ΣτΕ 784/2016 [Κλειστοί βοηθητικοί χώροι σε υπόγειο όροφο]
Περίληψη
-Σύμφωνα με τις διατάξεις του ΓΟΚ 1985, για τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης που πραγματοποιείται στο οικόπεδο προσμετρούνται στο συντελεστή δόμησης όλες οι επιφάνειες των στεγασμένων και κλειστών από όλες τις πλευρές χώρων του κτιρίου, οποιασδήποτε χρήσης σε όλους τους ορόφους καθώς και τα υπόγεια με την εξαίρεση αφενός του ενός υπογείου για βοηθητικούς χώρους, με τη δυνατότητα επέκτασης του υπογείου και πέραν του περιγράμματος του κτιρίου δυνάμει του από 3.8.1987 π.δ. και υπό τους προβλεπόμενους στο διάταγμα αυτό όρους και αφετέρου των λοιπών περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 7 παρ. 1 περ. Β΄του ΓΟΚ 1985. Όλος ο μη προσμετρούμενος στο Σ.Δ. υπόγειος όροφος είχε ήδη όχι μόνο εξαντλήσει την επιτρεπόμενη κάλυψη στο μέτρο που ευρίσκεται εντός του προγράμματος του κτηρίου, αλλά και επεκταθεί πέραν αυτού. Συνεπώς, οι παραπάνω χώροι εμβαδού 38,27 τ.μ., αν και εμφανίζονται ως υπόγειοι, δε μπορούσαν να θεωρηθούν ως μη προσμετρούμενοι χώροι του υπογείου, διότι τούτο θα είχε ως συνέπεια την ανατροπή της αναλογίας 40%-60% μεταξύ χώρων στάθμευσης και βοηθητικών χώρων του υπογείου. Ορθώς κρίθηκε με την εκκαλούμενη ότι οι επίμαχοι χώροι έπρεπε να προσμετρηθούν στο συντελεστή δόμησης, το γεγονός δε ότι οι εν λόγω χώροι αποτυπώνονται στο σχετικό αρχιτεκτονικό σχέδιο ως μπαζωμένοι, δεν αρκούσε για τον μη συνυπολογισμό τους στο συντελεστή δόμησης.
Πρόεδρος: Ν. Ρόζος
Εισηγητής: Δ. Βασιλειάδης
Δικηγόροι: Στ. Λεμονής
Βασικές Σκέψεις
- Επειδή, με την έφεση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η εξαφάνιση της απόφασης 1574/2004 του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, με την οποία έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως της εφεσίβλητης, ακυρώθηκε η 281/23.11.2001 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Βούλας και απορρίφθηκε η παρέμβαση του εκκαλούντος. Με την παραπάνω άδεια επετράπη στον εκκαλούντα η ανέγερση τετραώροφης οικοδομής με υπόγειο, ισόγειο, γκαράζ και πισίνα σε οικόπεδο επί της οδού Παλαιολόγου 13 στο Ο.Τ. 245 του Δήμου Βούλας.
- Επειδή, νομίμως συζητήθηκε η υπόθεση αν και δεν παρέστη η εφεσίβλητη, δεδομένου ότι αντίγραφα της κρινόμενης έφεσης και της από 17.5.2012 τροποποιητικής πράξης του Προέδρου του Ε΄ Τμήματος περί ορισμού δικασίμου και εισηγητού επιδόθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως, όπως προκύπτει από το από 22.6.2012 αποδεικτικό επιδόσεως της επιμελήτριας του δικαστηρίου τούτου Ειρήνης Γιαννούτσου, στη δικηγόρο η οποία παρέστη ως πληρεξούσια της εφεσίβλητης κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς (Σ.τ.Ε. 2113/2012 κ.ά.).
