ΣτΕ 3740/2010 [Νόμιμη ΕΠΟ για εγκατάσταση αυτοτελώς πλυντηρίου αυτοκινήτων]

Περίληψη

-Επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πλυντηρίων-λιπαντηρίων αυτοκινήτων είτε σε πρατήρια υγρών καυσίμων ή σε σταθμούς αυτοκινήτων είτε αυτοτελώς. Κατοχυρώνεται το δικαίωμα άσκησης της ανωτέρω επιχειρηματικής δραστηριότητας, δηλαδή ίδρυσης και λειτουργίας, μεταξύ άλλων, αυτοτελών πλυντηρίων-λιπαντηρίων, χωρίς να είναι αναγκαία η θέσπιση ειδικών ρυθμίσεων για τις εγκαταστάσεις αυτές. Εφαρμόζονται δε αναλόγως οι διατάξεις για τους όρους και τις προϋποθέσεις ίδρυσης πλυντηρίων-λιπαντηρίων εντός σταθμών αυτοκινήτων και της διαδικασίας χορήγησης των σχετικών αδειών, εκτός από εκείνες που από τη φύση τους δεν προσήκουν στα αυτοτελώς λειτουργούντα πλυντήρια-λιπαντήρια. Επίσης, εφαρμοστέες είναι οι διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ή της νομοθεσίας περί μηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Πρόεδρος: Π. Ν. Φλώρος
Εισηγητής: Δ. Βασιλειάδης
Δικηγόροι: Β. Παπαδημητρίου, Π. Δημητρόπουλος, Ιφ. Τσάλλου

Βασικές σκέψεις

Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση: α) της υπ’ αριθμ. οικ. 24063/9.5.2005 απόφασης του Νομάρχη Αθηνών, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση πλυντηρίου αυτοκινήτων επί των οδών Κ. και Λ. Τ., στο Ο.Τ. … του Δήμου Μεταμόρφωσης Ν. Αττικής, β) της απόφασης 58/05/90295/13.7.2005 του αυτού νομάρχη με την οποία χορηγήθηκε στην ομόρρυθμη εταιρεία «Π. Ο.Ε.» άδεια ιδρύσεως πλυντηρίου αυτοκινήτων και γ) της υπ’ αριθμ. 58/06/0494/29.3.2006 πράξης του, με την οποία εγκρίθηκαν, κατ’ επίκληση του π.δ. 455/1976, τα σχεδιαγράμματα της παραπάνω εγκατάστασης.
Επειδή, οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι συναφείς μεταξύ τους, δεδομένου ότι η μία αποτελεί κατά νόμο προϋπόθεση για την έκδοση της άλλης προς επίτευξη κοινού σκοπού και, επομένως, παραδεκτώς προσβάλλονται με κοινό δικόγραφο (πρβλ. ΣτΕ. 353/2007 7μ.).
Επειδή, η υπό κρίση αίτηση ασκείται με έννομο συμφέρον από τον πρώτο αιτούντα, ως προς τον οποίο είναι εξεταστέα περαιτέρω, διότι φέρεται ως ιδιοκτήτης ομόρου ακινήτου, επί της οδού Κ., με το ακίνητο στο οποίο έχει επιτραπεί η εγκατάσταση και λειτουργία πλυντηρίου αυτοκινήτων. Εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει γνώση των προσβαλλόμενων πράξεων από τον ανωτέρω αιτούντα σε χρόνο προγενέστερο των εξήντα ημερών από την άσκηση της κρινόμενης αίτησης (αριθμ. κατ. 5602/4.10.2006) και, επομένως, η αίτηση ασκείται εμπροθέσμως. Οι ισχυρισμοί της παρεμβαίνουσας εταιρείας ότι από την έναρξη των οικοδομικών εργασιών τον Ιανουάριο του 2006, την υποβολή της από 9.3.2006 αιτήσεως των αιτούντων προς το Γραφείο Πολεοδομίας Περισσού και την από 21.6.2006 αίτηση ακυρώσεως κατά της υπ’ αριθμ. 1494/2005 οικοδομικής άδειας, συνάγεται γνώση των προσβαλλόμενων πράξεων από τον πρώτο αιτούντα σε χρόνο προγενέστερο των εξήντα ημερών από την άσκηση της κρινόμενης αίτησης, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι, διότι η προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως αναστέλλεται κατά το διάστημα των δικαστικών διακοπών (1.7 έως 15.9), τα ανωτέρω δε στοιχεία που επικαλείται η παρεμβαίνουσα δεν αφορούν, πάντως, τις προσβαλλόμενες πράξεις.
