ΣτΕ 3627/2010 [Παράνομη η ΕΠΟ για μονάδα υγραερίου σε ΒΙΠΑ χωρίς να προηγηθεί προέγκριση χωροθέτησης]

Περίληψη

-Στις περιοχές που χαρακτηρίζονται από Γ.Π.Σ. ως Βιομηχανικά Πάρκα (ΒΙ.ΠΑ.) είναι επιτρεπτή, κατ’ αρχήν, η χωροθέτηση οποιασδήποτε βιομηχανικής εγκατάστασης μέσης και χαμηλής όχλησης. Όταν οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται ως ΒΙ.ΠΑ. προς εξυγίανση, δεν απαγορεύεται η χωροθέτηση των ανωτέαρω δραστηριοτήτων, αλλά επιτρέπεται, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο ρυθμό εξυγίανσης της περιοχής, ο καθορισμός και άλλων κατηγοριών χρήσεων, όπως τα εμπορικά καταστήματα, τα κέντρα διασκέδασης και αναψυχής, οι ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι και οι εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών.

-Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός με το οικείο Γ.Π.Σ. περιοχής ως ΒΙ.ΠΑ. δεν συνεπάγεται απαλλαγή από την υποχρέωση τήρησης της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης για την εγκατάσταση των επιτρεπόμενων από το ΓΠΣ έργων και δραστηριοτήτων.

-Προέγκριση χωροθέτησης δεν απαιτείται μόνον αν έχει καθορισθεί η οικεία βιομηχανική ή επιχειρηματική περιοχή, δηλαδή αν έχει εκδοθεί η κατά νόμο κ.υ.α. για τον καθορισμό του ΒΙ.ΠΑ., η ίδρυση του οικείου, φορέα και η συνταχθείσα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ταυτόχρονα δε καθορίζονται η θέση, η έκταση και τα όρια της ΒΙ.ΠΑ., οι κατηγορίες δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε αυτό και οι ειδικότεροι όροι και μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από την ίδρυση και τη λειτουργία της Β.Ι.ΠΑ.

-Συνεπώς, για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων έργου ή δραστηριότητας που εμπίπτει σε περιοχή, η οποία δεν έχει καθορισθεί ως ΒΙΠΑ κατά τη νόμιμη διαδικασία, απαιτείται να προηγηθεί η τήρηση της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης, ακόμη και αν η περιοχή χαρακτηρίζεται ΒΙ.ΠΑ. από Γ.Π.Σ. ή άλλο σχέδιο χρήσεων γης, εκτός αν το σχέδιο αυτό ή το ΓΠΣ δεν περιορίζονται στο γενικό και αφηρημένο καθορισμό των χρήσεων γης ορισμένης περιοχής, αλλά προβλέπουν κατά τρόπο συγκεκριμένο την εκτέλεση του έργου ή την άσκηση της δραστηριότητας και ορίζουν τη θέση πραγματοποίησής του.

-Από τις ρυθμίσεις του Γ.Π.Σ. Αλεξανδρούπολης, με τις οποίες χαρακτηρίζεται ως ζώνη χρήσης ΒΙ.ΠΑ.-ΒΙΟ.ΠΑ. προς εξυγίανση η περιοχή όπου εγκαθίσταται η επίδικη μονάδα, προκύπτει ότι στην περιοχή αυτήν είναι κατ΄ αρχήν επιτρεπτή η χωροθέτηση της επίδικης μονάδας αποθήκευσης πετροχημικών προϊόντων (υγραερίου), η οποία, αποτελεί δραστηριότητα μέσης όχλησης. Δεν προκύπτει όμως ότι πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης είχε εκδοθεί η προβλεπόμενη κοινή υπουργική απόφαση καθορισμού του ΒΙ.ΠΑ., δεν έχει προωθηθεί διαδικασία καθορισμού του Βιομηχανικού Πάρκου Αλεξανδρούπολης, και για την περιοχή ισχύουν τα προβλεπόμενα από το ΓΠΣ στο ΓΠΣ Αλεξανδρούπολης, δεν καθορίζονται ειδικώς οι θέσεις εγκαταστάσεως συγκεκριμένων έργων και δραστηριοτήτων, ούτε προβλέπονται, άλλωστε, συγκεκριμένες κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων, για τις οποίες προορίζεται χαρακτηριζόμενη στο εν λόγω ΓΠΣ ως ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση. Δεν ήταν επομένως επιτρεπτή η έκδοση της προσβαλλόμενης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του επίδικου έργου, χωρίς να τηρηθεί προηγουμένως η διαδικασία της προέγκρισης χωροθέτησής του.

