ΣτΕ 2687/2010 [Μη νόμιμη περιβαλλοντική αδειοδότηση λιμενικών εγκαταστάσεων επιχείρησης στον Ασπρόπυργο]

Περίληψη

-Δεν εξετάζονται ειδικώς τα ζητήματα συμβατού της επίδικης λιμενικής εγκατάστασης προς τις προβλέψεις και κατευθύνσεις του ΡΣΑ και προς τις ρυθμίσεις του ΓΠΣ που αναφέρονται στην εξυγίανση των έντονα υποβαθμισμένων, λόγω της ύπαρξης στην περιοχή ιδιαίτερα οχληρών δραστηριοτήτων, ακτών του Ασπροπύργου, όπου πρόκειται να κατασκευασθεί το έργο, και προβλέπουν την πρόταση ειδικών παρεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της ακτής που περιβάλλει την περιοχή της Λουζιτάνιας, στην οποία εμπίπτει και η επίμαχη έκταση.

Πρόεδρος: Κ. Μενουδάκος
Δικηγόροι: Αγγ. Χαροκόπου, Αθ. Αλεφάντη, Φ. Σπυρόπουλος

Βασικές σκέψεις

Επειδή με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθμ. 140756/25.5.2007 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία της βιομηχανίας παραγωγής δομικού χάλυβα μορφοσίδηρου και δομικού πλέγματος και εγκατάστασης φορτοεκφόρτωσης χύδην φορτίων της εταιρίας «Χ.Ε. ΑΕ» στον Ασπρόπυργο Αττικής. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αιτήσεως, η απόφαση αυτή προσβάλλεται κατά το μέρος που αναφέρεται στην κατασκευή και λειτουργία της ανωτέρω λιμενικής εγκατάστασης την οποία αφορούν οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως.
Επειδή με την προσβαλλόμενη 140756/25.5.2007 κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας επιχειρείται αφενός η ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων για τη λειτουργία υφιστάμενης βιομηχανίας παραγωγής δομικού χάλυβα, μορφοσίδηρου και δομικού πλέγματος της παρεμβαίνουσας και αφετέρου η κατασκευή βιομηχανίας, δηλαδή την κατασκευή και λειτουργία λιμενικής εγκατάστασης φορτοεκφόρτωσης χύδην φορτίων. Όπως προκύπτει από την υποβληθείσα σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έτους 2006, οι εγκαταστάσεις της βιομηχανικής μονάδας της παρεμβαίνουσας εταιρείας «Χ.Ε. ΑΕ» λειτουργούν κατάντη της Εθνικής Οδού Αθηνών Κορίνθου, στο 17ο χλμ. Κατάντη της Εθνικής Οδού, στην ίδια χιλιομετρική θέση βρίσκεται ακίνητο της εταιρείας, έμπροσθεν του οποίου προβλέπεται να κατασκευασθούν οι επίμαχες λιμενικές εγκαταστάσεις, από τις οποίες θα γίνεται η εκφόρτωση της πρώτης ύλης του παλαιοσιδήρου (scrap) από φορτηγά εμπορικά πλοία χύδην φορτίου. Όπως προκύπτει από την ΜΠΕ (σ. 67) το παράκτιο οικόπεδο έχει δημιουργηθεί από προσχώσεις και έχει παραχωρηθεί στην ως άνω εταιρεία με την υπ’ αριθμ. Δ4930/998/10.8.1981 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Η κατασκευή του έργου σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, περιλαμβάνει δύο φάσεις: Κατά την πρώτη φάση προβλέπεται η κατασκευή έργου με προσανατολισμό κάθετο στην υφιστάμενη ακτογραμμή που θα περιλαμβάνει την κατασκευή προβλήτα, στον οποίο θα καταλήγει διάδρομος μήκους 145 μέτρων και πλάτους από 8 μέτρα έως 33,5 μέτρα, για την εκφόρτωση παλαιοσιδήρου (scrap), από πλοία μέγιστης χωρητικότητας 5.000 DWT. Η συνολική επιφάνεια των χερσαίων λιμενικών έργων, κατά τη φάση αυτή, ανέρχεται σε 2.100 τ.μ. Η δεύτερη φάση περιλαμβάνει την κατασκευή επέκτασης του προβλήτα της α΄ φάσης, με μεγαλύτερη έκταση διαθέσιμων χερσαίων χώρων και ικανότητα εξυπηρέτησης πλοίων έως 20.000 DWT. Για την κατασκευή των έργων της α΄ φάσης θα απαιτηθούν εκσκαφές του πυθμένα που ανέρχονται συνολικά σε 19.000 κ.