- Επειδή, στο άρθρο 2 του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α΄ 210), ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «Οριστική στάθμη εδάφους οικοπέδου ή γηπέδου είναι η στάθμη του εδάφους, όπως διαμορφώνεται οριστικά, σύμφωνα με το νόμο, με εκσκαφή, επίχωση ή επίστρωση» (παρ. 16), «Όροφοι είναι τα τμήματα του κτιρίου, στα οποία διαχωρίζεται από διαδοχικά δάπεδα καθ’ ύψος» (παρ. 23), «Υπόγειο είναι όροφος ή τμήμα ορόφου, του οποίου η οροφή βρίσκεται έως 1,50 μ. ψηλότερα από την οριστική στάθμη του εδάφους» (παρ. 24), «Συντελεστής δόμησης (σ.δ.) είναι ο αριθμός, ο οποίος, πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του οικοπέδου, δίνει τη συνολική επιφάνεια όλων των ορόφων των κτιρίων που μπορούν να κατασκευαστούν στο οικόπεδο, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις» (παρ. 27) και «Συντελεστής κατ’ όγκο εκμετάλλευσης (σ.ο.) του οικοπέδου είναι ο αριθμός, ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του οικοπέδου δίνει το συνολικό όγκο του κτιρίου που μπορεί να κατασκευαστεί πάνω από την οριστική στάθμη του εδάφους» (παρ. 28, όπως αυτή ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, δηλαδή μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 1 παρ. 2 ν. 2831/2000, Α΄ 140). Περαιτέρω, στο άρθρο 7 του ίδιου ΓΟΚ (άρθρο 248 του από 14.7.1999 π.δ. – Κ.Β.Π.Ν., Δ΄ 580), όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του ν. 2831/2000, ορίζονται τα εξής: «1. Για τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης που πραγματοποιείται στο οικόπεδο: Α. Προσμετρούνται: α) οι επιφάνειες των στεγασμένων και κλειστών από όλες τις πλευρές χώρων του κτιρίου, οποιασδήποτε χρήσης σε όλους τους ορόφους, καθώς και τα υπόγεια, με την επιφύλαξη της επόμενης περίπτωσης Ββ, β) οι επιφάνειες των εξωστών και ημιυπαίθριων χώρων εκτός από τους αναφερόμενους στην παράγραφο 2 του άρθρου 11, γ) οι ακάλυπτες επιφάνειες με διάσταση μικρότερη από 1,20 μ. Β. Δεν προσμετρούνται: α) Σε ειδικά κτίρια […] β) Ένας υπόγειος όροφος επιφάνειας ίσης με εκείνη που καταλαμβάνει το κτίριο, προοριζόμενος αποκλειστικά για βοηθητικές χρήσεις, εφόσον η οροφή του σε κανένα σημείο δεν υπερβαίνει το 1,50 μ. από την οριστική στάθμη του εδάφους και το ύψος του δεν υπερβαίνει τα 3,00 μ., μετρούμενο μεταξύ του δαπέδου και της οροφής, εκτός αν έχει καθοριστεί μεγαλύτερο ελάχιστο ύψος για τη χρήση του συγκεκριμένου χώρου κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26. Εφόσον σε κτίριο κατοικίας κατασκευάζονται καταστήματα και κάτω από αυτό αποθήκες στον υπόγειο όροφο, για την εξυπηρέτηση τους, επιτρέπεται η κατασκευή δεύτερου υπόγειου επιφάνειας ίσης με την επιφάνεια των αποθηκών, χωρίς να προσμετρείται στο συντελεστή δόμησης. γ) […] η) Οι στεγασμένοι χώροι για τη στάθμευση αυτοκινήτων. θ) Η επιφάνεια κύριων κλιμάκων, η πέρα από τις ελάχιστες διαστάσεις που καθορίζονται από τις σχετικές διατάξεις και έως το 50% των διαστάσεων αυτών […]». Εξάλλου, στο άρθρο 3 του από 3.8.1987 π.δ. «Καθορισμός ειδικών όρων ως προς τη δόμηση και διαμόρφωση των χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων και κατάργηση των υπ’ αριθ. 697/1979 και 1339/1981 π.δ./των» (Δ΄ 749), το περιεχόμενο του οποίου αποδίδεται στο άρθρο 322 του Κ.Β.Π.Ν., όπως ίσχυε τον κρίσιμο χρόνο, ορίζεται ότι «1 […] 2. Επιτρέπεται η επέκταση του υπόγειου χώρου του κτιρίου και κάτω από τον υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, εκτός από το χώρο προκηπίου με την προϋπόθεση ότι το σύνολο του επεκτεινόμενου υπόγειου χώρου, στον υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου καθώς και ποσοστό 40% τουλάχιστον του υπόγειου χώρου που κατασκευάζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 Ββ΄ του άρθρ. 7 ν. 1577/85 διατίθενται αποκλειστικά ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Ο σύμφωνα με τα παραπάνω επεκτεινόμενος χώρος υπογείου δεν προσμετράται στο συντελεστή δόμησης του οικοπέδου […] 3. Όταν γίνεται επέκταση του υπόγειου χώρου σύμφωνα με την παραγρ. 2 η στάθμη της οροφής της πλάκας επικάλυψης του τμήματος αυτού της επέκτασης πρέπει να περιορίζεται κατά 1,00 μ. τουλάχιστον κάτω από τη στάθμη του εδάφους […]».
- Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου τα οποία έλαβε υπόψη και η εκκαλούμενη απόφαση προκύπτουν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Με την 281/2001 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Βούλας επετράπη στον εκκαλούντα η ανέγερση τετραώροφης οικοδομής (κατοικίας) με υπόγειο, ισόγειο, γκαράζ και πισίνα σε οικόπεδο που βρίσκεται στην οδό Παλαιολόγου 13, στο Ο.Τ. 245 του Δήμου Βούλας. Μετά από διαμαρτυρίες και καταγγελίες περιοίκων ότι υπήρξαν υπερβάσεις της επιτρεπόμενης δόμησης κατά την έκδοση της αδείας, αλλά και κατά την εκτέλεση των εργασιών ανέγερσης του κτιρίου, διεκόπησαν οι εργασίες και, αφού αφαιρέθηκαν ορισμένα στοιχεία (τμήμα ξυλοτύπου κ.ά.) για τα οποία είχαν υποβληθεί διαμαρτυρίες, εν τέλει επετράπη η συνέχιση των εργασιών. Όπως προκύπτει από το διάγραμμα κάλυψης (σχέδιο Α2) που συνοδεύει την παραπάνω άδεια, με αυτήν επετράπη, μεταξύ άλλων, η δημιουργία υπογείου χώρου και πέραν του νομίμου περιγράμματος του κτιρίου, συνολικής έκτασης 442,20 τ.μ. η οποία δεν υπολογίζεται στη δόμηση. Επίσης, η κάλυψη του οικοπέδου ανέρχεται σε 140,82 τ.μ, η επιτρεπόμενη δόμηση σε 379,50 τ.μ. και η πραγματοποιούμενη σε 379,31 τ.μ. Περαιτέρω, σύμφωνα με το διάγραμμα κάτοψης του υπογείου (σχέδιο Α4) που συνοδεύει την αυτή άδεια, ο πέραν του νομίμου περιγράμματος χώρος έχει διατεθεί αποκλειστικά για τη δημιουργία χώρων στάθμευσης, ενώ στο υπόγειο κάτω από το περίγραμμα του κτιρίου, συνολικού εμβαδού 140,82 τ.μ, που εξαντλεί την κατά τα ανωτέρω επιτρεπόμενη κάλυψη των 140,82 τ.μ., έχουν διατεθεί 62,71 τ.μ., δηλαδή ποσοστό πλέον του 40% για τη δημιουργία χώρων στάθμευσης μέσα στα όρια της πραγματοποιούμενης κάλυψης. Σύμφωνα με το ίδιο διάγραμμα κάτοψης (σχέδιο Α4) του υπογείου, το συνολικό εμβαδόν του γκαράζ εντός και εκτός του περιγράμματος του κτιρίου, ανέρχεται σε 372,01 τ.μ. και αποτελεί τμήμα του εμβαδού 442,20 τ.μ. υπογείου. Εξάλλου, σύμφωνα με το επίσης συνοδεύον την αυτή άδεια σχέδιο Α5, στο οποίο απεικονίζεται η κάτοψη του ισογείου, δύο χώροι συνολικού εμβαδού 38,27 τ.μ. και, συγκεκριμένα, το κλιμακοστάσιο και ο βοηθητικός χώρος πίσω από το κλιμακοστάσιο (πλυντήρια – αποθήκες), δεν έχουν υπολογισθεί στην πραγματοποιούμενη δόμηση (εμβαδόν) του ισογείου. Οι χώροι αυτοί αποτυπώνονται στεγασμένοι και κλειστοί από όλες τις πλευρές τους, ενώ η οροφή τους δεν υπέρκειται του 1,50 μ. από το διαμορφωμένο έδαφος, φαίνεται δε να βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο από το επίπεδο του υπογείου. Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, που προέκυπταν από τον φάκελο της οικοδομικής άδειας, το δικάσαν δέχθηκε ότι οι ανωτέρω δύο χώροι (κλιμακοστάσιο και πλυντήρια-αποθήκες) έπρεπε κατά τον νόμο να προσμετρηθούν στην πραγματοποιούμενη δόμηση, διότι διαφορετικά, αν θεωρηθεί ότι οι χώροι αυτοί αποτελούν τμήμα του υπογείου ορόφου, ανατρέπεται η αναλογία 40% – 60% μεταξύ, αντιστοίχως, των χώρων στάθμευσης και των βοηθητικών χώρων του υπογείου, με αποτέλεσμα, στην τελευταία αυτή περίπτωση, να πρέπει πλέον να προσμετρηθεί στο συντελεστή δόμησης η