Πρόεδρος: K. Μενουδάκος
Εισηγητής: Αικ. Σακελλαροπούλου
Δικηγόροι: Φ. Κοτσώνης, Χ. Διβάνη, Κ. Καρλής

Βασικές σκέψεις

Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της Α.Π. 94491/26.3.2003 κοινής αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και του Γενικού Γραμματέα Ενέργειας του Υπουργείου Ανάπτυξης, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή και λειτουργία μονάδας αποθήκευσης, εμφιάλωσης και διακίνησης υγραερίου της εταιρείας «ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ Α.Ε.Ε.Υ.» σε Βιομηχανικό Πάρκο (ΒΙ.ΠΑ.) Αλεξανδρούπολης Ν. Εβρου.
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 6 (παρ. 1 και 2) του ν. 3010/2002 (Α91/25-4-2002), οι διαδικασίες έγκρισης περιβαλλοντικών όρων διέπονται από το ν. 1650/1986 (Α΄160) όπως ίσχυε πριν τροποποιηθεί με το ν. 3010/2002, εφόσον έχουν καταστεί εκκρεμείς μέχρι την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων που προβλέπονται στο άρθρο 3 και στην παρ. 10α του άρθρου 4 του ν. 1650/1986, όπως τα άρθρα αυτά αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 1 και 2 του ν. 3010/2002. Ως εκκρεμής διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για την εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης θεωρείται εκείνη για την οποία έχει υποβληθεί από τον ενδιαφερόμενο φορέα ή ιδιώτη αίτηση, συνοδευόμενη από τα απαιτούμενα κατά νόμο δικαιολογητικά, για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Εξάλλου, κατ΄ εξουσιοδότηση των ανωτέρω διατάξεων εκδόθηκαν οι κοινές υπουργικές αποφάσεις Η.Π. 15393/2332/5.8.2002 που αφορά την κατάταξη των έργων σε κατηγορίες και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 5.8.2002 (Β΄1022) και Η.Π. 11014/703 /Φ104/2003, που αφορά τη διαδικασία Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων και δημοσιεύθηκε στις 20-3-2003 (Β΄ 332). Μετα δεδομένα αυτά και λαμβανομένου υπόψη ότι η από 17-4-2002 (με αριθ. πρωτ. 91998/25-4-2002) αίτηση της παρεμβαίνουσας εταιρείας για την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης μετά της σχετικής Μ.Π.Ε. υποβλήθηκε στο ΥΠΕΧΩΔΕ πριν από τις 20-3-2003, δηλαδή πριν από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της δεύτερης από τις ως άνω Κ.Υ.Α.. η παρούσα υπόθεση διέπεται από τις διατάξεις του ν. 1650/1986, όπως ίσχυε πριν τροποποιηθεί από το ν. 3010/2002, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος (βλ. ΣτΕ 3854/2005, 998/2005 ολομ.).
Επειδή, περαιτέρω, κατά το άρθρο 4 παρ. 2β του ν. 1650/1986, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων για έργα και δραστηριότητες της πρώτης κατηγορίας χορηγείται με κοινή απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού. Εξάλλου, με το άρθρο 1 παρ. 2 της υπ΄ αριθ. Π.Δ. 15/Φ.5/11099/1997 Κ.Υ.Α. (Β 459) αντικαταστάθηκαν οι παρ. 3 και 4 του άρθρου 11 της Κ.Υ.Α. 33361/1991 (Β 703) και ορίσθηκε, μεταξύ άλλων, ότι μεταβιβάζεται στο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Ανάπτυξης η εξουσία να υπογράφει την κοινή απόφαση που αναφέρεται στην «Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για έργα και δραστηριότητες της ΑΙ και ΑΙΙ κατηγορίας σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1650/1986 και την ΚΥΑ 69269/5387/1990 κ.λπ.». Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές και δεδομένου ότι το επίδικο έργο, το οποίο αφορά εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετροχημικών προϊόντων υπάγεται στην Α’ κατηγορία, Ομάδα ΙΙ, (περ. 6γ) σύμφωνα με τον πίνακα του άρθρου 4 της ΚΥΑ 69269/5387/1990 (Β 678), αρμοδίως υπεγράφη η προσβαλλόμενη πράξη από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Ανάπτυξης, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος αβάσιμος.
