ΥΒΡΙΣ, Η ΑΓΡΙΑ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ (Ιανουάριος 2007)

Να που, τελικά, η αναθεώρηση του Συντάγματος («κορυφαία από τις κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις», κατά τον Κ. Καραμανλή) δεν γίνεται ερήμην της κοινωνίας. Παρ’ ότι τα -ιδιωτικά κυρίως- κανάλια που διαμορφώνουν την «επικαιρότητα» και κατευθύνουν την κοινή γνώμη «αγνοούν» προκλητικά ό,τι σημαντικό συντελείται σ’ αυτόν τον τόπο (και συμβαίνει γενικά στον κόσμο) και μετατρέπουν σε σίριαλ στα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων ήσσονος σημασίας, αλλά ερεθιστικά γεγονότα της καθημερινότητας.

Με επίκεντρο το άρθρο 16, από την πρώτη κιόλας φάση της αναθεωρητικής διαδικασίας, αναπτύχθηκε μέσα κι έξω από τη Βουλή ένας ζωηρός δημόσιος διάλογος και προκλήθηκαν έντονες αντιδράσεις  εκ μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αντιδράσεις που δεν θα καταλαγιάσουν αν και η δεδηλωμένη δικομματική συναίνεση προεξοφλεί την αναθεώρηση του άρθρου 16 στην επόμενη Βουλή, όσο παραμένουν σε εκκρεμότητα τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης σε όλη της την κλίμακα.

Ανάλογες αντιδράσεις θα ανέμενε κανείς να εκδηλώνονται και για την επιδιωκόμενη από την κυβέρνηση αναθεώρηση του περίφημου άρθρου 24, που θα συζητηθεί μεθαύριο Τετάρτη στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή. Λογικά θα αναμένονταν ακόμη πιο έντονες αντιδράσεις ώς τα επίπεδα της καθολικής κοινωνικής κατακραυγής. Αν, βεβαίως, οι πολίτες αυτού του τόπου είχαν ενημερωθεί και συνειδητοποιήσει τι ακριβώς διακυβεύεται, τι επιδιώκεται και τι απειλείται με την επιχειρούμενη αναθεώρηση ειδικά του άρθρου 24 (και των συναφών άρθρων 100 και 117).

Δεν πρόκειται για μια ακόμη επιτυχή ή ατυχή θεσμική αλλαγή που υπόκειται σε μελλοντική νέα αναθεώρηση. Υποθηκεύεται μια για πάντα το μέλλον αυτού του τόπου. Λεηλατείται η ήδη αγρίως λεηλατημένη δημόσια γη. Καταφέρονται μη αναστρέψιμα καταστροφικά πλήγματα στο φυσικό περιβάλλον: Με αυθαίρετο για τη διεθνή νομιμότητα (αποφάσεις ΟΗΕ, Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης κ.ά.) διαχωρισμό των δασικών οικοσυστημάτων, αποχαρακτηρίζονται προς οικοπεδοποίηση 30-50 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Κι επιβραβεύονται με συγχωροχάρτι και νομιμοποίηση, ώστε να βρίσκουν συνεχώς μιμητές, όλοι οι ώς το 1975 εμπρηστές και καταπατητές δημόσιων δασών…

Φθηνό το πρόσχημα της κυβερνητικής πρότασης: Να αντιμετωπιστούν «πραγματικές καταστάσεις διαμορφωμένες εδώ και δεκαετίες» από τις «ανελαστικές παραδοχές» και «ανεπιεικείς λύσεις» της νομολογίας (του Συμβουλίου της Επικρατείας, εννοείται, γι’ αυτό και επιδιώκεται ο ευνουχισμός του με την πρόταση στο άρθρο 100 για Συνταγματικό Δικαστήριο).

Αλλά όταν υπάρχουν (και σίγουρα υπάρχουν) ιδιοκτήτες με νόμιμους τίτλους (όπως λ.χ. αγρών που διασώθηκαν κατά τον εμφύλιο και το κύμα μετανάστευσης) αδικημένοι από Δασαρχεία και δικαστήρια, ένας είναι ο αποτελεσματικός δρόμος για να διαπιστωθούν οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και να αντιμετωπιστεί από τον κοινό νομοθέτη. Χωρίς συνταγματική αναθεώρηση: Να αποκτήσει επιτέλους και η χώρα μας -τελευταία στην Ευρώπη- Εθνικό Κτηματολόγιο, Δασολόγιο και Χωροταξικό Σχεδιασμό, ώστε να είναι για όλους δεδομένο τι είναι δασική έκταση και τι όχι, τι είναι αγρός και τι οικόπεδο και ποιες ακριβώς οι χρήσεις γης.

Ότι δεν πρόκειται περί αυτού σκοπίμως, άλλωστε, συντηρείται το χάος, για να λεηλατούν τη δημόσια γη οι κερδοσκόποι και να δημαγωγούν με πρόχειρες «λύσεις» οι πολιτικοί το αποκαλύπτει ωμά η ίδια η κυβερνητική πρόταση στην αιτιολογική έκθεση: «Η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης επιβάλλει μεν τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος και για τις επερχόμενες γενεές, χωρίς όμως να αποκλείει και την αξιοποίησή του (!), δηλαδή τη λήψη εκείνων των μέτρων που είναι αναγκαία για την περαιτέρω ανάπτυξη, ιδίως οικονομική, της παρούσας γενεάς»!

Αυτή την «περαιτέρω ανάπτυξη» την έκανε λιανά η Σύμβουλος Επικρατείας Μαρία Καραμανώφ, καταγγέλλοντας την «άνευ προηγουμένου εκστρατεία εκποίησης του εθνικού μας πλούτου»: «Η επάνοδος στην αναθεώρηση του άρθρου 24 οφείλεται στο αυξημένο ενδιαφέρον επενδυτικών συμφερόντων, ελληνικών και ξένων, για την “αξιοποίηση” των ελληνικών δασών, που αποτελούν δημόσια κτήση».
Για το νοήμονα αναγνώστη να θυμίσουμε ότι το 2001 η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, αντιτάχθηκε σθεναρά και αποτελεσματικά σε πρόταση τότε του ΠΑΣΟΚ για ανάλογη αναθεώρηση του άρθρου 24…

Η κυρία Καραμανώφ μιλούσε την περασμένη Πέμπτη στα γραφεία της ΚΕΔΚΕ, στη συνέντευξη-συζήτηση που οργάνωσαν για το θέμα το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων. Για ευρύτερο ακροατήριο οι ίδιοι οργανώνουν απόψε στις 19.00 συγκέντρωση στην αίθουσα της ΓΣΕΕ, ενώ αύριο το απόγευμα στις 18.00, στο ξενοδοχείο «Ιμπέριαλ» συγκαλεί δημόσια συζήτηση η «Πανελλήνια Πρωτοβουλία κατά της αναθεώρησης των άρθρων 24, 100 και 117». Με κεντρικό σύνθημα «Κάτω τα χέρια από το άρθρο 24» θα υπάρξουν εκδηλώσεις και την Τετάρτη έξω από τη Βουλή, κατά τη συζήτησή του. ΄Εμεινε μόνη η Ν.Δ. να υποστηρίξει την πρότασή της. ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ έχουν ήδη δηλώσει επίσημα ότι θα την καταψηφίσουν. Εκτός Βουλής έχει συγκροτηθεί ένα ευρύτατο μέτωπο κοινωνικών φορέων, για να αποτραπεί το μέγιστο ώς τώρα περιβαλλοντικό έγκλημα στον τόπο μας (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΚΕΔΚΕ, ΤΕΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, Δασολόγοι της ΠΕΔΔΥ, ΟΛΜΕ, ΟΤΟΕ, ΙΝΚΑ κ.ά.).

Ενθαρρυντικές κινήσεις που δεν επιτρέπουν, ωστόσο, κανέναν εφησυχασμό: Όταν παγκοσμίως έχει σημάνει συναγερμός για τις κλιματικές αλλαγές από το φαινόμενο του θερμοκηπίου· όταν πρώτες οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου (και η Ελλάδα) απειλούνται με ερημοποίηση· όταν διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις και κινήματα πολιτών προβάλλουν εναγωνίως την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ως πρώτιστο μέλημα· και όταν οι επιστήμονες ενοχοποιούν για τον επερχόμενο εφιάλτη την ανάπτυξη χωρίς όρια και την ίδια στιγμή στην ελληνική Βουλή επιχειρείται «η χαριστική βολή στα δασικά μας οικοσυστήματα και με τη βούλα του συνταγματικού νομοθέτη» (Μιχ. Δεκλερής), έχουμε να κάνουμε με σκέτη παράνοια, που δεν αντιμετωπίζεται με λογικά επιχειρήματα.

Παρουσιάζοντας, την περασμένη Τρίτη, μια εντυπωσιακή τουριστική καμπάνια στο εξωτερικό για το 2007, η Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά τόνισε: «Το ακαταμάχητο συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι η ίδια η Ελλάδα». Πολύ σωστά. Διότι -όπως επισήμανε στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης ο καθηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας του ΕΜΠ Ι. Στεφάνου- η Ελλάδα «ως τόπος διαθέτει ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα περιβάλλοντα του πλανήτη και μια μοναδική πολιτιστική κληρονομιά». Αυτός είναι ο εθνικός μας πλούτος και το «ακαταμάχητο συγκριτικό μας πλεονέκτημα». Να τον βγάζουμε στο σφυρί για ταμειακές ανάγκες και να τον καταστρέφουμε με κοντόθωρες «αναπτυξιακές» πολιτικές δεν αποκαλύπτει μόνο μικρόνοια και αμβλυμμένη εθνική ευαισθησία. ΄Υβρι αποτελεί…

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στις 15 Ιανουαρίου 2007, σ. 2007.