταται αδύνατη η διάνοιξη δρόμων και η εν γένει εφαρμογή του εγκεκριμένου σχεδίου, αναλυτικά δε τα στοιχεία που τεκμηριώνουν την ανάγκη επέκτασης του οικισμού παρατίθενται στη μελέτη εκπόνησης του Γ.Π.Σ. καθώς και στη γνωμοδότηση του Κ.Σ.Χ.Ο.Π.
14.Επειδή, προβάλλεται ότι η τρίτη προσβαλλόμενη απόφαση περί εγκρίσεως του Γ.Π.Σ. είναι ακυρωτέα, όσον αφορά στην προς νότο επέκταση του οικισμού διότι, όπως προκύπτει από την εισήγηση της Δ/νσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού που υιοθετήθηκε από το Κεντρικό Σ.Χ.Ο.Π., δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ύπαρξη και λειτουργία του νέου λιμανιού στη θέση Ροζάνη, παρά το γεγονός ότι η χωροθέτηση του εν λόγω λιμανιού είχε ακυρωθεί με την ΣτΕ 1507/2000, οι δε εργασίες κατασκευής του που άρχισαν κατά το έτος 1997 ανεστάλησαν με την Ε.Α. 107/1998. Προβάλλεται δε ότι η προσβαλλόμενη είναι, για το λόγο αυτό, μη νόμιμη και ακυρωτέα και στο σύνολό της, δεδομένου ότι το στοιχείο αυτό επηρέασε αποφασιστικά τη συνολική σχεδίαση του ευρύτερου χώρου. Με το δικόγραφο παρεμβάσεως ο Δήμος Στυρέων προβάλλει ότι το νέο λιμάνι δεν περιλαμβάνεται στο όριο του Γ.Π.Σ., εν πάση δε περιπτώσει ορθώς το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει ρυθμίσεις που επιτυγχάνουν τη λειτουργική ένταξή του στον πολεοδομικό σχεδιασμό, αφού κατά το στάδιο εκπόνησης του σχεδίου είχε προεγκριθεί η χωροθέτηση και είχαν εγκριθεί οι περιβαλλοντικοί όροι του νέου λιμένα με τις υπ’ αριθμ. 2078/15.5.2002 και 3745/26.9.2002 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις του Περιφερειακού Πλαισίου της περιοχής που υποδεικνύει τον Δήμο Στυρέων ως δευτερεύοντα πόλο τουριστικής και οικιστικής ανάπτυξης. Εν όψει δε της λειτουργικής αυτής ενσωμάτωσης του νέου λιμένα στον πολεοδομικό σχεδιασμό, ορθώς, κατά τον παρεμβαίνοντα, προτείνονται οι απαραίτητες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και οργάνωση του οδικού δικτύου και προβλέπεται η επιμήκυνση του πολεοδομικού κέντρου προς τη μεριά του νέου λιμένα, αφού η λειτουργία θα συμπαρασύρει χωρικά και τις σχετικές με την εξυπηρέτηση του κεντρικές λειτουργίες στη νότια παραλιακή ζώνη (εκδοτήρια, τουριστικά γραφεία κ.ά.).
15.Επειδή, μετά την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως (17.12.2004) η 3745/26.9.2002 έγκριση περιβαλλοντικών όρων του νέου λιμένα στη θέση Ροζάνη-Τρόχαλο, στην οποία ενσωματώθηκε η 2078/15.5.2002 προέγκριση χωροθέτησης, ακυρώθηκε με τη ΣτΕ 2266/2007. Ειδικότερα, με την απόφαση αυτή κρίθηκε ότι η χωροθέτηση του νέου λιμένα ήταν μη νόμιμη, καθ’ όσον δεν είχε προηγηθεί χωροταξικός σχεδιασμός εντός του εθνικού ή περιφερειακού δικτύου λιμένων της χώρας που να δικαιολογεί, βάσει τεκμηριωμένης μελέτης, την κατασκευή του λιμένος σε συμφωνία με τις αρχές προστασίας του παράκτιου και θαλάσσιου οικοσυστήματος. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δη από τη μελέτη του Γ.Π.Σ., τη γνωμοδότηση του Σ.Χ.Ο.Π. και τα σχετικά διαγράμματα, στα οποία στηρίχθηκε η έκδοση του προσβαλλόμενης πράξεως περί εγκρίσεως του Γ.Π.Σ., η ύπαρξη του νέου λιμένα δεν περιλαμβάνεται μεν στα όρια που καταλαμβάνει το Γ.Π.