επέκταση του υπογείου πέρα από την επιφάνεια του κτιρίου και κάτω από τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου. Με τις σκέψεις αυτές το δικάσαν δέχθηκε ως βάσιμο τον προβληθέντα σχετικό λόγο ακυρώσεως και ακύρωσε την οικοδομική άδεια, ενώ έκρινε ότι παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως. Εξάλλου, το δικάσαν απέρριψε ως ερειδόμενο επί εσφαλμένης προϋπόθεσης τον ισχυρισμό του παρεμβαίνοντος – εκκαλούντος, κατά τον οποίο οι δύο αυτοί χώροι δεν προσμετρούνται στο συντελεστή δόμησης καθώς δεν υπάρχει επικάλυψη υπόγειου βοηθητικού χώρου με βοηθητικό χώρο, αλλά κάτω από το περίγραμμα των βοηθητικών χώρων του ισογείου βρίσκεται υπόγειος χώρος στάθμευσης, με την αιτιολογία ότι αν θεωρηθεί ότι ο υπόγειος χώρος βρίσκεται σε δύο στάθμες, στη μία ο αμφισβητούμενος χώρος των 38,27 τ.μ. και στην άλλη ο πέραν της προβολής του χώρου υπόγειος χώρος κάτω από το περίγραμμα του κτιρίου, ανατρέπεται, κατά τα εκτεθέντα, η προβλεπόμενη από τον νόμο αναλογία μεταξύ χώρων στάθμευσης και βοηθητικών χώρων.
- Επειδή, προβάλλεται ότι η κρίση της εκκαλουμένης με την οποία ακυρώθηκε η 281/2001 οικοδομική άδεια είναι εσφαλμένη, διότι δεν υπάρχει πολεοδομική διάταξη η οποία να στηρίζει την κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι η ως άνω οικοδομική άδεια εκδόθηκε σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις του νόμου, την εγκύκλιο 113/26.5.1986 του ΥΠΕΧΩΔΕ, το 87221/13.12.2000 έγγραφο του αυτού Υπουργείου προς το Πολεοδομικό Γραφείο Βούλας και το ΤΤ.19019/ 19.11.2002 έγγραφο του ανωτέρω Πολ. Γραφείου προς το Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς και ότι οι επίμαχοι δύο χώροι που αποτυπώνονται στο διάγραμμα της κάτοψης του ισογείου ορθώς δεν προσμετρούνται στο συντελεστή δόμησης, διότι είναι υπόγειοι, «τυφλοί» και μπαζωμένοι. Ειδικότερα, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι οι επίμαχοι χώροι είναι «μπαζωμένοι» και η οροφή τους δεν υπέρκειται του 1,50 μ. από το οριστικά διαμορφωμένο έδαφος, ότι οι χώροι αυτοί είναι «τυφλοί» χωρίς καμία οριζόντια επικοινωνία με τους χώρους του ισογείου που προσμετρούνται στον Σ.Δ. του οικοπέδου και αποκομμένοι με τη δημιουργία περιμετρικά τοιχίων πάχους 30 εκ. και, τέλος, ότι δεν υπάρχει επικάλυψη βοηθητικού χώρου με υπόγειο βοηθητικό χώρο, καθόσον κάτω από το περίγραμμα του κτιρίου υφίστανται μόνον οι χώροι στάθμευσης του υπογείου. Εν προκειμένω, με την προσβαλλόμενη απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς δέχθηκε ότι με το άρθρο 7 παρ. 1Ββ του ΓΟΚ 1985 παρέχεται η δυνατότητα κατασκευής ενός υπόγειου αποκλειστικά για βοηθητικές χρήσεις ίσου με την επιφάνεια που καταλαμβάνει το κτίριο, ο οποίος δεν προσμετρείται στο συντελεστή δόμησης, ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 του από 3.8.1987 π.