ΣτΕ 50/2018 [Μη εξαίρεση από την κατεδάφιση «νέων αυθαιρέτων»]
Περίληψη
– Ο εκκαλών φερόμενος ως περίοικος και ενδιαφερόμενος για την προστασία του ρέματος Αμαρουσίου από τη δόμηση, είχε έννομο συμφέρον για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως των προσβληθεισών πράξεων οι οποίες, κατά τους ισχυρισμούς του, επέτρεπαν τη διατήρηση αυθαιρέτου κτίσματος πλησίον του ρέματος, και συνεπώς η αντίθετη κρίση του Διοικητικού εφετείου είναι μη νόμιμη. Για τον λόγο αυτό, ο οποίος προβάλλεται παραδεκτώς είναι δε και βάσιμος, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και εκδικασθεί η αίτηση ακυρώσεως.
Με την προσβαλλόμενη πράξη της Νομαρχίας Αθηνών ορθώς ερμηνευόμενη, η Διοίκηση απέρριψε ως άνευ αντικειμένου το αίτημα του αιτούντος περί προωθήσεως της αιτήσεως της παρεμβαίνουσας για την εξαίρεση του επίμαχου αυθαιρέτου από την κατεδάφιση για τον λόγο ότι, ενόψει των κριθέντων με την απόφαση 3500/2009της Ολομελείας του Δικαστηρίου, η διάταξη του άρθρου 8 παρ. 7 του ν. 1512/1985, την οποία επικαλέσθηκε η παρεμβαίνουσα, δεν εφαρμόζεται πάντως επί «νέων αυθαιρέτων», όπως το επίδικο, και ότι συνεπώς η αίτηση εξαιρέσεως πρέπει να θεωρηθεί ότι απερρίφθη σιωπηρώς με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από της υποβολής της στη Νομαρχία Αθηνών.
Με τα δεδομένα όμως αυτά το αίτημα του αιτούντος περί απορρίψεως της αιτήσεως εξαιρέσεως από την κατεδάφιση έχει ήδη κατ’ ουσίαν ικανοποιηθεί και συνεπώς η κρινόμενη αίτηση ασκείται χωρίς έννομο συμφέρον.
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος
Εισηγητής: Θ. Αραβάνης
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή της από το Δικαστήριο.