Επειδή, εξάλλου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ. 6 του ν. 1650/1986, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, δηλαδή όπως είχε συμπληρωθεί με το άρθρο 6 παρ. 2 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162) και τροποποιηθεί με το άρθρο 18 του ν. 2732/1999 (Α΄154), για νέα έργα και δραστηριότητες της πρώτης κατηγορίας απαιτείται κατ1 αρχήν προέγκριση που αφορά τη χωροθέτηση, η απαίτηση όμως αυτή του νόμου αργεί στις βιομηχανικές περιοχές του ν. 4458/1965, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 742/1977, και στις περιπτώσεις που η χωροθέτηση προβλέπεται από εγκεκριμένο χωροταξικό ή πολεοδομικό ή ρυθμιστικό σχέδιο ή από τις ζώνες που καθορίζονται στο άρθρο 24 του ν. 1650/19867 καθώς και στις βιομηχανικές, μεταλλευτικές και λατομικές περιοχές που έχουν καθορισθεί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η απαιτούμενη με βάση τις διατάξεις του ν. 1650/1986 προέγκριση χωροθέτησης πρέπει να εναρμονίζεται με τις γενικές και τις ειδικές κατευθύνσεις της χωροταξικής πολιτικής, που προκύπτουν από τυχόν εγκεκριμένα χωροταξικά σχέδια και προγράμματα, καθώς και με τις χρήσεις και τις λειτουργίες της ευρύτερης περιοχής που προβλέπονται από τα εγκεκριμένα ρυθμιστικά και πολεοδομικά σχέδια ή άλλα σχέδια χρήσεων γης. Περαιτέρω, στο άρθρο 1 του ν.2345/1997 “Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές Περιοχές και άλλες διατάξεις” (Α΄ 254) ορίζεται ότι: “1. Για τη βιομηχανική, βιοτεχνική και γενικά επιχειρηματική ανάπτυξη και οικονομική πρόοδο της χώρας, καθώς και για την προστασία, του περιβάλλοντος, είναι δυνατόν να καθορίζονται μια ή περισσότερες «Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές Περιοχές” (Β.Ε.ΠΕ.) σε όλους τους νομούς της χώρας, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του νόμου. 2. Οι Β.Ε.ΠΕ. μπορούν να έχουν μία από τις ακόλουθες μορφές: α. Βιομηχανική Περιοχή (ΒΙ.ΠΕ.): ΒΙ.ΠΕ. είναι ο χώρος, ο οποίος καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, προκειμένου να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής κάθε βιομηχανικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας, β. Βιομηχανικό Πάρκο (ΒΙ.ΠΑ.): ΒΙ.ΠΑ. είναι ο χώρος, ο οποίος καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, προκειμένου να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής κάθε βιομηχανικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας μέσης και χαμηλής όχλησης, γ. Βιοτεχνικό Πάρκο (ΒΙΟ.ΠΑ.): ΒΙΟ.ΠΑ. είναι ο χώρος, ο οποίος καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, προκειμένου να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής κάθε βιομηχανικής ή βιοτεχνικής δραστηριότητας χαμηλής όχλησης και επαγγελματικών εργαστηρίων, δ. … 4. Ο καθορισμός Β.Ε.ΠΕ. επιτρέπεται στις περιοχές, στις οποίες έχουν προηγηθεί εγκεκριμένα χωροταξικά σχέδια ή ρυθμιστικά ή γενικά πολεοδομικά σχέδια ή οποιαδήποτε άλλα εγκεκριμένα σχέδια χρήσεων γης κατ’ εφαρμογή των κατευθύνσεων χωροταξικής πολιτικής ή των ειδικότερων κατευθύνσεων, χρήσεων και λειτουργιών που προβλέπονται από αυτά. … 5. Ως βιομηχανικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες υψηλής, μέσης ή χαμηλής όχλησης, κατά την έννοια του παρόντος, νοούνται οι αναφερόμενες στο άρθρο 1 της 10537/18.2.1993 απόφασης των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Ανάπτυξης (ΦΕΚ 139 Β΄) σε συνδυασμό με την κοινή υπουργική απόφαση 69269/5387/25.10.1990 (ΦΕΚ 678 Β΄), όπως αυτές εκάστοτε ισχύουν.” Στο άρθρο 2 του ίδιου νόμου 2545/1997 ορίζεται ότι “1. Στις Β.Ε.