δ. η επέκταση του υπόγειου χώρου πέρα από την επιφάνεια του κτιρίου και μέχρι την επιτρεπόμενη κάλυψη του οικοπέδου δεν προσμετρείται στο συντελεστή δόμησης υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι όλος ο επεκτεινόμενος χώρος και ποσοστό 40% τουλάχιστον του υπογείου χώρου κάτω από το περίγραμμα του κτιρίου διατίθενται αποκλειστικά για τη δημιουργία θέσεων στάθμευσης και ότι στην τελευταία αυτή περίπτωση δεν απαγορεύεται μεν η κλιμακωτή διαμόρφωση του υπογείου, αρκεί να μην παραβιάζεται η πιο πάνω αναλογία 40% και 60% μεταξύ χώρων στάθμευσης και βοηθητικών χώρων στον υπόγειο όροφο κάτω από την επιφάνεια του κτιρίου. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1 περ. Αα΄ του ΓΟΚ 1985, για τον υπολογισμό του συντελεστή δόμησης που πραγματοποιείται στο οικόπεδο προσμετρούνται στο συντελεστή δόμησης όλες οι επιφάνειες των στεγασμένων και κλειστών από όλες τις πλευρές χώρων του κτιρίου, οποιασδήποτε χρήσης σε όλους τους ορόφους καθώς και τα υπόγεια, με την εξαίρεση, αφενός, της περίπτωσης Ββ΄ της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου 7, δηλαδή του ενός υπογείου για βοηθητικούς χώρους, με τη δυνατότητα επέκτασης του υπογείου και πέραν του περιγράμματος του κτιρίου δυνάμει του από 3.8.1987 π.δ. και υπό τους προβλεπόμενους στο διάταγμα αυτό όρους και, αφετέρου, των λοιπών περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 7 παρ. 1 περ. Β΄ του ΓΟΚ 1985. Εξάλλου, με τις ανωτέρω διατάξεις καθορίζεται η ανώτατη επιτρεπόμενη δόμηση του κτιρίου, αλλά και η ανώτατη μη συνυπολογιζόμενη δόμηση του υπογείου, δηλαδή, στην τελευταία περίπτωση, είτε ένας υπόγειος όροφος μέσα στην κάλυψη του κτιρίου με βοηθητικές χρήσεις είτε ο ίδιος όροφος και πέραν του περιγράμματος του κτιρίου με συνδυασμό χώρων στάθμευσης και βοηθητικής χρήσης κατ’ αναλογία 40% – 60%, ανεξάρτητα από τον τρόπο διαμόρφωσης του ορόφου αυτού σε ένα ή σε περισσότερα επίπεδα (κλιμακωτά). Όπως αναφέρθηκε, με την 281/2001 οικοδομική άδεια επετράπη η επέκταση του υπογείου πέραν του περιγράμματος του κτιρίου κατ’ εφαρμογή του από 3.8.1987 π.δ., οι δε χώροι εμβαδού 38,27 τ.μ., δηλαδή το κλιμακοστάσιο και ο συνεχόμενος βοηθητικός χώρος (πλυντήρια – αποθήκες), εφόσον αποτυπώνονται στο σχετικό διάγραμμα του ισογείου ως στεγασμένοι και κλειστοί από όλες τις πλευρές τους, έπρεπε, κατ’ αρχήν, να προσμετρηθούν στο συντελεστή δόμησης. Και τούτο διότι, όπως αναφέρεται στη σκέψη 5 όλος ο μη προσμετρούμενος στο Σ.Δ. υπόγειος όροφος είχε ήδη όχι μόνο εξαντλήσει την επιτρεπόμενη κάλυψη στο μέτρο που ευρίσκεται εντός του περιγράμματος του κτιρίου, αλλά και επεκταθεί πέραν αυτού. Συνεπώς, οι παραπάνω χώροι εμβαδού 38,27 τ.μ., αν και εμφανίζονται ως υπόγειοι, δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως μη προσμετρούμενοι χώροι του υπογείου, διότι τούτο θα είχε ως συνέπεια την ανατροπή της αναλογίας 40% – 60% μεταξύ χώρων στάθμευσης και βοηθητικών χώρων του υπογείου. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα ορθώς κρίθηκε με την εκκαλουμένη ότι οι επίμαχοι χώροι έπρεπε να προσμετρηθούν στο συντελεστή δόμησης, το γεγονός δε ότι οι εν λόγω χώροι αποτυπώνονται στο σχετικό αρχιτεκτονικό σχέδιο ως μπαζωμένοι, δεν αρκούσε για τον μη συνυπολογισμό τους στο συντελεστή δόμησης. Συνεπώς, ο προαναφερθείς λόγος εφέσεως και οι συναφείς με αυτόν ισχυρισμοί πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.
