ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΕΚ – ΠΕΚ (2008)
–Υπόθεση C-127/07 Arcelor Atlantique και Lorraine και Άλλοι (ΔΕΚ 16/12/2008)
Το ΔΕΚ απάντησε σε προδικαστικό ερώτημα αναφορικά με το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (οδηγία 2003/87/ΕΚ). Σύμφωνα με το Δικαστήριο η εν λόγω οδηγία δεν παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η από την αρχή ένταξη του κλάδου της χαλυβουργίας στο ως άνω σύστημα εμπορίας και η μη ένταξη άλλων βιομηχανικών κλάδων που εκπέμπουν ίδια αέρια θερμοκηπίου –όπως τα χημικά και το αλουμίνιο- ήταν δικαιολογημένη. Η βαθμιαία μετάβαση –σημείωσε το Δικαστήριο- διαφορετικών βιομηχανικών κλάδων στο ως άνω σύστημα εμπορίας που αποσκοπεί στο να μη διαταραχθεί το διοικητικό του επίπεδο (όπως έγινε εν προκειμένω) δεν παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
–Υπόθεση C-387/07 MI. VER και Antonelli (ΔΕΚ 11/12/2008)
Το προδικαστικό ερώτημα αφορούσε στην ερμηνεία της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ για τα απόβλητα. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Κοινοτική νομοθεσία δεν απαιτεί από τον παραγωγό αποβλήτων να αποθηκεύει διαφορετικές κατηγορίες αποβλήτων ξεχωριστά. Ωστόσο, τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα –ή την υποχρέωση ακόμη- να υποχρεώνουν τον παραγωγό σε διαλογή αν αυτό εξασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος.
–Υπόθεση C-330/08 Επιτροπή κατά Γαλλίας (ΔΕΚ 11/12/2008)
Η Γαλλία καταδικάστηκε διότι δεν μετέφερε ορθά στην εθνική της νομοθεσία την οδηγία 2004/35/ΕΚ για την περιβαλλοντική ευθύνη. Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η μεταφορά της οδηγίας δεν ήταν πλήρης διότι ο νόμος με τον οποίο μεταφέρθηκε στη γαλλική νομοθεσία, για να υλοποιηθεί χρειάζεται τη θέσπιση διατάξεων διοικητικού χαρακτήρα, πράγμα που δεν συνέβη.
–Υπόθεση C-259/08 Επιτροπή κατά Ελλάδας (ΔΕΚ 15/1/2009)
Η Ελλάδα καταδικάστηκε διότι δεν μετέφερε πλήρως και ορθά στην εθνική της νομοθεσία την οδηγία 79/409/ΕΟΚ περί διατηρήσεως των αγρίων πτηνών. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο ότι η Ελλάδα δεν θέσπισε όλα τα αναγκαία μέτρα για να ενσωματώσει πλήρως και ορθώς στο ελληνικό δίκαιο τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα άρθρα 3 (1,2), 4 (1,5) και 8 (1) της οδηγίας.
–Υπόθεση C-66/06 Επιτροπή κατά Ιρλανδίας (ΔΕΚ 20-11-2008)
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ιρλανδία δεν μετέφερε ορθά στην εσωτερική έννομη τάξη τα άρθρα 2(2) και 4(2), (3) και (4) της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ειδικότερα επισήμανε ότι ο Ιρλανδός νομοθέτης δεν συμμορφώθηκε με τις διατάξεις της οδηγίας σχετικά με το ποια σχέδια πρέπει να υποβάλλονται στη διαδικασία της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ιδίως σχετικά με τα σχέδια αναφορικά με τις ιχθυοκαλλιέργειες.
–Υπόθεση C-247/06 Επιτροπή κατά Γερμανίας (ΔΕΚ 6/11/2008)
Το ΔΕΚ απέρριψε το αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να καταδικαστεί η Γερμανία για παράβαση του άρθρου 4(1) σε συνδυασμό με το Παράρτημα Ι, σημείο 9 της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η Επιτροπή ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένα η Γερμανία αδειοδότησε μια βιομηχανική εγκατάσταση καύσης ξυλαερίου, χωρίς να απαιτήσει την εφαρμογή των διατάξεων για τη διαδικασία της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το ΔΕΚ έκρινε ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις πιστοποιήθηκαν μεν από ένα δημόσιο οργανισμό ελέγχου, πλην όμως η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι υπάρχει παράβαση των ως άνω διατάξεων.
–Υπόθεση C-381/07 Association Nationale pour la protection des eaux et des rivières (ΔΕΚ 6/11/2008)
Το προδικαστικό ερώτημα αφορούσε στην ερμηνεία του άρθρου 6 της οδηγίας 2006/11/ΕΚ για τη ρύπανση του υδάτινου περιβάλλοντος της κοινότητας που προέρχεται από επικίνδυνες ουσίες. Το γαλλικό Conseil d’Etat που απέστειλε το ερώτημα, εξέταζε αίτηση ακύρωσης διαταγμάτων αναφορικά με την αδειοδότηση ρυπαινουσών εγκαταστάσεων. Το ΔΕΚ έκρινε ότι το άρθρο 6 της ως άνω οδηγίας δεν μπορεί να ερμηνευτεί ότι επιτρέπει στα κράτη μέλη –από τη στιγμή που υιοθετήθηκαν προγράμματα μείωσης της ρύπανσης των υδάτων- να απαιτήσουν αδειοδότηση ή να επιβάλουν όρια απόρριψης σε χαμηλής ρύπανσης επιχειρήσεις.
–Υπόθεση C-405/07 Ρ Ολλανδία κατά Επιτροπής (ΔΕΚ 6/11/2008)
Σε αναιρετική διαδικασία το ΔΕΚ εξέδωσε απόφαση υπέρ της Ολλανδίας ανατρέποντας έτσι την απόφαση του ΠΕΚ (υπόθεση Τ-182/06). Το τελευταίο απέρριψε την αίτηση για ακύρωση της Απόφασης της Επιτροπής 2006/372/ΕΚ που δεν επέτρεπε τη θέσπιση, από την Ολλανδία, αυστηρότερων ορίων εκπομπών σωματιδίων. Το δικαστήριο έκρινε ότι η ως άνω Απόφαση της Επιτροπής πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο ότι η Επιτροπή δεν στηρίχθηκε σε ορθές επιστημονικές απόψεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι το δικαστήριο ασχολήθηκε με την ουσία των επιστημονικών απόψεων που προέβαλαν τα δύο μέρη, πράγμα που σημαίνει ότι η επιστημονική γνώση δεν είναι απρόσβλητη από το δίκαιο. Με άλλες λέξεις, η απόφαση του δικαστηρίου επανακαθορίζει τις σχέσεις δικαίου και επιστήμης εισάγοντας νέα δεδομένα στην άσκηση δικαστικού ελέγχου.
–Υπόθεση C-188/07 Commune de Mesquer κατά Total International Ltd (ΔΕΚ 24-6-2008)
Το ΔΕΚ απάντησε σε προδικαστικό ερώτημα που του απηύθυνε ο Αρειος Πάγος της Γαλλίας σχετικά με την αγωγή αποζημίωσης της Commune de Mesquer κατά Total International Ltd για το ναυάγιο του πετρελαιοφόρου ERIKA. Το δικαστήριο έκρινε ότι το πετρέλαιο που εκβράστηκε στις ακτές (αναμεμιγμένο, όπως είναι προφανές, με νερό) θεωρείται απόβλητο και υπάγεται στις διατάξεις της οδηγίας 75/442/ΕΚ. Συνεπώς, κατά το δικαστήριο, σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» η Total ως παραγωγός του πετρελαίου δεν απέτρεψε τη ρύπανση και θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνη και να καταβάλει αποζημίωση στους ενάγοντες. Με την απόφαση επιβεβαιώνεται ότι οι διατάξεις του ιδιωτικού και του δημοσίου δικαίου του περιβάλλοντος συμπλέκονται μεταξύ τους ώστε να αχθούμε στην ορθή νομική λύση.