μ. περίπου, τόσο για τη θεμελίωση όσο και για την εξασφάλιση ικανού ωφέλιμου βάθους, η δε κατασκευή του προβλήτα θα γίνει με δόμηση στηλών τεχνητών ογκολίθων (βάθρων), που εν συνεχεία γεφυρώνονται με πλάκες οπλισμένου σκυροδέματος και χυτό επί τόπου σκυρόδεμα. Για τη δόμηση των βάθρων προβλέπεται η πλήρης εκσκαφή του επιφανειακού μαλακού στρώματος πάχους 3 με 3,5 μέτρων, και η επαναπλήρωση από κατάλληλο υλικό έδρασης του αύλακα θεμελίωσης, ο οποίος συμπληρώνεται 1,5 μέτρα με διαβαθμισμένο αμμοχάλικο εξυγίανσης και στα υπόλοιπα 2 μέτρα με λιθορροπές έδρασης λατομικής προέλευσης. Για τη φορτοεκφόρτωση στον προβλήτα της α΄ φάσης θα χρησιμοποιηθεί ελαστιχοφόρος γερανός μικρής ανυψωτικής ικανότητας. Στη β΄ φάση των έργων, οι εκσκαφές του πυθμένα ανέρχονται συνολικά σε 61.500 κ. μ. περίπου, το ωφέλιμο βάθος του έργου προβλέπεται στα -10,80 μ. από τη μέση στάθμη θαλλάσης, η δε επέκταση του προβλήτα της α΄ φάσης θα γίνει με επάλληλες στρώσεις πρόχυτων τεχνητών ογκολίθων, με κατασκευή κρηπιδωμάτων στη νότια-νοτιανατολική πλευρά και η διαμόρφωση κεκλιμένου πρανούς στη βόρεια πλευρά του έργου θωρακίζεται εξωτερικά από πρίσμα φυσικών ογκολίθων και λιθορροπών. Για την προστασία του ποδός του έργου θα τοποθετηθούν πλάκες προστασίας από οπλισμένο σκυρόδεμα. Κατά τη β΄ φάση ο ελαστιχορόφος γερανός θα αντικατασταθεί από ηλεκτροκίνητο γερανό επί σιδηροτροχών για την τοποθέτηση του οποίου θα απαιτηθεί η κατασκευή διαφραγματικού τοιχείου. Από τις εκσκαφές του πυθμένα τόσο στην α΄ φάση όσο και στη β΄ φάση του έργου θα προκύψουν βυθοκορήματα εκσκαφής τα οποία σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, θα διατεθούν σε κατάλληλο χώρο στην ξηρά ή θα απορριφθούν σε βάθη θάλασσας μεγαλύτερα από 50 μέτρα και σε απόσταση από την ακτογραμμή μεγαλύτερη των 2 χλμ. Η συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή στην οποία επιτρέπεται θα διασκορπισθούν τα βυθοκορήματα προσδιορίζεται ειδικότερα. Όπως εκτιμάται δε από την από Σεπτεμβρίου 2006 «τεχνική έκθεση δοκιμών εκπλυσιμότητας υλικών βυθοκόρησης», που επισυνάπτεται στην ΜΠΕ, η διάθεση των βυθοκορημάτων σε θαλάσσιο περιβάλλον δεν αναμένεται να δημιουργήσει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η κατασκευή των λιμενικών εγκαταστάσεων για την εκφόρτωση του παλαιοσιδήρου στο χώρο έμπροσθεν της βιομηχανίας υπογορεύεται, σύμφωνα με την ΜΠΕ, για λόγους που σχετίζονται με τα προβλήματα που έχουν ανακύψει από την υφιστάμενη τροφοδοσία της βιομηχανίας από το λιμάνι της Ελευσίνας για την εκφόρτωση της ανωτέρω πρώτης ύλης, με πλοία χωρητικότητας 3.000 και 5.000 DWT και τη μεταφορά της με φορτηγά αυτοκίνητα από το υφιστάμενο οδικό δίκτυο έως τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας. Κατά την εκφόρτωση του scrap δημιουργείται από την πτώση του παλαιοσιδήρου στο έδαφος αφενός σημαντική ηχορρύπανση, αφετέρου σκόνη, λόγω των ποσοτήτων χώματος και άλλων λεπτόκοκκων υλικών που προέρχονται από τη σκωρία των υλικών. Για το λόγο αυτό υπήρξαν διαμαρτυρίες του Δήμου Ελευσίνας και κατοίκων του, οι οποίοι άσκησαν και αίτηση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων που έγινε εν μέρει δεκτή με απόφαση που επέβαλε την υποχρέωση του Οργανισμού Λιμένος Ελευσίνας και της παρεμβαίνουσας εταιρείας μεταξύ άλλων, να καταβρέχουν