Επειδή, με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων η δικαιούχος της αδείας ιδρύσεως πλυντηρίου αυτοκινήτων, ομόρρυθμη εταιρεία «Π.Ο.Ε.» (πρβλ. Σ.τ.Ε. 353/2007 7μ.).
Επειδή, με το αρθρ. 1 του ν.δ/τος 511/1970 (Α’ 91), όπως το άρθρο αυτό ίσχυε αρχικώς, ορίσθηκε ότι: «1. Επιτρέπεται η ελευθέρως και κατά τα εν παρ. 2 οριζόμενα χορήγησις αδειών διά την εγκατάστασιν και λειτουργίαν αντλιών διαθέσεως υγρών καυσίμων, μονίμων ή φορητών, προπρατηρίων ή εις σταθμούς αυτοκινήτων καθ’ άπασαν την Χώραν. 2.Διά Β.Δ/των […] καθορίζονται τα αρμόδια όργανα, οι όροι και προϋποθέσεις ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων, πάσης φύσεως σταθμών αυτοκινήτων, πλυντηρίων και λιπαντηρίων αυτοκινήτων, κειμένων εντός ή εκτός κατωκημένων περιοχών ως και οι όροι και προϋποθέσεις, βάσει των οποίων συντελείται η κυκλοφοριακή σύνδεσις των ανώτερω εγκαταστάσεων, καθώς και των πάσης φύσεως εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων μετά εθνικών, επαρχιακών, δημοτικών και κοινοτικών οδών». Κατ’ επίκληση δε του ν.δ. αυτού εκδόθηκαν α) το π.δ. 455/1976 (Α΄169), β) το π.δ. 465/1970 (Α΄150) και γ) το π.δ. 1224/1981 (Α’ 303). Το πρώτο από τα διατάγματα αυτά έχει τον τίτλο «Περί όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας σταθμών αυτοκινήτων και εγκαταστάσεως εντός αυτών πλυντηρίων-λιπαντηρίων αυτοκινήτων, αντλιών παροχής καυσίμων ως και προϋποθέσεων χορηγήσεως των προς τούτο απαιτουμένων αδειών». Στο κεφάλαιο Α’ αυτού, υπό τον τίτλο «Όροι και προϋποθέσεις ιδρύσεως σταθμών αυτοκινήτων», ορίζεται, πλην άλλων, ότι οι σταθμοί αυτοκινήτων διακρίνονται σε στεγασμένους και υπαίθριους (αρθρ. 1 παρ. 1), διατάξεις δε περί πλυντηρίων – λιπαντηρίων αυτοκινήτων περιλαμβάνονται, αφ’ ενός στο κεφάλαιο Ζ΄ αυτού, υπό τον τίτλο «Υπαίθριοι σταθμοί αυτοκινήτων», όπου ορίζεται, πλην άλλων, ότι «[…] απαγορεύεται η εντός των σταθμών εγκατάστασις και λειτουργία [… ] πλυντηρίου – λιπαντηρίου αυτοκινήτων […]» (αρθρ. 28 παρ. 4) και, αφ’ ετέρου, στο κεφάλαιο Β’ αυτού, υπό τον τίτλο «Πλυντήριον και λιπαντήριον σταθμού αυτοκινήτων», όπου ορίζεται υπό ποίους όρους και προϋποθέσεις επιτρέπεται η εντός στεγασμένων σταθμών αυτοκινήτων εγκατάσταση συγκροτήματος πλύσεως και λιπάνσεως αυτοκινήτων (αρθρ. 19). Το τρίτο από τα ανωτέρω π. δ/τα (π.δ. 1224/1981) έχει τον τίτλο «Περί όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων κειμένων εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή κωμών ή εγκεκριμένων οικισμών ή εν γένει κατωκημένων περιοχών», διάταξη δε περί πλυντηρίων – λιπαντηρίων αυτοκινήτων περιλαμβάνεται στην παρ. 2 του άρθρου 3 αυτού, όπου ορίζεται ότι «Αναλόγως της συνυπάρξεως ή μη ετέρας συναφούς εγκαταστάσεως, τα πρατήρια διακρίνονται εις: α) […] β) Πρατήρια σταθμών εξυπηρετήσεως οδικών οχημάτων, τα διαθέτοντα και εγκαταστάσεις πλύσεως και λιπάνσεως οχημάτων και άλλως αποκαλούμενα SERVICE SΤΑΤΙΟΝ. Εν προκειμένω έχουν εφαρμογήν και αι διατάξεις αι σχετικαί με την ίδρυση πλυντηρίων εντός Σταθμών αυτοκινήτων». Τέλος, το δεύτερο από τα προαναφερόμενα π.δ/τα (π.