Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ! (Ιούλιος 2007)

Κάποτε, με ισχυρή δόση ειρωνείας, λέγαμε ότι η Ελλάδα ήταν μια χώρα… θερινή. Εννοώντας ότι το κράτος παρέλυε με τις πρώτες καταιγίδες, τα πρώτα κρύα και το πρώτο χιόνι. Ενώ αντίθετα, τα πάντα άνθιζαν το καλοκαίρι. Στα εύκολα, με τον ήπιο καιρό, τη γλυκιά ζέστη και τον ζωογόνο ήλιο. Τότε που το μόνο που χρειάζονταν κανείς, ήταν να έχει πρόσβαση σε μια εξοχή, από τις πολλές που υπήρχαν δίπλα στις κατοικημένες περιοχές. Ή σε μια παραλία, από τις χιλιάδες που μας έφερναν ανεμπόδιστα σε επαφή με το πέλαγος.

Σήμερα, εκ του αποτελέσματος διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα κατέληξε μια χώρα που δεν είναι ούτε για τα καλοκαίρια… Οι φετινοί καύσωνες, σε συνδυασμό με τον πύρινο εφιάλτη που κατακαίει χωρίς σοβαρή αντίσταση όσα δάση έχουν γλιτώσει από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, πυρπολώντας κατοικημένες περιοχές και παίρνοντας ακόμη και ανθρώπινες ζωές, έχουν μετατρέψει τη θερινή ραστώνη σε… κόλαση.

Η χώρα βρέθηκε απροετοίμαστη στην προαναγγελθείσα από καιρό κλιματική αλλαγή και το κράτος παραδόθηκε αμαχητί στους αναμενόμενους φυσικούς κινδύνους. Κι όμως! Μέχρι 3 χρόνια πριν, η Ελλάδα έδειχνε ότι ήταν μια χώρα «παντός καιρού». Η απόλυτα επιτυχής διοργάνωση στη χώρα μας της «Μητέρας» όλων των διεθνών διοργανώσεων, των Ολυμπιακών Αγώνων, και μάλιστα μεσούσης της θερινής περιόδου, βρίθει αποδείξεων για τα αποτελέσματα μιας καλής προετοιμασίας, αλλά και συμπερασμάτων για τις πραγματικές μας δυνατότητες.

Έχουμε όμως ακόμη ένα καλό παράδειγμα, που διαψεύδει την Ελλάδα του φετινού καλοκαιριού. Ο αποτελεσματικός αντισεισμικός σχεδιασμός που αποκτήσαμε με τα χρόνια, επιτυγχάνοντας σε μια χώρα ιδιαίτερα σεισμογενή να ελαχιστοποιήσουμε ανθρώπινα θύματα και υλικές ζημιές από τον σοβαρό σεισμικό κίνδυνο, δείχνει τον δρόμο και για την πολιτική προστασία. Ο έγκαιρος αντισεισμικός σχεδιασμός άλλωστε δεν μείωσε τη σεισμική δραστηριότητα. Περιόρισε όμως στο ελάχιστο τις δυσμενείς επιπτώσεις της.

Η Ελλάδα του φετινού καλοκαιριού δεν μας αξίζει. Αξίζει σε όσους έχουν καταργήσει την πολιτική της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, έχοντας αντικαταστήσει την πολιτική της πρόληψης και του έγκαιρου σχεδιασμού, με την επικοινωνιακή τακτική και τη φτηνή προπαγάνδα. Αξίζει σ΄ εκείνους που νόμισαν ότι μπορούν να κυβερνούν με τον αυτόματο πιλότο, με τις δημοσκοπήσεις, τους αντιπερισπασμούς και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Η εικόνα της σημερινής Ελλάδας που ρημάζει, αξίζει σε όσους τον χειμώνα, αντί να προετοιμάζουν την αντιπυρική προστασία του καλοκαιριού, προωθούν την τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Η Ελλάδα όμως δεν αντέχει άλλο. Δεν έχει άλλα περιθώρια. Έχουμε ανάγκη από μια νέα πολιτική, που να αντιμετωπίζει τη φύση ως δημόσιο αγαθό και να συνδέει την προστασία και την αναβάθμισή της με τον στόχο της εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική, που να συνδέει την προστασία του περιβάλλοντος με το όραμα της ισότιμης πρόσβασης στα αγαθά της φύσης. Που να απομονώνει και να τιμωρεί όσους οικειοποιούνται τα δημόσια αγαθά, πλουτίζοντας σε βάρος των πολλών.

Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική, που να στηρίζεται στην πρόληψη και τον έγκαιρο σχεδιασμό. Που χωρίς κομματικές προκαταλήψεις και πελατειακές αγκυλώσεις, να μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητα του κράτους.

Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική, που στη νέα εποχή της κλιματικής αλλαγής, θα μπορέσει να μας οδηγήσει με ασφάλεια στο όραμα μιας δίκαιης και συγχρόνως ισχυρής Ελλάδας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 30 Ιουλίου 2007, σ. 10.

Facebook

0

Twitter

Linkedin

email

Print