- Επειδή, προβάλλεται περαιτέρω ότι έσφαλε η εκκαλουμένη, διότι δεν είχε προβληθεί σχετικός λόγος ακυρώσεως ως προς το ζήτημα με βάση το οποίο κρίθηκε από το δικάσαν ότι έπρεπε να συνυπολογισθούν στο συντελεστή δόμησης οι προαναφερθέντες χώροι. Όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως, η εφεσίβλητη με τους 1ο, 2ο και 3ο λόγους ακυρώσεως αμφισβήτησε τη νομιμότητα της 281/2001 οικοδομικής άδειας, ισχυριζόμενη ότι τόσον οι πέραν του περιγράμματος χώροι του υπογείου όσον και οι ευρισκόμενοι στο ισόγειο κλειστοί βοηθητικοί χώροι (κλιμακοστάσιο και πλυντήρια – αποθήκες) έπρεπε να συνυπολογιστούν κατά τον νόμο στον συντελεστή της πραγματοποιούμενης δόμησης. Προβλήθηκε, συνεπώς, με το δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως παράπονο της εφεσίβλητης ότι εσφαλμένα δεν συνυπολογίσθηκαν με την οικοδομική άδεια οι παραπάνω χώροι στο συντελεστή δόμησης και, επομένως, ο λόγος εφέσεως με τον οποίο προβάλλονται τα αντίθετα είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
- Επειδή, με άλλο λόγο εφέσεως προβάλλεται ότι η εκκαλουμένη είναι αόριστη και ασαφής, διότι στήριξε την κρίση της σε λάθος αριθμητικά δεδομένα, αφού δεν αφαίρεσε το εμβαδόν των χώρων στάθμευσης κάτω από το περίγραμμα του κτιρίου που υπερέβαινε την αναλογία 40% – 60%, με αποτέλεσμα η υπέρβαση της αναλογίας και κατ’ επέκταση του Σ.Δ. να αφορά στην πραγματικότητα μόνον 10,29 τ.μ. Στην προκειμένη περίπτωση το δικάσαν έκρινε ότι η οικοδομική άδεια ήταν μη νόμιμη, καθώς έπρεπε να συνυπολογισθούν στο συντελεστή δόμησης και η επιφάνεια 38,27 τ.μ. του κλιμακοστασίου και της αποθήκης που εμφανίζονται στο διάγραμμα του ισογείου. Περαιτέρω, η αναφορά της εκκαλουμένης στην ανατροπή της αναλογίας χώρων στάθμευσης και βοηθητικών χώρων του υπογείου ορόφου, ήτοι της αναλογίας 40% – 60%, αποτελεί την αιτιολογία με βάση την οποία έγινε δεκτό ότι έπρεπε να προσμετρηθούν στο συντελεστή δόμησης και οι προαναφερθέντες βοηθητικοί χώροι. Κατά συνέπεια, ο ανωτέρω λόγος εφέσεως και οι συναφείς ισχυρισμοί που προβάλλονται κατά της κρίσης της εκκαλουμένης, κατ’ επίκληση διάφορων αριθμητικών υπολογισμών και δεδομένων, ανεξαρτήτως του ότι οι υπολογισμοί αυτοί δεν βρίσκουν έρεισμα στο νόμο, ερείδονται πάντως επί εσφαλμένης προϋποθέσεως και είναι απορριπτέοι, αφού με τις προπαρατεθείσες σκέψεις το δικάσαν δεν έκρινε ότι οι χώροι εμβαδού 38,27 τ.μ. πρέπει να προστεθούν στο εμβαδόν του υπογείου ή σε άλλο όροφο, αλλά δέχθηκε ότι οι χώροι αυτοί δεν μπορούσαν, κατά τον νόμο, να θεωρηθούν ως μη προσμετρούμενοι χώροι του υπογείου ορόφου.