ΠΕ., πέραν των κυρίως βιομηχανικών, βιοτεχνικών και λοιπών εγκαταστάσεων με τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο άρθρο, επιτρέπεται να περιλαμβάνονται και τα εξής: α. Οι λοιπές χρήσεις του άρθρου 5 του προεδρικού διατάγματος της 23.2.1987 (ΦΕΚ 166 Δ’) και υπό την προϋπόθεση ότι αποτελούν τμήμα των βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων ή εξυπηρετούν τις ανάγκες των εργαζομένων σε αυτές. β. … “. Στα άρθρα 3 και 4 του ν. 2545/1997 περιέχονται ρυθμίσεις σχετικές με τους φορείς των βιομηχανικών και επιχειρηματικών περιοχών (Β.Ε.ΠΕ.) και τη διαδικασία καθορισμού των περιοχών αυτών και στο άρθρο 5 του ν. 2545/1997 ορίζεται ότι: “1. Ο καθορισμός της Β.Ε.ΠΕ.. ο φορέας Β.Ε.ΠΕ. και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ύστερα από γνώμη του κατά τόπο αρμόδιου Νομαρχιακού Συμβουλίου. … 2. Στην παραπάνω απόφαση πρέπει να ορίζονται επιπλέον και τα εξής: α. Η θέση, η έκταση και τα όρια της Β.Ε.ΠΕ. με αναφορά σε τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:5.000. β. Οι κατηγορίες βιομηχανιών, βιοτεχνιών, αποθηκών και λοιπών δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να εγκατασταθούν στη Β.Ε.ΠΕ. γ. … δ. Οι ειδικότεροι όροι και τα ειδικότερα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από την ίδρυση και τη λειτουργία της Β.Ε.ΠΕ. 3. …”. Τέλος, στο άρθρο 6 του ν. 2545/1997 ορίζονται τα ακόλουθα: “1. …. 2. Η εγκριτική απόφαση του άρθρου 5 παρ. 1 αποτελεί και προέγκριση χωροθέτησης κατά τις διατάξεις του ν. 1650/1986 5387/25.10.1990 (ΦΕΚ 678 Β΄), τόσο για τις Β.Ε.ΠΕ. όσο και για την εγκατάσταση επέκταση σε αυτές βιομηχανικών, βιοτεχνικών και λοιπών επιτρεπόμενων μονάδων και υπηρεσιών. 3. …”. Εξάλλου, στο άρθρο 5, με τίτλο «ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΗ ΟΧΛΟΥΣΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ – ΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ – ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ ΠΡΟΣ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ» του π.δ/τος της 23.2/6.3.1987 (Δ΄166), όπως τροποποιήθηκε με το π. δ/μα της 8/9.2.1990 (Δ΄ 706), ορίζονται τα εξής: “Στις περιοχές μη οχλούσας βιομηχανίας – βιοτεχνίας επιτρέπονται μόνο: 1. Βιομηχανικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης. 2. … 15. Εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών. Οι πιο πάνω υπ΄αριθ. 9 έως 15 χρήσεις επιτρέπονται μόνο με την προϋπόθεση ότι αποτελούν τμήμα των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων ή εξυπηρετούν τις ανάγκες των εργαζομένων σ’ αυτές. Κατ’ εξαίρεση σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ως “ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση”, επιτρέπεται ο καθορισμός κατηγοριών χρήσεων της ενότητας Β του άρθρου 1 του παρόντος, ανάλογα με τον επιδιωκόμενοι βαθμό εξυγίανσης της περιοχής.” Στο άρθρο 1 του παραπάνω π. δ/τος της 23.2.1987 ορίζεται ότι: “Οι χρήσεις γης στις περιοχές των γενικών πολεοδομικών σχεδίων, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως: Α) … Β) Σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους: 1. … 3. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών. … 8. Κέντρα διασκέδασης αναψυχής. … 21. Εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου. … 25. Ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι (πλατείες, πάρκα, άλση, οδοί. παιδικές χαρές, κ.λπ.). 26. Εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών. 27. …”. Τέλος, στην Κ.Υ.Α. 10537/1993 (Β 139), όπως ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, δηλαδή πριν καταργηθεί από την Κ.Υ.Α. 13727/724/2003 (Β 1087/5.8.2003), ορίζεται ότι οι δραστηριότητες της μέσης όχλησης αντιστοιχούν με τις δραστηριότητες της ΑΠ κατηγορίας της ΚΥΑ 69269/90.
Επειδή, από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι στις περιοχές που χαρακτηρίζονται από Γ.Π.Σ. ως Βιομηχανικά Πάρκα (ΒΙ.ΠΑ.) είναι επιτρεπτή, κατ’ αρχήν, η χωροθέτηση οποιασδήποτε βιομηχανικής εγκατάστασης μέσης και χαμηλής όχλησης. Όταν οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται ειδικότερα ως ΒΙ.ΠΑ. προς εξυγίανση, δεν απαγορεύεται η χωροθέτηση των ανωτέρω δραστηριοτήτων, όπως αβασίμως διατείνεται η αιτούσα νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αλλά επιτρέπεται, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο ρυθμό εξυγίανσης της περιοχής, ο καθορισμός και άλλων κατηγοριών χρήσεων, όπως τα εμπορικά καταστήματα, τα κέντρα διασκέδασης και αναψυχής, οι ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι και οι εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών. Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός με το οικείο Ε.Π.Σ. περιοχής ως ΒΙ.ΠΑ. δεν συνεπάγεται απαλλαγή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 παρ. 6 του ν. 1650/1986, από την υποχρέωση τήρησης της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης για την εγκατάσταση των επιτρεπομένων από το ΓΠΣ έργων και δραστηριοτήτων, διότι, όπως ρητώς ορίζεται στο άρθρο αυτό, το οποίο βρίσκεται σε αρμονία προς τη μεταγενέστερη ρύθμιση, τήρηση της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης δεν απαιτείται μόνον αν έχει καθορισθεί η οικεία βιομηχανική ή επιχειρηματική περιοχή, δηλαδή αν έχει εκδοθεί η κατά το άρθρο 5 παρ. 1 του εν λόγω ν. 2545/1997 κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία εγκρίνεται ο καθορισμός του ΒΙ.ΠΑ., η ίδρυση του οικείου, φορέα και η συνταχθείσα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ταυτόχρονα δε καθορίζονται η θέση, η έκταση και τα όρια της ΒΙ.ΠΑ., οι κατηγορίες βιομηχανιών, βιοτεχνιών, αποθηκών και λοιπών δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε αυτό και οι ειδικότεροι όροι και μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από την ίδρυση και τη λειτουργία της Β.Ι.ΠΑ. Συνεπώς, για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων έργου ή δραστηριότητας που εμπίπτει σε περιοχή, η οποία δεν έχει καθορισθεί ως ΒΙΠΑ κατά την ανωτέρω διαδικασία του ν. 2545/1997, απαιτείται να προηγηθεί η τήρηση της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης, ακόμη και αν η περιοχή χαρακτηρίζεται ΒΙ.ΠΑ., από Γ.Π.Σ. ή άλλο σχέδιο χρήσεων γης, εκτός αν το σχέδιο αυτό ή το ΓΠΣ δεν περιορίζονται στο γενικό και αφηρημένο καθορισμό των χρήσεων γης ορισμένης περιοχής, αλλά προβλέπουν κατά τρόπο συγκεκριμένο την εκτέλεση του έργου ή την άσκηση της δραστηριότητας και ορίζουν τη θέση πραγματοποίησής του (πρβλ. ΣτΕ 7/μελούς 2951/2006, 3953/2006, 2489/2006 Ολομ., 4002/2004).
Επειδή, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, στην προκειμένη περίπτωση η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατ1 επίκληση, μεταξύ άλλων, του υπ’ αριθ. 146/28-2-2000 εγγράφου της Δ/νσης ΠΕ.ΧΩ. της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κατά το οποίο δεν ήταν αναγκαία η τήρηση της διαδικασίας προέγκρισης χωροθέτησης της επίδικης μονάδας αποθήκευσης πετροχημικών προϊόντων (υγραερίου), η οποία κατατάσσεται στις δραστηριότητες μέσης όχλησης, διότι η περιοχή Μαΐστρου του Δήμου Αλεξανδρούπολης, όπου εγκαθίσταται η μονάδα αυτή, χαρακτηρίζεται από το Γ.Π.Σ. Αλεξ/πολης, όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 25903/5885/1999 (Δ΄844) απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ, ως Βιομηχανικό Πάρκο. Όπως ειδικότερα προκύπτει από την ανωτέρω Υ.Α., με αυτήν εγκρίθηκε τροποποίηση του Γ.Π.Σ. Αλεξ/πολης, που εντάσσεται, μεταξύ άλλων, σε: «τροποποίηση των ορίων της πολεοδομικής ενότητας: Ι. «΄Αβαντος» και τη δημιουργία ζώνης άλλης χρήσης πλην κατοικίας στη Ζώνη βιοτεχνίας-χονδρεμπορίου και σταθμού διαλογής ταυ ΟΣΕ και τον καθορισμό στη Ζώνη αυτή χρήσης ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση όπως προσδιορίζεται από το άρθρο 5 του από 23.2.1987 Π. Δ/τος (Δ΄ 166) το οποίο συμπληρώθηκε με το από 8.12.1990 π. δ/μα (Δ΄706).» Στην ίδια απόφαση προβλέπεται ότι: « … ε) Στο ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προςεξυγίανση επιτρέπονται επιπλέον των χρήσεων του άρθρου 5 του από 23.2.1987 Π.Δ/τος εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου, υπεραγορές, ελεύθεροι χώροι, αστικό πράσινο καθώς επίσης και κέντρα διασκέδασης, αναψυχής, εφόσον αυτά απέχουν από το όριο περιοχής αμιγούς ή γενικής κατοικίας τουλάχιστον 300 μέτρα». Επίσης η «χωροθέτηση σταθμού φορτηγών αυτοκινήτων στην παραπάνω περιοχή του ΒΙΑ-ΒΙΟΠΑ». Από τις ανωτέρω ρυθμίσεις του Γ.Π.Σ. Αλεξανδρούπολης, με τις οποίες χαρακτηρίζεται ως ζώνη χρήσης ΒΙ.ΠΑ.-ΒΙΟ.ΠΑ. προς εξυγίανση η περιοχή όπου εγκαθίσταται η επίδικη μονάδα και περαιτέρω νομίμως προβλέπονται για την περιοχή αυτήν, πλην των χρήσεων του άρθρου 5 του π.δ. της 23.2.1987, και οι αναφερθείσες κατηγορίες χρήσεων της ενότητας Β του άρθρου 1 του ίδιου π.δ/τος, προκύπτει ότι στην περιοχή αυτήν είναι κατ΄ αρχήν επιτρεπτή η χωροθέτηση της επίδικης μονάδας αποθήκευσης πετροχημικών προϊόντων (υγραερίου), η οποία, ως δραστηριότητα χημικής βιομηχανίας εντάσσεται_στην ΑΙΙ κατηγορία, σύμφωνα με το άρθρο 4 της ΚΥΑ 69269/5387/1990, όπως ίσχυε πριν καταργηθεί από το άρθρο 6 της ΚΥΑ Η.Π.: 15393/2332/2002 (Β 1022), και αποτελεί ως εκτούτου, δραστηριότητα μέσης όχλησης. Λαμβανομένου όμως υπόψη (α) ότι από την προσβαλλόμενη πράξη και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης είχε εκδοθεί η προβλεπόμενη από το άρθρο 5 παρ. 1 του ν.

2545/1997 κοινή υπουργική απόφαση καθορισμού του ΒΙ.ΠΑ., στο δε υπ’ αριθ. πρωτ. 143034/3.7.2007 έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ προς το Δικαστήριο αναφέρεται ότι δεν έχει προωθηθεί «διαδικασία καθορισμού του Βιομηχανικού Πάρκου Αλεξανδρούπολης, και για την περιοχή ισχύουν τα προβλεπόμενα από το ΓΠΣ» και β) ότι στο ΓΠΣ Αλεξανδρούπολης, όπως κατά τα ανωτέρω ισχύει, δεν καθορίζονται ειδικώς οι θέσεις εγκαταστάσεως συγκεκριμένων έργων και δραστηριοτήτων, ούτε προβλέπονται, άλλωστε, συγκεκριμένες κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων, για τις οποίες προορίζεται χαρακτηριζόμενη στον εν λόγω ΓΠΣ ως «ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» περιοχή και οι οποίες θα προσδιορισθούν με την πράξη έγκρισης της ΒΕΠΕ κατά τη διαδικασία των ανωτέρω διατάξεων του ν. 2545/1977, αλλά μόνο αναφέρονται κατά τρόπο γενικό, οι χρήσεις γης της συγκεκριμένης περιοχής, δεν ήταν επιτρεπτή, κατά τα εκτεθέντα ανωτέρω, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 6 του ν. 1650/1986 και 6 παρ. 1 του ν. 2545/1997, η έκδοση της προσβαλλόμενης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του επίδικου έργου χωρίς να τηρηθεί προηγουμένως η διαδικασία της προέγκρισης χωροθέτησής του. Για το λόγο αυτόν, που προβάλλεται βασίμως πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.