δ. 465/1970) έχει τον τίτλο «Περί όρων και προϋποθέσεων εγκαταστάσεως και λειτουργίας αντλιών καυσίμων και πρατηρίων κειμένων εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και κωμών ή εκτός κατωκημένων εν γένει περιοχών και περί κυκλοφοριακής συνδέσεως εγκαταστάσεων μετά των οδών» και στο άρθρο 3 παρ. 2 ορίζει ότι «Αναλόγως της συνυπάρξεως ή μη ετέρας συναφούς εγκαταστάσεως τα πρατήρια διακρίνονται εις: α) […] β) Πρατήρια σταθμών εξυπηρετήσεως αυτοκινήτων, τα διαθέτοντα και εγκαταστάσεις πλύσεως και λιπάνσεως οχημάτων, τα άλλοις αποκαλούμενα «SERVICE STATION». Εξ άλλου, ο τίτλος και οι παράγραφοι 1 και 2 του ανωτέρω άρθρου 1 του ν. δ/τος 511/1970 αντικαταστάθηκαν αρχικώς μεν με την περ. β) του άρθρου 45 του ν. 2773/ 1999 (Α’ 286) ως εξής: «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων καυσίμων, σταθμών αυτοκινήτων, πλυντηρίων και λιπαντήρων αυτοκινήτων και περί κυκλοφοριακής συνδέσεως εγκαταστάσεων μετά των οδών» «1. Επιτρέπεται η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίων καυσίμων, πάσης φύσεως σταθμών αυτοκινήτων, πλυντηρίων και λιπαντήρων αυτοκινήτων σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου. 2. Με προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Μεταφορών και Επικοινωνιών, καθορίζονται τα αρμόδια όργανα, οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίων καυσίμων, πάσης φύσεως σταθμών αυτοκινήτων, πλυντηρίων και λιπαντήρων αυτοκινήτων κειμένων εντός και εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, καθώς και οι όροι και προϋποθέσεις για την κυκλοφοριακή σύνδεση των ανωτέρω εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων με εθνικές, επαρχιακές. δημοτικές και κοινοτικές οδούς», τελικώς δε αντικαταστάθηκαν με την παρ. 3 του αρθρ. 23 του ν. 3185/2003 (Α’ 229) ως εξής: «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων υγρών και αερίων καυσίμων – εγκαταστάσεων φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων – σταθμών πάσης φύσεως αυτοκινήτων – σταθμών μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων – εγκαταστάσεων προετοιμασίας των προς παράδοση αυτοκινήτων (ΡDΙ – pre delivery inspection) – εγκαταστάσεων πλύσης, καθαρισμού και λίπανσης οχημάτων και περί των προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας, εντός αυτών, συμπληρωματικών δραστηριοτήτων (εμπορικών, παροχής υπηρεσιών) ως επίσης και περί της κυκλοφοριακής συνδέσεως των πάσης φύσεως εγκαταστάσεων μετά των προ αυτών οδών», «Άρθρο 1 1. Επιτρέπεται η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίων υγρών και αερίων καυσίμων, εγκαταστάσεων φόρτισης ηλεκτροκίνητοι οχημάτων, πάσης φύσεως σταθμών (Αυτοκινήτων ή μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, εγκαταστάσεων προετοιμασίας των προς παράδοση αυτοκινήτων, εγκαταστάσεων πλύσης, καθαρισμού και λίπανσης οχημάτων, ως και συμπληρωματικών εντός όλων των ανωτέρω εγκαταστάσεων δραστηριοτήτων (όπως εμπορικών, παροχής υπηρεσιών), σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. 2. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Μεταφορών και Επικοινωνιών, καθορίζονται τα αρμόδια όργανα, ως και οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας: α) πρατηρίων καυσίμων και β) σταθμών αυτοκινήτων πάσης φύσεως, κειμένων εντός και εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, ως και τα της ίδρυσης συμπληρωματικών εντός όλων των ανωτέρω εγκαταστάσεων δραστηριοτήτων (εμπορικών, παροχής υπηρεσιών), καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις για την κυκλοφοριακή σύνδεση των ανωτέρω ή και άλλων εγκαταστάσεων – επιχειρήσεων με τις προ αυτών διερχόμενες εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές ή κοινοτικές και αγροτικές οδούς. Ωσαύτως με αποφάσεις των Υπουργών Περιβάλλοντος. Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Μεταφορών και Επικοινωνιών καθορίζονται τα αρμόδια όργανα, ως και οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των κειμένων εντός και εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων εγκαταστάσεων φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων, εγκαταστάσεων σταθμών (χώρων στάθμευσης) φορτηγών αυτοκινήτων και λεωφορείων, ως και παντός είδους αμαξοστασίων απλής ή ολοκληρωμένης υποδομής σταθμών μοτοσικλετών και μοτοποδήλατων, εγκαταστάσεων προετοιμασίας των προς παράδοση αυτοκινήτων (PDI – pre delivery inspection), εγκαταστάσεων πλύσης, καθορισμού και λίπανσης οχημάτων, ως και συμπληρωματικών εντός όλων των ανωτέρω εγκαταστάσεων δραστηριοτήτων (εμπορικών, παροχής υπηρεσιών)». Τέλος, δεν προκύπτει ότι κατά το χρόνο εκδόσεως των προσβαλλόμενων πράξεων είχε εκδοθεί προεδρικό διάταγμα ή, μετά την αντικατάσταση της παρ. 2 του αρθρ. 1 του ν. δ/τος 511/1970 με την παρ. 3 του αρθρ. 23 του ν. 3185/2003, κοινή υπουργική απόφαση για τον καθορισμό των προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας πλυντηρίων – λιπαντηρίων αυτοκινήτων μη εγκατεστημένοι σε σταθμό αυτοκινήτων ή σε πρατήριο υγρών καυσίμων.
Επειδή, με την ανωτέρω διάταξη του αρθρ. 1 του ν. δ/τος 511/1970, τόσο κατά την αρχική διατύπωσή της όσο και μετά την αντικατάσταση της με τις προαναφερόμενες μεταγενέστερες διατάξεις, όπως δηλαδή ίσχυε κατά το χρόνο εκδόσεως των προσβαλλόμενων πράξεων, επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πλυντηρίων – λιπαντηρίων αυτοκινήτων είτε σε πρατήρια υγρών καυσίμων ή σε σταθμούς αυτοκινήτων είτε αυτοτελώς. Ειδικότερα, με τη διάταξη αυτή, ερμηνευόμενη, εν όψει του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος, με το οποίο θεσπίζεται η επιχειρηματική ελευθερία, κατοχυρώνεται το δικαίωμα ασκήσεως της ανωτέρω επιχειρηματικής δραστηριότητας, δηλαδή ιδρύσεως και λειτουργίας, μεταξύ άλλων, αυτοτελών πλυντηρίων – λιπαντηρίων χωρίς να είναι αναγκαία η θέσπιση ειδικών για τις εγκαταστάσεις αυτές ρυθμίσεων με τις κανονιστικές πράξεις που προβλέπονται από την ανωτέρω εξουσιοδοτική διάταξη, δηλαδή είτε το αρχικώς προβλεπόμενο προεδρικό διάταγμα είτε υπουργική απόφαση μετά την αντικατάσταση της διατάξεως αυτής με το άρθρο 23 του ν. 3185/2003. Κατ’ ακολουθίαν, εφόσον με τις ανωτέρω διατάξεις του νόμου και τα προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν κατ΄ εξουσιοδότηση του δεν ορίζεται ρητώς το αντίθετο, επιτρέπεται η άσκηση της ανωτέρω επιχειρηματικής δραστηριότητας, δηλαδή η ίδρυση και λειτουργία αυτοτελών πλυντηρίων – λιπαντηρίων αυτοκινήτων παρά την έλλειψη σχετικής κανονιστικής ρυθμίσεως, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως πλυντηρίων – λιπαντηρίων εντός σταθμών αυτοκινήτων και της διαδικασίας χορηγήσεως των σχετικών αδειών, εκτός από εκείνες που από τη φύση τους δεν προσήκουν στα αυτοτελώς λειτουργούντα πλυντήρια λιπαντήρια, καθώς και άλλων διατάξεων που είναι τυχόν εφαρμοστέες εν όψει του χαρακτήρα της ιδρυόμενης μονάδας, όπως οι διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ή της νομοθεσίας περί μηχανολογικών εγκαταστάσεων (βλ. ΣτΕ. 353/2007 7μ.). Κατά συνέπεια, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι. σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις, δεν επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πλυντηρίου αυτοκινήτων αυτοτελώς, χωρίς την ταυτόχρονη δημιουργία σταθμού αυτοκινήτων, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
Επειδή, προβάλλεται ότι μη νομίμως και κατά πλάνη περί τα πράγματα επετράπη με τις προσβαλλόμενες πράξεις η συγκεκριμένη χρήση πλυντηρίου αυτοκινήτων στο Ο.Τ. 43 του Δήμου Μεταμόρφωσης, διότι το εν λόγω Ο.Τ. δεν έχει πρόσωπο στην οδό Τατοΐου, όπου επιτρέπονται τα πρατήρια βενζίνης, και η επιτρεπόμενη χρήση στο οικοδομικό αυτό τετράγωνο, σύμφωνα με την υπ’ αρίθμ. 27520/11-1081/3.11.1988 απόφαση του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής (Δ’ 827) και το Γ.Π.Σ. της περιοχής (απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ 55873/2438/10.4.1992, Δ’ 440, όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. 9757/1802/15.5.1996, Δ’ 401, απόφασή του), είναι η χρήση γενικής κατοικίας. Οι λόγοι αυτοί ακυρώσεως στηρίζονται στην επάλληλη εκδοχή ότι το Ο.Τ. 43 δεν έχει πρόσωπο στην οδό Τατοΐου και ότι σε περιοχές γενικής κατοικίας, όπως η συγκεκριμένη, απαγορεύονται τα πρατήρια βενζίνης, κατ΄ επέκταση δε και τα πλυντήρια αυτοκινήτων. Όπως, όμως, προκύπτει από τις πιο πάνω πολεοδομικές διατάξεις, η έκταση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Μεταμόρφωσης θεσμοθετείται ως περιοχή γενικής κατοικίας, με ορισμένες εξαιρέσεις στις περιοχές των κέντρων, στους οικοδομήσιμους δε χώρους του σχεδίου που εμπίπτουν στην περιοχή γενικής κατοικίας επιτρέπονται οι χρήσεις γενικής κατοικίας, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 του από 23.2/6.3.1987 π. δ/τος (Δ΄166), μεταξύ των οποίων ρητώς αναφέρονται και οι χρήσεις «κτίρια, γήπεδα στάθμευσης» και «επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης», ενώ τα πρατήρια βενζίνης επιτρέπονται κατά μήκος ορισμένων τμημάτων των αξόνων των οδών Τατοΐου και Γ. Παπανδρέου (άρθρο 3 παρ. 3.1 περιπτ. 13, 10 και 11 της υπ’ αριθμ. 27520/Π-1081/3.11.1988 απόφασης και παραγρ. 1 περ. Β του Γ.Π.Σ. που εγκρίθηκε με την απόφαση 55873/2438/10.4.1992 του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ). Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ανωτέρω, από 23.2/6.3.1987. π.δ/τος σε περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται τόσο τα κτίρια και τα γήπεδα στάθμευσης όσο και τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί οροί για την εγκατάσταση του πλυντηρίου αυτοκινήτων της παρεμβαίνουσας εταιρείας, εκδόθηκε κατ’ επίκληση, μεταξύ άλλων, του υπ’ αριθμ. 1502/133/2005 εγγράφου της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Τομέα Βόρειας Αθήνας της Νομαρχίας Αθηνών, απευθυνόμενου στον Μ. Α., στο οποίο βεβαιώνονται τα εξής: «Σε απάντηση […] αιτήσεώς σας σχετικά με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης σε ακίνητο επί των οδών Κόττου και Τατοΐου στο Ο.Τ. 43 στο Δήμο Μεταμόρφωσης σας γνωρίζουμε ότι στην ευρύτερη περιοχή επιτρέπονται οι χρήσεις γης που προβλέπονται για περιοχή Γενικής Κατοικίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του από 23.2.87 Π.Δ. (ΦΕΚ 166 Δ/6.3.1987) και την αναθεώρηση του γενικού ρυμοτομικού (ΦΕΚ 827Δ/16.11.1988). Η παρούσα απάντηση ότι δεν απαγορεύεται η αναφερόμενη στην αίτηση χρήση επαγγελματικού εργαστηρίου χαμηλής όχλησης (πλυντήριο αυτοκινήτων χωρίς σταθμό καυσίμων) στο υπόψη ακίνητο ισχύει με την προϋπόθεση ελέγχου από το αρμόδιο τμήμα οικοδομικών αδειών της Δ/νσεώς μας των λοιπών πολεοδομικών διατάξεων […]». Εν όψει των ανωτέρω, με τις προσβαλλόμενες πράξεις επετράπη η εγκατάσταση πλυντηρίου αυτοκινήτων της παρεμβαίνουσας εταιρείας σε περιοχή γενικής κατοικίας στην οποία επιτρέπεται η χρήση «κτίρια, γήπεδα στάθμευσης», αφού από την ανωτέρω βεβαίωση της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Τομέα Βόρειας Αθήνας της Νομαρχίας Αθηνών, το περιεχόμενο της οποίας άλλωστε δεν αμφισβητείται με την υπό κρίση αίτηση, προκύπτει ότι στο εν λόγω Ο.Τ. επιτρέπεται, κατ’ αρχήν, σύμφωνα με τις ισχύουσες στην περιοχή πολεοδομικές διατάξεις, η χρήση σταθμού αυτοκινήτων, χρήση δηλαδή η οποία μπορεί να περιλάβει και πλυντήριο αυτοκινήτων. Τούτων έπεται, ότι επιτρέπεται, κατά τα αναφερόμενα σε προηγούμενη σκέψη, η λειτουργία, αυτοτελώς, πλυντηρίου αυτοκινήτων με την ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων περί, πλυντηρίων – λιπαντηρίων εντός σταθμού αυτοκινήτων και οι προσβαλλόμενες πράξεις ευρίσκουν έρεισμα στο νόμο, οι προαναφερόμενοι δε λόγοι ακυρώσεως, ότι οι προσβαλλόμενες εκδόθηκαν κατά παράβαση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων στην περιοχή και κατά πλάνη περί τα πράγματα, όπως προβάλλονται, είναι αβάσιμοι και πρέπει να απορριφθούν (πρβλ. ΣτΕ 353/2007 7μ.). Εξάλλου, η έρευνα των αυτών λόγων ακυρώσεως κατά το μέρος που ερείδονται στον ισχυρισμό ότι το επίμαχο Ο.Τ. δεν έχει πρόσωπο επί της οδού Τατοΐου, παρέλκει ως αλυσιτελής, διότι ο ανωτέρω ισχυρισμός στηρίζεται στην μη ισχύουσα, εν προκειμένω, εκδοχή ότι η επίμαχη χρήση στην περιοχή επιτρέπεται μόνο σε Ο.Τ. στο. οποία επιτρέπεται η εγκατάσταση πρατηρίων βενζίνης.
Επειδή, κατά των αποφάσεων του Νομάρχη Αθηνών με τις οποίες χορηγήθηκε στην παρεμβαίνουσα άδεια ιδρύσεως πλυντηρίου και στη συνέχεια εγκρίθηκαν, κατ’ επίκληση του π.δ. 455/1976, τα σχεδιαγράμματα της παραπάνω εγκατάστασης, ήτοι κατά της 2ης και 3ης των προσβαλλόμενων πράξεων δεν προβάλλονται περαιτέρω άλλοι, αυτοτελείς, λόγοι ακυρώσεως.
Επειδή, κατόπιν των ανώτερω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.