συνεχώς το φορτίο του scrap κατά τη φορτοεκφόρτωση για τον περιορισμό της σκόνης. Στη ΜΠΕ αναφέρεται, επίσης, ότι πέραν των ανωτέρω η εταιρεία διακόπτει την εκφόρτωση κατά τη διάρκεια του μεσημεριού και τις νυχτερινές ώρες, με αποτέλεσμα να επέρχονται μεγάλες καθυστερήσεις στη διαδικασία μεταφοράς του υλικού από το λιμάνι της Ελευσίνας έως τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας, εκτιμάται δε ότι η προτεινόμενη λύση θα απαλλάξει την παρεμβαίνουσα εταιρεία από τα προαναφερόμενα προβλήματα, θα μειώσει το συνολικό κόστος μεταφοράς των προϊόντων και θα αυξήσει τον ρυθμό φορτοεκφόρτωσης της πρώτης ύλης, με αποτέλεσμα να καταστήσει πιο ανταγωνιστική τη θέση της στον ελληνικό και τον διεθνή χώρο. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται από τη ΜΠΕ στην πρόβλεψη ότι με την κατασκευή των εν λόγω λιμενικών εγκαταστάσεων αναμένεται να μειωθεί σημαντικά η περιβαλλοντική όχληση που υφίσταται η περιοχή από τον υφιστάμενο τρόπο ανεφοδιασμού της βιομηχανίας, να απαλειφθεί η όχληση των κατοίκων από την εκφόρτωση του παλαιοσιδήρου στο λιμάνι της Ελευσίνας και να αποφορτιστεί το οδικό δίκτυο.

Επειδή ο ν. 1515/1985 (Α΄ 18), του οποίου το περιεχόμενο αποδίδεται στα άρθρα 8 έως και 22 του Κώδικα Βασικής πΟλεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) που εγκρίθηκε με το άρθρο μόνο του από 14/27.7.1999 π.δ./τος (Δ΄ 580), καθόρισε το ρυθμιστικό σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος της ευρύτρης περιοχής της Αθήνας (ΡΣΑ), το οποίο περιλαμβάνει το ηπειρωτικό τμήμα του νομού Αττικής και το νησιωτικό τμήμα, πλην των Κυθήρων. Το ΡΣΑ ορίζεται ως το «σύνολο των στόχων, των κατευθύνσεων, των προγραμμάτων και των μέτρων που προβλέπονται … ως αναγκαία για τη χωροταξική και πολεοδομική οργάνωσή της στα πλαίσια των πενταετών προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης» (άρθρ. 8 παρ. 1). Το ΡΣΑ αποβλέπει «στο σχεδιασμό και προγραμματισμό της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας μέσα στα πλαίσια της εθνικής χωροταξικής πολιτικής, στη χωροταξική δομή και οργάνωσή της σε επίπεδο περιφέρειας, στη χωροταξική αναδιάρθρωση των τομέων παραγωγής, του συστήματος μεταφορών … καθώς και στην πολιτική γης και κατοικίας, στη λήψη μέτρων και στο σχεδιασμό για τη χωροταξική και τη νέα πολεοδομική δομή της πρωτεύουσας, καθώς και στο σχεδιασμό περιοχών ή ζωνών ειδικού ενδιαφέροντος ή ειδικών προβλημάτων, στη λήψη μέτρων, όρων και περιορισμών για την εξασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος στο συντονισμό των προγραμμάτων και των μελετών που έχουν σχέση με το ΡΣΑ …. και στον καθορισμό των απαιτούμενων για την εφαρμογή τους παρεμβάσεων …» (άρθρ. 8 παρ. 2 ΚΒΠΝ). Το πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος περιλαμβάνει μέτρα και κατευθύνσεις για την αναβάθμιση και προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, όπως η οικολογική ανασυγκρότηση της Αθήνας, η προστασία του τοπίου και των ακτών, η προστασία ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και η αναβάθμιση ιδιαίτερα υποβαθμισμένων περιοχών (άρθρ. 9 ΚΒΠΝ). Μεταξύ των γενικότερων στόχων του ΡΣΑ περιλαμβάνονται βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους τους κατοίκους της και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και η ποιοτική αναβάθμιση κάθε γειτονίας και προστασία των περιοχών κατοικίας από οχληρές λειτουργίες και χρήσεις, μεταξύ δε των ειδικότερων στόχων του η άμβλυνση των ανισοτήτων στην κατανομή του κοινωνικού εξοπλισμού και στην ποιότητα του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος με ανακατανομή των χρήσεων, λειτουργιών και επενδύσεων προς όφελος κυρίως των δυτικών και των λοιπών υποβαθμισμένων περιοχών (άρθρο 10 ΚΒΠΝ). Περαιτέρω, προβλέπεται ότι το ΡΣΑ και τα διαγράμματα του άρθρου 22 του ΚΒΠΝ (άρθρ. 15 του ν. 1515/1985), ότι όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και οι φορείς του δημοσίου τομέα υποχρεούνται να προσαρμόζουν τα προγράμματά τους με το ρυθμιστικό σχέδιο και ότι με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ συμπληρώνονται, εξειδικεύονται, διευκρινίζονται και τροποποιούνται μερικώς το ΡΣΑ και το πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος χωρίς μεταβολή των στόχων και κατευθύνσεών τους, ύστερα από γνώμη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Αθήνας. Εξάλλου, παρέχεται εξουσιοδότητση για τον καθορισμό, με αποφάσεις του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για υφιστάμενες και νέες εγκαταστάσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η βελτίωση και η προστασία του περιβάλλοντος (άρθρο 18 ΚΒΠΝ). Ακολούθως, το άρθρο 22 του ΚΒΠΝ με τίτλο «Παράρτημα – Διαγράμματα» περιέχει αφενός το «παράρτημα» με το οποίο καθορίζονται οι «ειδικότερες κατευθύνσεις και μέτρα για τη χωροταξική και την πολεοδομική ανασυγκρότηση της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και για την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντός της» και αφετέρου τα διαγράμματα. Στο κείμενο δε του Παραρτήματος προβλέπονται τα εξής: Η ευρύτερη περιοχή της Αθήνας υποδιαιρείται σε πέντε οργανικές υποενότητες μεταξύ των οποίων αυτή της Δυτικής Αττικής με κέντρο τα Μέγαρα (παρ. 1.1). Για την ισόρροπη κατανομή των κεντρικών πολεοδομικών λειτουργιών προβλέπεται η λήψη μέτρων, πλην άλλων, για την ανάπτυξη των Μεγάρων σε αστικό κέντρο μεσαίου μεγέθους με χωροθέτηση σε αυτό κεντρικών λειτουργιών του επιπέδου της υποενότητας, με οργάνωση οικιστικών προγραμμάτων καθώς και ζωνών οικονομικών δραστηριοτήτων (παρ. 1.3.α). Ως ειδικότερη κατεύθυνση και μέτρο για την πολεοδομική ανασυγκρότηση της πρωτεύουσας προβλέπεται η ανάσχεση της εξάπλωσης της πόλης που επιδιώκεται, πλην άλλων, με την ανάπλαση των υποβαθμισμένων περιοχών κατοικίας καθώς και η προστασία των ακτών από την εξάπλωση της οικιστικής χρήσης και των περιφράξεων (παρ. 2.1.1). Οι πόλεις, μεταξύ άλλων, της Ελευσίνας και του Ασπροπύργου ορίζονται ως κέντρα δήμου με υπερτοπική σημασία (παρ. 2.1.2). Για την ανακατανομή δομικών χρήσεων προβλέπεται στον τομέα της μεταποίησης η οργάνωση νέων βιομηχανικών και βιοτεχνικών πάρκων σε ικανή απόσταση από περιοχές κατοικίας, για συγκέντρωση ομοειδών οχληρών κλάδων της μεταποίησης, όπως των χυτηριών, των σιδηροβιοτεχνιών, των επιμεταλλωτηρίων που είναι διάσπαρτα στην έκταση του πολεοδομικού συγκροτήματος (παρ. 2.3. γ΄). Τέλος, για την ποιοτική αναβάθμιση της πρωτεύουσας, προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ως ποιοτική παρέμβαση μεγάλης κλίμακας, η εξυγίανση έντονα υποβαθμισμένων περιοχών όπως της περιοχής του εργοστασίου της Δραπετσώναςκαι των ακτών του Ασπροπύργου και του Περάματος (παρ. 2.5). Ακολούθως, στο διάγραμμα 1α η περιοχή της Λουζιτάνιας στον Κόλπο της Ελευσίνας ορίζεται ως χώρος «αναψυχής και πολιτιστικού εξοπλισμού», στο δε διάγραμμα 2 για την ευρύτερη περιοχή της Λουζιτάνιας στον Κόλπο της Ελευσίνας προβλέπονται ειδικές παρεμβάσεις στην ακτή, ως ποιοτική παρέμβαση ευρύτερης σημασίας. Όπως έχει κριθεί (ΣτΕ Ολ. 604/2002 σκ. 17, Ολ. 2403/1997 σκ. 11, πρβλ. Ολ. 2755/1994 σκ. 8, 2435/1993 σκ. 7), ο ανωτέρω νόμος του ΡΣΑ έχει εκδοθεί σε συμμόρφωση προς το άρθρο 24 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, το οποίο επιβάλλει αφενός μεν την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αφετέρου δε τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας για την επίτευξη των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης. [ ………………….] Για την προστασία των δυτικών περιοχών της πρωτεύουσας, στις οποίες συγκεντρώνονται, σε μεγάλο βαθμό, ιδιαίτερα οχληρές δραστηριότητες, οι οποίες έχουν συντελέσει κατά κύριο λόγο στην υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και των όρων διαβίωσης των κατοίκων, με το ΡΣΑ λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα και, προς αυτή την κατεύθυνση, προτείνεται ειδικότερα για την επίμαχη περιοχή ως ποιοτική παρέμβαση μεγάλης κλίμακας, η εξυγίανση των έντονα υποβαθμισμένων ακτών του Ασπροπύργου, με την ανάδειξη της περιοχής της Λουζιτάνιας ως χώρου αναψυχής και πολιτιστικού εξοπλισμού και την πραγματοποίηση ειδικών παρεμβάσεων στην ακτή. Στο πλαίσιο των κατευθύνσεων του ΡΣΑ με το ΓΠΣ Δήμου Ασπροπύργου (υπ’ αριθμ. 51032/3108/13.7.1989 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ – Δ΄ 555 και αναδημοσίευση αυτού με την υπ’ αριθμ. 79717/5159/6.8.1992 απόφαση Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ – Δ΄ 1056) που εκδόθηκε κατ’ επίκληση, μεταξύ άλλων του ν. 1515/1985, για την Πολεοδομική Ενότητα 4 «Παραλία», στην οποία ανήκει η χερσαία περιοχή όπου πρόκειται να κατασκευασθεί το επίμαχο λιμενικό έργο, καθορίζεται χρήση γενικής κατοικίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του από 23.2.1987 π/δτος με εξαίρεση τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης προβλέπεται δε περαιτέρω η «χωροθέτηση αθλητικών εγκαταστάσεων (πυρήνας Α) στην παραλιακή ζώνη Λουζιτάνια», η δημιουργία «κοινόχρηστων χώρων πρασίνου και αναψυχής στην παραλιακή ζώνη και η δημιουργία «ζώνης προστασίας πρασίνου» μεταξύ του οικισμού «Παραλία Ασπροπύργου και της βιομηχανικής μονάδας «Ελληνική Χαλυβουργία». Ωστόσο, μεταγενεστέρως το ως άνω ΓΠΣ τροποποιήθηκε (βλ. υπ’ αριθμ. 2153/473/29.1.1997 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ – Δ΄ 125) και καθορίστηκαν για την ΠΕ 4 χρήσεις «χονδρεμπορίου, όπως προσδιορίζεται από το άρθρο 7 του από 23.2.1987 π.δ./τος στην περιοχή που βρίσκεται νότια της Εθνικής Οδού και νοτιοδυτικά των ΕΛ.ΔΑ» και στην οποία εμπίμπτει η επίμαχη περιοχή, όπως αναφέρεται στην ΠΕ και επιβεβαιώνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, «αθλητισμού στην περιοχή που βρίσκεται νότια της Εθνικής Οδού» και «αστικού πρασίνου στην περιοχή γενικής κατοικίας που βρίσκεται νότια της Εθνικής Οδού». Περαιτέρω, ορίστηκε ότι «οι νομίμως υφιστάμενες λειτουργούσες βιομηχανίες» στην περιοχή για την οποία ορίζεται χρήση χονδρεμπορίου, «παραμένουν και δύνανται να εκσυγχρονίζονται, να επεκτείνονται και να λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ./τος 84/1984 (Α΄ 33)». Εξάλλου, με το υπ’ αριθμ. Γ 66548/26.8.1996 (Δ΄ 1085) προεδρικό διάταγμα καθορίστηκαν χρήσεις γης και περιορισμοί δόμησης στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 περιοχή του Δήμου Ασπροπύργου και προβλέφθηκε περιοχή με στοιχεία ΕΟ (οχλούσες επαγγελματικές εγκαταστάσεις), στην οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις των π.δ./των 84/1984 (Α΄ 33) και από 31.3.1987 (Δ΄ 147) και στην οποία σύμφωνα με τη ΜΠΕ του έργου περιλαμβάνεται η επίμαχη έκταση. Τέλος, με την υπ’ αριθμ. 1701/16.1.2003 απόφαση της Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ (Δ΄ 147) έχει εγκριθεί η πολεοδομική μελέτη των περιοχών βιομηχανικών-βιοτεχνικών εγκαταστάσεων του δήμου Ασπροπύργου (Ν. Αττικής) και, όπως βεβαιώνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, η βιομηχανική μονάδα της παρεμβαίνουσας εμπίπτει στο ΟΤ 18 του τομέα Ι, στον οποίο επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των μονάδων υπό την προϋπόθεση τήρησης των διατάξεων του ν. 2965/2001.

Επειδή, στην κρινομένη αίτηση προβάλλεται ότι το επίδικο έργο έρχεται σε αντίθεση προς τον πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής. Στα υπ’ αριθμ. 981/22.5.2006 και 2929/22.12.2006 έγγραφα του Οργανισμού Αθήνας, τα οποία προηγήθηκαν της προσβαλλόμενης εγκρίσεως Περιβαλλοντικών Όρων και μνημονεύονται στο προοίμιό της, αναφέρεται ότι η Υπηρεσία αυτή «δεν διαθέτει εξειδικευμένο επιστήμονα σε θέματα περιβαλλοντικών επιπτώσεων ανάλογων έργων και ότι «δεν θα γνωμοδοτήσει επί του θέματος ένεκα της ιδιαίτερης εξειδίκευσης που απαιτεί η εκτίμηση των επιπτώσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον από τις σχεδιαζόμενες επιχώσεις ….», ενώ στα υπ’ αριθμ. 12357/18.5.2006 και 1102/6.2.2007 έγγραφα της Διεθύνσεως Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, τα οποία επίσης μνημονεύονται στο προοίμιο της προσβαλλόμενης πράξεως αναφέρεται, αντιστοίχως, ότι «…. το έργο θα συμβάλει στην απάλειψη της σημαντικής περιβαλλοντικής όχλησης στην αστική περιοχή της πόλης της Ελευσίνας όπως και στην ευρύτερη κυκλοφοριακά βεβαρημένη περιοχή με τη σημαντική μείωση της απόστασης μεταφοράς από τα έργα […………..] αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των υφιστάμενων δραστηριοτήτων και δεν δεσμεύει τη μελλοντική τροποποίηση των χρήσεων γης στην περιοχή αυτή του Δήμου Ασπροπύργου». Με τα ως άνω όμως έγγραφα δεν εξετάζονται ειδικώς τα ζητήματα συμβατού της επίδικης λιμενικής εγκατάστασης προς τις προβλέψεις και κατευθύνσεις του ΡΣΑ και προς τις ρυθμίσεις του ΓΠΣ που αναφέρονται στην εξυγίανση των έντονα υποβαθμισμένων, λόγω της ύπαρξης στην περιοχή ιδιαίτερα οχληρών δραστηριοτήτων, ακτών του Ασπροπύργου, όπου πρόκειται να κατασκευασθεί το έργο, και προβλέπουν την πρόταση ειδικών παρεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της ακτής που περιβάλλει την περιοχή της Λουζιτάνιας, στην οποία εμπίπτει και η επίμαχη έκταση. Για τον ανωτέρω λόγο πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη κατά το πλητόμενο μέρος της, δηλαδή κατά το μέρος που αφορά την κατασκευή και λειτουργία της επίδικης κατάστασης, η δε υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προκειμένου να εξετάσει ειδικώς τα ως άνω ζητήματα.