Σ., δηλαδή δεν χωροθετείται με την πράξη αυτή, ωστόσο εντάσσεται στο σχέδιο αυτό και επηρεάζει τις επιλογές του σχεδιασμού τόσο ως προς τη χωροθέτηση της χρήσης του πολεοδομικού κέντρου όσο και ως προς την οργάνωση του οδικού δικτύου, την κυκλοφοριακή διαρρύθμιση του οικισμού και την οργάνωση θέσεων στάθμευσης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την ως άνω γνωμοδότηση «ΙΙ.3 Προτεινόμενη δομή: … Η περιοχή της εντός σχεδίου στο σύνολό της προτείνεται να λειτουργήσει ως κέντρο πόλης με γραμμική επέκταση στα νότια κατά μήκος του νέου λιμανιού και στα νοτιοανατολικά στο τμήμα της εντός οικισμού εκατέρωθεν της κύριας συλλεκτηρίου (Β’ παραλιακής). …Με τη λειτουργία του νέου λιμανιού στο νότιο τμήμα της παραλίας, όλη η υπερτοπική κυκλοφορία μετατοπίζεται στην περιοχή αυτή με αποτέλεσμα την αποσυμφόρηση μεγάλου μέρους της περιοχής του κέντρου και την απόδοση του στους πεζούς με την ολοκλήρωση των εργασιών ανάπλασης του παραλιακού μετώπου. Οι περισσότεροι κάθετοι προς τον παραλιακό πεζόδρομο τοπικοί δρόμοι λαμβάνουν χαρακτήρα πεζοδρόμου ή οδού ήπιας κυκλοφορίας με ανάλογη διαμόρφωση και συνδέονται με τον παραλιακό πεζόδρομο. Η υπερτοπική κυκλοφορία από το λιμάνι διοχετεύεται μέσω του νότιου συλλεκτηρίου στην επαρχιακή οδό προς Κουβέλες όπου συναντά τη νέα επαρχιακή οδό Ραπταίοι-Στύρα και από κει προς Χαλκίδα ή Κάρυστο. … II.3.1 Χρήσεις γης: …Ζώνη πολεοδομικού κέντρου: Όλη η εντός σχεδίου προτείνεται να οργανωθεί ως περιοχή πολεοδομικού κέντρου δεδομένης της συγκέντρωσης μικτών λειτουργιών κατοικίας εμπορίου και υπηρεσιών τουρισμού και διοίκησης. Ακόμη προτείνεται η επέκταση του κέντρου προς την περιοχή του νέου λιμανιού. Ιδιαίτερα στην περιοχή του νέου λιμανιού, κατά μήκος του παραλιακού μετώπου οργανώνονται θέσεις στάθμευσης. Ως προς το περιεχόμενο προτείνονται οι λειτουργίες του άρθρου 4 του π.δ. 166Δ/1987. … Ζώνη νέου λιμανιού: Το νέο λιμάνι αποτελεί ιδιαίτερη χρήση. Έχει κατασκευαστεί και προβλέπεται σύντομα η πλήρης λειτουργία του. Στη ζώνη του λιμανιού προβλέπεται χώρος στάθμευσης ο οποίος εξειδικεύεται στην πολεοδομική μελέτη». Οι ειδικότερες επιμέρους κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και η χωροθέτηση των χώρων στάθμευσης που γίνονται με βάση την παραδοχή της λειτουργίας του νέου λιμανιού αναλύονται στο κεφάλαιο 11.3.3. Εν όψει των ανωτέρω, η μεταγενέστερη ακύρωση των πράξεων με τις οποίες αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά ο νέος λιμένας έχει ως αποτέλεσμα να κλονίζεται το αιτιολογικό έρεισμα όλων των ανωτέρω ρυθμίσεων του Γ.Π.Σ. που προπαρατέθησαν (χωροθέτηση και έκταση χρήσης πολεοδομικού κέντρου, οδικό δίκτυο, θέσεις στάθμευσης, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις), αφού επελέγησαν με δεδομένη τη λειτουργία του νέου λιμένα (πρβλ. ΣτΕ 2508/2002). Δεδομένου δε ότι οι επιμέρους πολεοδομικές διαρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό είναι αλληλένδετες λόγω της μεγάλης συνοχής τους, για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να ακυρωθεί το προσβαλλόμενο Γ.Π.Σ. στο σύνολό του, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της αιτήσεως ακυρώσεως.
16.Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση ως προς τον δεύτερο των αιτούντων και να γίνει δεκτή ως προς τους λοιπούς αιτούντες.