- Επειδή, προβάλλεται ότι είναι απαράδεκτη, υπερβολική και αδικαιολόγητη η ακύρωση από το Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς της οικοδομικής άδειας στο σύνολό της, για την συγκεκριμένη επιφάνεια των 10,29 τ.μ. που έπρεπε τελικώς, κατά την άποψη του εκκαλούντος, να προσμετρηθεί στο συντελεστή δόμησης ακόμη και υπό την εκδοχή που δέχεται η εκκαλούμενη απόφαση. Όπως εκτέθηκε σε προηγούμενη σκέψη, η κρίση του δικάσαντος, κατά την οποία έπρεπε να συνυπολογισθεί στην πραγματοποιούμενη δόμηση η επιφάνεια του κλιμακοστασίου και του βοηθητικού χώρου, εμβαδού 38,27 τ.μ., που αποτυπώνονται στο διάγραμμα του ισογείου είναι ορθή. Εξάλλου, μετά την ανωτέρω κρίση της εκκαλουμένης, και δεδομένου ότι σύμφωνα με την 281/2001 οικοδομική άδεια η επιτρεπόμενη δόμηση ανέρχεται σε 379,50 τ.μ. και η πραγματοποιούμενη σε 379,31 τ.μ., ανέκυπτε ζήτημα ως προς τον τρόπο με τον οποίο, βάσει νέας μελέτης και αρχιτεκτονικών σχεδίων, πρέπει η ανωτέρω επιφάνεια των 38,27 τ.μ. να υπολογισθεί και κατανεμηθεί μεταξύ των ορόφων του κτιρίου (π.χ. με κατεδάφιση του ιδίου ή άλλου τμήματος ή με κατάργηση του πέραν του περιγράμματος του κτιρίου υπόγειου ορόφου κ.λπ.). Με τα δεδομένα αυτά, ορθώς ακυρώθηκε η άδεια στο σύνολό της και όχι εν μέρει, ο δε περί του αντιθέτου λόγος εφέσεως είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
- Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι μη νομίμως δεν ελήφθη υπόψη από την εκκαλουμένη το επικουρικό αίτημα του εκκαλούντος – παρεμβαίνοντος, με το οποίο είχε ζητήσει σε περίπτωση ακύρωσης της οικοδομικής άδειας να υποχρεωθεί το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο αφενός να εκδώσει αναθεωρημένη οικοδομική άδεια χωρίς δαπάνη του εκκαλούντος και αφετέρου να αποκαταστήσει κάθε δαπάνη από την τυχόν ζημία του εκκαλούντος και των ιδιοκτητών των οριζόντιων ιδιοκτησιών της οικοδομής. Ο αντίστοιχος, προς τον ανωτέρω λόγο εφέσεως, ισχυρισμός είχε προβληθεί στον πρώτο βαθμό με το από 28.5.2004 υπόμνημα του παρεμβαίνοντος – εκκαλούντος, δεν ήταν όμως ουσιώδης και ορθώς απορρίφθηκε σιωπηρώς, αφού το δικάσαν στην προκειμένη περίπτωση εκδίκασε αίτηση ακυρώσεως της εφεσίβλητης και, ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από το ζήτημα αν τα ανωτέρω αιτήματα του παρεμβαίνοντος ήταν νόμω βάσιμα, πάντως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν είχε υποχρέωση να αποφανθεί επί των ανωτέρω αιτημάτων, τα οποία ούτε είχαν υποβληθεί με ένδικο βοήθημα του εκκαλούντος ούτε είχαν σχέση με τους λόγους ακυρώσεως ή τα αιτήματα της αίτησης ακυρώσεως. Συνεπώς, ο παραπάνω λόγος εφέσεως πρέπει να απορριφθεί.
- Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί.